Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Bydgoszczy

POSTANOWIENIE

Dnia 21 października 2 014 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:
Przewodniczący: SSO Piotr Starosta
Sędziowie: SO Aurelia Pietrzak

SO Tomasz Adamski (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 21 października 2014 roku w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku: M. K.

przy uczestnictwie: M. D. (1), A. G., E. K.,

W. D., E. R.

o zniesienie współwłasności

na skutek zażalenia wnioskodawczym i uczestniczki postępowania E.

R.

na postanowienie Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 18 marca 2014 roku

sygn. akt II Ns 1535/12

postanawia:

uchylić zaskarżone postanowienie.

II Cz 676/14

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 18 marca 2014 roku Sąd Rejonowy w Bydgoszczy umorzył postępowanie w sprawie o zniesienie współwłasności. Sąd I instancji wskazał, że postanowieniem z dnia 13 lutego 2013 roku sąd zawiesił postępowanie w sprawie na podstawie art. 177 § 1 pkt 6 kpc. Ponieważ wniosek o podjęcie postępowania nie został zgłoszony w terminie jednego roku od daty zawieszenia, postępowanie należało - z mocy art. 182 § 1 kpc umorzyć.

Zażalenie na powyższe postanowienie wniosły: wnioskodawczyni i uczestniczka E. R. domagając się jego uchylenia. W uzasadnieniu zażalenia przywołano bogate orzecznictwo wskazujące, że sąd podejmując decyzję w przedmiocie umorzenia wcześniej zawieszonego postępowania nie jest związany treścią postanowienia o zawieszeniu postępowania, ale zobowiązany jest badać jaka była rzeczywista podstawa zawieszenia. Biorąc powyższe na wzgląd skarżące podniosły, że sąd niezasadnie zawiesił postępowanie na podstawie art. 177§1pkt6kpc (z uwagi na nieprzedstawienie odpisu postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku po B. D. lub dowodu wszczęcia takiego postępowania), gdy w rzeczywistości postępowanie winien zawiesić na podstawie art. 174§1pkt1 kpc (z uwagi na śmierć uczestnika B. D.). Ponadto, w czasie gdy postępowanie było zawieszone, zmarła uczestniczka M. D. (2) (co nastąpiło 20 stycznia 2014 roku), zatem postępowanie winno zostać zawieszone choćby z tej przyczyny.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie jest zasadne.

Sad odwoławczy w pierwszej kolejności wskazuje, że dopuszczalność badania

przez sąd rozważający wydanie orzeczenia w przedmiocie umorzenia

postępowania rzeczywistej podstawy zawieszenia postępowania nie budzi żadnych wątpliwości. Takie stanowisko zajmuje też sąd w niniejszej sprawie. Przenosząc to na grunt niniejszej sprawy wskazać trzeba, że przed wydaniem orzeczenia o umorzeniu postępowania na podstawie art. 182 § 1 kpc sąd zobligowany był zbadać rzeczywistą podstawę zawieszenia postępowania, w szczególności czy był nią przepis art. 177§1pkt6kpc. Sąd odwoławczy podziela pogląd sądu I instancji, iż była to rzeczywista podstawa zawieszenia, a wywód poczyniony w zażaleniu, wskazujący że podstawą zawieszenia postępowania była śmierć uczestnika postępowania jest błędny. Uszło bowiem uwadze żalącego, że B. D. nie był uczestnikiem postępowania o zniesienie współwłasności, przeciwnie już we wniosku wszczynającym postępowanie wskazano, że B. D. nie żyje, a jako uczestników postępowania wskazano jego spadkobierców. Tym samym zaś brak było podstaw - jak tego chce żalący - do zawieszenia wówczas postępowania na podstawie art. 174§1pkt1kpc z uwagi na śmierć uczestnika, skoro B. D. uczestnikiem postępowania nie był. Wskazana w postanowieniu z dnia 13 lutego 2013 roku podstawa zawieszenia postępowania (niemożność nadania sprawie dalszego biegu - art. 177§1pkt6kpc) była więc podstawą rzeczywistą.

Nie może jednak ujść uwadze sądu, że podczas biegu rocznego terminu od
daty wydania postanowienia o zawieszeniu postępowania zmarła uczestniczka
M. D. (2), w takiej sytuacji sąd winien wydać postanowienie o zmianie
podstawy zawieszenia postępowania i to ze skutkiem od dnia śmierci
uczestniczki postępowania. Wydanie postanowienia o umorzeniu
postępowania - bez zapewnienia udziału spadkobierców uczestniczki
postępowania M. D. (2) - było zatem przedwczesne.
Mając powyższe na względzie sąd odwoławczy uznał zażalenia za zasadne, a
w konsekwencji zmienił postanowienie poprzez jego uchylenie (art. 386 § 1
kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc).