Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Bydgoszczy

POSTANOWIENIE

Dnia 29 stycznia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny - Odwoławczy

w następującym składzie:

Przewodniczący : SSO Bogumił Goraj

Sędziowie: SO Wojciech Borodziuk

SO Aurelia Pietrzak

po rozpoznaniu w dniu 29 stycznia 2014 r. w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku A. K.

z udziałem J. W., M. W.

o zniesienie współwłasności

na skutek zażalenia uczestników J. W. i M. W. na postanowienie Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 6 czerwca 2013 r., sygn. akt II Ns 2981/06

postanawia:

uchylić zaskarżone postanowienie.

Sygn. akt II Cz 868/13

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 6 czerwca 2013 r., w sprawie o sygn. akt II Ns 2981/06, Sąd Rejonowy w Bydgoszczy na podstawie art. 370 k.p.c., odrzucił apelację uczestników J. W. i M. W. od postanowienia z dnia 27 lutego 2013 r. W uzasadnieniu wskazał, że pomimo wezwania apelacja nie została prawidłowo opłacona – skarżący uiścili jedynie kwotę 300 zł, podczas gdy, zdaniem Sądu Rejonowego, powinni uiścić kwotę 1.000 zł. Jednocześnie Sąd stwierdził, że skarżący błędnie przyjęli, że postępowanie w rozpoznawanej sprawie toczyło się na wniosek zawierający zgodny projekt zniesienia współwłasności, a co za tym idzie zastosowanie znajduje art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t.j. Dz. U. z 2010 r., Nr 90, poz. 594 ze zm., dalej: ustawa) przewidujący opłatę w niższej wysokości. Uczestnicy postępowania doszli do porozumienia w kwestii zniesienia współwłasności dopiero w toku postępowania, stąd też w świetle uchwały Sądu Najwyższego z dnia 23 maja 1963 r. III CO 22/62 uzasadnionym było pobranie opłaty zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, tj. w kwocie 1000zł.

Postanowienie zażaleniem zaskarżyli uczestnicy J. W. i M. W., zarzucając naruszenie art. 41 ust. 2 ustawy, art. 622 § 2 k.p.c. i wnosząc o uchylenie orzeczenia w całości.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie jest uzasadnione, lecz z innych przyczyn niż wskazane w uzasadnieniu środka zaskarżenia.

Sąd Okręgowy przystępując do rozpoznania zażalenia na postanowienie Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 6 czerwca 2013 r. w pierwszej kolejności zwrócił uwagę, iż uczestnicy działający za pośrednictwem profesjonalnego pełnomocnika złożyli zażalenie na zarządzenie Sędziego Przewodniczącego w zakresie ustalenia wysokości opłaty od apelacji (k. 580 akt). Zażaleniu temu nie nadano biegu, a zgodnie z art. 394 § 1 pkt 9 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. zażalenie przysługuje na postanowienie sądu pierwszej instancji, którego przedmiotem jest wymiar opłaty.

Rozstrzygając o odrzuceniu apelacji uczestników J. W. i M. W. z uwagi na jej nieopłacenie, Sąd Rejonowy pominął zupełnie złożone wcześniej, tj. w dniu 27 maja 2013 r. zażalenie tychże uczestników na zarządzenie Przewodniczącego z dnia 17 kwietnia 2013 r. wzywające do uiszczenia dalszej opłaty w kwocie 700 zł. Wobec nierozpoznania złożonego wcześniej środka zaskarżenia niemożliwym było wydanie orzeczenia, o odrzuceniu apelacji na tej podstawie, że opłata od apelacji została uiszczona w złej wysokości, stąd też postanowienie to podlegało uchyleniu.

Z uwagi na powyższe Sąd Okręgowy, na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c. uchylił zaskarżone postanowienie.