Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Bydgoszczy

POSTANOWIENIE

Dnia 31 lipca 2014 roku

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny Odwoławczy

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSO Ireneusz Płowaś (spr.)

SSO Piotr Starosta

SSO Aurelia Pietrzak

po rozpoznaniu w dniu 31 lipca 2013 roku w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym sprawy

z powództwa M. S.

przeciwko Powiatowi (...)

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda

od postanowienia Sądu Rejonowego w Świeciu VI Zamiejscowy Wydział Cywilny z siedzibą w Tucholi w przedmiocie kosztów procesu zawartego w punkcie 2 wyroku zaocznego z dnia 19.02.2014 roku, sygn. akt VI C 1646/13

postanawia:

1. zmienić zaskarżone postanowienie w ten sposób, że zasądzić od pozwanego na rzecz powoda tytułem zwrotu kosztów procesu kwotę 1.417 zł (tysiąc czterysta siedemnaście).

2. zasądzić od pozwanego na rzecz powoda kwotę 90 zł ( tytułem zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.

Sygn. akt II Cz 311/14

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Świeciu w VI Zamiejscowym Wydziale Cywilnym w Tucholi wyrokiem zaocznym z dnia 19.02.2014 roku zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 4.650 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 20.11.2013 roku do dnia zapłaty. W punkcie 2 tego wyroku zasądzono od pozwanego na rzecz powoda kwotę 937 zł tytułem zwrotu kosztów procesu w tym kwotę 702 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu postanowienia o kosztach procesu zawartego w punkcie 2 wyroku zaocznego Sąd Rejonowy wskazał, iż powódka w 6 pozwach domagała się zasądzenia od pozwanego kwot odpowiednio: 900 zł, 750 zł, 750 zł, 750 zł, 750 zł, 750 zł, w każdym przypadku z ustawowymi odsetkami od dnia 20.11.2013 roku i w każdym z tego samego tytułu tj. zwrotu nienależnie pobranej części opłaty za wydanie kart pojazdów. Zarządzeniem z dnia 29.11.2013 roku Sąd połączył wszystkie te sprawy do wspólnego rozpoznania z uwagi na tożsamość stron oraz roszczeń. Wyrokiem zaocznym z dnia 19 lutego 2014 roku Sąd Rejonowy uwzględnił żądania powódki w całości. Na zasądzone koszty procesu składały się: kwota 600 zł z tytułu kosztów zastępstwa procesowego pełnomocnika powoda, 127 zł z tytułu opłat od pozwów i 102 zł. z tytułu opłat od pełnomocnictw procesowych. Jako podstawę praną tego rozstrzygnięcia Sąd Rejonowy wskazał art. 102 kpc w zw. z art. 98 § 1,3,4 kpc w zw. z art. 99 kpc, zgodnie z którym Sąd w wypadkach szczególnie uzasadnionych może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami.

W ocenie Sądu Rejonowego zasądzenie od pozwanego wynagrodzenia procesowego za każdą z połączonych spraw stanowiłoby nadużycie prawa. Zdaniem Sądu nie jest do zaakceptowania sytuacja, w której pełnomocnik powódki w wyniku sztucznego rozdzielenia spraw ewidentnie nadających się do wniesienia w jednym pozwie uzyskuje za każdą z nich wynagrodzenie zgodne ze stawkami. Żaden z pozwów nie wymagał bowiem znacznego nakładu pracy pełnomocnika i żądna z połączonych spraw nie wymagała przeprowadzenia odrębnego postępowania dowodowego a nawet obecności pełnomocnika na rozprawie.

Zażalenie na postanowienie o kosztach procesu zawarte w punkcie 2 wyroku zaocznego wniósł powód, żądając jego zmiany poprzez zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda łącznie kwoty 1.417 zł tytułem kosztów procesu w tym 1.182 zł. tytułem kosztów zastępstwa procesowego oraz zasądzenia kosztów postępowania zażaleniowego według norm przepisanych.

Powód wskazał na orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 02.07.2009 roku w sprawie III CZP 5/09, z którego wynika, iż połączenie spraw do wspólnego rozpoznania nie pozbawia ich samodzielności dlatego także koszty procesu winny być zasądzone odrębnie. Na tak obliczone koszty składa się 235 zł z tytułu zwrotu uiszczonych opłat sądowych, 102 zł z tytułu opłat skarbowych od pełnomocnictw procesowych i 1080 zł. z tytułu zwrotu kosztów zastępstwa procesowego po 180 zł. za każdy z pozwów.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie należało uznać za zasadne.

Sąd Okręgowy podziela podniesione w zażaleniu zarzuty.

Nie ma wątpliwości, iż powódka wniosła 6 pozwów, które obejmowały żądania zwrotu pobranych bez podstawy prawnej opłat za wydanie kart pojazdów. Pozwy te wpłynęły do Sądu Rejonowego w tym samym okresie i na podstawie art. 219 kpc zostały połączone do łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia ze sprawą, którą zarejestrowano jako pierwszą tj. VI C 1646/13. Sąd w dniu 19.02.2014 roku wydał wyrok zaoczny, w którym zasądził wszystkie dochodzone przez powódkę kwoty w łącznej wysokości 4.650 zł. Jak wynika z zaskarżonego postanowienia i uzasadnienia wyroku Sąd zasądzając koszty procesu w tym należne powodowi wynagrodzenie ustanowionego przez niego pełnomocnika procesowego przyjął stawkę obliczoną od zsumowanego łącznego żądania ze wszystkich połączonych spraw. Powód wnosi natomiast o przyznanie mu wynagrodzenia pełnomocnika procesowego obliczonego z uwzględnieniem wartości przedmiotu sporu wskazywanego w każdej z wnoszonych spraw oddzielnie.

Sąd Okręgowy stanowisko wyrażone przez powoda w zażaleniu uważa za prawidłowe. Poza orzeczeniem Sądu Najwyższego wskazanym w uzasadnieniu zażalenia również z postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 03.02.2012 roku w sprawie I CZ 164/11 wynika, iż w razie połączenia kilku spraw na mocy art. 219 kpc w celu ich łącznego rozpoznania lub także wyrokowania stronie przysługuje zwrot kosztów procesu odrębnie w każdej z połączonych spraw. Sąd Najwyższy wyraził pogląd, który w całości podziela Sąd Okręgowy, iż połączenie spraw na podstawie art. 219 kpc jest jedynie zabiegiem technicznym, który nie prowadzi do powstania jednej nowej sprawy i nie pozbawia połączonych spraw ich odrębności. W uzasadnieniu w/o postanowienia Sąd Najwyższy powołał się na 5 wcześniejszych swoich orzeczeń, w których wyrażono taki sam pogląd.

Tą linię orzeczniczą należy uznać za utrwaloną, bowiem znajduje ona odzwierciedlenie w licznych orzeczeniach sądów powszechnych. Jedynie dla przykładu wskazać należy wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 28.02.2013 roku w sprawie I ACa 1227/12, w którym stwierdzono, iż koszty nieopłaconej pomocy prawnej winny być liczone odrębnie dla każdej sprawy, pomimo ich łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia.

Wobec powyższego na mocy art. 386 § 1 kpc w zw. z art. 397 § 1 i 2 kpc należało zmienić zaskarżone postanowienie zasądzając tytułem kosztów procesu od pozwanego na rzecz powoda w miejsce kwoty 937 zł kwotę 1.417 zł na którą składały się kwoty: 235 zł uiszczone tytułem opłat od pozwów, 102 zł z tytułu opłat skarbowych od pełnomocnictw procesowych i 1080 zł z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika procesowego w 6-ciu sprawach w każdej w wysokości minimalnej wynikającej z wartości przedmiotu zaskarżenia tj. po 180 zł zgodnie z § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu.

Na mocy art. 108 kpc i § 6 pkt 4 oraz § 12 ust. 2 pkt 1 w/w rozporządzenia z uwagi na wartość przedmiotu zaskarżenia należało zasądzić od pozwanego na rzecz powoda tytułem kosztów postępowania zażaleniowego kwotę 90 zł, wliczając w to opłatę uiszczoną od zażalenia w kwocie 30 zł.