Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Bydgoszczy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 maja 2021 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący Sędzia Maciej Flinik

Protokolant – starszy sekretarz sądowy Marta Walińska

po rozpoznaniu w dniu 31 maja 2021 r. w Bydgoszczy

na rozprawie

odwołania: P. C.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z dnia 26 stycznia 2021 r., nr (...)

w sprawie: P. C.

przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o umorzenie należności

1/ oddala odwołanie,

2/ zasądza od odwołującego się P. C. na rzecz pozwanego organu rentowego kwotę 3600 ( trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego.

Sygn. akt VI U 559/21

UZASADNIENIE

Odwołujący P. C. wniósł odwołanie od decyzji ZUS z dnia 26 stycznia 2021 r., którą odmówiono umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne , zdrowotne i Fundusz Pracy. W/w- ny oświadczył, iż ze względów zdrowotnych uzasadnienie odwołania prześle w późniejszym terminie.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany wniósł o jego oddalenie i zasądzenie od odwołującego się na swoją rzecz kosztów zastępstwa procesowego. W uzasadnieniu argumentował, iż wobec faktu, że P. C. nie spełnił niezbędnych warunków do umorzenia należności z tytułu składek ( nie uiścił należności niepodlegających umorzeniu na kwotę 40 275, 05 zł , których zapłata była warunkiem umorzenia pozostałych ) zaskarżoną decyzją odmówiono ich umorzenia.

Sąd Okręgowy zważył co następuje :

Stan faktyczny w sprawie wydaje się bezsporny. Odwołujący P. C. złożył wniosek o umorzenie należności powstałych z tytułu nieopłaconych składek przez osoby prowadzące działalność gospodarczą. Decyzją z dnia 9 października 2019 r. wydaną na podstawie art. 1 ust. 8 ustawy z dnia 9 listopada o umorzeniu należności powstałych z tytułu nieopłaconych składek przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność / Dz.U. 2012 poz. 1551 / ZUS określił na dzień 23 lipca 2019 r. należności z tytułu składek, które będą podlegać umorzeniu. Decyzją tą w/w- ny został poinformowany, że warunkiem umorzenia przedmiotowych należności jest spłata należności niepodlegających umorzeniu i że należności z tytułu składek za okres od 1 stycznia 1999r. nie objęte postępowaniem o umorzenie należy uregulować w terminie 12 miesięcy od dnia uprawomocnienia się decyzji z dnia 9 października 2019 r. wraz z odsetkami należnymi do dnia wpłaty włącznie zgodnie z zasadami określonymi w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz wydanym na jej podstawie rozporządzeniu RM z dnia 18 kwietnia 2018 r. w sprawie szczególnych zasad i trybu postępowania w sprawach rozliczania składek, do których poboru jest zobowiązany ZUS.

Odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie. Odwołujący się P. C. nie przedstawił jakiejkolwiek rzeczowej argumentacji , która już nawet nie podważałaby , a choćby poddawała w wątpliwość zasadność zaskarżonej decyzji organu rentowego. A to na nim jako kwestionującym przedmiotową decyzję ZUS spoczywał ciężar wykazania takich okoliczności . Zgodnie bowiem z treścią art. 6 kodeksu cywilnego ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne, w myśl natomiast art. 232 k.p.c. ( będącego procesowym uzupełnieniem powyższej regulacji ) strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Powyższemu obowiązkowi strona powodowa nie sprostała. Oprócz złożenia „ odwołania „ oraz stwierdzenia, iż „ ze względu na stan zdrowia uzasadnienie prześle w późniejszym terminie „ odwołujący nie podniósł nie tylko rzeczowych, ale jakichkolwiek argumentów podważających zasadność zaskarżonej decyzji. W ocenie sądu samo złożenie odwołania stanowiło jedynie próbę przewleczenia odsunięcia w czasie przystąpienia przez organ rentowy do egzekucji istniejących , nieuregulowanych zaległości składkowych. Nie inaczej w sytuacji nie przedstawienia przez ubezpieczonego w okresie od marca 2021 r. ( wniesienie odwołania ) do 31 maja 2021 r. ( termin rozprawy ) jakiegokolwiek stanowiska ( braku ustosunkowania się do racji organu rentowego ) należy ocenić powyższe gołosłowne jednozdaniowe stwierdzenie odwołującego , zgodnie z którym z uwagi na stan zdrowia ( w żaden sposób nie udokumentowany ) uzasadnienie prześle w późniejszym terminie ( nie wiadomo jakim ) . W ocenie sądu powyższe postępowanie świadczy jedynie o tym , iż odwołujący nie był i nie jest w stanie przedstawić jakiegokolwiek argumentu czy zarzutu, który podważałby prawidłowość decyzji pozwanego organu rentowego.

W tym stanie rzeczy, Sąd Okręgowy uznając odwołanie za bezzasadne ( strona nie podniosła rzeczowych argumentów , które skutkowałoby zmianą zaskarżonej decyzji ) na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. orzekł jak w sentencji.

O kosztach zastępstwa prawnego Sąd Okręgowy orzekł w oparciu o art. 98 k.p.c. w zw. z § 2 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych / 2018.265 t.j. / zasądzając je od odwołującego się jako przegrywającego proces ( wartość przedmiotu sporu wynosząca 17 134 zł mieszcząca się w przedziale 10 – 50 tys. zł ).

Sędzia Maciej Flinik