Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

IV Ka 155/23 - wyrok Sąd Okręgowy w Bydgoszczy z 2023-04-18

Sygn. akt IV Ka 155/23

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 kwietnia 2023 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy IV Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący sędzia Sądu Okręgowego Mirosław Kędzierski

Protokolant stażysta Damian Biesiekierski

przy udziale -------------

po rozpoznaniu dnia 14 kwietnia 2023 r.

sprawy D. S. (1) c. W. i E. ur. (...) w T.

oskarżonej z art. 157§2 kk

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonej oraz pełnomocnika oskarżycielki prywatnej

od wyroku Sądu Rejonowego w Tucholi

z dnia 4 października 2022 r. sygn. akt II K 717/21

1.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok;

2.  wymierza oskarżycielce prywatnej E. S. opłatę za II instancję w wysokości 100,00 (sto) złotych oraz zwalnia oskarżycielkę prywatną i oskarżoną od zapłaty kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze w pozostałej części.

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 155/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1.

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Tucholi z 4.10 2022 r., sygn. II K 717/21

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ pełnomocnik oskarżyciela prywatnego

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.

Obrońca zaskarżonemu wyrokowi zarzucił:

1. na podstawie art. 438 pkt 2 kpk, mające istotny wpływ na treść orzeczenia obrazę przepisów postępowania w szczególności art. 7 kpk, wyrażającą się w niezgodnej ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego oraz zasadami prawidłowego rozumowania ocenie przeprowadzonych dowodów , pomijając przy tym – wbrew zasadzie obiektywizmu – wartość zeznań i dowodów korzystnych dla oskarżonej, mające swój wyraz w:

- nieuwzględnieniu istotnych sprzeczności w zeznaniach oskarżycielki prywatnej i świadka R. S. ( co do sposobu ustawienia osób, co do zakresu podejmowanych czynności, co do miejsca rzekomych uderzeń, czy też sposobu zadawania ciosów np. drzwiami w głowę),

- daniu wiary zeznaniom S. S., który jako emerytowany funkcjonariusz Służby Więziennej, szkolony w obezwładnianiu osób agresywnych, nie podjął żadnych czynności obronnych kiedy to rzekomo oskarżona biła jego żonę,

- oparciu kategorycznych wniosków z monitoringu , którego zapis nie jest na tyle czytelny, by dać obraz zajścia,

- nieuwzględnienie w pełnym zakresie okoliczności zajścia, tj chęci zapewnienia bezpieczeństwa dzieciom przez matkę oraz burzliwego postępowania rozwodowego pomiędzy oskarżoną a świadkiem R. S..

☐ zasadny

☐ częściowo zasadne

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Ad.1. Zarzut niezasadny. Na wstępie sąd odwoławczy stwierdza, że ponieważ wniosek o uzasadnienie wyroku złożył wyłącznie obrońca oskarżonej , Sąd Okręgowy odniesie się tylko do złożonej przez niego apelacji.

Brak jest podstaw do skutecznego postawienia Sądowi zarzutu obrazy wskazanego przepisu postępowania.

Zdaniem Sądu Okręgowego ocena dowodów poczyniona przez sąd I instancji jest bezstronna, pełna i wolna od błędów faktycznych czy logicznych oraz zgodna z zasadami wiedzy i doświadczenia życiowego, natomiast próby jej podważenia przez skarżącego są niczym innym jak zwykłą polemiką ze swobodną oceną dowodów.

Przekonanie Sądu Rejonowego o wiarygodności jednych dowodów i odmówienie wiary innym poprzedzone zostało ujawnieniem w toku rozprawy głównej całokształtu okoliczności sprawy (art. 410 k.p.k.) i to w sposób podyktowany obowiązkiem dochodzenia prawdy (art. 2 § 2 k.p.k.) oraz stanowiło wynik rozważenia wszystkich okoliczności przemawiających zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonej. Skarżący nie wykazał jakich konkretnych uchybień w zakresie logicznego rozumowania dopuścił się Sąd Rejonowy w ocenie materiału dowodowego zebranego w sprawie.

Tymczasem ocena zebranych w sprawie dowodów, a więc wyjaśnień oskarżonej, zeznań świadków i dokumentów a zwłaszcza nagrania monitoringu zdarzenia, dokonana została przez Sąd Rejonowy z należytą starannością i wnikliwością , nie zawiera błędów natury logicznej, jest zgodna ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego.

Obrońca nie wykazał w skardze apelacyjnej , aby w zaskarżonym wyroku, przy ocenie powyższych dowodów, Sąd dopuścił się obrazy art.7 kpk.

Apelacja zawiera odmienną ocenę dowodów, korzystną dla oskarżonej i sprowadza się do założenia, że tylko ocena tej części zeznań świadków, która jest „korzystna” dla oskarżonej, jest oceną swobodną a odmienna narusza przepis art. 7 kpk.

W szczególności ma rację Sąd Rejonowy opierając w zasadniczej części oparł wyrok na dowodzie w postaci monitoringu a zeznania świadków zasadnie ocenił przez pryzmat tego nagrania, które co oczywiste w sposób „obiektywny” przedstawia przebieg zdarzenia.

Co do szczegółów argumentacji obrońcy:

- Sąd odwoławczy nie dostrzega sprzeczności w zeznaniach oskarżycielki prywatnej i świadka R. S., w szczególności takich, które miałyby znaczenie w sprawie; wskazywane rozbieżności w sytuacji dynamiki zdarzenia z jednej strony oraz oczywistych obrażeń ciała pokrzywdzonej stwierdzonych przez biegłego a także nagrania monitoringu z drugiej, nie mogły decydować o rozstrzygnięciu;

- nie podjęcie czynności obronnych przez S. S., nie musi dziwić, skoro zdarzenie miało charakter „wewnątrz rodzinny”, nie było nadmiernie agresywne a nie jest „zwyczajowo” przyjęte, by mężczyzna ingerował w konflikt i rękoczyny kobiet;

- Sąd odwoławczy, wbrew twierdzeniom obrońcy, po zapoznaniu się z zapisem monitoringu , stwierdza że jest on wystarczająco czytelny i daje rzeczywisty obraz zajścia;

- Sąd należycie uwzględnił okoliczności zajścia, w szczególności zachowanie męża oskarżonej polegające na zamknięciu samochodu z dziećmi, uniemożliwianie wejścia oskarżonej; nie można jednak nie zauważyć, że wcześniej całość ich relacji wyglądała dosyć sielankowo ( świąteczny spacer rodziny z dziećmi ulicami miasta, okolicznościowe rozmowy itp.).

W konsekwencji nie budzi wątpliwości umorzenie postępowania uznając, że stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonej jest znikomy. W realiach niniejszej sprawy, sąd należycie dostrzegł i ocenił fakt, że oskarżona działała pod wpływem silnych emocji związanych z zamknięciem przez jej męża wspólnych dzieci w samochodzie i niewpuszczaniu jej.

Wniosek

Obrońca wniósł o:

- uniewinnienie oskarżonego ewentualnie w razie nie podzielenia tego wniosku przyjęcie, że oskarżona działała w warunkach stanu wyższej konieczności , o którym mowa w art. 26 kk i na tej podstawie wniósł o uzupełnienie kwalifikacji prawnej zarzucanego jej czynu o art. 26 kk i wobec zaistnienia ujemnej przesłanki procesowej z art. 17 § 1 pkt 2 k.p.k. uniewinnienie oskarżonej od zarzucanego jej czynu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadne

☒ niezasadne

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Obrońca nie wykazał w skardze apelacyjnej , aby w zaskarżonym wyroku, przy ocenie dowodów, Sąd dopuścił się obrazy art.7 kpk co czyni wniosek o uniewinnienie oskarżonej niezasadnym. Nie ma też żadnych podstaw dla przyjęcia, że oskarżona działała w warunkach stanu wyższej konieczności, o którym mowa w art. 26 kk, skoro nie zostały wypełnione przesłanki z tego przepisu. Zamknięcie wspólnych dzieci przez ich ojca w samochodzie, w trakcie świątecznego rodzinnego spaceru, nie dawało realnych podstaw dla obaw o porwaniu rodzicielskim i atakowania osoby postronnej – oskarżycielki, która nawet zakładając „porwanie” dzieci przez ich ojca, nie brała w nim udziału.

.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Ustalenia o sprawstwie oskarżonej w zakresie przypisanego jej czynu i uznanie jego znikomego stopnia społecznej szkodliwości

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Ocena zebranych w sprawie dowodów, a więc wyjaśnień oskarżonej, zeznań świadków i dokumentów a zwłaszcza nagrania monitoringu zdarzenia, dokonana została przez Sąd Rejonowy z należytą starannością i wnikliwością , nie zawiera błędów natury logicznej, jest zgodna ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego.

Nie ma żadnych wątpliwości co do sprawstwa D. S. w zakresie przypisanego jej czynu.

Biorąc pod uwagę rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiary wyrządzonej szkody, a zwłaszcza okoliczności popełnienia czynu, jak również zamiar i motywację oskarżonej , czyn jakiego dopuściła się cechuje znikomy stopień szkodliwości społecznej w rozumieniu przepisu art. 1 § 2 k.k. Oczywiście kluczowym było, że oskarżona działała pod wpływem silnych emocji związanych z zamknięciem przez jej męża wspólnych dzieci w samochodzie i niewpuszczaniu jej; sądziła, że mogą zostać porwane.

.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Koszty Procesu

P unkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2.

O kosztach sądowych za postępowanie odwoławcze orzeczono po myśli art.636§1 w zw. z art. 633 kpk i art. 624 kpk. Skoro obydwie apelacje okazały się niezasadne, stosując zasadę słuszności koszty powinni ponieść zarówno oskarżycielka prywatna jak i oskarżona, jednak w ocenie sądu odwoławczego zasadnym było zwolnienie stron w zasadniczej części, za wyjątkiem opłaty.

W oparciu o przepis art. 13 ust 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r.o opłatach w sprawach karnych opłatę w wysokości 100 zł wymierzono oskarżycielce prywatnej. (zryczałtowaną równowartość wydatków uiszczonych przez oskarżycielkę prywatną, prezes sądu zarządza bowiem zwrot na podstawie art. 622 k.p.k.).

PODPIS

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Agnieszka Scheffs
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Bydgoszczy
Osoba, która wytworzyła informację:  sędzia Sądu Okręgowego Mirosław Kędzierski
Data wytworzenia informacji: