Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Bydgoszczy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 października 2024 r

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSO Wojciech Borodziuk
Protokolant:	stażysta Julia Sieja

po rozpoznaniu w dniu 29 października 2024 r. w Bydgoszczy

na rozprawie

sprawy z powództwa M. G.

przeciwko (...) Spółka Akcyjna w W.

o zapłatę

orzeka:

1. oddala powództwo;

2. zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 8 117 (osiem tysięcy sto siedemnaście) zł tytułem zwrotu kosztów procesu;

3. nakazuje pobrać od powoda na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Bydgoszczy kwotę 12 282,48 (dwanaście tysięcy dwieście osiemdziesiąt dwa 48/100) zł tytułem kosztów wyłożonych tymczasowo na pokrycie wydatków na biegłego.

Sędzia Wojciech Borodziuk

I C 787 / 21

UZASADNIENIE

M. G. pozwem z dnia 28 października 2019 r. skierowanym przeciwko (...) S.A. z siedzibą w W. wniósł o zasądzenie od pozwanego na swoją rzecz kwoty 155 966,10 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 21 czerwca 2018 r. do dnia zapłaty oraz zasądzenie kosztów procesu.

W uzasadnieniu podał, że w dniu 20 maja 2018 r. na drodze pomiędzy S. oraz

B. O. G. kierujący pojazdem M., nr rej. (...), należącym do powoda, uderzył w przydrożne drzewo.

Na miejsce przyjechało pogotowie oraz funkcjonariusze Policji; rozbity pojazd został przewieziony na lawecie do autoryzowanej stacji obsługi pojazdów M. w B.. Ponieważ pojazd był ubezpieczony w zakresie AUTO CASCO u pozwanego, powód zgłosił mu szkodę, ale po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego odmówiono mu wypłaty odszkodowania.

Podstawą do takiej odmowy było stwierdzenie, że Towarzystwo (...) nie kwestionuje samego faktu wypadku, ale z przeprowadzonej analizy dokonanej przez biegłego wynika, że zakres uszkodzeń wskazuje, iż do części uszkodzeń doszło w czasie i okolicznościach odmiennych od deklarowanych przez powoda. Pomimo wniesienia odwołania w postępowaniu przed Towarzystwem (...), podtrzymane zostało stanowisko w przedmiocie odmowy wypłaty odszkodowania, dlatego wniesienie pozwu okazało się konieczne.

Dochodzona pozwem kwota stanowi wartość pojazdu przed wypadkiem pomniejszona o wartość pozostałości po jego zniszczeniu w zaistniałym wypadku. (k. 6 – 10).

Pozwany (...) S.A. z siedzibą w W. w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu.

W uzasadnieniu przyznał fakt objęcia pojazdu powoda umową ubezpieczenia w ramach AUTO CASCO i fakt zgłoszenia mu przez powoda szkody, a także przeprowadzenie w tym zakresie postępowania likwidacyjnego, z którego na podstawie szczegółowej analizy przez powołanego biegłego, zostało ustalone, że uszkodzeń wskazuje, iż do części uszkodzeń doszło w czasie i okolicznościach odmiennych od deklarowanych przez powoda.

Z tego względu pozwany wnosił o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z dziedziny rekonstrukcji wypadków drogowych oraz analizy elektronicznych danych powypadkowych, celem ustalenia faktu, czy mogło dojść do zdarzenia drogowego w dniu 20 maja 2018 r., w okolicznościach wskazanych przez kierującego pojazdem, jakie zostały zapisane w sterownikach pojazdu, jakie usterki zostały zapisane i o jakim czasie, przy jakim stanie licznika. W szczególności pozwany wskazywał na szczegółowe okoliczności, jakie ustalił poprzez biegłego na podstawie analizy różnych systemów elektronicznych uszkodzonego pojazdu, przy uwzględnieniu parametrów pracy poszczególnych części pojazdu. (k. 49 – 51 ).

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny.

W dniu 20 maja 2018 r. na drodze pomiędzy S. oraz B. doszło do zaistnienia zdarzenia polegającego na uderzeniu przez kierującego O. G. pojazdem powoda marki M., nr rej (...), w przydrożne drzewo.

Pojazd powoda M. (...) rocznik 2011, klasy S (W 221) 09-13, poj. (...) był ubezpieczony w ramach umowy AUTO CASCO u pozwanego, przy wartości pojazdu na kwotę 182 032 zł. Samochód miał bardzo bogate wyposażenie.

Pojazd ten został nabyty prawie rok wcześniej, jako używany w komisie samochodowym i był używany przez powoda oraz jego syna O. G..

W trakcie tego okresu nie był sprawdzany rzeczywisty stan licznika, nie było także ustalane, czy pojazd ten miał wcześniej naprawiane uszkodzenia.

Od zakupu pojazdu do zdarzenia w dniu 20 maja 2018 r. było uszkodzenie tego pojazdu wskutek uderzenia bokiem w barierki, co spowodowało obtarcia karoserii oraz zniszczenie elementów zawieszenia amortyzator, wahacz i inne elementy); samochód był naprawiany w B.. Druga stłuczka była pomiędzy lutym a majem 2018 r. wskutek uderzenia w tył poprzedzającego pojazdu.

(dowód - zeznanie świadka O. G. na rozprawie 24.6.2020 r.; umowa ubezpieczenia k. 13-16)

Według wersji podawanej przez powoda przy zgłoszeniu szkody do wypadku w dniu 20 maja 2018 r. miało dojść w ten sposób, że prowadzący pojazd syn powoda O. G. jadąc na drodze pomiędzy S. oraz B., w porze nocnej zobaczył wyskakujące na drogę zwierzęta leśne i odbił gwałtownie kierownicą w prawą, wskutek czego uderzył przodem pojazdu w przydrożne drzewo.

W trakcie przesłuchania na rozprawie w dniu 24.6.2020 r. R. G. zeznał, że w tym czasie jechał swoim samochodem w tym samym kierunku za samochodem, który nagle zjechał w prawo i uderzył w przydrożne drzewo. Wcześniej zauważył, jak przed tamtym poprzedzającym pojazdem wyskoczyły z lasu jakieś zwierzęta leśne. R. G. zeznał, że wtedy się zatrzymał, podszedł i zobaczył, że poprzedzający po samochód uderzył przodem w przydrożne drzewo, ale kierującemu nic się nie stało. Przyjechała karetka i kiedy lekarz powiedział, że kierującemu nic się nie stało, wtedy podał swój numer telefonu i odjechał.

Świadek ten zeznał, że chyba on wzywał pogotowie, co istotne świadek ten nie był potem przesłuchiwany przez Policję, ani w toku postępowania likwidacyjnego u pozwanego.

Zeznał, że nie znał wcześniej powoda, ani jego syna, ale podał mu swój numer telefonu. Nikt nie prosił go, aby składał jakieś wyjaśnienia na piśmie.

Odnośnie samochodu zeznał, że był to czarny M. (...), wtedy nie robił zdjęć swoim telefonem, interesowało go, aby przyjechała karetka.

(dowód - zeznanie świadka O. G. na rozprawie 24.6.2020 r.; oraz świadka R. G., na rozprawie 24.6.2020 r. )

Uszkodzony pojazd został lawetą odholowany do autoryzowanej stacji obsługi pojazdów (...) s.k. w B., gdzie znajduje się do chwili obecnej.

Pozwany przyjął zgłoszenie szkody przez powoda i przeprowadził postępowanie, w ramach którego przy pomocy biegłego z dziedziny rekonstrukcji wypadków drogowych, który dokonał oględzin pojazdu, w tym szczegółowej analizy zapisów danych na różnych nośnikach elektronicznych podważył podawaną przez powoda wersję wypadku, aby w jej wyniku doszło do takich uszkodzeń. W konsekwencji odmówił wypłaty odszkodowania.

( dowód - akta likwidacji szkody na płycie CD, k. 78 )

Powyższy stan faktyczny Sąd Okręgowy ustalił na podstawie odpisów dokumentów, w tym polisy ubezpieczenia oraz akt likwidacji szkody, a także zeznań świadków O. G. i R. G., co podanych powyżej okoliczności, co nie pozwoliło jednakże na ustalenie, czy do wskazanych w zgłoszeniu do pozwanego okolicznościach mogło dojść do takiego zakresu uszkodzeń pojazdu, jaki został ustalony w toku likwidacji szkody.

W tym zakresie Sąd Okręgowy zwraca uwagę, że pozwany w odpowiedzi na pozew wnosił o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z dziedziny rekonstrukcji wypadków drogowych oraz analizy elektronicznych danych powypadkowych, celem ustalenia faktu, czy mogło dojść do zdarzenia drogowego w dniu 20 maja 2018 r., w okolicznościach wskazanych przez kierującego pojazdem, jakie zostały zapisane w sterownikach pojazdu, jakie usterki zostały zapisane i o jakim czasie, przy jakim stanie licznika. W szczególności pozwany wskazywał na szczegółowe okoliczności, jakie ustalił poprzez biegłego na podstawie analizy różnych systemów elektronicznych uszkodzonego pojazdu, przy uwzględnieniu parametrów pracy poszczególnych części pojazdu. (k. 49 – 51 ).

Natomiast na rozprawie w dniu 24 czerwca 2020 r. pełnomocnik powoda cofnął wniosek o przesłuchanie powoda na okoliczność stanu pojazdu przed zdarzeniem w dniu 20 maja 2018 r., okoliczności dotyczących nabycia pojazdu i rozmiaru uszkodzeń pojazdu o co wnosił w pozwie (k. 7), a ponadto wniósł o pominięcie dowodu z opinii biegłego zgłoszonego przez pozwanego w odpowiedzi na pozew i nie składał dalszych wniosków.

Jednocześnie pełnomocnik powoda przyznał, że samochód powoda był luksusowy i naszpikowany elektroniką, a pozwany kwestionował okoliczności zdarzenia ze względu na zapisy w systemie pojazdu.

Sąd Okręgowy po przeprowadzeniu dowodu z dokumentów przedłożonych do akt sprawy oraz zeznań dwóch świadków, mając na uwadze stanowisko pozwanego wskazał, że dla prawidłowego orzekania niezbędne byłoby dopuszczenie zgłoszonego przez pozwanego w odpowiedzi na pozew dowodu z opinii z dziedziny z dziedziny rekonstrukcji wypadków drogowych oraz analizy elektronicznych danych powypadkowych, przeciwko czemu profesjonalny pełnomocnik powoda oponował.

Istnienie w pojeździe licznych nośników, na których zapisywane są dane dotyczące faktu zaistnienia oraz zakresu uszkodzeń ma na celu następne ustalenie rzeczywistej przyczyny zdarzenia i jako dowody o szczególnym technicznym znaczeniu pozwalają na weryfikację danych wskazywanych przez źródła osobowe.

Sąd Okręgowy w takiej sytuacji uznał zachowanie pełnomocnika powoda, który takiego dowodu nie zgłosił, a jako brak inicjatywy dowodowej, przy jednoczesnym nie zaistnieniu podstaw do dopuszczeniu dowodu z urzędu, co jak podkreśla się w orzecznictwie ma charakter wyjątkowy (art. 232 KPC).

W ocenie Sądu Okręgowego nie było podstaw, aby prowadzić postępowania dowodowe z urzędu na rzecz powoda, nawet nie tyle wskutek bezczynności powoda, ale wbrew jego woli wyrażonej ustami profesjonalnego pełnomocnika na rozprawie, na którym spoczywał ciężar wykazania zasadności dochodzonego roszczenia, co by stanowiło naruszenie zasady skargowości, przy braku wyjątkowych okoliczności dla działania Sądu z urzędu.

W konsekwencji Sąd Okręgowy wyrokiem z dni a 24 czerwca 202 roku oddalił powództwo, jako nie udowodnione w zakresie wskazywanej przez powoda podstawy faktycznej powództwa, która Sąd był związany (art. 6 KC w zw. z art. 232 KPC oraz art. 231 KPC).

Na skutek apelacji powoda Sąd Apelacyjny w Gdańsku wyrokiem z dnia 29 kwietnia 2021 roku uchylił zaskarżony wyrok w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Bydgoszczy, pozostawiając temu Sądowi orzeczenie o kosztach postępowania apelacyjnego.

W uzasadnieniu wyroku Sąd Apelacyjny wskazał, że w sytuacjach kwalifikowanych na użytek wykładni art. 232 zd. 2 KPC, jako wyjątkowa mieści się sytuacja, jaka wystąpiła w rozpoznawanej sprawie, w której jedynie przeprowadzenie przez Sąd z urzędu dowodu z opinii biegłego może zapobiec pozbawieniu powoda ochrony prawnej w zakresie roszczenia odszkodowawczego.

W konsekwencji Sąd Apelacyjny uznał, że brak przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego ma kluczowe znaczenie dla rozpoznania sprawy, dlatego na podstawie art. 386 §4 KPC uchylił zaskarżony wyrok w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

W toku ponownego rozpoznania sprawy Sąd Okręgowy postanowieniem z dnia1 lipca 2021 roku dopuścił dowód z opinii biegłego z dziedziny techniki samochodowej oraz rekonstrukcji wypadków z uwzględnieniem analizy elektronicznych danych powypadkowych na okoliczność, czy mogło dojść do zdarzenia drogowego w dniu 20 maja 2018 roku, w okolicznościach podawanych przez kierującego pojazdem marki M. nr rej. (...), jakie dane zostały zapisane w sterownikach pojazdu, jakie usterki zostały zapisane i o jakim czasie, przy jakim stanie licznika (k. 195 akt)

Z uwagi na podnoszone przez pełnomocników stron zarzuty co do osoby biegłych oraz wymianę pism procesowych w tym zakresie, pełnomocnik powoda pismem procesowym z dnia 21 stycznia 2021 roku wskazał jako właściwego biegłego K. K. z listy biegłych prowadzonej przez Prezesa Sądu Okręgowego w Krakowie, czemu pozwany się nie sprzeciwił (k. 229 akt sprawy)

Opinię pisemną z dnia 14 lutego 2023 roku sporządził biegły sądowy mgr inż. K. K., posiadający kwalifikacje do odczytu zapisanych elektronicznie danych, który zapoznał się z aktami sprawy, w tym aktami likwidacji szkody pozwanego, osobiście dokonał oględzin pojazdu w dniu 30 listopada 2022 roku oraz dokonał odczytu danych wypadkowych na rejestratorach w pojeździe, obejmujących prędkości pojazdu, zmiany prędkości pojazdu w osiach X,Y, Z w czasie, historii prędkości i kąta skrętu kierownicy, stanu /głębokości wciśnięcia/ pedałów przyśpieszenia oraz hamulca, statusu czujników zapięcia pasów oraz czujnika obecności pasażera oraz sekwencji, w której uruchomione zostały urządzenia bezpieczeństwa.

We wnioskach biegły stwierdził, że na podstawie zgromadzonych w aktach sprawy, aktach szkody dokumentów, a w szczególności na podstawie oględzin pojazdu połączonych z odczytem danych elektronicznych zarejestrowanych w sterownikach pojazdu, nie można wykluczyć powstania uszkodzeń pojazdu dnia 20 maja 2018 roku w okolicznościach deklarowanych przez uczestników zdarzenia oraz świadków, a jednocześnie nie można również określić, czy do zdarzenia doszło z przyczyn losowych, czy celowego działania, nie można również wykluczyć ingerencji osób trzecich w zapisy elektroniczne.

W tym zakresie biegły stwierdził, że występowanie błędów w sterownikach, np. jednostki napędowej mogły powstać w wyniku zdarzenia drogowego o charakterze kolizyjnym, ponadto zarejestrowane okoliczności tych błędów sugerują, że pojazd mógł być uruchomiony w trakcie kolizji lub tuż przez kolizją.

Biegły wskazał na występowanie błędów dotyczących nieprawności systemu (...) z zarejestrowaną datą zdarzenia 20 maja 2018 roku oraz przebiegiem zbieżnym z przebiegiem z chwili zdarzenia drogowego. Błędy te nie potwierdzają jednoznacznie wyzwolenia elementów pirotechnicznych, tj. poduszki powietrzne, czy napinacze pasów bezpieczeństwa, a jedynie sugerują ich niesprawność, która mogła być spowodowana wyzwoleniem elementów pirotechnicznych bądź ich demontażem lub celowym wyzwoleniem.

Biegły ponadto wskazał, że występowanie błędu (...) – „ryglowanie kolizyjne aktywowane”

sugeruje zaistnienie zdarzenia o charakterze kolizyjnym, zostały zarejestrowane parametry tj. licznik usterek, przebieg pojazdu, temperatura płynu chłodzącego, rok, miesiąc oraz dzień, a przebieg pojazdu oraz data wystąpienia błędu jest zgodna z przedmiotowym zdarzeniem.

Co istotne biegły stwierdził, że temperatura płynu chłodzącego sugeruje, że silnik pojazdu pracował, jednak nie był całkowicie rozgrzany.

Jednocześnie biegły stwierdził, że przebieg pojazdu został poddany znacznej korekcie, tzn. cofnięcia licznika.

(dowód – ekspertyza techniczna z dnia 14 lutego 2023 roku, k. 237 – 329 akt sprawy)

Ze względu na podnoszone zarzuty do opinii biegłego w zakresie cofnięcia licznika, co najmniej o 250 000 km i związanego z tym ustalenia prawidłowej wartości pojazdu Sąd Okręgowy postanowieniem z dnia 16 maja 2023 roku dopuścił kolejny dowód z opinii tego samego biegłego na okoliczność ustalenia wartości pojazdu na dzień zawarcia umowy , tj. 31 maja 2017 roku oraz na dzień powstania szkody, tj. 20 maja 2018 roku. (k. 385 akt)

Biegły w opinii pisemnej z dnia 27 października 2023 roku przy uwzględnieniu cofnięcia licznika przebiegu ustalił wartość pojazdu na dzień zawarcia umowy ubezpieczenia na kwotę 94 100 zł brutto.

(dowód – ekspertyza techniczna z dnia 27 października 2023 roku, k. 390 – 414 akt sprawy)

Na skutek kolejnych zastrzeżeń pełnomocnika powoda do opinii Sąd Okręgowy przesłał akta do biegłego celem udzielania odpowiedzi na pytania powoda, a biegły w opinii z dnia 21 czerwca 2024 roku skorygował wartość pojazdu na dzień zawarcia umowy ubezpieczenia na kwotę 96 300 zł przy założeniu przebiegu na 629 000 km oraz na kwotę 106 600 zł przy założeniu przebiegu 455 918 km.

W tym zakresie zauważyć należy, że w trakcie oględzin pojazdu po zdarzeniu z dnia 20 maja 2018 roku z odczytu na liczniku wynikał przebieg 211 346 km, co potwierdza znaczną rzeczywistą różnicę przebiegu pojazdu.

(dowód – ekspertyza techniczna z dnia 21 czerwca 2024 roku, k. 448– 471 akt sprawy)

Ostatecznie pełnomocnicy stron nie wnosili dalszych zastrzeżeń do opinii biegłego.

Pełnomocnik powoda pomimo skorygowania wartości pojazdu przez biegłego ze względu na większy znacznie przebieg podtrzymywał powództwo w pierwotnej wersji, natomiast pełnomocnik pozwanego wnosił o oddalenie powództwa z uwagi na nie wykazanie zaistnienia uszkodzeń pojazdu w podawanym zdarzeniu w dniu 20 maja 2018 roku, mając także na uwadze treść opinii biegłego, wskazującą na niższą wartość pojazdu w dniu zawarcia umowy, której to opinii pełnomocnik powoda ostatecznie nie kwestionował.

Przystępując do oceny zasadności zgłoszonego w pozwie roszczenia Sąd Okręgowy zwraca uwagę, że z opinii biegłego z dnia 14 lutego 2023 roku nie wynika potwierdzenie zaistnienia wyrządzenia szkody w pojeździe w podawanym przez powoda zakresie w dniu 20 maja 2018 roku.

W szczególności biegły wskazał, że nie można wykluczyć powstania uszkodzeń pojazdu dnia 20 maja 2018 roku w okolicznościach deklarowanych przez uczestników zdarzenia oraz świadków, a jednocześnie nie można również określić, czy do zdarzenia doszło z przyczyn losowych, czy celowego działania, nie można również wykluczyć ingerencji osób trzecich w zapisy elektroniczne.

W tym zakresie biegły stwierdził, że występowanie błędów w sterownikach, np. jednostki napędowej mogły powstać w wyniku zdarzenia drogowego o charakterze kolizyjnym, ponadto zarejestrowane okoliczności tych błędów sugerują, że pojazd mógł być uruchomiony w trakcie kolizji lub tuż przez kolizją.

Co jednak istotne, biegły na podstawie odczytów z nośników danych stwierdził, że temperatura płynu chłodzącego sugeruje, iż silnik pojazdu pracował, jednak nie był całkowicie rozgrzany. (k. 269 akt sprawy) Zdarzenie miało mieć miejsce w maju 2018 roku.

W tym zakresie Sąd zwraca uwagę, że z uzasadnienia pozwu wynika, iż do zdarzenia doszło na drodze między S. a B.. Ponadto z treści zeznań świadków O. G., syna powoda, który prowadził pojazd, ani z zeznań świadka R. G., który miał jechać za pojazdem prowadzonym przez syna powoda, złożonych na rozprawie w dniu 24 czerwca 2020 roku, nie wynika, że świadek O. G. dopiero co ruszał, ale po prostu jechał, a świadek G. jechał za nim w pewnej odległości.

W tym zakresie świadek R. G. zeznał, że był u kolegi w S. i wracał w kierunku B.. Jechał przez B., jak przejechał przez most w prawo to jest taki łuk i długa prosta. Jechał za jakimś samochodem, może 200 metrów, widział światła tego samochodu. Świadek O. G. zeznał, że jechał z prędkością ok. 70 km/h.

Treść powyższych zeznań pozostaje w sprzeczności z treścią opinii biegłego, z której wynika, że temperatura płynu chłodzącego sugeruje, że silnik pojazdu pracował, jednak nie był całkowicie rozgrzany. Ponadto biegły stwierdził, że okoliczności występowania błędów w sterownikach sugerują, że pojazd mógł być uruchomiony w trakcie kolizji lub tuż przed kolizją.

W ocenie Sądu opinia biegłego podważa treść zeznań świadków, co do sposobu jazdy świadka O. G. przed uderzeniem w drzewo, gdyż zgodnie z opinią biegłego oraz zasadami logiki i doświadczenia życiowego, niemożliwe było aby silnik M. nie był rozgrzany, na co wskazuje w swojej opinii biegły.

Okoliczność, że pojazd mógł znajdować się na drodze i uderzyć w drzewo, a jednocześnie kierujący nie odniósł obrażeń, a także fakt wezwania służb ratunkowych i policji, przy braku konieczności udzielenia pomocy, a także zaistnienia wypadku z udziałem osób trzecich, czy też zabrania pojazdu z miejsca na lawecie do warsztatu, nie pozostaje w sprzeczności z wnioskami opinii biegłego, które nie podważają faktu, że pojazd mógł znajdować się w dniu 20 maja 2018 roku we wskazanym przez powoda miejscu, ale z opinii biegłego wynika wysokie prawdopodobieństwo, że ustalone w oględzinach uszkodzenia mogły powstać w innej dacie i innym miejscu.

Ponadto Sąd Okręgowy zwraca uwagę, że z opinii biegłego wynika istotny fakt ustalony na podstawie odczytów, iż w okresie od 6 lutego 2018 roku do 20 maja 2018 roku pojazd przejechał jedynie 137 km. Ponadto biegły wskazał, że nie można wykonać korelacji uszkodzeń pojazdu ze względu na brak dokładnie określonego miejsca zdarzenia, oględzin tego miejsca, pomiaru geometrii drzewa, w które pojazd miał uderzyć. (k. 269 - 270 akt)

Uwzględniając powyższe podkreślić należy, że pełnomocnik powoda nie wnosił o wyjaśnienie tych istotnych wątpliwości, nie zgłaszał dalszych wniosków dowodowych, a ponadto pełnomocnik nie wnosił o przesłuchanie powoda.

Sąd Okręgowy zwraca uwagę na treść zeznań O. G. (syna powoda) na rozprawie w dniu 24 czerwca 2020 roku, z których wynika, że od czasu zakupu samochodu przez ojca do czasu wypadku w dniu 20 maja 2018 roku były stłuczki, skutkujące otarciem karoserii i zniszczeniem elementów zawieszenia, ale dokonywano naprawy z użyciem części używanych. Po tych naprawach samochód powoda nie był na przeglądzie.

Co istotne samochód miał być kupiony przez komis pod P., jako używany, ale „nie sprawdzali czy samochód był wcześniej uszkodzony, ani czy miał przekręcony licznik”.

Sąd Okręgowy dokonując oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego miał na względzie, że obowiązek dowodzenia w procesie cywilnym wymaga wykazania przez powoda zaistnienia faktów, z których powód wywodzi skutki prawne (art. 6 KC w zw. z art. 232 KPC), co nie może ograniczać się do wykazywania pewnego prawdopodobieństwa, w sytuacji gdy pozwany konsekwentnie to kwestionuje, jak to ma miejsce w rozpoznawanej sprawie.

Tymczasem z opinii biegłego, która nie została podważona przez powoda wynika, że do ustalonych uszkodzeń pojazdu mogło dojść w innym czasie w innych okolicznościach bądź z celowego działania, na co wskazuje to, że zarejestrowane okoliczności błędów sugerują, że pojazd mógł być uruchomiony w trakcie kolizji lub tuż przez kolizją. Ponadto biegły na podstawie odczytów z nośników danych stwierdził, że temperatura płynu chłodzącego sugeruje, iż silnik pojazdu pracował, jednak nie był całkowicie rozgrzany. (k. 269 akt sprawy)

W konsekwencji Sąd Okręgowy uznał, że powód zgodnie z obowiązkiem dowodowym wynikającym z art. 6 KC w zw. z art. 232 KPC nie wykazał, że do uszkodzeń pojazdu w ustalonym w oględzinach zakresie, doszło w dniu 20 maja 2018 roku z przyczyn losowych podczas normlanej jazdy na dłuższym odcinku drogi.

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd Okręgowy oddalił powództwo (art. 805 §1 KC w zw. z §54 Ogólnych Warunków Ubezpieczeń Komunikacyjnych (...)).

O kosztach procesu Sąd Okręgowy orzekł zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu wyrażoną w art. 98 w zw. z art. 99 i art.108 §1 KPC.

Na koszty poniesione przez pozwanego złożyły się kwoty : 5 400 zł tytułem wynagrodzenia radcy prawnego zastępującego pozwanego w I instancji (§2 pkt 7 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych, Dz. U. z 2015 roku, poz. 1804, ze zm.). plus 17 zł opłaty skarbowej od pełnomocnictwa oraz 2 700 zł tytułem wynagrodzenia z tytułu zastępstwa pozwanego w II instancji (§10 ust.1 pkt 1w zw. z §2 pkt 7 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych, Dz. U. z 2015 roku, poz. 1804, ze zm.).

Sąd Okręgowy przyznał koszty procesu za I instancję w kwocie 5 400 zł, mając na uwadze, że Sąd Apelacyjny w Gdańsku uchylił w całości wyrok Sądu Okręgowego w Bydgoszczy z dnia 24 czerwca 2020 roku, stąd sprawa była w dalszym ciągu rozpoznawana w I instancji, co uzasadnia przyznania jednych kosztów za tę instancję, a pełnomocnik pozwanego nie złożył wniosku o zasądzenie kosztów w powiększonej stawce zgodnie z §15 wskazanego powyżej Rozporządzenia z tytułu długotrwałości postępowania względnie skomplikowania sprawy.

O kosztach sądowych obejmujących wydatki poniesione tymczasowo przez Skarb Państwa na poczet wynagrodzenia biegłego Sąd orzekł na podstawie art. 113 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w zw. z art. 98 KPC obciążając nimi w całości powoda. Wydatki stanowią kwotę 12 282,48 zł, jako sumę wynagrodzenia przyznanego biegłemu postanowieniami w kwotach 9 117,09 zł (k. 334 akt), 1 853,84 zł (k. 420) oraz 1 311,55 zł (k. 487 akt sprawy).

SSO Wojciech Borodziuk