Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Bydgoszczy

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 123/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 16 listopada 2021 roku wydany w sprawie dot. oskarżonego P. S. o sygn. akt XI K 742/21.

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Zarzut rażącej niewspółmierności orzeczonej kary.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Za nietrafny uznano zarzut apelującego obrońcy oskarżonego a podnoszącego nadmierną surowość rozstrzygnięcia o karze. Oceniając rodzaj i wysokość wymierzonej oskarżonemu kary, przez pryzmat przypisanego mu czynu a także jego cech indywidualizujących, sąd odwoławczy uznał, że nie wystąpiła jej „rażąca niewspółmierność”, o jakiej mowa w art. 438 pkt 4 k.p.k., a tylko to mogłoby skutkować modyfikacją rozstrzygnięcia w tym zakresie. Sytuacja taka może zachodzić tylko wówczas, gdy na podstawie ujawnionych okoliczności, które winny mieć zasadniczy wpływ na wymiar kary, można byłoby zasadnie przyjąć, że zachodziłaby wyraźna różnica pomiędzy karą wymierzoną przez sąd I instancji a karą, jaką należałoby orzec w instancji odwoławczej, w następstwie prawidłowego zastosowania dyrektyw wymiaru kary. Na gruncie regulacji art. 438 pkt 4 k.p.k. nie chodzi bowiem o każdą, ewentualną różnicę w ocenach, co do wymiaru kary ale o różnicę ocen tak zasadniczej natury, że karę dotychczas wymierzoną nazwać można by – również w potocznym znaczeniu tego słowa – rażąco niewspółmierną, tj. nieadekwatną w stopniu nie dającym się wręcz zaakceptować i będącą zatem, również w odczuciu społecznym, „karą niesprawiedliwą”.

Skarżący za rażąco surową uznał karę czterech miesięcy pozbawienia wolności wymierzoną oskarżonemu P. S. za popełnienie występku z art. 286 § 3 k.k. Na wstępie rozważań dot. kary określonej przez sąd I instancji należało podkreślić, iż uprzednia karalność oskarżonego na kary pozbawienia wolności (za podobne przestępstwa umyślne), zgodnie z art. 69 § 1 k.k., uniemożliwiała orzeczenie tej kary z zastosowaniem instytucji oddziaływania probacyjnego w postaci warunkowego zawieszenia wykonania. W takiej sytuacji nawet i hipotetyczne przyjęcie pozytywnej prognozy kryminologicznej (sąd odwoławczy bowiem nie neguje, że – jak twierdzi skarżący – w jednostce penitencjarnej skazany nie sprawia problemów wychowawczych oraz podejmuje prace) byłoby niewystarczające dla takiego rozstrzygnięcia.

Abstrahując od ustawowej przeszkody do warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary, sąd odwoławczy uznał, że wymierzenie bezwzględnej kary najsurowszego rodzaju nie może zostać jednak ocenione jako niesprawiedliwe, gdy jest konsekwencją wcześniejszego postępowania oskarżonego i jego wielokrotnej karalności sądowej. W takiej sytuacji argumentacja skarżącego a odwołująca się do młodego wieku sprawcy, działa wręcz na jego niekorzyść, skoro mimo tak młodego wieku dopuścił się już popełnienia wielu umyślnych przestępstw za które był już wielokrotnie (w karcie karnej odnotowany dotychczas 27 prawomocnych skazań przede wszystkim za przestępstwa przeciwko mieniu, ale i z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii) skazywany na kary każdego, ustawowego rodzaju, w tym z zastosowaniem instytucji oddziaływania probacyjnego. Nie może być mowy o nieświadomości konsekwencji swoich poczynań, skoro przedmiotowego przestępstwa P. S. dopuścił się już po prawomocnych skazaniach w innych sprawach. Mimo, że do dnia 29 października 2020 roku był już blisko dwudziestokrotnie karany prawomocnymi orzeczeniami, nie wpłynęło to na zmianę jego nagannego postępowania. Zarówno kary łagodniejszego rodzaju, jak i kary pozbawienia wolności orzekane z warunkowym jej zawieszeniem były przez niego bagatelizowane i nie powstrzymały przed kolejnym popełnieniem przestępstwa. Również i jego postawa po przedmiotowym czynie i fakt kolejnej, wielokrotnej karalności nie dawał podstaw do formułowania pozytywnej prognozy kryminologicznej, jak i odstąpienia od zastosowania kary najsurowszego rodzaju.

Uwzględniono ponadto, że ustawowe zagrożenie za popełnienie czynu przypisanego oskarżonemu (wypadku mniejszej wagi oszustwa) przewiduje maksymalną karę do dwóch lat pozbawienia wolności. Oznacza to, iż kara wymierzona przez sąd I instancji oscyluje w dolnej granicy ustawowego zagrożenia.

Argumentacja odwołująca się do przekonania skarżącego o „niedociągnięciach systemowych” pozostaje irrelewantne dla oceny kary wymierzonej w przedmiotowej sprawie. To właśnie w postępowaniu o wydanie wyroku łącznego bliskość czasowa i łączność przedmiotowa winny być uwzględnione jako okoliczności wpływające na złagodzenie kary łącznej. Powoływanie się przez apelującego, że skazany może nie mieć możliwości skorzystania z dobrodziejstwa połączenia kar pozbawienia wolności nie uwzględnia zarówno zmiany regulacji dotyczącej wydawania wyroku łącznego, jak i dotyczącej - również i powyższego - zasady określonej art. 4 § 1 k.k.

Wniosek

O zmianę wyroku poprzez wymierzenie kary łagodniejszego rodzaju, tj. kary ograniczenia wolności w wymiarze 8 miesięcy z zobowiązaniem do wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Brak jest przesłanek do ingerencji w orzeczenie o karze, skoro jej rodzaj i wymiar jest konsekwencją prawidłowego ustalenia i oceny przez sąd I instancji wszelkich okoliczności, które miały znaczenie dla tego rozstrzygnięcia. Wymierzona kara jest adekwatna do sposobu działania sprawcy, stopnia społecznej szkodliwości jego zachowania i stopnia zawinienia a także uwzględnia właściwości osobiste podsądnego, w tym fakt jego wcześniejszej, wielokrotnej karalności sądowej za przestępstwa podobne. Wymierzenie kary łagodniejszego rodzaju oddziaływałoby demoralizująco, gdyż oznaczało pobłażliwość nieuzasadnioną cechami podmiotowymi sprawcy. Tylko kara bezwzględna pozbawienia wolności zrealizuje w pełni prewencyjne i wychowawcze dyrektywy kary.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Rozstrzygnięcie o karze.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Z uwagi na bezzasadność apelacji oraz brak podstaw do ingerencji przez sąd odwoławczy z urzędu, również w prawnokarne konsekwencje zachowania przypisanego oskarżonemu, zaskarżony wyrok utrzymano w mocy. Jednocześnie prawidłowy sposób procedowania przez sąd I instancji nie dawał podstaw do stwierdzenia konieczności ponownego przeprowadzenia przewodu sądowego w całości a tym samym nie było przesłanek do uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazania sprawy do jej ponownego rozpoznania.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Pkt 2.

Zgodnie z art. 624 § 1 k.p.k. uwzględniając sytuację majątkową oskarżonego, w szczególności brak stałego dochodu, zwolniono go od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze i jego wydatkami obciążono Skarb Państwa.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego P. S..

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Rozstrzygnięcie o karze.

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana