Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Bydgoszczy

POSTANOWIENIE

Dnia 31 lipca 2014 roku

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny Odwoławczy

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSO Ireneusz Płowaś (spr.)

SSO Piotr Starosta

SSO Aurelia Pietrzak

po rozpoznaniu w dniu 31 lipca 2013 roku w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym sprawy

z wniosku H. C.

z udziałem S. S. i K. S.

o zasiedzenie

na skutek zażalenia wnioskodawczyni

od postanowienia Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z dnia 27.05.2013 roku, sygn. akt I Ns 606/11

postanawia:

uchylić zaskarżone postanowienie.

Sygn. akt II Cz 312/14

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Inowrocławiu postanowieniem z dnia 27 maja 2013 roku umorzył postępowanie w niniejszej sprawie .

W uzasadnieniu Sąd wskazał, iż postanowieniem z dnia 24 maja 2012 roku na podstawie art. 177 § 1 pkt 6 kpc w zw. z art. 13 § 2 kpc postępowanie w tej sprawie zostało zawieszone. Zgodnie z art. 182 § 1 zd. 1 kpc Sąd umarza postępowanie zawieszone na zgodne wniosek stron lub na wniosek spadkobiercy, jak również z przyczyn wskazanych w art. 177 § 1 pkt 5 i 6 kpc jeżeli wniosek o podjęcie postępowania nie został zgłoszony w ciągu roku od daty postanowienia o zawieszeniu. Dlatego też wobec braku wniosku o podjęcie zawieszonego postępowania we wskazanym wyżej terminie Sąd Rejonowy na mocy art. 182 § 1 kpc w zw. z art. 13 § 2 kpc umorzył postępowanie.

Zażalenie na to postanowienie złożyła wnioskodawczyni żądając jego uchylenia. W uzasadnieniu wskazano, iż zawieszenie postępowania wynikało z konieczności przeprowadzenia postępowań spadkowych po uczestnikach. Postępowania spadkowe po K. i S. S. nadal toczą się przed Sądem Rejonowym w Inowrocławiu pod sygn. I Ns 293/12. Sąd zobowiązał wnioskodawczynię do złożenia postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku po w/w uczestnikach. Wniosek o stwierdzenie nabycia spadku był złożony w marcu 2012 roku i od tej pory toczy się postępowanie.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie należało uznać za zasadne.

W ocenie Sądu Okręgowego przed umorzeniem postępowania na mocy art. 182 kpc Sąd winien zbadać rzeczywiste przyczyny wcześniejszego zawieszenia postępowania a nie poprzestawać jedynie na wskazanej w tym postanowienie podstawie prawnej zawieszenia.

W uzasadnieniu postanowienia z dnia 24 maja 2012 roku rzeczywiście wskazano na art. 177 § 1 pkt 6 kpc jako podstawę zawieszenia postępowania, jednak wcześnie wskazano również, że wnioskodawczyni poza wskazaniem spadkobierców po uczestnikach miała również obowiązek złożyć prawomocne postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku po uczestnikach. Samo wskazanie następców prawnych jak wynika z nałożonego na wnioskodawczynię na rozprawie w dniu 06.03.2012 roku obowiązku nie stanowiłoby jeszcze wystarczającej podstawy do podjęcia zawieszonego postępowania skoro miała ona również przedłożyć postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku. W tym celu wnioskodawczyni musiała złożyć wniosek o stwierdzenie nabycia spadku po uczestnikach i dopiero po jego zakończeniu mogłaby przedstawić stosowne postanowienie, które umożliwiłoby dalsze procedowanie w sprawie o zasiedzenie. Wnioskodawczyni taki wniosek złożyła a sprawa została zarejestrowana w tym samym Wydziale Sądu Rejonowego w Inowrocławiu, co niniejsza sprawa. Postępowanie w sprawie o stwierdzeniu nabycia spadku po uczestnikach postępowania zarejestrowane pod sygnaturą I Ns 293/12 nadal toczyło się w chwili wydania zaskarżonego postanowienia.

Oznacza to, iż brak było w tym momencie zarówno podstaw do podjęcia zawieszonego postępowania jak też i do jego umorzenia. Na marginesie sprawy skoro postępowania w obu sprawach toczą się w tym samym wydziale to okoliczność, iż postępowanie w sprawie o stwierdzenie nabycia spadku po uczestnikach niniejszego postępowania winna być znana Sądowi Rejonowemu z urzędu.

Dodatkowo podnieść należy, iż w sprawie o zasiedzenie zainteresowanym może być także osoba której prawo do nieruchomości nie zostało potwierdzone zatem wątpliwe wydaje się nakładanie obowiązku uzyskania przez wnioskodawczynię stwierdzenia nabycia spadku po uczestnikach i zawieszanie z tej przyczyny postępowania.

Dlatego też, podzielając zarzuty podniesione w zażaleniu, należało uznać zaskarżone postanowienie za co najmniej przedwczesne i wydane z naruszeniem art. 182 § 1 kpc i uchylić je na mocy art. 386 § 1 i 4 kpc w zw. z art. 13 § 2 kpc i art. 397 § 1 i 2 kpc.