Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Bydgoszczy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 lutego 2014 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy Wydział II Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący - Sędzia SO Piotr Starosta

po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2014 r. w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...)spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

spółka komandytowo-akcyjna w P.

przeciwko M. C.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Szubinie IX Zamiejscowy Wydział Cywilny z

siedzibą w Żninie

z dnia 27 marca 2013 r. sygn. akt IX C 106 /13 upr.

1. zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób , że :

a) w punkcie pierwszym zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1683,25 (jeden tysiąc sześćset osiemdziesiąt trzy złote i dwadzieścia pięć groszy);

b) w punkcie drugim zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 80 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu ;

2. oddala powództwo i apelację w pozostałej części;

3. nakazuje pobrać od powoda na rzecz Skarbu Państwa- Sądu Rejonowego w Szubinie kwotę 80 złotych ( osiemdziesiąt ) tytułem zwrotu kosztów sądowych od uiszczenia , których pozwany był zwolniony .

Na oryginale właściwy podpis

1

I1 Ca 599/13

UZASADNIENIE

Na wstępie należy zauważyć , że na skutek wniesionej przez pozwanego M. C. apelacji od wyroku Sądu Rejonowego w Szubinie IX Zamiejscowego Wydziału Cywilnego z siedzibą w Żninie sąd drugiej instancji nie przeprowadzał postępowania dowodowego a zatem zgodnie z art. 505 ¹³ § 2 k.p.c. uzasadnienie wyroku zawiera jedynie wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa.

Sąd Okręgowy uznał apelację pozwanego za częściowo uzasadnioną w szczególności w tej części , w której apelujący zakwestionował ogólny koszt udzielonej jemu pożyczki twierdząc , że nie zawierał dodatkowej umowy o obsłudze pożyczki w domu .

Należy w związku z tym zauważyć , że okolicznością bezsporną jest , że strony zawarły umowę pożyczki w dniu 8 marca 2011 roku w wysokości 4079,25 zł, którą pozwany łącznie z opłatą za obsługę pożyczki w domu w wysokości 2216,37 zł miał zwrócić w kwocie 6657,56 zł w 52 ratach tygodniowych . Okolicznością w sprawie bezsporną jest także , że pozwany zwrócił kwotę 2590,00 zł.

Do umowy pożyczki miały zastosowanie przepisy ustawy z dnia 20 lipca 2001 roku o kredycie konsumenckim ( Dz. U. 2001.100.1081 ) z uwagi na treść art. 66 ust. 1 ustawy z dnia

12 maja 2011 roku o kredycie konsumenckim stanowiącym , że do umów zawartych przed
dniem wejścia w życie ustawy (t.j. 18 grudnia 2011 r.) stosuje się przepisy dotychczasowe .

Zgodnie z art. 7a ustawy o kredycie konsumenckim z dnia 20 lipca 2001 roku łączna

kwota wszystkich opłat, prowizji oraz innych kosztów związanych z zawarciem umowy o kredyt konsumencki, z wyłączeniem udokumentowanych lub wynikających z innych przepisów prawa kosztów, związanych z ustanowieniem, zmianą lub wygaśnięciem zabezpieczeń i ubezpieczeń (w tym kosztów ubezpieczenia spłaty kredytu, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 4), nie może przekroczyć 5 % kwoty udzielonego kredytu konsumenckiego.

Tymczasem w niniejszej sprawie łączny koszt kredytu znacznie przekracza 5% udzielonego kredytu , gdyż w istocie rzeczy obsługa kredytu w domu nie jest odrębną umową lecz kosztem związanym z udzieloną pożyczką.

Niedochowanie obowiązku z art. 7a u.k.k. polegające na obciążeniu konsumenta większymi kosztami aniżeli wynikające ze wskazanej regulacji (mającej z oczywistych względów charakter bezwzględnie obowiązujący) jest działaniem sprzecznym z ustawą.

2

Zasadne jest więc odwołanie się - na wypadek zaistnienia wskazanego naruszenia - do regulacji art. 58 k.c, zgodnie z którą czynność prawna sprzeczna z ustawą jest nieważna, przy czym w sytuacji, gdy nieważnością jest dotknięta tylko część czynności prawnej, czynność pozostaje w mocy co do pozostałych części, chyba że z okoliczności wynika, iż bez postanowień dotkniętych nieważnością czynność nie zostałaby dokonana. Wydaje się, iż w analizowanym przypadku mamy do czynienia z utrzymaniem skuteczności umowy przy jednoczesnej redukcji jej postanowień sprzecznych z prawem. Jako że zawarcie umowy, z której wynikałyby wyższe koszty niż 5% kwoty udzielanych środków, jest niedopuszczalne, nie można zasadnie przyjmować, że bez postanowienia powodującego wykroczenie ponad określony próg umowa w ogóle nie zostałaby zawarta (podmioty trudniące się działalnością kredytową muszą bowiem udzielać ich na warunkach określonych przepisami prawa).

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy do kwoty udzielonej pożyczki doliczył 5 % i od tej kwoty odjął już bezspornie zapłaconą przez pozwanego część pożyczki i w takim zakresie uznał żądanie powoda za zasadne ( 4079,25 +204,00= 4273,25- 2590,00=1683,25zł)

W konsekwencji powyższego Sąd Okręgowy na podstawie art. 386§lk.p.c.mając na uwadze powyższe rozważania zmienił zaskarżony wyrok i zasadził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1683,25 złotych i orzekł o kosztach po myśli art. 100 k.p.c. a w pozostałej części apelację pozwanego na podstawie art. 385 k.p.c. oddalił.

Z uwagi na to , że pozwany był zwolniony od kosztów sądowych - w części , której nie miał obowiązku uiszczenia kosztów - Sąd Okręgowy na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych i art. 108 § l k.p.c. nakazał ich pobranie na rzecz Skarbu Państwa od powoda .

Na oryginale właściwy podpis

Za zgodność z oryginałem