Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Bydgoszczy

POSTANOWIENIE

Dnia 31 stycznia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny – Odwoławczy

w następującym składzie:

Przewodniczący – SSO Piotr Starosta

Sędziowie – SO Bogumił Goraj

SO Aurelia Pietrzak (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 31 stycznia 2014 r. w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku wierzyciela (...) Spółki z o.o. z siedzibą w B.

z udziałem Z. K.

o nadanie klauzuli wykonalności

na skutek zażalenia Z. K. na postanowienie Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 17 czerwca 2013 r., sygn. akt: I C 837/09

postanawia:

oddalić zażalenie.

Sygn. akt II Cz 886/13

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 17 czerwca 2013 r., w sprawie o sygn. akt I C 837/09, Sąd Rejonowy w Bydgoszczy, na podstawie art. 370 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c., odrzucił zażalenie dłużniczki na postanowienie o nadaniu klauzuli wykonalności. W uzasadnieniu Sąd wskazał, że dłużniczka o wszczęciu wobec niej egzekucji dowiedziała się w dniu 6 lutego 2013 r., po dokonaniu doręczenia per aviso na podstawie art. 139 § 1 k.p.c. Tym samym termin do wniesienia zażalenia upływał o północy dnia 13 lutego 2013 r. Dłużniczka zaś złożyła środek zaskarżenia dopiero w dniu 4 kwietnia 2013 r., tj. po terminie.

Zażalenie na postanowienie złożył dłużniczka, wnosząc o jego uchylenie. W uzasadnieniu skarżąca podała, że zażalenie na postanowienie o nadaniu klauzuli wykonalności zostało złożone po terminie, ponieważ nie otrzymała żadnego awiza świadczącego o skierowanej do niej korespondencji sądowej.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Jak prawidłowo ustalił Sąd Rejonowy, zawiadomienie o wszczęciu egzekucji przeciwko skarżącej zostało doręczone jej w dniu 6 lutego 2013 r. per aviso. Od tego też dnia liczony był siedmiodniowy termin do wniesienia zażalenia na postanowienie o nadaniu klauzuli wykonalności, który upłynął z końcem dnia 13 lutego 2013 r. Pozwana zaskarżyła postanowienie wnosząc zażalenie w dniu 4 kwietnia 2013 r.

Zgodnie z art. 795 § 1 i 2 k.p.c., na postanowienie sądu co do nadania klauzuli wykonalności przysługuje zażalenie. Termin do wniesienia zażalenia biegnie dla wierzyciela od daty wydania mu tytułu wykonawczego lub postanowienia odmownego, dla dłużnika - od daty doręczenia mu zawiadomienia o wszczęciu egzekucji.

Składając zażalenie po upływie terminu skarżąca twierdząc, że uchybiła mu bez swojej winy, powinna była złożyć również wniosek o przywrócenie terminu stosowanie do art. 168 § 1 k.p.c. uprawdopodabniając okoliczności uzasadniające ten wniosek (art. 169 § 2 k.p.c.), czego jednak nie uczyniła. Tym bardziej jako spóźnione należało uznać twierdzenia skarżącej dotyczące braku swojej winy w uchybieniu terminowi podnoszone na tym etapie postępowania.

Na marginesie należy zauważyć, że w postępowaniu klauzulowym Sąd bada jedynie, czy przedstawiony tytuł egzekucyjny jest tytułem egzekucyjnym w rozumieniu art. 777 k.p.c. oraz czy nadaje się do wykonania w drodze egzekucji. Sąd nie jest natomiast uprawniony do oceny, czy roszczenie istnieje, a w szczególności nie może badać zasadności roszczenia i obowiązku świadczenia dłużnika wynikającego z tytułu egzekucyjnego, jak również tego, czy zobowiązanie uległo przedawnieniu ( vide: postanowienie Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 8 lipca 2013 r., I ACz 1162/13).

Wobec niezachowania ustawowego terminu do wniesienia zażalenia, Sąd Rejonowy zobligowany był do odrzucenia środka zaskarżenia, co też słusznie uczynił.

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy oddalił zażalenie jako niezasadne na mocy art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.