I C 450/16 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Bydgoszczy z 2016-11-29
Sygn. akt: I C 450/16
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 29 listopada 2016 r.
Sąd Okręgowy w Bydgoszczy I Wydział Cywilny
w składzie następującym:
Przewodniczący: |
SSO Wojciech Rybarczyk |
Protokolant: |
st. sekr. sądowy Anna Wysocka |
po rozpoznaniu w dniu 15 listopada 2016 r. w Bydgoszczy
sprawy z powództwa R. C., B. M.
przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej R. 15 w I.
o uchylenie uchwały
1. Oddala powództwo w sprawie uchylenia uchwały nr 32/2016 z dnia 31.05.2016 r.
2. Zasądza od powodów R. C. i B. M. na rzecz Wspólnoty Mieszkaniowej R. 15 w I. kwotę 377 zł (trzysta siedemdziesiąt siedem złotych 00/100) z tytułu zwrotu kosztów procesu.
3. Oddala powództwo w sprawie uchylenia uchwały nr 30/2016 z dnia 31.05.2016 r.
4. Zasądza od powodów R. C. i B. M. na rzecz Wspólnoty Mieszkaniowej R. 15 w I. kwotę 360 zł (trzysta sześćdziesiąt złotych 00/100) z tytułu zwrotu kosztów procesu.
SSO Wojciech Rybarczyk
I C 450/16
UZASADNIENIE
Powodowie R. C. i B. M. wnieśli przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej R. 15 w I. pozew, w którym domagali się uchylenia uchwały nr 32/2016 z dnia 31.05.2016 r. Pozew został zarejestrowany pod sygnaturą I C 450/16.
W uzasadnieniu pozwu wskazali, że są właścicielami lokali on r 7 i 11 w budynku przy ul (...) w I.. W dniu 8.06.2016 uzyskali informację o podjęciu przez wspólnotę kilku uchwał w drodze indywidualnego zbierania głosów. Uchwałą nr 32/2016 pozwana zobowiązała zarząd wspólnoty do poinformowania komornika A. Z. (1) o osobach, które nie dokonały wpłaty z tytułu wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 2.02.2016 o sygnaturze akt VACa 381/15 jak również o podejmowanych w tej sprawie przez wspólnotę czynnościach. Powodowie wskazali, że w/w uchwała jest sprzeczna z obowiązującymi przepisami, narusza interes powodów i została podjęta z naruszeniem procedury wymaganej prawem.
Powodowie wskazali, że w/w wyrok został wydany wyłącznie przeciwko samej wspólnocie. Po jego wydaniu zarząd wspólnoty podjął działania mające na celu przerzucenie obowiązku zapłaty zasądzonej kwoty na członków wspólnoty. W wyniku tych działań członkowie wspólnoty dokonali wpłat na rachunek komornika kwoty ok. 150.000 zł. Jedynie pięciu członków wspólnoty w tym powodowie nie dokonali wpłaty co spowodowało podjęcie zaskarżonej uchwały. Wg powodów uchwała nie została podjęta w drodze indywidualnego zbierania głosów lecz na zebraniu na które telefonicznie zaproszeni zostali tylko niektórzy członkowie wspólnoty. Powodowie wskazali również w uzasadnieniu podstawy prawne swego stanowiska w sprawie.
Powodowie R. C. i B. M. wnieśli przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej R. 15 w I. pozew, w którym domagali się uchylenia uchwały nr 30/2016 z dnia 31.05.2016 r. Pozew został zarejestrowany pod sygnaturą I C 451/16.
W uzasadnieniu wskazali, że w/w uchwała wspólnoty upoważnia zarządcę nieruchomości do wystawienia not księgowych zobowiązując między innymi powodów do uregulowania części należności wynikającej z wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 2.02.2016 o sygnaturze akt VACa 381/15. Powodowie wskazali, że w/w uchwała jest sprzeczna z obowiązującymi przepisami, narusza interes powodów i została podjęta z naruszeniem procedury wymaganej prawem.
Powodowie wskazali, że w/w wyrok został wydany wyłącznie przeciwko samej wspólnocie. Po jego wydaniu zarząd wspólnoty podjął działania mające na celu przerzucenie obowiązku zapłaty zasądzonej kwoty na członków wspólnoty. W wyniku tych działań członkowie wspólnoty dokonali wpłat na rachunek komornika kwoty ok. 150.000 zł. Jedynie pięciu członków wspólnoty w tym powodowie nie dokonali wpłaty co spowodowało podjęcie zaskarżonej uchwały. Wg powodów uchwała nie została podjęta w drodze indywidualnego zbierania głosów lecz na zebraniu na które telefonicznie zaproszeni zostali tylko niektórzy członkowie wspólnoty. Powodowie wskazali również w uzasadnieniu podstawy prawne swego stanowiska w sprawie.
Zarządzeniem z dnia 29.08.2016 r obie wyżej wymienione sprawy połączono do łącznego prowadzenia i rozpoznania i prowadzono dalej pod sygnaturą I C 451/16.
W odpowiedzi na pozew (dotyczący uchwały nr 32/2016) pozwana wniosła o umorzenie postępowania ewentualnie oddalenie powództwa.
W uzasadnieniu pozwana wskazała, że prowadzący postępowanie egzekucyjne przeciwko A. A. (1) Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Inowrocławiu A. Z. (1) dokonał zajęcia wierzytelności pozwanej. Wierzytelność ta została zaspokojona przez członków wspólnoty do dnia 27.04.2016 do kwoty 152.000 zł. Następnie do dnia 15.07.2016 kwotę 48.000 zł w/w komornik otrzymał od komornika sądowego J. D. prowadzącego egzekucję z wniosku A. A. (1) przeciwko wspólnocie. W konsekwencji doszło do całkowitej spłaty wierzytelności wspólnoty wobec A. A. (1). W związku z tym po dniu 15.07.2016 przekazywanie jakichkolwiek informacji komornikowi A. Z. (1) stało się bezprzedmiotowe co powoduje koniec bytu prawnego zaskarżonej uchwały. Pozwana wskazała również, że uchwała podjęta została w drodze indywidulanego zbierania głosów. Odniosła się również do argumentacji prawnej podniesionej przez powodów.
Na rozprawie w dniu 4.10.2016 pełnomocnik pozwanej wskazał, że wnosi o umorzenie względnie oddalenie powództwa w sprawie dotyczącej uchwały nr 30/2016 z tych samych powodów jakie zostały wskazane w pisemnej odpowiedzi na pozew.
W toku sprawy strony podtrzymały swoje stanowiska w sprawie.
Sąd ustalił co następuje:
Wspólnota Mieszkaniowa R. 15 w I. prowadziła z A. A. (1) proces sądowy, którego przedmiotem była zapłata należności za wykonane na rzecz wspólnoty prace związane z ociepleniem budynku. W wyniku tego procesu wyrokiem z dnia Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 2.02.2016 w sprawie o sygnaturze akt VACa 381/15 zasądzono od wspólnoty na rzecz A. A. (1) wraz z należnymi odsetkami kwotę ponad 200.000 zł oraz koszty procesu. W chwili wydania powyższego wyroku wspólnota nie posiadała środków na zapłatę całej zasądzonej wyrokiem kwoty. Podjęte próby uzyskania kredytu bankowego okazały się bezskuteczne. Jednocześnie istniała obawa, że w wypadku wszczęcia przez A. A. (1) postępowania egzekucyjnego wspólnota obciążona zostanie dodatkowo kosztami tego postępowania.
/dowód: zeznania członka zarządu pozwanej A. B. (1) k. 130-132
Zeznania członka zarządu pozwanej I. S. k. 132
Zeznania powoda R. C. k. 115-116
Zeznania powoda B. M. k. 116
Wyrok SO w Bydgoszczy i wyrok SA w Gdańsku k. 41-43
Historia rachunku bankowego k. 108-113/
Przeciwko A. A. (1) Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Inowrocławiu A. Z. (1) prowadził kilka postepowań egzekucyjnych. Po uzyskaniu informacji o w/w wyroku komornik dokonał zajęcia wierzytelności A. A. (1). W tej sytuacji zarząd wspólnoty a w szczególności A. B. (1) nakłaniał członków wspólnoty aby z własnych środków zapłacili w/w komornikowi kwotę wynikającą z wyroku SA w Gdańsku z 2.02.2016 i obliczył wysokość wpłat przypadających na poszczególnych członków. Wspólnota nie podjęła żadnej uchwały w tej kwestii a uzgodnienia poczyniono podczas nieformalnego zebrania w garażu budynku wspólnoty w połowie marca 2016 r. Dokonanie zapłaty komornikowi A. Z. przez poszczególnych członków wspólnoty umożliwiało spłatę zadłużenia wynikającego z w/w wyroku bez konieczności ponoszenia dodatkowych kosztów postępowania egzekucyjnego. Jednocześnie istniało niebezpieczeństwo, że wszczęcie przeciwko wspólnocie egzekucji z wniosku A. A. wobec braku własnych środków wspólnoty uniemożliwi lub poważnie utrudni zaspokajanie bieżących wydatków wspólnoty. Powodowie wiedzieli o powyższych ustaleniach.
/dowód: zeznania członka zarządu pozwanej A. B. (1) k. 130-132
Zeznania członka zarządu pozwanej I. S. k. 132
Zeznania powoda R. C. k. 115-116
Zeznania powoda B. M. k. 116
Pismo A. B. z 15.03.2016 k. 44-45
Pismo komornika A. Z. z 14.03.2016 i rozliczenie wpłat k. 46-53/
W okresie do dnia 27.04.2016 członkowie wspólnoty wpłacili komornikowi A. Z. (1) kwotę 152.000 zł. Wpłaty nie dokonali powodowie oraz 3 innych członków wspólnoty. W dniu 30.05.2015 r odbyło się posiedzenie zarządu wspólnoty na którym omawiano kwestię spłaty zadłużenia. W posiedzeniu uczestniczył jej ówczesny przewodniczący – powód R. C.. Na zebraniu podjęto decyzję o podjęciu w drodze indywidualnego zbierania głosów uchwał dotyczących między innymi sytuacji finansowej wspólnoty i spłaty zadłużenia. Powód R. C. nie zgadzał się na podjęcie tych uchwał w tym trybie i wnioskował o zwołanie zebrania, odmówił też podpisania protokołu posiedzenia zarządu.
/dowód: zeznania członka zarządu pozwanej A. B. (1) k. 130-132
Zeznania członka zarządu pozwanej I. S. k. 132
Zeznania powoda R. C. k. 115-116
Zeznania powoda B. M. k. 116
Pismo komornika A. Z. z 14.03.2016 i rozliczenie wpłat k. 46-53
Wykaz wpłat k 71
Protokół posiedzenia zarządu wspólnoty k. 75-77/
W dniu 31.05.2016 r w drodze indywidulnego zbierania głosów podjęto obie zaskarżone uchwały. Podjęcie uchwał poprzedziło nieformalne spotkanie niektórych członków wspólnoty w kawiarni (...). Po zebraniu odpowiedniej do podjęcia uchwały ilości głosów zaprzestano dalszego ich zbierania. Nie zwrócono się do powodów o oddanie głosu. Zawiadomienia o podjęciu uchwał i ich treści zostały wrzucone do skrzynek na listy powodów.
/dowód: zeznania członka zarządu pozwanej A. B. (1) k. 130-132
Zeznania członka zarządu pozwanej I. S. k. 132
Zeznania powoda R. C. k. 115-116
Zeznania powoda B. M. k. 116
Pisma zarządcy nieruchomości z 7.06.2016 k. 35-40
Uchwały z 31.05.2016 wraz z listą oddanych głosów k.78-88/
W dniu 21.06.2016 A. A. (1) wniósł do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Bydgoszczy J. D. wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej R. 15 w I. na podstawie w/w wyroku. Domagał się wyegzekwowania kwoty 48.000 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 4.06.2016 do dnia zapłaty tj kwoty jaka pozostała do zapłaty na podstawie w/w wyroku po potrąceniu kwot zapłaconych wcześniej przez członków wspólnoty komornikowi A. Z. oraz dodatkowo kwoty 60 z tytułem kosztów klauzuli wykonalności i kosztów zastępstwa prawnego w postępowaniu egzekucyjnym. Wniósł o zajęcie wierzytelności wspólnoty z tytułu zaliczek uiszczanych przez członków wspólnoty na poczet kosztów utrzymania nieruchomości wspólnej w tym na fundusz remontowy. Aby uniknąć zajęcia w/w wierzytelności co prowadziłoby do niebezpieczeństwa utraty przez wspólnotę możliwości zapłaty jej bieżących rachunków, członek zarządu A. B. (1) zapłacił kwotę będącą przedmiotem egzekucji powiększoną o koszty postępowania egzekucyjnego co doprowadziło do zakończenia postępowania egzekucyjnego.
/dowód: zeznania członka zarządu pozwanej A. B. (1) k. 130-132
Zeznania członka zarządu pozwanej I. S. k. 132
Wniosek o wszczęcie egzekucji k. 72-73
Pismo komornika J. D. z 14.07.2016 k. 74
Pismo zarządu wspólnoty z 11.07.2016 k. 104
Przelew A. B. k. 107/
Wystawione na podstawie uchwały nr 30/2016 noty księgowe wobec zapłaty całego zadłużenia nie były realizowane.
/dowód: zeznania członka zarządu pozwanej A. B. (1) k. 130-132
Uchwały z 31.05.2016 wraz z listą oddanych głosów k.78-88
Pismo zarządu wspólnoty z 11.07.2016 k. 104/
Sąd uznał za wiarygodne zeznania członków zarządu pozwanej wspólnoty A. B. (1) i I. S. albowiem ich zeznania są logiczne i spójne oraz znajdują potwierdzenie w przeprowadzonych w sprawie dowodach z dokumentów.
W ocenie Sądu zeznania powodów R. C. i B. M. zasługują na wiarę w części. Za niewiarygodne Sąd uznał ich twierdzenia, że wspólnota miała środki niezbędne do spłaty zadłużenia albowiem twierdzenia te pozostają w sprzeczności z przeprowadzonymi w sprawie dowodami z dokumentów. Niewątpliwie pozwana wspólnota posiadała środki finansowe na swoich rachunkach bankowych jednak w ilości niewystarczającej do zapłaty wszystkich zobowiązań.
Za całkowicie wiarygodne Sąd uznał dowody z w/w dokumentów albowiem strony nie kwestionowały ich autentyczności.
Sąd zważył co następuje:
Żądanie powodów jest bezzasadne. Zgodnie z przepisem art. 25 ust 1 ustawy o własności lokali właściciel lokalu może zaskarżyć uchwałę podjętą przez wspólnotę do sądu z powodu jej niezgodności z przepisami prawa lub z umową właścicieli lokali albo jeśli narusza ona zasady prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną lub w inny sposób narusza jego interesy. W przedmiotowej sprawie powodowie domagali się uchylenia dwóch w/w uchwał wskazując, że są one sprzeczne z obowiązującymi przepisami, narusza interes powodów i została podjęta z naruszeniem procedury wymaganej prawem. W ocenie Sądu wyniki postępowania dowodowego nie potwierdzają powyższych zarzutów.
W uchwale nr 30/2016 pozwana wspólnota upoważniła zarządcę nieruchomości do wystawienia not księgowych zobowiązując między innymi powodów do uregulowania części należności wynikającej z wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 2.02.2016 o sygnaturze akt VACa 381/15. Celem tej uchwały było doprowadzenie do zapłaty długu wspólnoty stwierdzonego w/w wyrokiem. W ocenie Sądu podjęta w tym zakresie uchwała nie była sprzeczna z prawem ani nie godziła w interesy powodów.
Okolicznością bezsporną w niniejszej sprawie jest fakt, że pozwana wspólnota w wyniku przegranego procesu sądowego zobowiązana była do zapłaty na rzecz A. A. (1) kwoty ponad 200.000 zł z tytułu zapłaty wynagrodzenia za wykonane na jej rzecz prace polegające na ociepleniu budynku. Na kwotę powyższą składały się należność główna odsetki oraz koszty procesu. Wyniki postępowania dowodowego wskazują na to, ze w dacie wydania wyroku wspólnota nie posiadał środków wystarczających na zapłatę całego zadłużenia, nie zdołała również uzyskać kredytu bankowego umożliwiającego dokonanie spłaty. Bezsporny jest również fakt, że w/w wyrok wydany został przeciwko wspólnocie a nie przeciwko poszczególnym jej członkom co doprowadziło to do sporu co do sposobu dokonania zapłaty. Część członków zarządu wspólnoty uważała, że pomimo tego, iż wyrok nie został wydany przeciwko członkom wspólnoty powinni oni dokonać zapłaty aby uniknąć w ten sposób wszczęcia postępowania egzekucyjnego przeciwko wspólnocie co wiązałoby się z dodatkowymi kosztami, powodowie natomiast a w szczególności powód R. C. będący wówczas członkiem zarządu wspólnoty sprzeciwiał się takiemu planowi.
Zgodnie z przepisem art 17 ustawy o własności lokali za zobowiązania dotyczące nieruchomości wspólnej odpowiada wspólnota mieszkaniowa bez ograniczeń, a każdy właściciel lokalu - w części odpowiadającej jego udziałowi w tej nieruchomości. Stosownie do powyższego przepisu wspólnota odpowiada za swoje zobowiązania samodzielnie bez jakichkolwiek ograniczeń. Członkowie wspólnoty ponoszą za takie zobowiązania odpowiedzialność z ograniczeniem do wielkości ich udziałów w nieruchomości a obowiązek ten stosownie do art. 33 1 § 1 kc powstaje z chwilą niewypłacalności wspólnoty.
Wspólnota mieszkaniowa ma zdolność procesową i sądową w związku z tym A. A. (1) wniósł przeciwko wspólnocie pozew o zapłatę należności za wykonane prace i uzyskał przeciwko niej wyrok. W związku z tym obowiązek zapłaty zasądzonej kwoty spoczywał na wspólnocie. Wspólnota mogła dokonać zapłaty wyłącznie ze środków pochodzących z jej własnego majątku. Na majątek wspólnoty składają się wpłaty właścicieli lokali z tytułu zaliczek na wydatki związane z administrowaniem i dochody z nieruchomości wspólnej. Pozwana wspólnota nie uzyskiwała żadnych dochodów z nieruchomości wspólnej w związku z tym jej majątek tworzyły wyłączni wpłaty właścicieli lokali.
Kwota zasądzona od wspólnoty w/w wyrokiem dotyczyła należności za wykonane na rzecz wspólnoty prace związane z ociepleniem budynku. Wydatki związane z tego rodzaju pracami zaliczane są do wydatków związanych z administrowaniem budynku a środki na ich pokrycie gromadzone są poprzez dokonywanie przez właścicieli lokali zaliczkowych wpłat na koszty związane z administrowaniem. W przedmiotowej sprawie środki zgromadzone w ten sposób przez wspólnotę okazały się niewystarczające do zapłaty całej należności w związku z tym w ocenie Sądu pozwana uprawniona była do podjęcia uchwały mającej na celu zgromadzenie tych środków poprzez zobowiązanie właścicieli lokali do dokonania wpłat niezbędnych do zapłaty należności odpowiadających wielkości udziałów poszczególnych właścicieli w nieruchomości wspólnej jak bowiem już wcześniej wskazano jest jedyna możliwość pozyskania środków tworzących majątek wspólnoty, z którego może ona zaspokajać swoje zobowiązania. Temu celowi służyć miała uchwała nr 30/2016, która w ocenie Sądu z w/w przyczyn nie może być traktowana jako sprzeczna z prawem.
Wbrew stanowisku powodów uchwała ta nie narusza w żaden sposób ich interesów. Powodowie jako właściciele lokali zobowiązani są do ponoszenia kosztów związanych z administrowaniem nieruchomością. Niewątpliwie więc i tak musieliby ponieść wydatki związane z zapłatą kwoty zasądzonej w/w wyrokiem uiszczając stosowne zaliczki na koszty związane z administrowaniem niezależnie od tego czy wspólnota zaspokajała by swój dług dobrowolnie czy też wszczęte zostałoby przeciwko niej postępowanie egzekucyjne albowiem jak to zostało wcześniej wskazane wspólnota mogłaby zapłacić swoje długi ze środków ze swego majątku, który tworzony jest wyłącznie poprzez wpłaty zaliczek przez właścicieli lokali.
Jednocześnie wskazać należy, że działania podejmowane przez niektórych członków zarządu, które w konsekwencji doprowadziły między innymi do podjęcia w/w uchwały miały na celu wyłącznie uniknięcie dodatkowych kosztów związanych z wszczęciem przeciwko wspólnocie postępowania egzekucyjnego. Okoliczności sprawy wskazują na to, że ich obawy były uzasadnione albowiem A. A. wszczął przeciwko wspólnocie postępowanie egzekucyjne, w którym egzekwował część należności, która nie została wcześniej zapłacona co spowodowało powstanie dodatkowych kosztów.
W ocenie Sądu również uchwała nr 32/2016 jest zgodna z prawem i nie narusza interesów powodów. W w/w uchwale pozwana zobowiązała zarząd wspólnoty do poinformowania komornika A. Z. (1) o osobach, które nie dokonały wpłaty z tytułu wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 2.02.2016 o sygnaturze akt VACa 381/15 jak również o podejmowanych w tej sprawie przez wspólnotę czynnościach.
Wyniki postępowania dowodowego a w szczególności zeznania członków zarządu wspólnoty wskazują, że w/w uchwała miała na celu zrealizowanie obowiązku wynikającego z przepisu art. 896 § 2 kpc.
Okolicznością bezsporną jest fakt, że komornik sądowy A. Z. prowadzący przeciwko A. A. postępowanie egzekucyjne dokonał zajęcia wierzytelności wynikającej z w/w wyroku. W związku z tym wspólnota stosowanie do w/w przepisu miała obowiązek udzielenia komornikowi stosownych informacji w szczególności czy i w jakiej wysokości dłużnikowi przysługuje zajęta wierzytelność czy też odmawia zapłaty i z jakiej przyczyny.
Biorąc pod uwagę fakt, że w wyniku poczynionych przez większość członków wspólnoty uzgodnień zdecydowali się oni na dobrowolną zapłatę należności w/w komornikowi ze środków własnych z uwagi na brak wystarczających środków na rachunkach wspólnoty, informacja dla komornika o tym, że nie wszyscy członkowie wspólnoty dokonają tych wpłat i ich wskazanie stanowiło informacje objętą dyspozycją w/w przepisu. Wspólnota wyjaśniła w ten sposób komornikowi przyczyny braku wpłaty pełnej kwoty. Tym samym więc wspólnota realizując ustawowy obowiązek wynikający z w/w przepisu podejmując w/w uchwałę nie naruszyła w żadnych praw powodów w szczególności dotyczących ochrony ich danych osobowych.
Bezzasadne są również zarzuty powodów, że obie w/w uchwały zostały podjęte z naruszeniem przepisów proceduralnych albowiem zostały podjęte na zebraniu, o którym nie poinformowano wszystkich członków wspólnoty a nie w drodze indywidualnego zbierania głosów.
Wyniki postępowania dowodowego wskazują, że uchwały nie zostały podjęte na zebraniu wspólnoty chociaż fatycznie podjęcie uchwał poprzedziło nieformalne spotkanie niektórych jej członków. Okoliczność ta nie daje podstaw do uznania, że uchwały były podjęte na zebraniu członków wspólnoty bowiem takie zebranie nie zostało zwołane. Jednocześnie wskazać należy, że ewentualne podjęcie uchwał z naruszeniem przepisów regulujących obowiązującą w tym zakresie procedurę mogłoby skutkować uchyleniem uchwał tylko w sytuacji gdy uchybienia proceduralne miałyby wpływ na wyniki głosowania, taka sytuacja natomiast w przedmiotowej sprawie niewątpliwie nie wystąpiła.
Mając na względzie powyższe okoliczności Sąd na podstawie art. 25 ust 1 ustawy o własności lokali a contrario oddalił powództwo o uchylenie uchwał: nr 32/2016 i nr (...) z 31.05.2016 (pkt 1 i 3 wyroku).
O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 98 kpc i zasądzono od powodów na rzecz pozwanej z tytułu zwrotu kosztów procesu kwoty: 377 zł (pkt 2) i 360 zł (pkt4). Kwoty te obejmują wynagrodzenie pełnomocnika pozwanej wspólnoty z tytułu reprezentowania pozwanej w każdej z połączonych do łącznego rozpoznania spraw a ponadto kosztów udzielenia pełnomocnictwa w kwocie 17 zł (pkt 2) albowiem wspólnota udzieliła pełnomocnikowi jednego pełnomocnictwa do obu spraw.
SSO Wojciech Rybarczyk
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Bydgoszczy
Osoba, która wytworzyła informację: Wojciech Rybarczyk
Data wytworzenia informacji: