Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Bydgoszczy

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 200/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1.

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z 07.11. 2023 r., sygn. II K 632/23

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☒ pełnomocnik oskarżycieli posiłkowych

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.

2.

3.

.

Pełnomocnik oskarżycieli posiłkowych wyrokowi zarzucił:

1.  błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia, polegający na nieuzasadnionym przyjęciu, że:

•

wskutek czynu oskarżonego Pokrzywdzonym nie została wyrządzona żadna szkoda, bowiem nie ustalono, że doszło do wprowadzenia przez oskarżonego podrobionej odzieży do obrotu,

•

sprzedaż na bazarach produktów podrobionych nie powoduje szkody wizerunkowej po stronie uprawnionych do renomowanych znaków towarowych,

•

sprzedaż produktów podrobionych pozostaje bez wpływu na poziom sprzedaży produktów oryginalnych,

2.  obrazę przepisów prawa materialnego w zakresie niedotyczącym kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonej poprzez niewłaściwe zastosowanie przepisu art. 46 § 1 oraz 2 k.k., wskutek czego zaniechano nałożenia na sprawcę przestępstwa obligatoryjnego obowiązku naprawienia szkody oraz orzeczenia wobec sprawcy nawiązki, podczas gdy na sądzie meriti ciążył obowiązek zastosowania tych przepisów wynikający z tego, że: niewątpliwym skutkiem przestępstwa popełnionego przez oskarżonego było powstanie szkody materialnej i niematerialnej po stronie Pokrzywdzonych,

•

oskarżony został przez ten sąd uznana za winnego zarzucanych mu czynów oraz został na tej podstawie skazany,

•

pełnomocnik oskarżycieli posiłkowych w stosownym terminie złożył wnioski, które były jednoznaczne i wyczerpujące,

jeżeli orzeczenie obowiązku naprawienia szkody jest znacząco utrudnione, sąd może orzec nawiązkę,

3.  obrazę przepisów postępowania, tj. art. 616 § 1 pkt 2 k.p.k. w zw. z art. 627 k.p.k. która miała wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia, poprzez brak zasądzenia od oskarżonej na rzecz Pokrzywdzonych kosztów zastępstwa procesowego, podczas gdy Pokrzywdzeni byli reprezentowani przez pełnomocnika będącego radcą prawnym, a art. 616 § 1 pkt 2 k.p.k. wskazuje, że do kosztów procesu należą uzasadnione wydatki stron z tytułu ustanowienia w sprawie pełnomocnika.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadne

☒ niezasadne

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Ad. 1-2. Zarzuty niezasadne albowiem:

- w pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę na nieprawidłową konstrukcję tej części apelacji, w której zawarte są zarzuty odwoławcze. Autor apelacji postawił bowiem zaskarżonemu wyrokowi zarzut naruszenia przepisów prawa materialnego obok zarzutu błędu w ustaleniach faktycznych. Błąd ten zdaje się wynikać z nieodróżnienia przez skarżącego pierwotnych źródeł uchybień od ich następstw. Oczywistym jest, iż dopuszczenie się przez sąd błędu w ustaleniach faktycznych, może skutkować błędnym zakwalifikowaniem czynu będącego przedmiotem rozpoznania. Nie oznacza to jednak, że sąd popełnił w takiej sytuacji dwa uchybienia. Warto w tym miejscu przypomnieć pogląd Sądu Najwyższego wyrażający się w tezie: "Obraza prawa materialnego ma miejsce wtedy, gdy stan faktyczny został w orzeczeniu prawidłowo ustalony, a nie zastosowano do niego właściwego przepisu. Natomiast nie ma tej obrazy, kiedy wadliwość orzeczenia w tym zakresie jest wynikiem błędnych ustaleń przyjętych za jego podstawę lub naruszenia przepisów prawa procesowego" (wyrok SN z 21 czerwca 1978 r. w sprawie I KR 124/78, OSNPG 1979/3/51).

Nadto:

- Sąd odwoławczy podziela w całości argumentację zawartą w uzupełniającym uzasadnieniu zaskarżonego wyroku ( k.302 ) , pragnie się do niej odwołać, nie dostrzegając w związku z tym konieczności ponownego jej szczegółowego przytaczania; należy tylko podkreślić, że :

- oskarżonej przypisano popełnienie przestępstwa w formie usiłowania; w świetle prawa karnego nie powstała zatem szkoda; cały towar został zabezpieczony, nie trafił do nabywców, nie doszło do obniżenia renomy poszczególnych marek; w konsekwencji nie było podstaw do orzeczenia obowiązku naprawienia szkody;

- orzeczenie w przedmiocie naprawienia szkody obejmuje bowiem równowartość rzeczywistej szkody wynikłej bezpośrednio z przestępstwa, bez uwzględnienia przy ustalaniu jej wysokości tych składników i elementów szkody, które wynikły z następstw czynu ( vide: A. Marek, Komentarz do art. 46 § 1 kodeksu karnego, LEX nr 59724);

- szkodą, do której naprawienia sąd zobowiązuje skazanego na podstawie art. 46 § 1 k.k., jest wyłącznie szkoda wynikła bezpośrednio z przestępstwa i nie jest dopuszczalne uwzględnianie przy ustaleniu jej wysokości tych składników szkody, które wynikły z następstw czynu, np. odsetek (zob. np. wyrok SN z 17.07.2014 r., III KK 54/14, OSNKW 2015/1, poz. 4);

- pełnomocnik oskarżycieli posiłkowych nie wykazał w świetle czynu z art. 305 ustawy Prawo własności przemysłowej, aby nastąpił uszczerbek w obrotach oskarżycieli posiłkowych, a przy tym brak jest dowodów, aby istniał bezpośredni związek pomiędzy działalnością oskarżonej a ewentualnym zmniejszeniem ich wpływów.

A zatem podawana przez pełnomocnika oskarżycieli w jego apelacji szkoda nie wynikała bezpośrednio z czynu, którego dopuściła się oskarżona, ale ewentualnie z jego następstw; w konsekwencji nie podlegała ona kompensacji w ramach postępowania karnego w trybie art. 46 kk.

Ad. 3. Zarzut niezasadny. Wg art. 626 § 2 kpk jeżeli w orzeczeniu wymienionym w § 1 nie zamieszczono rozstrzygnięcia o kosztach, jak również gdy zachodzi konieczność dodatkowego ustalenia ich wysokości lub rozstrzygnięcia o kosztach postępowania wykonawczego, orzeczenie w tym przedmiocie wydaje odpowiednio sąd pierwszej instancji, sąd odwoławczy, a w zakresie dodatkowego ustalenia wysokości kosztów także referendarz sądowy właściwego sądu. Powyższe oznacza zatem, że w każdym czasie sąd I instancji może uzupełnić swoje rozstrzygnięcie w przedmiocie ewentualnego zasądzenia od oskarżonej na rzecz pokrzywdzonych kosztów zastępstwa procesowego.

Wniosek

Pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez:

a)  orzeczenie na podstawie art. 46 § 1 k.k. na rzecz oskarżycieli posiłkowych obowiązku naprawienia przez oskarżonego wyrządzonej przestępstwem szkody w części stanowiącej 20% wyrządzonej szkody, tj.:

-

na rzecz L. (...) w kwocie 118,21 zł (sto osiemnaście złotych 21/100),

-

na rzecz (...) SA w kwocie 680,00 zł (sześćset osiemdziesiąt złotych 00/100)

(co stanowi 20% wartości rynkowej oryginalnych produktów oznaczonych podrobionymi znakami towarowymi Pokrzywdzonych, którymi obrotu usiłował dokonać oskarżony),

b)  ewentualnie, w razie nieuwzględnienia wniosku z pkt. 1 a) powyżej - zasądzenie na podstawie art. 46 § 2 k.k. nawiązek od oskarżonego na rzecz oskarżycieli posiłkowych we ww. kwotach,

c)  zasądzenie od oskarżonej na rzecz Pokrzywdzonych kosztów zastępstwa procesowego za postępowanie przed sądem I instancji w kwotach po 1.200 zł,

d)  orzeczenie o kosztach postępowania odwoławczego zgodnie z art. 626 k.p.k. w zw. z art. 627 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k.

Ewent w przypadku uznania przez Sąd Okręgowy, iż dotychczas zgromadzony materiał dowodowy nie daje podstaw do ustalenia wysokości szkody wyrządzonej czynem oskarżonej, wnoszę o uchylenie wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadne

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Szkodą, do której naprawienia sąd zobowiązuje oskarżonego na podstawie art. 46 § 1 k.k., jest wyłącznie szkoda wynikła bezpośrednio z przestępstwa; podawana przez pełnomocnika oskarżycieli w jego apelacji szkoda nie wynikała bezpośrednio z czynu, którego dopuściła się oskarżona , ale ewentualnie z jego następstw; w konsekwencji nie podlegała ona kompensacji w ramach postępowania karnego w trybie art. 46 kk.

Sąd I instancji może uzupełnić swoje rozstrzygnięcie w przedmiocie ewentualnego zasądzenia od oskarżonej na rzecz Pokrzywdzonych kosztów zastępstwa procesowego co czyni niezasadną ingerencję w orzeczenie przez sąd odwoławczy.

Wniosek o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania jest sprzeczny z treścią art. 437 § 2 k.p.k., nie zachodzą przesłanki wskazane w art. 439 § 1 k.p.k. oraz art. 454 k.p.k..

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Rozstrzygnięcie o braku podstaw do zasądzenia odszkodowania na rzecz pokrzywdzonych oraz zasądzenia od oskarżonej na rzecz pokrzywdzonych kosztów zastępstwa procesowego za I instancję przez sąd odwoławczy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Argumentacja jak wyżej. Brak było podstaw do ingerencji sądu odwoławczego w orzeczenie pierwszoinstancyjne z uwagi na prawidłowość rozstrzygnięcia tego sądu; wyrok odpowiada prawu i podlegał utrzymaniu w mocy.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

.

Zwięźle o powodach zmiany

.

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2.

O kosztach sądowych za postępowanie odwoławcze orzeczono po myśli art.636§1 k.p.k. Skoro to oskarżyciele posiłkowi spowodowali postępowanie odwoławcze to wobec nieuwzględnienia ich środków odwoławczych, ponoszą jego koszty po połowie. Opłatę w kwocie po 100 zł wymierzono oskarżycielom posiłkowym w oparciu o przepis art. 13 cyt. ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r.o opłatach w sprawach karnych

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1.

Podmiot wnoszący apelację

Pełnomocnik oskarżycieli posiłkowych

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z 07.11. 2023 r., sygn. II K 632/23

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana