Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Bydgoszczy

POSTANOWIENIE

Dnia 16 lutego 2015 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Barbara Jankowska - Kocon( spr.)

Sędziowie: SSO Irena Dobosiewicz

SSO Wojciech Borodziuk

po rozpoznaniu w dniu 16 lutego 2015r. w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku wierzycieli K. R. i F. R.

przeciwko dłużnikowi Miastu B.

o udzielenie wierzycielom umocowania do wykonania czynności

na skutek zażalenia dłużnika Miasta B.

na postanowienie Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z dnia 6 października 2014r. w prawie I Co 6912/10

postanowił:

oddalić zażalenie

II Cz 900/14

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Inowrocławiu odrzucił zażalenie dłużnika na postanowienie tego sądu z dnia 3 lipca 2014r.

Sąd ten ustalił, że postanowienie z dnia 3 lipca 2014r. zapadło po przeprowadzeniu rozprawy. Zażalenie na powyższe postanowienie dłużnik wniósł w dniu 25 września 20114r. Termin siedmiodniowy do wniesienia zażalenia, określony w przepisie art.394 § 2 k.p.c, liczony od dnia ogłoszenia postanowienia, gdy strona nie żądała sporządzenia jego uzasadnienia i doręczenia postanowienia z uzasadnieniem upłynął dla dłużnika w dniu 10 lipca 2014r. Zażalenie dłużnika złożone w dniu25 września 2014r. jako spóźnione podlegało zatem odrzuceniu z mocy art. 370 k.p.c. w związku art. 397 §§ k.p.c.

W zażaleniu na powyższe postanowienie dłużnik domagał się jego uchylenia i przekazania sprawy sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania. Dłużnik zarzucił, że pełnomocnik dłużnika złożył w dniu 8 lipca 2014 roku złożył wniosek o odpis postanowienia z dnia 3 lipca 2014 roku, sygn. akt.: I Co 6912/10. W ocenie żalącego sąd powinien zinterpretować ten wniosek jako żądanie odpisu postanowienia wraz z uzasadnieniem. Jeżeli sąd miał wątpliwości co do żądania zawartego we wniosku, powinien zwrócić się z zapytaniem do wnioskodawcy, czy wnosi o odpis postanowienia z klauzulą prawomocności, czy o odpis postanowienia wraz z uzasadnieniem.

Zatem sąd błędnie uznał, że dłużnik uchybił terminowi do wniesienia zażalenia.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie dłużnika nie zasługuje na uwzględnienie. Sąd pierwszej instancji dokonał prawidłowych ustaleń natury faktycznej oraz prawnej, które Sąd Okręgowy czyni własnymi.

Postanowienie Sądu Rejonowego w Bydgoszczy zapadło w dniu 3 lipca 2014r. po przeprowadzeniu przez sąd rozprawy, o której dłużnik był prawidłowo powiadomiony. W dniu 8 lipca 2014r. dłużnik, poprzez swego profesjonalnego pełnomocnika, złożył wniosek o „sporządzenie odpisu postanowienia wydanego przez tutejszy sąd w dniu 3 czerwca 2014r., oraz przesłanie na adres kancelarii odpisu postanowienia" (k. 182 akt).

Treść powyższego wniosku nie budziła żadnych wątpliwości sądu, które uzasadniałyby wezwanie autora wniosku o sprecyzowanie, czy wnosi o odpis postanowienia z klauzulą prawomocności czy też odpis postanowienia z uzasadnieniem. Żadnych wątpliwości nie budziła treść tego wniosku także dlatego, że został sporządzony przez profesjonalnego pełnomocnika - radcę prawnego.

W powyższych okolicznościach sprawy sąd prawidłowo ocenił, że zażalenie dłużnika na postanowienie wydane na rozprawie w dniu 3 lipca 2014r., które wpłynęło do sądu w dniu 26 września 2014r. jest spóźnione.

Zgodnie z przepisem art. 394 § 2 k.p.c. termin do wniesienia zażalenia jest tygodniowy i liczy się od doręczenia postanowienia, a gdy strona nie zażądała w terminie przepisanym doręczenia postanowienia zapadłego na rozprawie - od ogłoszenia postanowienia. Dla skutecznego złożenia zażalenia na postanowienie z dnia 3 lipca 2014r. dłużnika obowiązywał termin 7 dniowy liczony od dnia ogłoszenia postanowienia, czyli od dnia 3 lipa 2014r. Gdyby w tym terminie dłużnik zażądał sporządzenia uzasadnienia zapadłego postanowienia i doręczenia postanowienia z uzasadnieniem, termin 7 dniowy

należałoby liczyć od dnia doręczenia dłużnikowi postanowienia wraz z uzasadnieniem.

Wobec powyższego, skoro postanowienie zapadło na rozprawie w dniu 3 lipca 2014r., termin do wniesienia zażalenia upłynął dłużnikowi w dniu 10 lipca 2014r. Zażalenie wniesione w dniu 26 września 2014r. podlegało zatem odrzuceniu jako spóźnione.

Skoro zażalenie dłużnika nie skutkowało zmiany zaskarżonego postanowienia, ani też nie zachodziły przesłanki do jego uchylenia, zażalenie jako bezzasadne podlegało oddaleniu z mocy art. 385 k.p.c. w związku art. 397§ 2 k.p.c.