Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Bydgoszczy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 września 2013 roku

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy IV Wydział Karny Odwoławczy
w składzie:

Przewodniczący SSO Włodzimierz Wojtasiński

Sędziowie SO Mariola Urbańska - Trzecka

SO Adam Sygit - sprawozdawca

Protokolant sekr. sądowy Dominika Marcinkowska

przy udziale Janusza Bogacza Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Bydgoszczy

po rozpoznaniu w dniu 27 września 2013 roku

sprawy R. S.

oskarżonego z art.279§1 kk w zw. z art. 64§1 kk, art. 278§1 kk w zw. z art. 64§1 kk, art. 13§1 kk w zw. z art. 278§1 kk w zw. z art. 64§1 kk

na skutek apelacji wniesionej przez oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Bydgoszczy

z dnia 31 stycznia 2013 roku sygn. akt XVI K 3306/12

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu w Bydgoszczy do ponownego rozpoznania.

Sygn. akt IV Ka 806/13

UZASADNIENIE

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 31 stycznia 2013 roku, wydanym w sprawie o sygnaturze akt XVI K 3306/12, oskarżonego R. S. uznano za winnego popełnienia, szczegółowo opisanych w/wym. orzeczeniem, przestępstw:

-w okresie od 17 maja 2012 roku do 18 maja 2012 roku występku z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. i za to, na podstawie art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k., wymierzono mu karę roku i czterech miesięcy pozbawienia wolności,

-w dniu 13 maja 2012 roku występku z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i za to, na podstawie art. 278 § 1 k.k., wymierzono mu karę dziesięciu miesięcy pozbawienia wolności,

-w okresie od 28 maja 2012 roku do 11 czerwca 2012 roku występku z art. 278 § 1 k.k. w zb. z art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 12 k.k. i za to, na podstawie art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k., wymierzono mu karę roku pozbawienia wolności,

-w nocy 14 czerwca 2012 roku w godzinach 0:00-0:50 występku z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i za to, na podstawie art. 14 § 1 k.k. w zw. z art. 278 § 1 k.k., wymierzono mu karę ośmiu miesięcy pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 85 k.k. w zw. z art. 86 § k.k. połączono kary pozbawienia wolności i wymierzono oskarżonemu karę łączną dwóch lat pozbawienia wolności. Na podstawie art. 63 § 1 k.k. na jej poczet zaliczono okres zatrzymania w dniach 23 maja 2012 roku i 14 czerwca 2012 roku. Kosztami procesu obciążono oskarżonego i wymierzono mu opłatę w kwocie trzystu złotych.

Po wydaniu powyższego orzeczenia oskarżony złożył pisemne oświadczenie (k. 216), które ostatecznie potraktowano jako apelację od wyroku (k. 273), kwestionującą - w całości - jego zasadność z wnioskiem o ponowne rozpoznanie sprawy.

Sąd odwoławczy zważył, co następuje:

Zainicjowane przez oskarżonego postępowanie odwoławcze skutkowało uchyleniem zaskarżonego wyroku i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania.

Podjęcie powyższego rozstrzygnięcia było motywowane uchybieniem w toku procedowania, które stwierdzono z urzędu, analizując merytoryczną zasadność zaskarżonego orzeczenia i prawidłowość procedowania poprzedzającego jego wydanie.

Wniesienie aktu oskarżenia w przedmiotowej sprawie było konsekwencją połączenia do wspólnego rozpoznania dwóch postępowań przygotowawczych. W pierwszym z nich, prowadzonym początkowo (k. 1) pod sygnaturą 3 Ds. 951/12, oskarżonemu postawiono zarzuty popełnienia przestępstw, ostatecznie opisanych w punktach I i II aktu oskarżenia. Z uwagi na informacje o wcześniejszym leczeniu i opiniowaniu sądowopsychiatrycznym oskarżonego zwrócono się o wyznaczenie i wyznaczono mu obrońcę z urzędu (k. 44, 58) oraz dopuszczono dowód z opinii sądowopsychiatrycznej w celu ustalenia m.in. czy w chwili popełniania zarzuconych mu czynów miał zachowaną zdolność do rozpoznania ich znaczenia i pokierowania swoim postępowaniem oraz czy poczytalność w czasie postępowania nie budzi wątpliwości (k. 45-46). W drugim z postępowań przygotowawczych, prowadzonym pod sygnaturą 3 Ds. 1558/12 (k. 69, 104) a dotyczącym czynów ostatecznie zarzuconych w punktach III, IV i V aktu oskarżenia podjęto identyczne decyzje odnośnie obrony z urzędu (k. 143, 155) i opiniowania sądowopsychiatrycznego (k. 144-145).

Po połączeniu tych spraw do wspólnego rozpoznania, gdy doszło do zatrzymania podejrzanego został on poddany opiniowaniu i wydano opinię sądowopsychiatryczną (k. 164-167). Jej wnioski były m.in. podstawą decyzji o zwolnieniu obrońców wyznaczonych z urzędu (k. 189, 175). Sąd Rejonowy w Bydgoszczy nie dostrzegł jednak, iż wydana w sprawie opinia dotyczy tylko jednego z pięciu zarzuconych oskarżonemu czynów. Treść opinii wskazuje jednoznacznie, iż w pozostałym zakresie R. S. nie został poddany opiniowaniu, skoro odebrany wywiad i relacja opiniowanego oraz ostatecznie sformułowane wnioski dotyczą tylko jednego czynu (z punktu V aktu oskarżenia). W postępowaniu sądowym tego uchybienia nie konwalidowano, gdyż ani nie przesłuchano opiniujących biegłych ani nie dopuszczono dowodu z uzupełniającej opinii. Tym samym niemożliwe było czynienie ustaleń odnośnie poczytalności oskarżonego w chwili popełniania wszystkich czynów, skoro w tym zakresie podjęto wątpliwości, skutkujące dopuszczeniem dowodu z opinii biegłych. Jednocześnie, co skutkowało koniecznością uchylenia zaskarżonego orzeczenia w całości, niemożliwa była ocena zasadności decyzji o zwolnieniu obrońcy z urzędu, skoro biegli nie ocenili faktu popełnienia wszystkich zarzuconych oskarżonemu czynów i prowadzenia postępowania odnośnie pięciu przestępstw.

Wobec powyższego koniecznym stało się uchylenie zaskarżonego orzeczenia. W toku ponownego rozpoznania w pierwszej kolejności Sąd Rejonowy w Bydgoszczy powinien dopuścić dowód z uzupełniającej opinii sądowopsychiatrycznej i w zależności od jej wniosków podjąć decyzję odnośnie obrony z urzędu oraz przeprowadzić rozprawę, uwzględniając także fakt aktualnego pozbawienia wolności oskarżonego w innej sprawie.