Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Bydgoszczy

POSTANOWIENIE

Dnia 17 kwietnia 2015 r.

S ąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:
Przewodniczący: SSO Piotr Starosta
Sędziowie: SO Bogumił Goraj

SO Tomasz Adamski (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 17 kwietnia 2015 roku w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku wierzycieli: B. G., Z. G.

z udziałem: Zakładu (...)

(...) oraz wierzycieli hipotecznych: Zakładu (...)

(...), Miasta B. i nabywców: M. K.,

F. K.

przeciwko dłużnikowi J. G.

o egzekucję świadczenia pieniężnego

w przedmiocie skargi B. S. na czynności komornika sądowego

M. P. działającego przy Sądzie Rejonowym w Bydgoszczy w sprawie

Kmp 21/96

na skutek zażalenia B. S.

na postanowienie Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 14 stycznia 2015

roku sygn. akt XII Co 21036/10

postanawia:

oddali ć zażalenie.

II Cz 229/15

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 14 stycznia 2015 roku Sąd Rejonowy w Bydgoszczy umorzył postępowanie wywołane skargą B. S. na czynności komornika. Sąd I instancji wskazał, że B. S. wniosła 9 stycznia 2015 roku skargę na czynność komornika polegającą na wyznaczeniu i prowadzeniu licytacji nieruchomości przy ul. (...) w B. dla której Sąd Rejonowy w Bydgoszczy prowadzi księgę wieczystą (...). W uzasadnieniu wskazała, że jest właścicielką sąsiadującej nieruchomości i jako potencjalny nabywca była zainteresowana uczestnictwem w licytacji. Wcześniej jednak zgłosiła uwagi do opisu i oszacowania nieruchomości komornikowi i sądowi, nie uzyskała na swe pisma odpowiedzi, zatem nie powinno być kontynuowane postępowanie egzekucyjne. Rozstrzygając skargę sąd wskazał, że 31 grudnia 2014 roku wydano postanowienie o przysądzeniu własności w/w nieruchomości, zatem orzekanie w przedmiocie tak sformułowanej skargi B. S.jest obecnie niedopuszczalne, gdyż nie zapewniło by już ochrony jej praw. Co więcej skarżąca nie jest uczestnikiem postępowania egzekucyjnego, nie podnosi by czynność komornika naruszyła jej prawa, nie ma zatem interesu prawnego w złożeniu skargi (art. 767 § 2 kpc). Wskazał wreszcie sąd, że uwagi skarżącej podniesione wcześniej były przedmiotem oceny sadu w trybie działania sądu z urzędu przewidzianym w art. 759 § 2 kpc i sąd nie dopatrzył się uchybień w protokole opisu i oszacowania nieruchomości. Wobec powyższego sąd - na podstawie art. 355 kpc w zw. z art. 13 2 kpc - umorzył postępowanie.

Zażalenie na powyższe postanowienie wniosła B. S.domagając się jego uchylenia. W uzasadnieniu skarżąca powtórzyła argumenty przytoczone w skardze na czynności komornika, ponownie podniosła swe zastrzeżenia co do prawidłowości opisu i oszacowania nieruchomości i wyartykułowała też zastrzeżenie, iż wskutek działań komornika i sądu pozbawiono ją możliwości uczestniczenia w licytacji.

2

S ąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie jest zasadne.

Zgodnie z regułą przytoczoną przez sąd rejonowy, rozstrzygnięcie skargi na czynności komornika służyć ma zapewnieniu prawidłowego toku postępowania egzekucyjnego i ochronie praw strony postępowania lub osoby, której prawa zostały przez czynności lub zaniechania komornika naruszone lub zagrożone (art. 767 § 2 kpc). B. S.nie jest strona postępowania egzekucyjnego w sprawie Kmp 21/96 prowadzonego przez komornika sądowego M. P., a składając skargę nie wykazała by wskutek czynności komornika jej prawa zostały naruszone lub zagrożone. Nic nie stało bowiem na przeszkodzie, by przystąpiła do licytacji nieruchomości, która odbywała się publicznie, a o której komornik obwieścił odpowiednio do stosownych przepisów. Brak jest natomiast podstawy prawnej do żądania przez skarżącą indywidualnego zawiadamiania jej o terminie licytacji. Sąd wskazuje nadto, że po wydaniu postanowienia o przysądzeniu własności podstawą zażalenia na to postanowienie nie mogą być uchybienia sprzed uprawomocnienia się przybicia (art. 998 § 2 kpc) - to zaś nastąpiło 31 grudnia 2014 roku, uchybienia te nie mogą tym bardziej stanowić podstawy skargi na czynności komornika poprzedzające wydanie postanowienia o przysądzeniu własności. W ocenie sądu odwoławczego sąd I instancji zasadnie przyjął, że na obecnym etapie postępowania egzekucyjnego merytoryczne rozstrzygnięcie skargi na czynności komornika polegające na wyznaczeniu i prowadzeniu licytacji nieruchomości jest niedopuszczalne, nie zapewnia bowiem ochrony praw skarżącej (art. 355 § 1 kpc w zw. z art. 13 p 2 kpc).

Wobec powyższego Sąd Okręgowy zażalenie uznał za bezzasadne i na podstawie przepisów art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc je oddalił.

3