Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Bydgoszczy

POSTANOWIENIE

Dnia 6 maja 2014 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny - Odwoławczy

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSO Ireneusz Płowaś

Sędziowie: SO Janusz Kasnowski

SO Aurelia Pietrzak (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 6 maja 2014 r. w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa(...)Kasy(...)z siedzibą w L.

przeciwko R. K., E. K., M. K.

o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanych na postanowienie Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 31 października 2013 r., sygn. akt I C 2503/12

postanawia:

oddalić zażalenie.

sygn. akt: II Cz 18/14

UZASADNIENIE

W sprawie z powództwa (...) Kasy (...)w L. przeciwko R. K., E. K. i M. K. o zapłatę, pozwany E. K. – również jako pełnomocnik pozostałych pozwanych – w dniu 23 października 2013 r. wniósł apelację od wyroku Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 26 lutego 2013 r. wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia, który upłynął z dniem 19 marca 2013 r.

Sąd Rejonowy w Bydgoszczy postanowieniem z dnia 31 października 2013 r. oddalił wniosek pozwanych o przywrócenie terminu do wniesienia apelacji od wyroku z dnia 26 lutego 2013 r. (punkt 1) oraz odrzucił apelację (punkt 2).

W uzasadnieniu Sąd podał, iż w dniu 20 listopada 2012 r. odbyła się rozprawa, w której osobiście uczestniczył E. K., także jako pełnomocnik pozostałych pozwanych. Sąd rozprawę odroczył do dnia 12 lutego 2013 r., o czym powiadomił strony, co zostało stwierdzone w protokole. Jednakże na tym terminie E. K. nie stawił się. Następnie Sąd, posiłkując się poglądami wyrażonymi w orzecznictwie, zaznaczył, że sąd odraczając termin publikacji orzeczenia nie ma obowiązku zawiadamiać stron o terminie jego ogłoszenia nawet wtedy, gdy prawidłowo zawiadomione, nie przybyły na ostatnią rozprawę. Jednocześnie stwierdził, że pozwany nie ma racji podnosząc, że wyrok powinien zostać mu doręczony, bowiem przesłanki wskazane w art. 327 § 2 k.p.c. nie zaistniały w sprawie.

Zatem fakt, iż pozwani dopiero w dniu 23 października 2013 r. dowiedzieli się, że zapadł w sprawie wyrok – zdaniem Sądu – wynika wyłącznie z ich zaniedbań procesowych.

W konsekwencji Sąd Rejonowy stwierdził, iż w sprawie nie wystąpiły okoliczności wskazane w art. 168 § 1 k.p.c. i wobec tego wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia apelacji uznał za bezzasadny i jako taki oddalił, a apelację pozwanych odrzucił jako wniesioną po upływie przepisanego terminu w myśl art. 370 k.p.c. w zw. z art. 361 k.p.c.

Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł pozwany E. K. wskazując, że Sąd Rejonowy bezzasadnie wydał w sprawie wyrok w dniu 12 lutego 2013 r. bez powiadomienia pozwanych o terminie tej rozprawie, jednocześnie nie podając im do wiadomości jakie zapadło rozstrzygnięcie. Dlatego – w jego ocenie – z racji dowiedzenia się o istnieniu wyroku dopiero po wszczęciu egzekucji, wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia apelacji jest w pełni zasadny.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie jest zasadne. W pierwszej kolejności zaznaczyć należy, że w niniejszej sprawie zaskarżalne było jedynie postanowienie Sądu pierwszej instancji o odrzuceniu środka odwoławczego. Tylko w ramach zaskarżenia tego orzeczenia możliwe jest przeprowadzenie kontroli zasadności postanowienia o oddaleniu wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia apelacji (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 11.08.1999 r., I CKN 367/99, OSNC 2000, nr 3, poz. 48). Wobec tego zażalenie pozwanego Sąd Okręgowy potraktował jako skierowane w całości przeciwko orzeczeniu zawartemu w punkcie 2 postanowienia Sądu Rejonowego w Bydgoszczy.

Sąd pierwszej instancji prawidłowo nie znalazł podstaw do przywrócenia pozwanym terminu do złożenia apelacji, trafnie przyjmując, że zaistniałe uchybienie jest wyłącznie wynikiem zaniedbań procesowych powstałych z ich winy. Pozwany E. K. – również jako pełnomocnik pozostałych pozwanych – na rozprawie w dniu 20 listopada 2012 r., na której był obecny, został zawiadomiony o wyznaczeniu kolejnego terminu na dzień 12 lutego 2013 r., co wynika wprost z treści protokołu tej rozprawy /k.184/. Wobec tego Sąd pierwszej instancji nie miał obowiązku dokonania odrębnego zawiadomienia w tym przedmiocie na pomocą operatora pocztowego. Zatem nieobecność E. K. na następnym posiedzeniu wyznaczonym na rozprawę traktować należy jako uchybienie strony. Zaznaczyć trzeba, że pozwany ten bez przeszkód mógł po rozprawie w dniu 12 lutego 2013 r. – czy to telefonicznie, czy też osobiście – uzyskać informację o jej przebiegu i tym samym dowiedzieć się o odroczeniu publikacji wyroku w sprawie na dzień 26 lutego 2013 r. Podkreślić należy, że pozwani, również w późniejszym terminie, nie podjęli żadnych działań w celu uzyskania wiedzy o tym, co aktualnie dzieje się w sprawie. Dopiero fakt wszczęcia postępowania egzekucyjnego zmotywował ich do wystąpienia z wnioskiem o przywrócenie terminu połączonym z apelacją od wyroku z dnia 26 lutego 2013 r. Pozwani nie mają przy tym racji, że Sąd Rejonowy powinien zawiadomić ich o treści wydanego w sprawie wyroku, albowiem żaden przepis procedury cywilnej do tego nie obliguje. Reasumując, niedokonanie w terminie czynności procesowej w postaci złożenia apelacji było skutkiem niestarannego postępowania pozwanych, a zatem nie było podstaw do zastosowania instytucji przywrócenia terminu wyrażonej w art. 168 k.p.c.

W konsekwencji, podzielić należy stanowisko Sądu pierwszej instancji, że apelacja pozwanych z dnia 23 października 2013 r. została złożona w sprawie znacznie po upływie ustawowego terminu, co spowodowało bezskuteczność tej czynności procesowej. Tym samym trafnie Sąd zastosował w sprawie art. 370 k.p.c. w zw. 397 § 2 k.p.c. odrzucając środek odwoławczy jako spóźniony.

Mając powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. oddalił zażalenie jako niezasadne.