Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Bydgoszczy

POSTANOWIENIE

Dnia 30 października 2013 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym :

Przewodniczący: SSO Piotr Starosta

Sędziowie: SO Bogumił Goraj spr.

SO Wojciech Borodziuk

po rozpoznaniu w dniu 30 października 2013 r. w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) w W.

przeciwko W. R.

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda

od postanowienia Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 1 sierpnia 2013r. sygn. akt I Nc 5480/13

postanawia: oddalić zażalenie.

II Cz 666/13

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 1 sierpnia 2013 r. Sąd Rejonowy w Bydgoszczy umorzył postępowanie. Sąd ten zważył, że powód wniósł pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym. Po przekazaniu sprawy do Sądu Rejonowego w Bydgoszczy wezwano powoda do usunięcia braków formalnych pozwu, pod rygorem umorzenia postępowania, między innymi poprzez wskazanie aktualnego miejsca zamieszkania pozwanego. Sąd Rejonowy zważył, iż stanowisko powoda, że wezwanie do wskazania aktualnego miejsca zamieszkania pozwanego powinno zawierać rygor zawieszenia postępowania jest niezasadne, gdyż pozew od samego początku był obarczony brakiem formalnym, a brak ten istniał także w momencie przekazania sprawy z postępowania elektronicznego. Powód nie wskazał aktualnego miejsca zamieszkania pozwanego, więc Sąd Rejonowy na podstawie przepisu art. 509 ³⁷ § 1 k.p.c. umorzył postępowanie.

Zażalenie na to postanowienie wniósł powód, który zarzucił Sądowi Rejonowemu naruszenie przepisu art. 505 ³⁷ § 1 k.p.c. poprzez błędną interpretację polegającą na przyjęciu, iż niewskazanie aktualnego miejsca zamieszkania pozwanego mieści się w zakresie braków formalnych oraz naruszenie przepisu art. 177 § 1 pkt 6 k.p.c. poprzez jego niezastosowanie. Dlatego domagał się uchylenia zaskarżonego postanowienia i zasądzenia od pozwanego zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie jest zasadne. W świetle brzmienia art. 505 ³⁷ § 1 k.p.c., niewskazanie właściwego, innego niż wskazany w pozwie, adresu pozwanego, na który można by skutecznie dokonać doręczenia, winien skutkować umorzeniem postępowania. Zastosowanie przepisu art. 177 § 1 pkt 6 k.p.c. nie ma uzasadnienia, ponieważ przepis ten pozostaje w opozycji do treści przepisu art. 505 ³⁷ § 1 k.p.c. W przypadku nieusunięcia braków formalnych pozwu nie byłoby prawidłowe dokonanie zwrotu pozwu w sytuacji, w której toczyło się już elektroniczne postępowanie upominawcze. Konieczność uzupełnienia braków formalnych pozwu przez powoda wynika ze specyfiki wcześniej prowadzonego elektronicznego postępowania upominawczego, a obowiązkiem powoda jako wszczynającego proces jest dopełnienie elementarnych aktów staranności i przygotowanie pozwu w sposób umożliwiający rozpoznanie zawartego w nim żądania. Sąd nie może akceptować błędnego adresu pozwanego wskazanego w pozwie wniesionym w (...) oraz zaniechać żądania usuwania tego braku w trybie art. 505 ³⁷ § 1 k.p.c. Skoro adres zamieszkania pozwanego wskazany w pozwie wniesionym w ramach (...) jest obiektywnie nieprawidłowy, to stosując art. 505 ³⁷ § 1 k.p.c. należy wezwać powoda do wskazania adresu pozwanego, gdyż jest to brak formalny pozwu, równoznaczny z brakiem wskazania adresu w ogóle. Przepis art. 505 ³⁷ § 1 k.p.c. nie przewiduje z kolei rygoru zawieszenia postępowania. Za umorzeniem postępowania w opisywanych okolicznościach przemawia także okoliczność, że po przekazaniu sprawy z (...) znajduje się ona ponownie w stadium badania zachowania warunków formalnych mimo, że toczyło się już wcześniej postępowanie. Skoro zatem na podstawie art. 505 ³⁷ § 1 k.p.c. w zw. z art. 505 ³⁴ § 1 k.p.c. i art. 499 pkt 4 k.p.c. przewodniczący w sądzie I instancji ponownie bada warunki formalne pozwu, według zasad ogólnych, a nie zliberalizowanych wymagań charakterystycznych dla (...), to może zażądać od powoda wskazania aktualnego adresu zamieszkania pozwanego, skoro adres podany w pozwie wniesionym w (...) jest nieaktualny.

Dlatego Sąd Okręgowy uznał zażalenie za bezzasadne i na podstawie przepisów art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. je oddalił.