Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Bydgoszczy

POSTANOWIENIE

Dnia 18 października 2013 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Tomasz Adamski (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 18 października 2013 roku w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa S. Ś.

przeciwko W. Ś.

o zapłatę

na skutek zażalenia powódki

na zarządzenie Przewodniczącego w Sądzie Rejonowym w Bydgoszczy,

Wydział I Cywilny z dnia 10 lipca 2013 roku sygn. akt I C 467/13

postanawia:

uchylić zaskarżone zarządzenie.

II Cz 645/13

UZASADNIENIE

Zarządzeniem z dnia 10 lipca 2013 roku Przewodniczący w Wydziale I Cywilnym Sądu Rejonowego w Bydgoszczy wezwał powódkę do uiszczenia brakującej części opłaty od pozwu w kwocie 2.437 zł i to w terminie 7 dni pod rygorem umorzenia postępowania. Uzasadniając swoje zarządzenie przewodniczący wskazał, że powódka kierując sprawę o zapłatę z tytułu zachowku w elektronicznym postępowaniu upominawczym wiedziała, że jej roszczenie nie może zostać uwzględnione w ramach takiego postępowania i jedynym jej celem był obejście prawa w celu uniknięcia opłaty od pozwu wniesionego w normalnym trybie. Działanie takie nie może zasługiwać na aprobatę sądu i stąd wezwanie do uiszczenia brakującej części opłaty od pozwu.

Zażalenie na powyższe zarządzenie wniosła powódka domagając się jego zmiany poprzez uchylenie. Zdaniem skarżącej poglądy doktryny i orzecznictwa jednoznacznie wskazują, że w przypadku przekazania sprawy z elektronicznego postępowania upominawczego do postępowania zwykłego opłata pobrana od pozwu w postępowaniu elektronicznym nie jest uzupełniana do pełnej wysokości, aż do zakończenia postępowania, stąd żądanie uiszczenia dodatkowej opłaty jest nieuzasadnione (art. 505 ³⁷§1 kpc w zw. z art. 13 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie jest zasadne.

Przepis art. 505 ³⁷§ 1 kpc w brzemieniu do 7 lipca 2013 roku stanowił, że po przekazaniu sprawy między innymi na podstawie art. 505 ³³ kpc przewodniczący wzywa powoda do usunięcia braków formalnych pozwu oraz uzupełnienia pozwu, w sposób odpowiedni dla postępowania, w którym

2

sprawa będzie rozpoznawana - w terminie dwutygodniowym od daty doręczenia wezwania, zaś w przypadku nieusunięcia braków formalnych pozwu, sąd umarza postępowanie. Przepis ten jest uregulowaniem całkowicie odrębnym od zawartego w art. 130 § 1 kpc, który skuteczne wniesienie pisma procesowego do sądu warunkuje zachowaniem warunków formalnych i uiszczeniem należnej opłaty. W przypadku przekazania sprawy z elektronicznego postępowania upominawczego sprawa jest bowiem kontynuowana w sądzie o właściwości ogólnej. Kontynuacja ta nie wymagała uprzedniego wniesienia opłaty uzupełniającej od pozwu. Za taką tezą przemawia nie tylko różnica pomiędzy pozwem wniesionym do sądu dotkniętym brakami usuwalnymi w trybie art. 130 § 1 kpc, a pozwem przekazanym przez sąd orzekający w trybie elektronicznego postępowania upominawczego do sądu właściwości ogólnej, do którego pozew ten został już wcześniej skutecznie wniesiony. Decydujące znaczenie należy tutaj przypisać normom ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, określającym zasady i tryb pobierania opłat. Zgodnie z art. 3 ust. 1 tejże ustawy opłacie podlega pismo, jeżeli przepis ustawy przewiduje jej pobranie. Żaden z przepisów ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych nie przewidywał pobrania opłaty uzupełniającej od pozwu, przekazanego w sprawie zawisłej w elektronicznym postępowaniu upominawczym do sądu właściwości ogólnej, zatem jej żądanie i ewentualne pobieranie jest bezpodstawne, co - w powiązaniu z zasadą legalizmu działania państwa - nie może być zaakceptowane przez sąd odwoławczy (por. postanowienie Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 11 kwietnia 2013 roku, I Acz 314/13). Sąd odwoławczy podkreśla, że stanowisko wyrażone w niniejszej sprawie dotyczy pozwu wniesionego przed wejściem w życie ustawy z dnia 10 maja 2013 roku o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, zgodnie z regulacją zawartą w art. 2 tejże ustawy.

3

Wobec powyższego Sąd Okręgowy zażalenie uznał za uzasadnione i na podstawie przepisów art. 386 § 1 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc i art. 398 kpc zmienił zaskarżone zarządzenie.