Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Bydgoszczy

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Bydgoszczy sprostował oczywistą omyłkę pisarską w uzasadnieniu postanowienia z dnia 29 kwietnia 2013 o odrzuceniu apelacji wnioskodawcy wniesionej od postanowienia z dnia 19 lutego 2013, na skutek której błędnie wskazano, iż termin do zaskarżenia w/w postanowienia upłynął bezskutecznie z dniem 19 marca 2013, podczas gdy w rzeczywistości datą tą był 2 kwietnia 2013.

Wnioskodawca Komitet Założycielski Stowarzyszenia (...). S. (...) w T. reprezentowany przez A. N., zaskarżył postanowienie Sądu Rejonowego nie kwestionując w istocie zasadności samego sprostowania, lecz zarzucając sądowi de facto brak merytorycznego rozpoznania sprawy.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie skarżącego nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 350 k.p.c. sąd może z urzędu sprostować w wyroku niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki. Sprostowaniu mogą podlegać wadliwości zarówno sentencji, jak i uzasadnienia wyroku (postanowienie SN z dnia 15 czerwca 1976 r., III CZP 12/76, OSPiKA 1977, z. 2, poz. 26). Na mocy art. 13 § 2 k.p.c. przepis art. 350 k.p.c. znajdzie również zastosowanie w niniejszym postępowaniu.

Sąd Rejonowy dokonał prawidłowego sprostowania omyłki pisarskiej, bowiem termin wskazany pierwotnie jako termin upływu terminu zaskarżenia był w istocie terminem, w którym nastąpił skutek doręczenia.

Ustosunkowując się do zarzutu skarżącego dotyczącego braku merytorycznego rozpoznania sprawy, stwierdzić należy, iż instytucja sprostowania uzasadnienia postanowienia w żadnym wypadku nie może być stosowana do usuwania merytorycznych błędów czy do zmiany rozstrzygnięcia sprawy (Postanowienie SN z dnia 7 lipca 1999 r., III RN 24/99, OSNAP 2000, nr 12, poz. 456), dlatego też argumenty skarżącego uznać należy za bezzasadne. Jedynie w drodze zażalenia na postanowienie z dnia 29 kwietnia 2013 r. w przedmiocie odrzucenia apelacji skarżący mógł podnosić stosowne zarzuty, czego jednak nie uczynił. Mając na uwadze powyższe, zażalenie skarżącego jako nieuzasadnione należało oddalić, o czym orzeczono na postawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.