Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VIII Gz 139/17 - postanowienie z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Bydgoszczy z 2017-09-11

Sygn. akt VIII Gz 139/17

POSTANOWIENIE

Dnia 11 września 2017 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VIII Wydział Gospodarczy

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSO Elżbieta Kala

Sędzia SO Marek Tauer

Sędzia SO Artur Fornal

po rozpoznaniu w dniu 11 września 2017 r. w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa D. P.

przeciwko (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w B.

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda na postanowienie Sądu Rejonowego w Bydgoszczy

z dnia 14 lipca 2017 r. sygn. akt. VIII GC 1346/17

postanawia:

oddalić zażalenie

Elżbieta Kala Marek Tauer Artur Fornal

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dn. 14 lipca 2017 r. Sąd Rejonowy w Bydgoszczy oddalił wniosek powoda o udzielenie zabezpieczenia. W uzasadnieniu Sąd Rejonowy wskazał, że powód wytoczył powództwo przeciwko (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w B. o zasądzenie kwoty 55.350 zł wraz odsetkami i kosztami procesu.

W toku sprawy powód wniósł o udzielenie zabezpieczenia roszczenia, poprzez zajęcie wierzytelności prawa majątkowego oraz ruchomości należących do pozwanego.

Sąd Rejonowy uznał, że jakkolwiek powód uprawdopodobnił swoje roszczenie, to jednak nie spełnił swego obowiązku w zakresie uprawdopodobnienia interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia. Sąd Rejonowy stwierdził, że kondycja finansowa pozwanej spółki nie może być samodzielną podstawą rozważań o zabezpieczeniu wierzytelności powoda. Sąd podkreślił przy tym, że z dokumentacji księgowej pozwanej spółki na lata 2014 i 2015 wynika wprawdzie istnienie straty, jednak dokonując analizy pod kątem zagrożenia dla zaspokojenia powoda w przyszłości należy wręcz stwierdzić, że chronologia wskazuje na stabilizację sytuacji finansowej pozwanej spółki, wobec zredukowania rozmiaru straty na koniec 2015 r. Ponadto, w ocenie Sądu Rejonowego brak dodatkowych danych o bieżącej kondycji spółki nie pozwala na założenie, że brak zabezpieczenia prowadzić będzie do utrudnienia, czy uniemożliwienia zaspokojenia powoda.

Zdaniem Sądu Rejonowego również ewentualne zmiany właścicielskie, z uwzględnieniem podmiotowości prawnej spółki przy braku dodatkowych informacji nie uzasadniają przyjęcia, że wola zbycia spółki będzie miała wpływ na rozliczenia stron.

Powód w zażaleniu na postanowienie Sadu Rejonowego wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i ponowne jego rozpoznanie zgodnie z art. 395 § 2 k.p.c jako oczywiście uzasadnione ewentualnie o zmianę orzeczenia poprzez uwzględnienie wniosku i udzielenie zabezpieczenia oraz o zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego.

W uzasadnieniu wskazał, że wniosek o zabezpieczenie nie był oparty wyłącznie na złej kondycji finansowej spółki, lecz na połączeniu faktu utworzenia bliźniaczej spółki ze złą sytuacją finansową pozwanej oraz zamiarem jej sprzedaży. Zdaniem skarżącego w/w okoliczności dają bardzo wyraźny obraz zagrożenia niewypłacalnością i ucieczką zobowiązanych od zapłaty należności.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Art. 730 § 1 k.p.c. stanowi, iż w każdej sprawie cywilnej podlegającej rozpoznaniu przez sąd lub sąd polubowny można żądać udzielenia zabezpieczenia. Zgodnie z art. 730 1 § 1 k.p.c. udzielenia zabezpieczenia może żądać każda strona, jeżeli uprawdopodobni roszczenie oraz interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia, przy czym przesłanki te powinny być spełnione łącznie, chyba że z przepisu szczególnego albo okoliczności sprawy wynika inaczej (por. art. 753 i 753 1 k.p.c.).

Z prawdopodobieństwem mamy do czynienia wówczas, gdy istnieją podstawy do przyjęcia pewnego stanowiska, mimo nieusuniętych wątpliwości, z wysokim prawdopodobieństwem, gdy wszystkie istotne wątpliwości zostały usunięte (por. postanowienie SN - Izba Cywilna z dnia 11 stycznia 2006 r., II CNP 13/2005). Uprawdopodobnienie roszczenia oznacza uzasadnienie zgłoszonych twierdzeń o istnieniu roszczenia, które ma być zabezpieczone, dające przekonanie o ich prawdopodobieństwie.

Interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia istnieje natomiast wtedy, gdy brak zabezpieczenia uniemożliwi lub poważnie utrudni wykonanie zapadłego w sprawie orzeczenia lub w inny sposób uniemożliwi lub poważnie utrudni osiągnięcie celu postępowania w sprawie. Interes prawny zachodzi więc wówczas, gdy po stronie podmiotu uprawnionego może powstać niemożliwość lub poważne utrudnienie w korzystaniu z ochrony prawnej udzielonej mu w postępowaniu głównym. Nie każde utrudnienie uzasadnia jednak istnienie interesu prawnego, ale tylko takie, które ma charakter poważny, a więc trudny do usunięcia.

Analiza akt sprawy pozwala na przyjęcie na obecnym etapie postępowania, iż strona powodowa uprawdopodobniła swoje roszczenie.

Natomiast Sąd Okręgowy podziela stanowisko Sądu Rejonowego, że powód nie uprawdopodobnił istnienia interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia.

Oceny interesu prawnego jako „potrzeby” udzielenia zabezpieczenia, należy dokonywać, co oczywiste, według kryteriów obiektywnych, na podstawie całokształtu okoliczności sprawy, a nie według kryteriów subiektywnych. Tymczasem, w ocenie Sądu, na gruncie sprawy niniejszej, przekonanie o istnieniu interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia wynika po stronie powoda jedynie z jego subiektywnego przekonania. Podniesione przez powoda twierdzenia, mające jego zdaniem, uzasadniać istnienie po jego stronie interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia, są nieprzekonujące.

Przyczynami zagrażającymi w poważnym stopniu osiągnięciu celów postępowania w sprawie - jak to wynika z orzecznictwa i piśmiennictwa - jest zła kondycja finansowa dłużnika, która przejawia się w zaprzestaniu regulowania zobowiązań, wyzbywaniu się majątku, ograniczaniu zakresu działalności, zaciąganiu pożyczek lub kredytów zabezpieczonych majątkiem i zachwianiu możliwości ich spłaty.

W niniejszej sprawie powód nie wykazał, aby kondycja finansowa pozwanej spółki była na tyle zła, że zachodzi zagrożenie jej niewypłacalności. Jak zauważył Sąd Rejonowy, z dołączonego przez powoda do wniosku rachunku zysków i strat wynika, że co prawda na koniec 2014 r. istotnie pozwana wykazywała stratę, jednak na koniec 2015 r. już nie (k-223). Powód nie wykazał też, aby pozwana zaprzestała regulowania swoich zobowiązań, aby wobec niej toczyły się jakiekolwiek postępowania egzekucyjne, aby majątek pozwanej był w jakikolwiek sposób obciążony. Powód przyznał przy tym, że nie przedstawił aktualnej sytuacji finansowej pozwanej spółki.

We wniosku pozwany podniósł okoliczność utworzenia przez wspólników pozwanej spółki kolejnej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością podnosząc, że jest to podstawa do przyjęcia, iż pozwana wyzbędzie się swojego majątku. Okoliczności tej jednak powód nie wykazał i należy uznać, że jest to tylko subiektywne przekonanie powoda. Sąd Rejonowy słusznie zaś stwierdził, że poszukiwanie nowych sposobów realizacji działalności gospodarczej, w tym poprzez stworzenie nowej spółki jest dozwolone w ramach swobody działalności gospodarczej. Sam ten fakt nie może być więc podstawą uwzględnienia wniosku powoda bez jednoczesnego uprawdopodobnienia faktycznych zmian majątkowych, czego powód w niniejszej sprawie nie wykazał. Również ewentualne zmiany właścicielskie, przy braku dodatkowych informacji, nie muszą świadczyć o niemożności zaspokojenia roszczeń powoda w przyszłości, biorąc pod uwagę uregulowania kodeksu spółek handlowych dotyczące kwestii następstwa prawnego spółek prawa handlowego, czy uregulowania kodeksu cywilnego regulujące konsekwencje zbycia przedsiębiorstwa.

W konsekwencji uznać należy, że powód nie uprawdopodobnił, aby sytuacja finansowa pozwanej była na tyle trudna, aby zachodziła realna obawa co do jej wypłacalności.

Fakt, że pozwana odmawia zapłaty nie świadczy automatycznie o tym, że jest ona niewypłacalna. W niniejszym postępowaniu pozwana nie uznaje zasadności roszczenia powoda. Definitywne rozstrzygnięcie co do zasadności roszczenia strony powodowej będzie mogło zapaść dopiero po konfrontacji stanowisk procesowych stron, a zatem nie na obecnym etapie postępowania zabezpieczającego. Postępowanie zabezpieczające nie jest bowiem płaszczyzną merytorycznej oceny przez sąd zgłoszonego w pozwie roszczenia, bądź żądania, z którym strona zamierza wystąpić dopiero w przyszłości. Z uwagi na charakter postępowania zabezpieczającego prowadzenie postępowania dowodowego jest bowiem wykluczone w tym postępowaniu incydentalnym.

Z podanych przyczyn nie sposób więc, zdaniem Sądu, uznać aby istniały podstawy do dokonania zabezpieczenia w trybie przewidzianym przepisem prawa na aktualnym etapie postępowania.

Mając na uwadze powyższe, Sąd Okręgowy oddalił zażalenie na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.

Elżbieta Kala Marek Tauer Artur Fornal

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Bożena Przewoźniak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Bydgoszczy
Osoba, która wytworzyła informację:  Elżbieta Kala,  Marek Tauer ,  Artur Fornal
Data wytworzenia informacji: