Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Bydgoszczy

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 13 listopada 2012 roku powód M. J. wniósł o zasądzenie od (...) Spółce Akcyjnej na jego rzecz kwoty 7.868,61 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz o zwrot kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód podał, że zawarł z pozwanym umowę ubezpieczenia AC samochodu marki V. (...) o numerze rejestracyjnym (...). Zgłosił fakt powstania szkody pozwanemu i otrzymał kwotę 11.285 zł tytułem odszkodowania. Powód

nie zgodził się z dokonaną wyceną i zlecił rzeczoznawcy sporządzenie kosztorysu, z którego

i,

wynikało, że należne odszkodowanie wynosi 19.153,68 zł. W związku z tyrrf wezwał pozwanego do zmiany swej decyzji. Podał, że pozwany ubezpieczyciel nie uznał zgłoszonego żądania.

W odpowiedzi na pozew pozwany domagał się oddalenia powództwa i zasądzenia od powoda na jego rzecz kosztów procesu.

. W uzasadnieniu swojego stanowiska pozwany wskazał, że umowa ubezpieczenia AC została zawarta na podstawie ogólnych warunków ubezpieczenia AC, ustalonych uchwałą Zarządu (...) SA nr (...) z dnia 9 lutego 2009 roku. Podał, że powód nie przedstawił rachunków za naprawę pojazdu, stąd odszkodowanie wyliczane jest według wariantu wycena.

Zgodnie z § 22 odszkodowanie jest ustalane bez podatku VAT w oparciu o średnie stawki roboczogodzin, obowiązujące na terenie jednostki (...) a ceny części zamiennych i materiałów zostają pomniejszone o 35%. Zgodnie z powyższym tak ustalone-odszkodowanie wyczerpuje roszczenie powoda.

Wyrokiem z dnia 17 kwietnia 2013 roku Sąd Rejonowy w Bydgoszczy zasądził od pozwanego (...) S.A. w W. na rzecz powoda M. J. kwotę 7 868,61 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 3 listopada 2011 roku do dnia zapłaty /punkt I/. Ponadto Sąd zasądził od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 2411 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania /punkt II/. Sąd nakazał stronie pozwanej, aby uiściła na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Bydgoszczy kwotę 150,04 zł tytułem brakującej części wynagrodzenia biegłego.

Powyższe rozstrzygnięcie Sąd oparł na następujących ustaleniach faktycznych i

1

rozważaniach natury prawnej.

Powód w dniu 24 listopada 2009 r. zawarł z (...) Bankiem S.A. umowę kredytu na zakup samochodu V. (...) o numerze rejestracyjnym (...). Na mocy tej umowy powód zobowiązał się do zawarcia umowy ubezpieczenia AC pojazdu w całym okresie kredytowania.

Zgodnie z umową kredytu powód zawarł z pozwanym umowę ubezpieczenia AC spornego pojazdu. Powód wykupił polisę w wersji warsztat.

W dniu 9 listopada 2010 roku na skutek kolizji pojazd powoda uległ uszkodzeniu. Tego dnia pojazd użytkował kolega powoda, za jego wiedza i zgodą.

Pozwany przyjął odpowiedzialność za szkodę uznając wstępnie, że wystąpiła szkoda całkowita. W związku z tym wypłacił odszkodowanie w wysokości 11.285 zł. Powód uznał, że kwota ta była zaniżona i zlecił wykonanie wyceny przez rzeczoznawcę. Z prywatnej ekspertyzy wynikło, że koszty naprawy wynoszą 19.153,61 zł. Mając to na uwadze powód odwołał się od decyzji pozwanego. W odpowiedzi pozwany stwierdził, że w związku z podniesieniem wartości pojazdu koszty naprawy nie przekroczyły 70% jego wartości i nie jest możliwym rozliczenie szkody jako całkowitej. Jednocześnie nie zmienił on decyzji w zakresie wysokości odszkodowania.

Sąd wskazał, iż zgodnie z § 22 ust.l, 2 i 3 ogólnych warunków ubezpieczenia autocasco wycena kosztów naprawy pojazdu dokonywana jest z uwzględnieniem cen usług i części zamiennych stosowanych w Rzeczypospolitej Polskiej w dniu ustalenia odszkodowania. Jeżeli w umowie ubezpieczenia przyjęto wariant „(...) „ ustalenie odszkodowania następuje na podstawie wyceny sporządzonej przez (...) SA według zasad zawartych w systemie A. lub E. bez podatku VAT, z zastosowaniem: - norm czasowych operacji naprawczych określanych przez producenta pojazdu, stawki za 1 roboczogodzinę ustalonej przez (...) SA w oparciu o średnie ceny usług na terenie działalności jednostki organizacyjnej likwidującej szkodę, - cen części zamiennych i materiałów zawartych w systemach, cen części zamiennych zakwalifikowanych do wymiany, pochodzących z baz producentów i oficjalnych importerów pojazdów, które pomniejsza się w zależności od okresu eksploatacji pojazdu według poniższych wskaźników procentowych do 3 lat 15%, od 3 do 5 lat 25%, od 5 do 8 lat 35%, powyżej 8 lat 50%.

Jeżeli natomiast w umowie ubezpieczenia przyjęto wariant (...):

- ustalenie odszkodowania następuje na podstawie uprzednio uzgodnionych z (...) SA kosztów i sposobu naprawy przez warsztat wykonujący naprawę, w oparciu o normy czasowe producenta pojazdu oraz ceny części i materiałów zawarte w systemie A. lub E.;

2

-

na wniosek ubezpieczonego ustalenie odszkodowania może być dokonane według zasad określonych w ust. 2 (.(...)");

-

w razie gdy całkowite koszty naprawy przekraczają wartość ustaloną według zasad określonych w ust. 2 ( (...)), odszkodowanie może być ustalone na podstawie kompletu oryginałów rachunków lub faktur VAT dotyczących robocizny, części zamiennych i materiałów (w tym lakierniczych), pod warunkiem złożenia ich do akt szkodowych (...) SA;

-

w razie dokumentowania naprawy pojazdu rachunkami bez uprzedniego uzgodnienia z (...) SA, o którym mowa w pkt. 1, ustalenie odszkodowania następuje na podstawie tych rachunków, ale zweryfikowanych przez (...) SA do poziomu średnich cen usług naprawczych stosowanych na danym terenie oraz cen części zamiennych i materiałów (w tym lakierniczych) maksymalnie do wartości zawartych w systemie A. lub E..

Koszt naprawy pojazdu powoda w związku ze szkodą w wyniku zdarzenia z dnia
9.11.2010 roku z uwzględnieniem treści umowy ubezpieczenia między stronami i ogólnych
warunków tego ubezpieczenia przy użyciu oryginalnych części zamiennych, naprawy
wykonanej zgodnie z technologią producenta, według stawek roboczogodzin średnich
rynkowych na lokalnym rynku, bez zastosowania 35% pomniejszenia wartości części
wynikającego z treści umowy OWU wynosił (...) netto.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie okoliczności bezspornych między stronami, wskazanych dokumentów prywatnych, zeznań świadka P. P., dowodu z przesłuchania powoda oraz pisemnej i ustnej opinii biegłego sądowego J. M..

Sąd Rejonowy uznał za wiarygodne dokumenty prywatne. Strony ich nie kwestionowały.

Sąd wskazał, że podstawę materialno - prawną żądania powoda stanowi art. 805 k.c, w świetle którego przez umowę ubezpieczenia zakład ubezpieczeń zobowiązuje się spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Świadczenie zakładu ubezpieczeń przy ubezpieczeniu majątkowym polega zaś, stosownie do § 2 cytowanego artykułu, w szczególności na zapłacie określonego odszkodowania za szkodę powstałą wskutek przewidzianego w umowie wypadku. Z art. 805 § 1 k.c. wynika obowiązek zakładu ubezpieczeń zapłaty ubezpieczającemu odszkodowania za szkodę powstałą wskutek przewidzianego w umowie wypadku, ale jego aktualizacja następuje dopiero wówczas, gdy ubezpieczający udowodni, że zaistniał wypadek przewidziany umową ubezpieczenia, powstała szkoda w wykazywanej przez niego wysokości oraz istnienie związku przyczynowego pomiędzy tymi zdarzeniami

j

(postanowienie Sądu Najwyższego z 22 lipca 2005 r. III CZP 49/05). W ocenie Sądu Rejonowego wszystkie przesłanki uzasadniające wypłatę odszkodowania zostały spełnione.

Ustalenie wysokości odszkodowania musiało nastąpić z uwzględnieniem treści umowy, a w celu ustalenia rzeczywistych kosztów celowe zasięgniecie było opinii biegłego.

Opinię opracowano na podstawie akt sprawy i oględzin pojazdu w dwóch wariantach wyceny. (...) kosztów naprawy została dokonana zgodnie z umową ubezpieczenia AC w oparciu o powszechnie uznany i stosowany program komputerowy A.. Program ten pozwala na skalkulowanie kosztów naprawy zgodnie z normami producenta samochodu tj. dokładnie określa czynność naprawczą czas jej wykonania oraz potrzebne części zamienne i ich cenę.

Według biegłego całkowity koszt naprawy pojazdu powoda, przy użyciu oryginalnych części zamiennych, naprawy wykonanej zgodnie z technologią producenta, według stawek roboczogodzin średnich rynkowych na lokalnym rynku, z zastosowaniem 35 % pomniejszenia wartości części wynikającego z treści ogólnych warunków ubezpieczenia autocasco w wariancie „(...)" - wynosił: 14 135,55 zł netto, 17 245,37 zł brutto. Z kolei całkowity koszt naprawy pojazdu powoda, przy użyciu oryginalnych części zamiennych, naprawy wykonanej zgodnie z technologią producenta, według stawek roboczogodzin średnich rynkowych na lokalnym rynku, bez potrącenia wartości części wynikającego z treści umowy ubezpieczenia ogólnych warunków ubezpieczenia autocasco w wariancie (...) -wynosił: 19 656,02 zł netto, 23 980,34 zł brutto.

W ustnej opinii uzupełniającej biegły wyjaśnił, że z polisy .ubezpieczenia AC powoda

wynikało, iż powód miał wykupioną wersję ubezpieczenia - (...). W tej wersji w razie

powstania szkody nie występuje potrącenie wartości części z uwagi na wiek pojazdu. Biegły

dodał, że przyjął ceny części producenta, jakie obowiązywały w dniu wyrządzenia szkody, tj.

w listopadzie 2010 r. Stawki roboczogodzin robocizny przyjął zaś takie, jakie obowiązywały

na lokalnym (...) rynku na dzień wyrządzenia szkody i wynosiły one: za prace

blacharsko montażowe- 90 zł netto, prace lakiernicze- 100 zł netto. Były to średnie stawki dla

warsztatów, które posiadały technologie konieczne do naprawy tego pojazdu. Biegły wskazał

także na różnice między jego wyceną a wyceną sporządzoną przez ubezpieczyciela, co mogło

wynikać z zastosowania innych stawek.

Sąd uznał opinię za fachową i rzetelną, była ona zupełna, jasna i obiektywna. Została

sporządzona zgodnie z wymogami, w sposób precyzyjny odpowiadała na pytania. Te same

uwagi sad odniósł do ustnej opinii uzupełniającej. Biegły wskazał, iż powód wykupił wariant

warsztat, a zatem brak było podstaw do pomniejszenia odszkodowania o 35% z uwagi na

4

wiek pojazdu.

W ocenie Sądu przeprowadzone postępowanie dowodowe jednoznacznie wykazało, że

koszt naprawienia pojazdu powoda przekraczał przyznaną jemu w toku ^; postępowania

likwidacyjnego kwotę 11.285 zł. Biegły sądowy wskazał, że w wariancie obejmującym

zastosowanie oryginalnych części zamiennych, naprawy wykonanej zgodnie z technologią

producenta, według stawek roboczogodzin średnich rynkowych na lokalnym rynku, bez

dokonywania potrąceń wynosiło 23.980,34 zł brutto. Należy wskazać, że w orzecznictwie

utrwalony jest pogląd, że niedopuszczalne jest wprowadzenie zapisu umownego

umożliwiającego ubezpieczycielowi przyznawanie odszkodowania w cenach netto w

przypadku gdy stroną umowy jest konsument. Tym samym odszkodowanie przysługujące na

podstawie umowy ubezpieczenia autocasco, ustalone według cen części oryginalnych i usług

obejmuje kwotę podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim poszkodowany, nie może

obniżyć podatku od niego należnego o kwotę podatku naliczonego (por. wyrok Sądu

Apelacyjnego w Warszawie z dnia 27 maja 2009 r. VI ACa 1473/08). Z uwagi na fakt, że

powód nie rozszerzył powództwa Sąd na podstawie art. 805 k.c. w związku z zawartą przez

strony umową oraz postanowieniami § 22 ust. 1-3 ogólnych warunków ubezpieczenia

autocasco zasądził od pozwanego na rzecz powoda żądaną przez niego w pozwie kwotę

7.868,61 zł stanowiącą różnicę między wypłaconym odszkodowaniem a częścią należnego

odszkodowania.

O odsetkach ustawowych Sąd orzekł w oparciu o art. 481 §1 k.c. w związku z art. 359§2 k.c. w związku z art. 817 §1 k.c. zgodnie z żądaniem powoda zasądzając je od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty mając na uwadze fakt uprzedniego zawiadomienia pozwanego o szkodzie jak i fakt, że ubezpieczyciel przed procesem odmówił dopłaty odszkodowania.

Na marginesie powyższych uwag odnośnie zarzutów pozwanego w zakresie naruszania przepisów postępowania uproszczonego zważył Sad Rejonowy, że niniejsza sprawa została rozpoznana z pominięciem przepisów regulujących to postępowanie w oparciu o art. 505 ⁷ kpc z uwagi na fakt iż rozstrzygniecie sprawy wymagało wiadomości specjalnych.

Powód w ustawowym terminie złożył wnioski dowodowe.

O kosztach postępowania orzekł Sąd Rejonowy na podstawie art. 98 kpc przewidującego zasadę odpowiedzialności za wynik procesu. Powód wygrał w całości należy mu się zwrot wszystkich kosztów, a w nich 1200zł wynagrodzenia pełnomocnika zgodnie z § 6 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej

5

pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2002, nr 163, poż. 1349), opłata sądowa od pozwu w wysokości 394 zł, zaliczka na poczet wynagrodzenia biegłego w kwocie 800 zł, oplata skarbowa od pełnomocnictwa procesowego w wymiarze 17 'zł.

Z uwagi na fakt, iż pozostały nie rozliczone koszty związane z wynagrodzeniem biegłego, które tymczasowo poniósł Skarb Państwa Sąd na podstawie art. 108 k.p.c. w związku z art. 130 ⁴ § 1 k.p.c. i z art. 98 k.p.c. obciążył tymi kosztami pozwanego zasądzając od niego na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Bydgoszczy kwotę 150,04 zł tytułem nieuiszczonych wydatków.

Apelację od powyższego wyroku wniósł pozwany, zaskarżając go w części co do punktu 1 do kwoty 5018,06 zł a w zakresie punktu 2 i 3 co do kosztów postępowania.

Zaskarżonemu wyrokowi zarzucił; - naruszenie przepisu art. 805 kc poprzez jego niewłaściwą interpretację i uznanie, iż powodowi przysługuje odszkodowanie wyliczone według wariantu (...) bez konieczności przedstawienia rachunków za naprawę i pomimo złożonego wniosku o rozliczenie szkody według wariantu (...),

-

naruszenie art. 65 kc poprzez niewłaściwą interpretację postanowień umowy i przyjęcie, że powodowi przysługuje odszkodowanie wyliczone według wariantu (...) bez konieczności przedstawienia rachunków za naprawę,

-

naruszenie art. 132 § 1 kpc poprzez odmowę zwrotu pisma procesowego powoda, zawierającego spóźniony wniosek dowodowy o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego i złożony w sposób nieprzewidziany w procedurze,

-

naruszenie art. 505 ⁵ § 1 kpc w brzmieniu obowiązującym na dzień złożenia pozwu, poprzez dopuszczenie w postępowaniu uproszczonym spóźnionego dowodu z opinii biegłego.

W związku ze złożoną apelacją wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez oddalenie powództwa co do kwoty 5018,06 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 3 listopada 2011 roku do dnia zapłaty oraz odpowiednie rozdzielenie kosztów postępowania między strony oraz o zasądzenie kosztów postępowania apelacyjnego, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Pozwany pismem z dnia 12 lipca 2013 roku wniósł o oddalenie apelacji i zasądzenie
kosztów postępowania. ■

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja pozwanego zasługiwała na częściowe uwzględnienie i doprowadziła do skutku zgodnego z postulowanym w niej wnioskiem w postaci zmiany zaskarżonego orzeczenia, a oddaleniem apelacji jako niezasadnej w pozostałym zakresie.

Na wstępie rozważań należy wskazać, iż chybione są zarzuty skarżącego naruszenia przepisów o postępowaniu uproszczonym. Jak wskazywał słusznie Sąd Rejonowy niniejsza sprawa rozpoznana została z pominięciem przepisów regulujących postępowanie uproszczone w oparciu o art. 505 ⁷ kpc, z uwagi na zawiłość sprawy i konieczność zasięgnięcia wiadomości specjalnych. Wbrew twierdzeniom skarżącego powód dochował ustawowego terminu do złożenia wniosków dowodowych zgodnie z treścią art. 505 ⁵ kpc. Powód mógł bowiem przytoczyć nowe okoliczności faktyczne i wnioski dowodowe nie' później niż w terminie tygodnia od dnia doręczenia mu odpowiedzi na pozew (art. 505 ⁵ § 2 kpc), co też powód uczynił. Nawet jeśli brak jest dowodu doręczenia pisma z dnia 15 stycznia 2013 roku bezpośrednio pełnomocnikowi powoda, w myśl art. 132 kpc, to i tak składając wnioSek o powołanie opinii biegłego na pierwszej wyznaczonej rozprawie, w dniu 16 stycznia 2013 roku pełnomocnik powoda zmieścił się w ustawowym terminie przewidzianym w art. 505 kpc. Tym bardziej, iż ustawodawca nie wprowadził obowiązku składania ewentualnych wniosków tylko w piśmie procesowym, przeciwnie pozostawiając powodowi prawo wyboru formy zgłoszenia ewentualnego wniosku (w piśmie procesowym, czy na pierwszej rozprawie), ograniczając tę możliwość jedynie czasowo.

Powyższe oznacza, iż skoro wniosek o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego nie musiał być zawarty w piśmie procesowym, to też uchybienie przez pefeiomocnika powoda treści art. 132 kpc i niezwrócenie przez Sąd Rejonowy przedmiotowego pisma w myśl art. 132 § 1 kpc in fine nie mogły mieć wpływu na treść rozstrzygnięcia. . * / • s

Sama odmienna ocena tych okoliczności dokonywana przez apelującą nie podważa trafności czynności podejmowanych przez Sąd I instancji.

Ingerencji Sądu odwoławczego wymagała jednak wskazana przez Sąd Rejonowy, a wynikająca z umowy ubezpieczenia AC podstawa przyznania odszkodowania, a w konsekwencji wysokość zasądzonego odszkodowania.

Niewątpliwie w treści zawartej między stronami umowy ubezpieczenia w § 22 wskazane były dwa możliwe warianty ustalenia wysokości odszkodowania. Pierwszy z nich wariant (...) oraz drugi wariant (...).

O ile Sąd Rejonowy słusznie ustalił, iż powód w polisie zaznaczył wariant (...) to jednak nie mógł jedynie na tej podstawie, z pominięciem postanowień umowy jak i oświadczenia powoda, ustalić, że powodowi należy się w związku z tym ^E odszkodowanie w wariancie (...).

Przede wszystkim jak tramie podnosi skarżący z treści § 22 ust. *B/ÓWUrfw wersji (...)

7

-

ustalenie odszkodowania następuje na podstawie uprzednio uzgodnionych z (...) SA kosztów i sposobu naprawy przez warsztat wykonujący naprawę, w oparciu o normy czasowe producenta pojazdu oraz ceny części i materiałów zawarte w systemie A. lub E.;

-

na wniosek ubezpieczonego ustalenie odszkodowania może być dokonane według zasad określonych w ust. 2 (.(...)");

-

w razie gdy całkowite koszty naprawy przekraczają wartość ustaloną według zasad określonych w ust. 2 ( (...)), odszkodowanie może być ustalone na pcjdstąwie kompletu oryginałów rachunków lub faktur VAT dotyczących robocizny, części zamiennych i materiałów (w tym lakierniczych), pod warunkiem złożenia ich do akt szkodowych (...) SA;

-

w razie dokumentowania naprawy pojazdu rachunkami bez uprzedniego uzgodnienia z (...) SA, o którym mowa w pkt. 1, ustalenie odszkodowania następuje na podstawie tych rachunków, ale zweryfikowanych przez (...) SA do poziomu średnich cen usług naprawczych stosowanych na danym terenie oraz cen części zamiennych i materiałów (w tym lakierniczych) maksymalnie do wartości zawartych w systemie A. lub E..

Sposób ustalenia odszkodowania - w przypadku zawarcia umowy AC w wariancie (...) był zatem uzależniony od tego czy, po pierwsze ubezpieczony nie złożył wniosku o rozliczenie szkody w wariancie (...), po drugie zaś od tego czy ubezpieczony przedłożył rachunki lub faktury VAT i czy koszty naprawy były uzgadniane z (...) SA.

Reasumując, w sytuacji gdy ubezpieczony nie przedłożył faktur za dokonaną naprawę, bądź też gdy złożył wniosek o rozliczenie kosztów w wariancie (...), odszkodowanie zawsze ustalane winno być w oparciu o wariant (...).

Jak wynika natomiast z analizy akt szkodowych pozwanego Zakładu (...), powód nie tylko złożył w toku postępowania likwidacyjnego wniosek o rozliczenie szkody według wariantu (...), co wynika z treści pism kierowanych przez powoda ((k. 64, 42 akt szkodowych), ale i nie przedstawił jakichkolwiek rachunków lub faktur za naprawę swego pojazdu.

Konsekwencją powyższych ustaleń - zarówno wniosku powoda, jak i treści warunków umowy ubezpieczenia zawartej między stronami - jest możliwość ustalenia wysokości odszkodowania jedynie w oparciu o wariant (...). Zgodnie z opinią biegłego wydanej w niniejszej sprawie wysokość odszkodowania w wariancie (...) wynosiła

odpowiednio 14 135,55 zł netto oraz 17 245,37 zł brutto (k. 103 akt). :

.a W tym miejscu należy ponownie podkreślić, iż Sąd Okręgowy podobnie jak Sąd

Rejonowy, wbrew twierdzeniom skarżącej, w pełni podziela stanowisko wyrażone w

judykaturze, iż niedopuszczalne jest wprowadzenie zapisu umownego umożliwiającego

8

ubezpieczycielowi przyznawanie odszkodowania w cenach netto, w sytuacji, gdy stroną umowy jest konsument. Oznacza to, iż należne poszkodowanemu odszkodowanie obejmuje kwotę podatku od towarów i usług, w takim zakresie, w jakim poszkodowany nie może obniżyć podatku od niego należnego o kwotę podatku naliczonego (tak m.in uchwala Sądu Najwyższego z 15 listopada 2001 roku, sygn. akt III CZP 68/01, OSNC 2002/6/74, uchwała Sądu Najwyższego z dnia 22 kwietnia 1997 r., sygn. akt III CZP 14/97 OSNC 1997/8/103, wyrok Sądu Najwyższego z 20 lutego 2002 roku, sygn. akt V CKN 908/00, lex 54365, wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z 22 lutego 2007 roku, I ACa 1179/06, baza lex 298601)),

. Podstawą ustalenia należnego powodowi odszkodowania była więc kwota brutto wariantu (...), czyli kwota - 17245,37 zł.

Skoro ustalono, iż w toku postępowania likwidacyjnego pozwany wypłacił powodowi kwotę 11285 zł to należne mu dodatkowo odszkodowanie w oparciu o wariant (...) wynosić powinno 5960,37 zł, a nie jak ustalił Sąd Rejonowy 7868,61 zł.

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy na podstawie art. 386 § 1 kpc, zmienił
zaskarżony wyrok w punkcie I i obniżył zasądzoną kwotę z 7868,61 zł do kwoty 5960,37 zł z
ustawowymi odsetkami od dnia 3 listopada 2011 roku, a w pozostałym zakresie powództwo
oddalił.

Konsekwencją powyższej zmiany, była także konieczność zmiany wyroku w zakresie rozstrzygnięcia o kosztach procesu zawartego w punkcie II i III wyroku i odpowiednio obniżenie zasądzonej w punkcie II kwoty z 2411 zł do kwoty 1504, zł, albowiem powód wygrał w 75% a nie 100%. Natomiast w zakresie punktu III należało zasądzić na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Bydgoszczy tytułem brakującej części wynagrodzenia biegłego od powoda kwotę 37,54 zł a od pozwanej kwotę 112,50 zł.

W pozostałym zakresie, apelacja nie zasługiwała na uwzględnienie, co skutkowało jej oddaleniem na podstawie art. 385 kpc.

O kosztach postępowania apelacyjnego Sąd Okręgowy orzekł na podstawie art. 100
kpc. Pozwana w apelacji żądała obniżenia należnego powodowi odszkodowania o kwotę
5019zł. Sąd Okręgowy obniżył należne powodowi odszkodowanie jedynie o-kwotę 1908,24
zł., w konsekwencji czego pozwana wygrała postępowanie apelacyjne w 38%, a powód
(wnoszący o oddalenie apelacji) w 62% .

Koszty postępowania apelacyjnego wyniosły łącznie 1451 zł, w tym po stronie powoda stanowiły one kwotę 600 zł z tytułu kosztów zastępstwa pełnomocnika będącego radcą prawnym stosownie do § 12 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez

9

Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2002, nr 163, poż. 1349), zaś po strome pozwanej również koszty pełnomocnika będącego radcą prawnym w wysokości 600 zł w myśl cytowanego wyżej Rozporządzenia oraz kwota 251 zł tytułem opłaty od apelacji. Uwzględniając, iż powód wygrał postępowanie wf62% powinien ponieść koszty w wysokości 551 zł (1451x38%). Ponieważ powód poniósł koszty w wysokości 600 zł. Sąd Okręgowy na podstawie art. 100 kpc zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 49 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego.