Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Bydgoszczy

UZASADNIENIE

W sprawie z powództwa(...) sp. z o.o. w B. przeciwko M. N., G. N., M. N. i K. N. o zapłatę kwoty 5.037,39 zł, Sąd Rejonowy w Bydgoszczy nakazem zapłaty z dnia 10 grudnia 2004 r. orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

W dniu 23 czerwca 2014 r. wpłynął do Sądu sprzeciw od powyższego nakazu pozwanej M. N. (obecnie S.), która podała, że nie miała wiedzy o prowadzonym postępowaniu, gdyż od połowy 2004 r. nie mieszka w miejscu wskazanym w pozwie, a rodzina nie przekazała jej kierowanej do niej korespondencji. Zaś o nakazie dowiedziała w dniu 6 czerwca 2014 r. uzyskując informację o zajęciu wynagrodzenia.

Postanowieniem z dnia 23 lipca Sąd Rejonowy w Bydgoszczy odrzucił złożony sprzeciw, jednakże na skutek zażalenia pozwanej uchylił to orzeczenie w dniu 17 października 2014 r.

Postanowieniem z dnia 3 grudnia 2014 r. Sąd Rejonowy w Bydgoszczy odrzucił wniosek M. N. (obecnie S.) o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 10 grudnia 2004 r. (punkt 1) oraz odrzucił sprzeciw pozwanej od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 10 grudnia 2004 r. (punkt 2).

W uzasadnieniu w pierwszej kolejności Sąd Rejonowy przytoczył treść art. 168 § 1 k.p.c. i art. 169 § 1 i 3 k.p.c., po czym wskazał, że pozwana dowiedziała się o wydanym nakazie z chwilą odebrania zawiadomienia o wszczęciu egzekucji, tj. 10 czerwca 2014 r., zaś w dniu 18 czerwca 2014 r., działając przez profesjonalnego pełnomocnika, złożyła sprzeciw wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu. Zatem przedmiotowy wniosek został złożony po upływie tygodniowego terminu od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu.

Wobec tego Sąd odrzucił w myśl art. 171 k.p.c. złożony wniosek jako spóźniony. Konsekwencją tego było również odrzucenie złożonego sprzeciwu od nakazu zapłaty.

Sąd podkreślił, że nie ma podstaw do przyjęcia, że termin do złożenia sprzeciwu nie rozpoczął w sprawie w ogóle biegu, albowiem przesyłkę zawierającą odpis nakazu dla pozwanej odebrał dorosły domownik, pozwana zaś nie zarzuciła, aby wystąpił w sprawie błąd w adresie.

Wobec powyższego Sąd na podstawie art. 504 § 1 k.p.c. odrzucił sprzeciw.

Zażalenie na postanowienie złożyła pozwana M. S. (z domu N.) zarzucając Sądowi pierwszej instancji naruszenie art. 138 k.p.c. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i uznanie, że skoro pismo kierowane do pozwanej odebrał w dniu 30 grudnia 2004 r. jej brat to zachodzi doręczenie zastępcze do rąk „dorosłego domownika”, podczas gdy pozwana nie mieszkała już pod wskazanym w pozwie adresem, a zatem powyższy przepis nie może mieć w sprawie zastosowania. Wskazując na powyższe skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie pozwanej M. N. jest uzasadnione.

Podzielić należy stanowisko skarżącej, że w sprawie nie może mieć zastosowania art. 138 k.p.c., albowiem jak wynika z zaświadczenia o poprzednich adresach pozwanej /k.38/, w chwili odebrania przez jej brata odpisu nakazu zapłaty przeznaczonego dla niej, co miało miejsce dnia 30 grudnia 2004r., nie mieszkała ona pod adresem wskazanym w pozwie, czyli przy ul. (...) w B., lecz od 17 sierpnia 2004 r. była już zameldowana przy ul. (...) w B.. Zatem jej brat nie mógł być uważany za „dorosłego domownika” w rozumieniu art. 138 k.p.c., gdyż w chwili odbioru przesyłki pozwana z nim nie mieszkała. Domownikiem jest bowiem tylko ten, kto przebywa w mieszkaniu adresata, nie zaś osoba, która odbiera korespondencję kierowaną do innej osoby, która nie mieszka wraz z nim pod wskazanym adresem, a taka sytuacja wystąpiła w niniejszej sprawie.

Wobec powyższego w sprawie nie doszło do doręczenia pozwanej odpisu wydanego nakazu zapłaty. W konsekwencji termin do złożenia sprzeciwu nie rozpoczął w stosunku do niej biegu na skutek odebrania przesyłki przez brata. Zatem chybione jest stanowisko Sądu pierwszej instancji, że złożony przez pozwaną sprzeciw obejmował także wniosek o przywrócenie terminu do jego wniesienia. Skoro nie doszło do doręczenia zastępczego nakazu zapłaty, termin do złożenia sprzeciwu nie mógł upłynąć w myśl art. 167 k.p.c., a tylko w przypadku wystąpienia takiego stanu rzeczy istnieje możliwość ubiegania się o przywrócenie terminu do dokonania czynności procesowej. Tym samym w sprawie nie mógł mieć także zastosowania art. 171 k.p.c.

Pozwana zatem, po uzyskaniu informacji o wydaniu nakazu zapłaty, podjęła prawidłowe kroki procesowe składając sprzeciw od powyższego orzeczenia, co nastąpiło w terminie dwóch tygodni od uzyskania przez nią wiedzy o tym orzeczeniu, albowiem sprzeciw został przez pozwaną nadany w dniu 18 czerwca 2014 r., co wynika z pieczęci pocztowej widniejącej na kopercie /k.41/.

Mając powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. uchylił zaskarżone postanowienie.