Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Bydgoszczy

UZASADNIENIE

Powód (...) sp. z o.o. w B. domagał się zasądzenia solidarnie od pozwanych: K. P. (1) oraz W. L. (1) kwoty 2.766,95 złotych z ustawowymi odsetkami od kwot:

a) 610,00 zł od dnia 8 września 2006 r. do dnia zapłaty,

b) 610,00 zł od dnia 8 października 2006 r. do dnia zapłaty,

c) 610,00 zł od dnia 8 listopada 2006 r. do dnia zapłaty,

d) 936,95 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu, powód podał, iż wyrokiem z dnia 30 listopada 2007 r. Sąd Rejonowy w Bielsku - Białej zasądził od Przedsiębiorstwa Usługowo - Produkcyjnego i Handlowego (...) sp. z o.o. w B. na rzecz powoda kwotę 1.830,00 zł z odsetkami oraz kosztami procesu w kwocie 647,00 zł. Pozwani byli członkami zarządu tej spółki podczas powstania zobowiązania, a egzekucja prowadzona przeciwko spółce okazała się bezskuteczna. Pozwani nie złożyli także wniosku o ogłoszenie upadłości w/w przedsiębiorstwa. Powód wezwał pozwanych do zapłaty tej wierzytelności, a pozwani nie spełnili żądania powoda.

Wyrokiem zaocznym z dnia 14 lipca 2011 r. Sąd Rejonowy w Bydgoszczy zasądził od pozwanych solidarnie na rzecz powoda kwotę 2.766,95 zł z ustawowymi odsetkami od kwot:

a) 610,00 zł od dnia 8 września 2006 r. do dnia zapłaty,

b) 610,00 zł od dnia 8 października 2006 r. do dnia zapłaty,

c) 610,00 zł od dnia 8 listopada 2006 r. do dnia zapłaty,

d) 610,00 zł od dnia 27 maja 2011 r. do dnia zapłaty

a także kwotę 756,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu. Wyrok otrzymał także rygor natychmiastowej wykonalności.

W sprzeciwie od wyroku zaocznego pozwany W. L. (1) wnosił o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

W uzasadnieniu sprzeciwu, pozwany zarzucał, iż w chwili, kiedy powstało zobowiązanie będące podstawą roszczenia powoda, to pozwany nie pełnił funkcji członka zarządu w Przedsiębiorstwie Usługowo - Produkcyjno i Handlowym (...) sp. z o.o. w B.. Pozwany nie pełnił tej funkcji od 1995 roku, kiedy zbył na rzecz M. P. udział, który posiadał w tej spółce. W okresie kiedy pozwany był członkiem zarządu tej spółki, to spółka nie prowadziła działalności gospodarczej. Pozwany podał także, iż w aktach rejestrowych spółki znajduje się pismo pozwanego K. P. (1) z dnia 27 sierpnia 2004 r., w którym wnosi on o ujawnienie zmian w zarządzie spółki, tj. wykreślenie z rejestru sądowego W. L. (1) jako członka zarządu i wpisanie M. P.. Skoro zobowiązanie powstało po odwołaniu pozwanego z funkcji członka zarządu spółki z o.o., to pozwany nie odpowiada za nie wykonanie tego zobowiązania przez spółkę.

W sprzeciwie od wyroku zaocznego pozwany K. P. (1) wnosił o oddalenie powództwa. W uzasadnieniu sprzeciwu pozwany podnosił zarzut przedawnienia roszczenia powoda, a także zarzucał, iż nie przeprowadzał z powodem żadnych transakcji.

Wyrokiem z dn. 5 września 2012 r. Sąd Rejonowy w Bydgoszczy uchylił wyrok zaoczny z dnia14 lipca 2011 r; zasądził od pozwanych solidarnie na rzecz powoda kwotę 2 766,95 zł. z ustawowymi odsetkami od kwoty 1830 zł. od dnia 15.03.2011 r. w stosunku do pozwanego W. L. (1) do dnia zapłaty a w stosunku do pozwanego K. P. (1) od dnia 28.03.2011 r. do dnia zapłaty, . oddalił powództwo w pozostałej części i zasądził od pozwanych solidarnie na rzecz powoda kwotę 756,00 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sąd Rejonowy ustalił, że pozwani K. P. (1) oraz W. L. (1) są członkami zarządu w Przedsiębiorstwie Usługowo - Produkcyjno i Handlowym (...) sp. z o.o. w B..

Wyrokiem z dnia 30 listopada 2007 r. w sprawie o sygn. VI GC 431/07 Sąd Rejonowy w Bielsku - Białej zasądził od Przedsiębiorstwa Usługowo - Produkcyjnego i Handlowego (...) sp. z o.o. w B. na rzecz powoda kwotę 1.830,00 zł z ustawowymi odsetkami od kwot: 610,00 zł od dnia 8 września 2006 r. do dnia zapłaty, 610,00 zł od dnia 8 października 2006 r. do dnia zapłaty, 610,00 zł od dnia 8 listopada 2006 r. do dnia zapłaty oraz kosztami procesu w kwocie 647,00 zł.

Postanowieniem z dnia 13 grudnia 2008 r. o sygn. Km 280/08 Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Bydgoszczy umorzył postępowanie egzekucyjne przeciwko spółce (...) z uwagi na bezskuteczność tego postępowania. Komornik przyznał także powodowi kwotę 150,00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu egzekucyjnym.

Powód wezwał pozwanych do zapłaty, a pozwani nie spełnili żądania powoda.

Sąd Rejonowy zważył następnie, że zgodnie zaś z art. 299 k.s.h. jeżeli egzekucja przeciwko spółce okaże się bezskuteczna, członkowie zarządu odpowiadają solidarnie za jej zobowiązania, natomiast członek zarządu może się uwolnić od odpowiedzialności, jeżeli wykaże, że we właściwym czasie zgłoszono wniosek o ogłoszenie upadłości lub wszczęto postępowanie układowe, albo że niezgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości oraz brak wszczęcia postępowania układowego nastąpiło nie z jego winy, albo że pomimo braku zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości oraz braku wszczęcia postępowania układowego wierzyciel nie poniósł szkody.

Odpowiedzialność przewidzianą w art. 299 k.s.h. ponoszą osoby, które były członkami zarządu, kiedy wierzytelność stała się wymagalna, a jednocześnie były członkami zarządu w czasie właściwym do ogłoszenia upadłości lub wszczęcia postępowania układowego, i to niezależnie od tego, czy były wpisane do rejestru.

Powyższa odpowiedzialność członków zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na podstawie art. 299 k.s.h. obejmuje zasądzone w tytule wykonawczym, wydanym przeciwko spółce, koszty procesu, koszty postępowania egzekucyjnego umorzonego z powodu bezskuteczności egzekucji i odsetki ustawowe od należności głównej.

Sąd Rejonowy zważył następnie, że w przedmiotowej sprawie, pozwani W. L. (1) oraz K. P. (1) pełnili funkcję członków zarządu Przedsiębiorstwa Usługowo - Produkcyjnego i Handlowego (...) sp. z o.o. w B., która powstała w dniu 7 stycznia 1988 r. Pozwani byli więc członkami zarządu tej spółki w momencie, kiedy zobowiązania powoda przeciwko spółce powstały i stały się wymagalne.

W ocenie Sądu Rejonowego powód wykazał również, że egzekucja przeciwko spółce okazała się bezskuteczna. Bezskuteczność egzekucji oznacza przede wszystkim to, że nie doszło do zaspokojenia roszczeń wierzyciela w postępowania wszczętym i prowadzonym według przepisów k.p.c. o postępowaniu egzekucyjnym. Prawomocne postanowienie komornika o umorzeniu postępowania egzekucyjnego z powodu jego bezskuteczności jest wystarczającym dowodem wykazania wystąpienia materialnoprawnej przesłanki odpowiedzialności określonej w art. 299 § 1 k.s.h.

Sąd Rejonowy zważył także, iż bezzasadne były zarzuty pozwanego W. L. (1), iż został on odwołany z funkcji członka zarządu spółki (...) w 1995 r. Ciężar dowodu wykazania istnienia okoliczności egzoneracyjnych z art. 299 k.s.h. spoczywa na osobie pozwanej. Mając na uwadze materiał dowodowy zgromadzony w sprawie Sąd Rejonowy doszedł do przekonania, że wbrew obowiązkowi z art. 6 k.c. pozwany nie wykazał zaistnienia żadnej z tych okoliczności, co pozwoliłoby pozwanemu uwolnić się od odpowiedzialności z art. 299 k.s.h.

Pozwany nie przedstawił odpisu uchwały zgromadzenia wspólników o odwołaniu jego osoby z pełnienia funkcji członka zarządu w tej spółce, ani także oświadczenia o rezygnacji ze sprawowania tej funkcji wraz z dowodem doręczenia spółce, co świadczyłoby o zaprzestaniu przez pozwanego bycia członkiem zarządu spółki. Pozwany nie przedstawił także żadnych innych dowodów w celu wykazania w/w okoliczność. Dokumenty w postaci umowy sprzedaży udziałów ani wniosek kierowany do Sądu w żaden sposób zdaniem Sądu Rejonowego nie potwierdzają odwołania czy rezygnacji z pełnienia funkcji przez pozwanego jako członka zarządu.

Sąd Rejonowy zważył także, iż bezzasadny był zarzut przedawnienia roszczenia podniesiony przez pozwanego K. P. (1). Do roszczeń wierzycieli spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przeciwko członkom jej zarządu mają zastosowanie przepisy o przedawnieniu roszczeń o naprawienie szkody wyrządzonej czynem niedozwolonym. W konsekwencji, termin przedawnienia roszczeń wobec członków zarządu spółki z o.o. rozpoczyna bowiem bieg od momentu uzyskania przez wierzyciela świadomości, że wyegzekwowanie długu od spółki jest niemożliwe.

W przedmiotowej sprawie, powód najwcześniej uzyskał świadomość o braku możliwości wyegzekwowania długu od spółki, z chwilą wydania przez komornika postanowienia o umorzeniu egzekucji z uwagi na jej bezskuteczność, co nastąpiło w dniu 13 grudnia 2008 r. Od tego dnia zaczął biec trzy letni termin przedawnienia, który upłynąłby z dniem 13 grudnia 2011 r. Ponieważ powód w dniu 27 maja 2011 r. wniósł do tut. Sądu pozew w niniejszej, sprawie, więc bieg terminu przedawnienia został przerwany (art. 123 § 1 k.c.)

Odnosząc się natomiast do twierdzenia pozwanego, iż nie zawierał on z powodem żadnej transakcji Sąd Rejonowy uznał, że pozwany członek zarządu nie może bronić się tym zarzutem. W procesie, w którym powód dochodzi roszczenia na podstawie art. 299 § 1 k.s.h., przedstawiając prawomocny wyrok (analogicznie nakaz zapłaty), będący źródłem zobowiązania spółki wobec powoda, Sąd nie ma możliwości badania, czy określone nim zobowiązanie istnieje, a jeśli tak, to w jakim rozmiarze.

Sąd Rejonowy zważył także, iż w myśl art. 481 § 1 k.c. jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

W zakresie dochodzonych pozwem odsetek od kwoty 2.766,95 zł w ocenie Sądu zasadne są odsetki od daty wezwania pozwanego do uiszczenia dochodzonej pozwem sumy, przy czym powód nie wykazał aby pozwani otrzymali wezwania do zapłaty przed doręczeniem im odpisów pozwu. Stąd też, należało przyjąć, iż powód mógł żądać od pozwanych odsetek ustawowych za zwłokę w zapłacie w/w kwoty od dnia doręczenia pozwanym odpisów pozwu, gdyż to wezwanie do zapłaty właśnie powoduje wymagalność roszczenia wobec pozwanego jako członka zarządu.

Mając powyższe na uwadze, Sąd Rejonowy na podstawie art. 347 k.p.c. uchylił wyrok zaoczny w z dnia 14 lipca 2011 r. (pkt. I wyroku), a na podstawie art. 299 § 1 k.s.h. Sąd zasądził od pozwanych solidarnie na rzecz powoda kwotę 2.766,95 zł. O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 k.c. (pkt. II wyroku),

Sąd Rejonowy nie uwzględnił natomiast roszczenia powoda w części dotyczącej odsetek ustawowych od kosztów procesu i postępowania egzekucyjnego, których domagał się od dnia wniesienia pozwu i w tej części powództwo oddalił w pkt. III wyroku. Zgodnie z treścią trafnej uchwały Sądu Najwyższego z dnia 20.05.201 Ir. „przepis art. 481 § 1. kc nie ma zastosowania do świadczeń pieniężnych zasądzonych prawomocnym orzeczeniem o kosztach procesu" (por. uchwała Sądu najwyższego z dn. 20.05.201 Ir., sygn. akt III CZP 16/11, Lex 794131). Tym samym odsetki za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, o których mowa w art. 481 § 1 kc nie mogą być naliczane od świadczeń pieniężnych z tytułu zasądzonych kosztów postępowania, albowiem mają one charakter publicznoprawny i po prawomocnym zakończeniu postępowania nie można żądać korygowania tych kwot.

Sąd Rejonowy wskazał, iż co prawda wierzytelności z tytułu kosztów procesu mogą znaleźć się w obrocie prywatnoprawnym i podlegają one wówczas jego regułom, jednak z wyłączeniem tych. których zastosowanie podważałoby naturę i funkcję kosztów procesu. Nie mogą być naruszone w szczególności przepisy zakazujące, po uprawomocnieniu się orzeczenia o kosztach, modyfikacji ich wysokości.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 100 k.p.c. gdyż powód uległ tylko co do nieznacznej części swego żądania.

Apelacje od tego wyroku złożyli obaj pozwani.

Pozwany W. L. (1) zaskarżył wyrok Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dn. 5 września 2012r. w części dotyczącej pozwanego W. L. (1), tj. punktów II i IV sentencji wyroku i zaskarżonemu wyrokowi zarzucił:

l) naruszenie prawa materialnego - przepisu art. 299 k.s.h. poprzez uznanie, iż pozwany W. L. (1) był członkiem zarządu spółki (...) w dacie, gdy wierzytelność powódki stała się wymagalna i ponosi solidarną odpowiedzialność za jej zobowiązania wobec zaistnienia bezskuteczności egzekucji prowadzonej przeciwko spółce;

2) naruszenie prawa procesowego, a mianowicie:

• przepisu art 479 ¹⁴ § 2 k.p.c. poprzez oddalenie wniosku dowodowego w postaci przesłuchania K. P. (1) pomimo spełnienia przesłanek statuowanych tym przepisem;

• przepisu art. 233 § 1 k.p.c, poprzez uznanie, że wniosek kierowany do Sądu Rejonowego Krajowego Rejestru Sądowego oraz przedłożone przez pozwanego dokumenty dotyczące sprzedaży udziałów w spółce (...) nie potwierdzają faktu złożenia przez pozwanego rezygnacji z funkcji członka zarządu powyższej spółki;

• przepisu art. 233 § 1 k.p.c. poprzez uznanie, iż oświadczenie K. P. (1) z dnia 20 czerwca 2012 roku zostało stworzone na potrzeby procesu i miałoby być drogą do obejścia przepisów o prekluzji.

Wskazując na powyższe zarzuty pozwany W. L. (1) wniósł o:

• zmianę zaskarżonego wyroku poprzez oddalenie w całości powództwa wobec W. L. (1), ewentualnie o:

• uchylenie wyroku Sądu Rejonowego z dnia 5 września 2012 r. w zaskarżonym zakresie i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w Bydgoszczy do ponownego rozpoznania,

• zasądzenie kosztów procesu od powoda na rzecz pozwanego, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego, za I oraz II instancję według norm prawem przepisanych.

Pozwany K. P. (1) w swojej apelacji zaskarżył wyrok Sądu Rejonowego w całości i wniósł o jego zmianę i oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów procesu za obydwie instancje, ewentualnie uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Pierwszej Instancji do ponownego rozpoznania.

W uzasadnieniu apelacji pozwany podniósł, iż Sąd Rejonowy nie odpowiedział na pytanie, kto ponosi odpowiedzialność za długi spółki, jeśli weźmie się pod uwagę to, że wpis do rejestru zmian w składzie zarządu spółki ma jedynie charakter deklaratoryjny. Tym samym prawidłowo podjęta uchwała o odwołaniu członka zarządu staje się skuteczna niezależnie od tego, czy zmiana taka zostanie ujawniona w rejestrze spółki Powyższe prowadzi do wniosku, że odwołanie ze stanowiska członka zarządu zwalnia z odpowiedzialności z art. 299 KSH.

Zdaniem pozwanego, również argumentacja przedstawiona przez Sąd Pierwszej Instancji, co do charakteru dokumentu prywatnego o powyższym zaświadczającego, razi uproszczeniem i nie jest bezstronna.

Sąd Okręgowy zważył co następuje.

Apelacje pozwanych wywołały instancyjną kontrolę zaskarżonego wyroku i w konsekwencji doprowadziło to do jego zmiany w sposób wskazany w sentencji wyroku Sądu Okręgowego. Przy czym, kontrola ta została pogłębiona oceną dodatkowego dowodu dopuszczonego przez Sąd Okręgowy w postępowaniu odwoławczym.

Na uwzględnienie zasługiwała apelacja pozwanego W. L. (1), natomiast apelacja pozwanego K. P. (1) uznać należy za bezzasadną.

Sąd Rejonowy przyjął, iż obaj pozwani na dzień orzekania pełnili funkcje członków zarządu spółki Przedsiębiorstwo Usługowo-Produkcyjno i Handlowym (...) Spółka z oo w B.. Sąd Rejonowy uznał przy tym, że przedłożone przez pozwanego W. L. (1) dowody nie są wystarczające do uznania, iż został on tak jak twierdził w sprzeciwie od wyroku zaocznego odwołany z tej funkcji w 1995 r. Istotnie, pozwany w postępowaniu przed Sądem pierwszej instancji nie przedłożył przede wszystkim uchwały o jego odwołaniu, mimo że w sprzeciwie podnosił iż takie odwołanie miało miejsce w 1995 r. W sprzeciwie pozwany L. powołał się jednak na akta rejestrowe wskazując, że na k- 49 tych akt znajduje się pismo pozwanego K. P. z dn. 27.08.2004 r., które stanowi wniosek o ujawnienie w rejestrze handlowym zmian w zarządzie spółki tj. wykreślenia z rejestru członka zarządu W. L. (1) i wpisanie do zarządu M. P.. Pozwany dołączył też decyzję Urzędu Skarbowego z dn. 29.11.2011 r. o umorzeniu postępowania w sprawie przeniesienia na pozwanego odpowiedzialności za zobowiązania spółki z tytułu nieopłaconych składek spółki z o.o (...) z siedzibą w B., gdzie w uzasadnieniu tejże decyzji Urząd Skarbowy stwierdził, że w wyniku przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego ustalono, iż zadłużenie z tytułu nieopłaconych składek dotyczy okresu, w którym pozwany L. nie pełnił już funkcji w zarządzie tej spółki, a chodziło o okres 12/2004-07-2007 i 10/2008-11/2009.

Dodatkowo, do pisma procesowego z dn. 20.06.2012 r. pozwany W. L. dołączył odpis notatki urzędowej sekretarza sądowego, z której wynika, iż zarządzeniem z dn. 24.10.2005 r. o zwrocie wniosku o wpis zmian do rejestru sądowego, wyłączono z akt dokumenty dołączone do tego wniosku, znajdujące się na k-50-58 i zwrócono wnioskodawcy. Tak więc pozwany nie miał możliwości uzyskania z akt rejestrowych ewentualnego odpisu uchwały o jego odwołaniu z zarządu, jeżeli byłaby ona do tego wniosku dołączona. Należy więc uznać, że z dokumentów przedstawionych przez pozwanego W. L. Sądowi Rejonowemu pośrednio wynika okoliczność, iż na dzień orzekania przez Sąd Rejonowy pozwany L. istotnie nie pełnił już funkcji członka zarządu w spółce Przedsiębiorstwo Usługowo-Produkcyjno i Handlowym (...) Spółka z oo w B..

Ostatecznie zaś okoliczność tę pozwany L. udowodnił przed Sądem Okręgowym, przedkładając odpis uchwały zgromadzenia wspólników spółki Przedsiębiorstwo Usługowo-Produkcyjno i Handlowym (...) Spółka z oo w B. z dn. 6.06.1995 r. o odwołaniu go z funkcji członka zarządu tejże spółki (k-184), z którego to dokumentu Sąd Okręgowy przeprowadził dowód. Sąd Okręgowy uznał przy tym, iż przedłożenie tego dowodu na etapie postępowania odwoławczego nie było spóźnione. Pozwany w apelacji podniósł bowiem, że odpis uchwały przekazał mu pozwany K. P. dopiero w dn. 16 października 2012 r. Zważyć zaś należy, że sąd odwoławczy jest także sądem merytorycznym, który zebrany przez Sąd pierwszej instancji materiał dowodowy może samodzielnie ocenić, a także uzupełnić.

Uznając zatem za wykazane, że pozwany W. L. nie pełnił funkcji członka zarządu w spółce Przedsiębiorstwo Usługowo-Produkcyjno i Handlowym (...) Spółka z o o w B. od dnia 6.06.1995 r.- Sąd Okręgowy uznał, iż nie może on ponosić odpowiedzialności odszkodowawczej za zobowiązania spółki, które powstały w 2006 r. Należy w tym miejscu odwołać się do orzecznictwa Sądu Najwyższego, który wielokrotnie stwierdzał, w swoich orzeczeniach, że odpowiedzialność związana z bezskutecznością egzekucji określonego zobowiązania wobec spółki z ograniczoną odpowiedzialnością ponoszą na podstawie art. 299 k.s.h osoby będące członkami zarządu lub likwidatorami w czasie istnienia tego zobowiązania, a ściślej – jego podstawy (uchwała Sądu Najwyższego z dn. 28.02.2008 r., III CZP 143/07, OSNC 2009/3/38).

W związku z powyższym, Sąd Okręgowy na podstawie art. 386 § 1 k.p.c zmienił zaskarżony wyrok i powództwo wobec pozwanego W. L. oddalił. Takie rozstrzygnięcie wymagało jednocześnie zmiany postanowienia o kosztach procesu przed Sądem pierwszej instancji, zawartego w pkt-cie IV wyroku Sądu Rejonowego, a także zasądzenia od powoda na rzecz pozwanego W. L. zwrotu kosztów tego procesu w kwocie 600 zł., na którą to kwotę złożyły się koszty wynagrodzenia pełnomocnika procesowego.

Sąd Okręgowy orzekł też o kosztach postępowania odwoławczego, biorąc pod uwagę uwzględnienie w całości apelacji pozwanego W. L..

Jeżeli zaś chodzi o apelację pozwanego K. P., stwierdzić należy, że nie zasługiwała ona na uwzględnienie. Pozwany K. P. ani przed Sądem Rejonowym ani w apelacji, w żaden sposób nie wykazał okoliczności mogących zwolnić go od odpowiedzialności wynikającej z art. 299 § 1 k.s.h. W zakresie więc jego odpowiedzialności odszkodowawczej za zobowiązania spółki Przedsiębiorstwo Usługowo-Produkcyjno i Handlowym (...) Spółka z oo w B., Sąd Okręgowy w pełni podziela ustalenia i ocenę prawną dokonaną przez Sąd Rejonowy.

W ocenie Sądu Okręgowego, w realiach niniejszej sprawy nie było żadnych racji, które przemawiałyby za uwzględnieniem apelacji pozwanego K. P. i koniecznością zmiany w stosunku do niego zaskarżonego orzeczenia lub jego uchylenia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania.

Podkreślić trzeba, że organ pierwszoinstancyjny w zakresie odpowiedzialności pozwanego K. P. przeprowadził postępowanie dowodowe zgodnie z dyspozycją art. 233 k.p.c, nie przekraczając zarazem zasady swobodnej oceny dowodów.

Sąd Okręgowy podziela przy tym ustalenia faktyczne dokonane przez Sąd Rejonowy i w związku z tym, wobec braku konieczności ich powtarzania przyjmuje je jako własne.

W apelacji pozwany podniósł jedynie zarzut, iż Sąd Rejonowy nie odpowiedział na pytanie, kto ponosi odpowiedzialność za zobowiązania spółki ale tego zarzutu nie sprecyzował, a w szczególności nie zdołał wykazać aby takiej odpowiedzialności nie ponosił on. Nie zaprzeczył, że w okresie gdy pełnił funkcje w zarządzie nie było podstaw do złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości spółki i nie wskazał żadnej z przesłanek egzoneracyjnych wynikających z art. 299 § w k.s.h.

Członek zarządu może zaś wyłączyć swoją odpowiedzialność, wykazując okoliczności wymienione w art. 298 § 2 k.h (obecnie art. 299 § 2 k.s.h )(wyrok SN z dnia 4 kwietnia 2000 r. V CKN 10/00, OSNC 2000/12/219, Biul.SN 2000/10/5, M.Prawn. 2000/12/780, Pr.Gosp. 2001/1/12, OSP 2001/7-8/112). M.Rygoł-Kościarz twierdzi nawet, że art. 299 § 2 k.s.h, zawiera zamknięty katalog okoliczności uwalniających członków zarządu z odpowiedzialności. Członek zarządu zwolni się zatem z odpowiedzialności na mocy art. 299 k.s.h. przez wykazanie jednej z przesłanek zwalniających go z odpowiedzialności na mocy art. 299 § 2 k.s.h. (M.Rygoł-Kościarz – Glosa do wyroku SN z dn. 4.04.2000 r., V CKN 10/00, Rejent 2002/9/110). Takich przesłanek pozwany K. P. nie wykazał.

Mając zatem na uwadze wszystkie powyższe okoliczności Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 kpc oddalił apelację pozwanego K. P. i orzekł o kosztach postępowania odwoławczego. Sąd Okręgowy nie znalazł przy tym powodów aby nie obciążać pozwanego kosztami postępowania albowiem pozwany zasadności swojego wniosku w tym zakresie nie wykazał.