Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Bydgoszczy

POSTANOWIENIE

Dnia 7 stycznia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:
Przewodniczący: SSO Piotr Starosta
Sędziowie: SO Wojciech Borodziuk

SO Tomasz Adamski (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 7 stycznia 2014 roku w Bydgoszczy na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku K. W. i L. W. przy uczestnictwie (...) sp. z o.o. w P.

o ustanowienie służebności przesyłu

na skutek zażalenia wnioskodawców

na postanowienie Sądu Rejonowego w Świeciu, VI Zamiejscowy Wydział
Cywilny z siedzibą w Tucholi z dnia 26 września 2013 roku sygn. akt VI Ns
101/13

postanawia:

I.  zmienić zaskarżone postanowienie w ten sposób, że obniżyć wynagrodzenie biegłego do kwoty 1.591,60 zł (jeden tysiąc pięćset dziewięćdziesiąt jeden złotych 60/100);

II.  oddalić zażalenie w pozostałym zakresie.

Na oryginale właściwe podpisy.

Sygn. akt: II Cz 942/13

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 26 września 2013 roku Sąd Rejonowy w Świeciu w sprawie z wniosku K. W. i L. W. z udziałem E. Operator Spółki z .o.o. w P. o ustanowienie służebności przesyłu przyznał biegłego M. B. kwotę 2.418 zł tytułem wynagrodzenia za sporządzoną w sprawie opinię.

W uzasadnieniu Sąd podał, że w niniejszej sprawie biegły z zakresu -energetyki M. B. sporządził opinię pisemną, za którą wniósł o przyznanie mu wynagrodzenia w kwocie 2.418 zł według przedłożonego rachunku.

Następnie Sąd Rejonowy przytoczył treść art. 288 kpc oraz wskazał na przepisy art. 89 i 90 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst jednolity - Dz. U. 2010 r. Nr 90, poz. 594 ze zm. dalej: „uksc"), które dotyczą należności .biegłych i ustalania ich wysokości. Wskazał, że wynagrodzenie biegłych oblicza się za, godzinę pracy albo według taryfy zryczałtowanej określonej dla poszczególnej kategorii biegłych ze względu na dziedzinę, w której są specjalistami. Podstawę obliczenia stawki wynagrodzenia za godzinę pracy i taryfy zryczałtowanej stanowi ułamek kwoty bazowej dla osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, której wysokość określa ustawa budżetowa. Zwrócił także uwagę na rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości 18 grudnia 1975 r. w sprawie kosztów przeprowadzenia dowodu z opinii biegłych w postępowaniu sądowym (Dz. U. 1975 r. Nr 46, poz. 254 ze zm.) oraz na rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 31 października 1983 r. w sprawie wynagradzania biegłych (tłumaczy) z zakresu daktylologii (Dz. U. 1983 r Nr 64, poz. 292). Przytoczył ponadto pogląd wyrażony w postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 7 kwietnia 1971 r. (I Cz 37/7}, LEX nr 6904).

Mając powyższe na uwadze Sąd Rejonowy zważył, że biegły do rachunku przedłożył kartę pracy biegłego wskazując 62 godziny potrzebne do sporządzenia opinii. Poszczególne t pozycje tejże karty, w ocenie Sądu, nie budziły wątpliwości co do potrzeby podjęcia poszczególnych czynności, jak i do wskazanego czasu przeznaczonego na ich podjęcie. Sąd zaznaczył, że opinia dotyczyła materiału skomplikowanego pod względem technicznym, odnosiła się do okoliczności i dokumentów, które zostały sporządzone w latach poprzednich.

1

Tym samym nakład pracy biegłego był duży, zaś sama opinia przydatna do rozstrzygnięcia sprawy.

W konsekwencji Sąd Rejonowy dokonał obliczenia należnego wynagrodzenia w oparciu o powołane rozporządzenie z 1975 r., zgodnie z którym podstawę obliczenia wynagrodzenia biegłych sądowych za wykonaną pracę stanowi kwota bazowa dla osób, o * których mowa w art. 5 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. 1999 r. Nr 110, poz. 1255 ze zm.), której wysokość ustaloną według odmiennych zasad określa ustawa budżetowa (1.766,46 zł). Sąd Rejonowy w związku z nakładem pracy biegłego podwyższył współczynnik stawki wynagrodzenia 1,7 % o wskaźnik 1,3, o co wnosił biegły. Zatem w dacie sporządzenia opinii i złożenia rachunku wynagrodzenie jednostkowe biegłego wynosiło 39 zł za godzinę pracy. Wobec tego Sąd Rejonowy w myśl art. 288 kpc orzekł jak na wstępie.

Powyższe postanowienie zostało zaskarżone zażaleniem przez wnioskodawców, którzy wnieśli o jego uchylenie w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi pierwszej instancji, ewentualnie o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez zmniejszenie wynagrodzenia biegłemu. Jednocześnie domagali się zasądzenia na ich rzecz kosztów postępowania zażaleniowego. Wnioskodawcy zarzucili zaskarżonemu postanowieniu naruszenie art. 89 i 90 uksc i art. 328 § 2 kpc w zw. z art. 361 kpc poprzez ich niewłaściwe zastosowanie oraz § 1, 2 i 10 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 grudnia 1975 r. poprzez ich niewłaściwe zastosowanie z uwagi na utratę mocy obowiązującej z dniem 5 maja 2013 r., a także bezzasadne podwyższenie wynagrodzenia biegłego na mocy § 2 ust. 3 rozporządzenia. Nadto zarzucili naruszenie wszystkich przepisów rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 kwietnia 2013 r. w sprawie określenia stawek wynagrodzenia biegłych, taryf zryczałtowanych oraz sposobu dokumentowania wydatków niezbędnych do wydania opinii w postępowaniu cywilnym (Dz. U. 2013 r„ poz. 518) poprzez brak ich zastosowania w niniejszej sprawie.

Odpowiedź na powyższe zażalenie wniósł biegły M. B. domagając się jego oddalenia jako niezasadnego.

Uczestnik postępowania nie zajął stanowiska w przedmiocie zażalenia wnioskodawców.

2

Sad Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie jest częściowo zasadne. Przechodząc do jego rozpoznania Sąd Okręgowy w pierwszej kolejności zwraca uwagę, że zgodnie z art. 288 kpc biegły ma prawo żądać wynagrodzenia za stawiennictwo do sądu i wykonaną pracę. Według natomiast art. 90 uksc wysokość wynagrodzenia biegłego określa się uwzględniając wymagane kwalifikacje,, potrzebny do wydania opinii czas i nakład pracy, a wysokość wydatków niezbędnych do wykonania czynności - na podstawie złożonego rachunku.

Sąd Rejonowy słusznie zastosował w sprawie przepisy rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 grudnia 1975 r. w sprawie kosztów przeprowadzenia dowodu z opinii biegłych w postępowaniu sądowym (Dz. U. 1975 r. Nr 46, poz. 254), albowiem zlecenie sporządzenia opinii wraz z aktami sprawy zostało przekazane biegłemu wówczas, gdy powyższe rozporządzenie miało moc obowiązującą. W treści zlecenia wskazano kiedy zostanie wypłacone biegłemu wynagrodzenie za sporządzoną opinię. Skoro w dniu wydania zlecenia obowiązywało powyższe rozporządzenie to zasadne jest przyjęcie, że obliczenie należnego wynagrodzenia nastąpi na podstawie przepisów tego rozporządzenia, bez względu na to czy w momencie dostarczenia opinii przepisy powyższego aktu prawnego będą nadal obowiązywały. Wobec tego nie było podstaw do zastosowania w sprawie przepisów rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 kwietnia 2013 r. w sprawie określenia stawek wynagrodzenia biegłych, taryf zryczałtowanych oraz sposobu dokumentowania wydatków niezbędnych dla wydania opinii w postępowaniu cywilnym (Dz. U. 2013 r., poz. 518).

Sąd Okręgowy nie podziela stanowiska Sądu pierwszej instancji odnośnie wystąpienia w niniejszej sprawie podstaw do podwyższenia współczynnika stawki wynagrodzenia bazowego 1,7 % o wskaźnik 1,3, albowiem przedmiotem opinii nie był problem o złożonym charakterze, o którym mowa w § 2 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 1975 r. Rację mają skarżący podnosząc, że opinia dotycząca daty i okoliczności powstania urządzeń przesyłowych często występuje w praktyce sądowej i tym samym nie stanowi ona problemu złożonego wymagającego większego niż zazwyczaj nakładu pracy, czy też konieczności zapoznania się z wieloma zagadnieniami wpływającymi na ostateczny kształt opinii. Wobec tego wynagrodzenie jednostkowe za jedną godzinę pracy biegłego, obliczone zgodnie z zasadami określonymi w § 2 ust. 1 powyższego rozporządzenia, należało obniżyć do kwoty 30,03 zł (1.766,46 zł x 1,7%).

3

Analizując kartę pracy biegłego Sąd Okręgowy doszedł do wniosku, że ogólna liczb; godzin przeznaczonych na sporządzenie opinii winna zostać obniżona do 53. W ocenie Sądu odwoławczego, biorąc pod uwagę doświadczenie biegłego i nieskomplikowany charakter przedmiotu opinii, opracowanie wystąpienia do Sądu i stron o uzupełnienie materiału nie zajęło biegłemu więcej niż 2 godziny, zważywszy na fakt, iż pismo w tej sprawie zawiera raptem 2 strony. Jednocześnie wątpliwości budzi wskazanie przez biegłego, że na redakcji opinii wraz z powieleniem dokumentów potrzebował 37 godzin. Godzi się wskazać, iż część treści opinii nie była istotna z punktu widzenia jej przedmiotu. Zbędne było karty, na których biegły zawarł spis treści, wymienił szereg aktów prawnych i literatury oraz przytoczy definicje. W gruncie rzeczy przydatne dla sprawy okazało się 15 stron opinii. Zatem przyjmując, że na sporządzenie jednej takiej strony biegły przeznaczył 2 godziny, Sąd Okręgowy uznał, że czynność redakcji opinii wraz z powieleniem dokumentów zajęła biegłemu nie więcej niż 30 godzin.

Reasumując, ustalone przez Sąd Rejonowy wynagrodzenie biegłego należy obniżyć do kwoty 1.591,59 zł (30,03 zł x 53 godziny).

Mając powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy na podstawie art. 386 § 1 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc orzekł jak w punkcie I postanowienia, oddalając zażalenie w pozostałym zakresie (art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc - punkt II postanowienia).