Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Bydgoszczy

POSTANOWIENIE

Dnia 15 stycznia 2014 roku

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny Odwoławczy

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSO Ireneusz Płowaś (spr.)

SSO Janusz Kasnowski

SSO Aurelia Pietrzak

po rozpoznaniu w dniu 15 stycznia 2014 roku w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym sprawy

z wniosku J. R., R. R., M. R. (1)

z udziałem H. T., T. T.

o zezwolenie na dokonanie czynności zwykłego zarządu

na skutek zażalenia

od dwóch postanowień Sądu Rejonowego w Szubinie, V Zamiejscowego Wydziału Cywilnego w Nakle nad Notecią, wydanych w dniu 20 marca 2013 roku, sygn. akt V Ns 12/13

postanawia:

oddalić oba zażalenia.

Sygn. akt II Cz 450/13

Sygn. akt II Cz 451/13

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Szubinie, V Zamiejscowy Wydział Cywilny w Nakle nad Notecią postanowieniem z dnia 20.03.2013 roku odrzucił zażalenie wnioskodawców na punkt 3 i 4 postanowienia z dnia 22.02.2013 roku.

W uzasadnieniu tego postanowienia Sąd wskazał, iż termin do wniesienia zażalenia upłynął w dniu 01.03.2013 roku albowiem postanowienie z dnia 22.02.2013 roku zostało wydane na rozprawie. Wprawdzie pełnomocnik wnioskodawców złożył dnia 23.02.2013 roku wniosek o uzasadnienie postanowienia, jednakże w dniu 08.03.2013 roku wniosek ten cofnął, dlatego termin do złożenia zażalenia należy w ocenie Sądu Rejonowego liczyć od ogłoszenia postanowienia. Dlatego też zażalenie wnioskodawców złożone w dniu 08.03.2013 roku Sąd Rejonowy jako spóźnione na mocy art. 370 kpc w zw. z art. 361 kpc odrzucił.

Zażalenie na to postanowienie złożył pełnomocnik wnioskodawców domagając się zmiany zaskarżonego postanowienia w punkcie 4 – najlepiej w trybie art. 395 § 2 kpc i przyjęcie zażalenia do rozpoznania, ewentualnie uchylenia zaskarżonego postanowienia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania. W uzasadnieniu tego zażalenia pełnomocnik nie kwestionując faktu spóźnionego wniesienia zażalenia wskazał, iż nie mógł wnieść zażalenia w terminie z uwagi na nagłą i dokuczliwą chorobę, która zaczęła się jeszcze w dniu 27.02.2013 roku. Z tego powodu pełnomocnik nie zdołał sporządzić i wnieść zażalenia do dnia 01.03.2013 roku. W ocenie skarżącego uchybienie terminowi nastąpiło bez winy pełnomocnika.

W kolejnym postanowieniu wydanym również w dniu 20.03.2013 roku Sąd Rejonowy oddalił wniosek złożony przez wnioskodawców o uzupełnienie postanowienia z dnia 22.02.2013 roku o rozliczenie między stronami kosztów biegłego od instalacji elektrycznej.

W uzasadnieniu tego postanowienia Sąd I instancji wskazał, iż punkt 4 postanowienia z dnia 22.02.2013 roku zawiera rozliczenie kosztów opinii biegłego M. R. (2). Koszty te w łącznej kwocie 2.245,42 zł Sąd w całości rozliczył z zaliczki wypłaconej przez wnioskodawców w kwocie 2.500 zł, z której wcześniej wypłacono również wynagrodzenie dla biegłego K. B. w kwocie 996,64 zł. Kwota ta zostanie rozliczona w orzeczeniu kończącym postępowanie, wyłączone z niniejszej sprawy do odrębnego postępowania, a dotyczące punktu 1 wniosku. Łącznie koszt obu opinii biegłych wyniósł 3.242,06 zł. Z tego względu brakującą kwotę 742,36 zł Sąd nakazał ściągnąć od wnioskodawców w punkcie 4 postanowienia.

Zażalenie na to postanowienie również wnieśli wnioskodawcy żądając jego zmiany – najlepiej w trybie art. 395 § 2 kpc i rozliczenia kosztów biegłego od instalacji elektrycznej, ewentualnie jego uchylenia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. Skarżący zarzucili naruszenie przepisów art. 98, 99 i 103 kpc, wskazując w uzasadnieniu, iż nie zgadzają się z obciążeniem ich dodatkową kwotą 742,36 zł tytułem pozostałej części wynagrodzenia biegłego od instalacji elektrycznej, bowiem zapłacili już wysoką zaliczkę na wszystkich biegłych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenia wnioskodawców na oba w/o postanowienia należało uznać za bezzasadne.

Odnosząc się do zażalenia na postanowienie dotyczące odrzucenia zażalenia na postanowienie z dnia 22.02.2013 roku stwierdzić należy, że skarżący potwierdził w nim, iż zażalenie zostało złożone po upływie terminu. Już tylko z tej przyczyny uznać trzeba zaskarżone postanowienie za zasadne. Oczywistym jest, że spóźnione zażalenie podlega odrzuceniu zgodnie z art. 370 kpc w zw. z art. 397 § 1 i § 2 kpc. Wszelkie argumenty przytoczone w uzasadnieniu tego zażalenia mogłyby zostać podniesione tylko w ewentualnym wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia. Pełnomocnik wnioskodawców takiego wniosku jednak nie złożył, co więcej w odpowiedzi na pismo Sądu Rejonowego z dnia 08.04.2013 roku – karta 318 akt, w sposób wyraźny podtrzymał zażalenie ( pismo z dnia 16.04.2013 roku – karta 320 akt). Na marginesie sprawy wskazać trzeba, iż pełnomocnik wnioskodawców winien złożyć zamiast zażalenia wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie z dnia 22.02.2013 roku i to od razu po ustaniu przyczyny uchybienia terminu. Wobec tego nawet gdyby uznać, iż wnioskodawcy domagają się w piśmie z dnia 03.04.2013 roku przywrócenia terminu do wniesienia zażalenia to wniosek taki byłby spóźniony i podlegałby odrzuceniu zgodnie z art. 171 kpc w zw. z art. 169 § 1 kpc.

Wobec powyższego Sąd Rejonowy wydając zaskarżone postanowienie prawidłowo uznał, iż zażalenie wniesione zostało po terminie i jako takie podlegało odrzuceniu.

Również zażalenie na postanowienie oddalające wniosek o uzupełnienie postanowienia z dnia 22.02.2013 roku jest bezzasadne. Także w tym przypadku argumenty przytoczone na uzasadnienie zażalenia mogłyby dotyczyć zażalenia na postanowienie z dnia 22.02.2013 roku ale w żaden sposób nie odnoszą się do postanowienia z dnia 20.03.2013 roku. Skarżący nie podważył prawidłowości postanowienia o oddaleniu wniosku o uzupełnienie postanowienia z dnia 22.02.2013 roku. Rację ma Sąd Rejonowy, iż postanowienie to nie podlega uzupełnieniu albowiem zawiera ono rozstrzygnięcie o kosztach postępowania w tym o kosztach sądowych.

Zgodnie z art. 351 kpc uzupełnienie postanowienia w zakresie rozstrzygnięcia o kosztach postępowania jest dopuszczalne tylko wówczas, gdy w orzeczeniu w ogóle nie zawarto takiego postanowienia. Nie jest na podstawie art. 351 kpc dopuszczalne domaganie się modyfikacji postanowienia o kosztach sądowych. Tego typu żądania można zgłaszać jedynie w zażaleniu na postanowienie o kosztach postępowania. Zażalenie takie pełnomocnik wnioskodawców złożył – vide karta 287 akt, jednak zostało ono odrzucone przez Sąd Rejonowy.

Dlatego też na mocy art. 385 kpc w zw. z art. 13 § 2 kpc i art. 397 § 1 i 2 kpc oba zażalenia wnioskodawców jako bezzasadne podlegały oddaleniu.