Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Bydgoszczy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 maja 2016 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Ewa Milczarek

Protokolant – sekr. sądowy Sylwia Sawicka

po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2016 r. w Bydgoszczy

na rozprawie

odwołania: R. L.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z dnia 11 grudnia 2015 r., znak: (...)

w sprawie: R. L.

przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o emeryturę

1)  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu R. L. prawo do emerytury od dnia (...) r.,

2)  stwierdza, że organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Na oryginale właściwy podpis.

Sygn. Akt VIU 515/16

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. odmówił ubezpieczonemu R. L. prawa do emerytury z uwagi na to, że nie udowodnił on wymaganego 15 letniego okresu pracy w szczególnych warunkach. Od tej decyzji ubezpieczony złożył odwołanie, w którym podniósł, że był zatrudniony w Państwowym Ośrodku (...) w T., który po reorganizacji nosi nazwę Przedsiębiorstwo (...) Spółka Akcyjna w T. od 1 kwietnia '78 do 31 grudnia '98 roku. Pracował stale, jako szlifierz na szlifierce. W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych wniósł o jego oddalenie podtrzymując argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny. Ubezpieczony R. L. urodził się (...). Do dnia 1 stycznia 1999 roku ubezpieczony wykazał łącznie 28 lat 4 miesiące i 2 dni okresów składkowych i nieskładkowych. Organ rentowy uznał ubezpieczonemu, jako okres pracy w szczególnych warunkach okres od 1 stycznia 1992 roku do 31 grudnia 1998 roku, czyli okres objęty świadectwem pracy w szczególnych warunkach na stanowisku szlifierza. Faktycznie ubezpieczony od 1 września 1970 roku rozpoczął pracę w Państwowym Ośrodku (...) w T., który w późniejszym okresie przekształcił się w Przedsiębiorstwo (...) Spółka Akcyjna. Po ukończeniu szkoły zawodowej, po odbyciu służby wojskowej w spornym okresie czyli od 1 kwietnia 1978 roku do 31 grudnia 1991 roku, bo tego okresu organ rentowy nie uwzględnił ubezpieczonemu ubezpieczony pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, jako szlifierz krajacz i szlifował wałki, elementy toczące części do pomp i rozdzielaczy hydraulicznych na szlifierce. Ubezpieczony ukończył szkołę zawodową w zawodzie ślusarza i dlatego w świadectwie pracy oraz dokumentach osobowych powoływano to stanowisko, chociaż faktycznie ubezpieczony, jak wynika z zebranego w sprawie materiału dowodowego, a w szczególności zeznań świadków M. Z. i M. B., którzy pracowali w tym samym okresie z ubezpieczonym, ubezpieczony pracował, jako szlifierz. Stan faktyczny w sprawie Sąd ustalił na podstawie akt osobowych, czyli dokumentów w aktach osobowych ubezpieczonego prowadzonych przez państwowy ośrodek maszynowy w T., których prawdziwości i wiarygodności strony w toku procesu nie kwestionowały. Wiarygodne okazały się także zeznania świadków M. Z., M. B. i przesłuchanie samego ubezpieczonego. Dowody te korelują wzajemnie ze sobą i z całokształtem zebranego materiału dowodowego. Nie ma żadnych podstaw, aby je kwestionować, tym bardziej, że przesłuchani świadkowie nie mieli żadnego interesu, aby zeznawać w sposób korzystny dla ubezpieczonego i współpracowali z nim w spornym okresie w Państwowym Ośrodku (...) w T., a więc musieli mieć pełną orientację, co do zakresu i czasu pracy ubezpieczonego i wykonywanych przez niego obowiązków. Oceniając zebrany w sprawie materiał dowodowy Sąd Okręgowy stwierdził, że nie budzi wątpliwości, iż ubezpieczony w spornym okresie, to jest od 1 kwietnia 1978 roku do 31 grudnia 1991 roku pracował w Państwowym Ośrodku (...) w T., jako szlifierz wykonując prace w szczególnych warunkach wymienionych w dziale 3 pozycja 78 załącznika A do Rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1998 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Sąd dokonał oceny tego stanu faktycznego w aspekcie obowiązujących przepisów prawa materialnego, to jest artykułu 32 i 184 Ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 17 grudnia 1998 roku. W myśl artykułu 184 ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 roku przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w artykule 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach, co najmniej 15 lat. Okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w artykule 27, a wiec, co najmniej 25 lat. W myśl ustępu 2 artykułu 184 Ustawy emerytalnej emerytura przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do Otwartego Funduszu Emerytalnego, albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w Otwartym Funduszu Emerytalnym za pośrednictwem zakładu na dochody budżetu państwa. Zgodnie z artykułem 32 Ustawy emerytalnej w związku z paragrafem 3 i 4 Rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983 roku prawo do emerytury może nabyć mężczyzna, który spełnia następujące warunki: ukończył 60 lat, posiada, co najmniej 25 letni okres zatrudnienia, w tym, co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Zgodnie z paragrafem 2 ustęp 1 tego Rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w Rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy. Te okresy pracy stwierdza zakład pracy na podstawie posiadajej dokumentacji w specjalnym świadectwie wykonywania prac w szczególnym..., w szczególnych warunkach wystawianych według wzoru stanowiącego załącznik do przepisów wydanych na podstawie paragrafu 1 ustęp 2 w Rozporządzeniu lub w świadectwie pracy. Tak stanowi ustęp 2 artykuł 100..., artykuł 32 Ustawy emerytalnej. Zgodnie z utrwalonym poglądem w orzecznictwie sądowym świadectwo pracy w szczególnych warunkach stanowi domniemanie i podstawę do przyjęcia, że okres w nim podany jest okresem pracy w warunkach szczególnych, ale w sytuacji, gdy brak wymaganego świadectwa pracy w warunkach szczególnych wystawionego przez pracodawcę, to Sąd może prowadzić postępowanie dowodowe zmierzające do ustalenia, że praca wykonywana przez strony była wykonywana w warunkach wymaganych przepisami Rozporządzenia. Ograniczenie w zakresie przeprowadzenia dowodów ze świadków nie formułują przepisy Kodeksu postępowania cywilnego i Sąd w tego typu postępowaniach takie dowody ze świadków przeprowadza. Prace w szczególnych warunkach, do których wykonywanie uprawnia do niższego wieku emerytalnego to między innymi szlifowanie wyrobów, to są prace wymienione w dziale 3 pozycja 78 załącznika A do Rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983 roku. I w ocenie Sądu nie budzi wątpliwości, iż za pracę w warunkach szczególnych można uznać zatrudnienie ubezpieczonego w okresie od 1 września tysiąc..., od 1 kwietnia 1978 roku do 31 grudnia 1991 roku, tym bardziej, że w tym okresie ubezpieczony wykonywał dokładnie takie same prace, jak w okresie od 1 stycznia '92 do 31 grudnia '98, który to okres Zakład Ubezpieczeń Społecznych uznał ubezpieczonemu za okres pracy w szczególnych warunkach, albowiem za ten okres ubezpieczony legitymował się świadectwem pracy w szczególnych warunkach. W związku z powyższym skoro przedstawione w toku postępowania dowodowe..., postępowania dowodowego dowody potwierdzają fakt pracy ubezpieczonego w spornym okresie, a ten okres wraz z uznanym wcześniej okresem 6 lat 10 miesięcy i 4 dni przekracza okres wymagany przepisami prawa, to znaczy okres 15 lat pracy w szczególnych warunkach, to uznać należało, że ubezpieczony spełnił w momencie osiągnięcia wymaganego wieku, czyli (...)roku wszystkie warunki do uzyskania prawa do emerytury w obniżonym wieku. I dlatego Sąd Okręgowy na podstawie artykułu 477 ze znaczkiem 14 paragraf 2 Kodeksu postępowania cywilnego zmienił zaskarżoną decyzję i orzekł jak w punkcie 1 wyroku, a w punkcie 2 wyroku na podstawie artykułu 118 ustęp 1 A Ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Sąd Okręgowy stwierdził brak odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji z uwagi na to, że ubezpieczony nie dysponował świadectwem pracy w szczególnych warunkach za sporny okres i charakter jego pracy w tym okresie Sąd musiał stwierdzić po przeprowadzeniu postępowania dowodowego.