Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Bydgoszczy

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 335/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1.

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z 07.02.2022 r., sygn. III K 957/20

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

.

1.

2.

3.

Obrońca zarzucił :

1.  błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który miał wpływa na jego treść polegający na: błędnym ustaleniu, wbrew zgromadzonemu materiałowi dowodowemu , że oskarżony uczynił niewidocznymi znaki graniczne poprzez przeprowadzenie praz rolnych – orki na granicy działek nr (...) podczas gdy zabieg talerzowania, który wykonał nie mógł uczynić niewidocznymi znaków granicznych , a mogło to nastąpić na skutek warunków atmosferycznych, zmian pór roku oraz wzrostu roślin i działań zwierząt.

2.  Obrazę przepisów postępowania, które miało wpływ na treść wyroku tj art. 7 kpk w zw z art. 410 kpk przez dokonanie dowolnej, wybiórczej i sprzecznej z zasadami logiki, wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego oceny materiału dowodowego przez niczym nieuzasadnioną odmowę przyznania waloru wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego w takim zakresie jak twierdził, że nie znał w okresie zarzutu granic działek nr (...) oraz w takim zakresie w jakim twierdził, że to nie on uczynił znaki graniczne niewidocznymi , gdyż stało się to na skutek zjawisk pogodowych, rosnących roślin oraz chodzenia po polu zwierząt , zwłaszcza, że w/w granica znajduje się na terenach błotnistych podmokłych, które z powszechną wiedza mogły samoistnie spowodować zapadnięcie znaków granicznych

3.  z ostrożności procesowej niezależnie od faktu kwestionowania sprawstwa oskarżonego, zarzucił orzeczeniu rażącą niewspółmierność orzeczonej kary, jako oderwanej od dyrektywom wymiaru kary, których uwzględnienie winno przemawiać za wymierzeniem kary łagodniejszej , biorąc pod uwagę charakter niniejszej sprawy i osobę oskarżonego.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadne

☐ niezasadne

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Ad. 1-2. Zarzuty niezasadne. Brak jest podstaw do skutecznego postawienia Sądowi zarzutu obrazy wskazanych przepisów postępowania oraz błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia.

Ustalenia faktyczne dokonane przez Sąd meriti nie zostały skutecznie zakwestionowane, a ich poprawność zdyskwalifikowana; w procedurze dochodzenia do nich Sąd nie uchybił dyrektywom art. 7 k.p.k., nie pominął istotnych w sprawie dowodów, nie oparł się na dowodach na rozprawie nieujawnionych, sporządził uzasadnienie zrozumiałe, wewnętrznie niesprzeczne, niesprzeczne też z regułami logicznego rozumowania. Skarżący, wyrażając własną odmienną oceną dowodów i wyprowadzając własne wnioski w tym zakresie nie wykazał w przekonywający sposób, aby ocena dowodów dokonana przez Sąd meriti nosiła cechy dowolności (wykraczając tym samym poza granice ocen swobodnych zakreślone dyrektywami art. 7 k.p.k.).Tego rodzaju uchybień jakie obrońca podnosił w związku z oceną czynu zarzucanego oskarżonemu, aby rodziły one wątpliwości co do merytorycznej trafności zaskarżonego wyroku w tym zakresie, Sąd Okręgowy w niniejszej sprawie nie stwierdził. Niezasadnie powołuje się obrońca oskarżonego na naruszenie przez Sąd I instancji art.410 kpk. Zgodnie z tym przepisem podstawę wyroku stanowić może tylko całokształt okoliczności ujawnionych w toku rozprawy głównej. Oznacza to, że sąd wydając wyrok nie może opierać się na tym co nie zostało ujawnione na rozprawie, jak również i to, że wyroku nie wolno wydawać na podstawie części ujawnionego materiału dowodowego, a musi on być wynikiem analizy całokształtu ujawnionych okoliczności, a więc i tych, które tezę aktu oskarżenia potwierdzają, jak i tych, które ją podważają.

Zasada określona w art.410 kpk obowiązuje także strony procesowe, które przedstawiając własne stanowisko nie mogą opierać go na fragmentarycznej ocenie dowodów z pominięciem tego wszystkiego, co może prowadzić do innych wniosków ( por. wyroki Sądu Najwyższego z 30 lipca 1979r, III KR 196/79 OSNPG 1980/3/43 i z 5 listopada 1997r V KKN 62/97 Prok. i Pr. 1998/2/13).

Żadna z tych sytuacji nie zachodzi w niniejszej sprawie.

Zdaniem Sądu Okręgowego ocena dowodów poczyniona przez sąd I instancji jest bezstronna, pełna i wolna od błędów faktycznych czy logicznych oraz zgodna z zasadami wiedzy i doświadczenia życiowego, natomiast próby jej podważenia przez skarżącego są niczym innym jak zwykłą polemiką ze swobodną oceną dowodów.

Przekonanie Sądu Rejonowego o wiarygodności jednych dowodów i odmówienie wiary innym poprzedzone zostało ujawnieniem w toku rozprawy głównej całokształtu okoliczności sprawy ( art. 410 k.p.k.) i to w sposób podyktowany obowiązkiem dochodzenia prawdy ( art. 2 § 2 k.p.k.) oraz stanowiło wynik rozważenia wszystkich okoliczności przemawiających zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego. Skarżący nie wykazał w przekonujący sposób, jakich konkretnych uchybień w zakresie logicznego rozumowania dopuścił się Sąd Rejonowy w ocenie materiału dowodowego zebranego w sprawie.

Tymczasem ocena zebranych w sprawie dowodów, a więc wyjaśnień oskarżonego, zeznań świadków i dokumentów dokonana została przez Sąd Rejonowy z należytą starannością i wnikliwością , nie zawiera błędów natury logicznej, jest zgodna ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego.

Apelacja zawiera odmienną ocenę dowodów, korzystną dla oskarżonego i sprowadza się do założenia, że wyjaśnienia oskarżonego nie przyznającego się do winy zasługują na akceptację a wszystkie dowody przeciwne nie. Tymczasem wbrew argumentacji obrońcy:

- wyjaśnienia oskarżonego jakoby nie znał w okresie zarzutu granic działek nr (...) nie sposób zaaprobować w kontekście faktu, że wcześniej był dzierżawcą działki nr (...), jego wyjaśnień ( k.53) w których przyznał że geodeci wskazali mu na jego żądanie wszystkie znaki graniczne ( podziemne i naziemne) oraz dokumentu na k. 7, w którym przyznał fakt znajomości granic działek i zobowiązywał się do ich respektowania;

- z zeznań A. S. ( k. 44-45) wynika wprost, że w trakcie wznawiania granic oskarżony wprost zapowiedział, że „ będzie przekraczał granice użytkowania swojej działki ponieważ granica jest źle wyznaczona, jest mu trudno uprawiać jego pola”;

- oskarżony przyznał fakt talerzowania na obydwu działkach; zabieg ten ( „ przewracanie”

wierzchniej warstwy roli do głębokości ok 10 cm ) z pewnością mógł i w niniejszej sprawie spowodował przysypanie znaków granicznych i uczynienie ich niewidocznymi;

- ma rację Sąd Rejonowy wskazując, że zarówno zeznania świadków jak i wyjaśnienia oskarżonego wskazują na motywację oskarżonego i jego niechęć przyjęcia do wiadomości rzeczywistego układu granic i chęć uprawiania ziemi na działce (...), do czego nie miał tytułu prawnego.

Z kolei twierdzenia obrońcy zawarte w apelacji jakoby zasłonięcie znaków granicznych mogło nastąpić „na skutek warunków atmosferycznych, zmian pór roku oraz wzrostu roślin i działań zwierząt lub zapadnięcia się ich”, razi naiwnością i w najwyższym stopniu nie przekonuje; nie sposób dociec jakie zjawiska atmosferyczne powodują w Polsce zasypywanie znaków granicznych ( może” burza piaskowa”?), jakie rośliny wyrastają na betonowej stelli ( kamieniu) i z jakich względów właśnie przedmiotowe znaki miałyby się zapaść w grunt a inne ( choćby na sąsiednich nieruchomościach ) nie zapadły się.

Finalnie w pełni uprawniona jest teza o braku wątpliwości co do winy W. B. w zakresie przypisanego mu czynu.

Ad. 3. Zarzut zasadny. Kara grzywny wymierzona oskarżonemu przez Sąd Rejonowy w wysokości 250 stawek dziennych byłaby rażąco niewspółmiernie surowa do stopnia jego winy i stopnia społecznej szkodliwości jego czynu. Oczywistym bowiem jest, iż w każdym wypadku wymierzania kary sąd winien baczyć, aby całokształt represji karnej nie przekraczał stopnia winy ( tzn. by nie wymierzono kary ponad winę sprawcy, chociażby przemawiały za tym potrzeby prewencji indywidualnej i ogólnej). Wymierzając temu oskarżonemu karę Sąd Rejonowy w Bydgoszczy choć dostrzegł to nienależycie docenił fakt dotychczasowej niekaralności oskarżonego oraz łagodną postać znamion przestępstwa z art. 277 kk ( uczynienie niewidocznymi).

Dlatego też Sąd zmienił zaskarżony wyrok poprzez obniżenie orzeczonej kary grzywny do 100 stawek uznając ją za adekwatną do stopnia winy i społecznej szkodliwości jego czynu oraz że spełni ona wobec niego cele kary w zakresie wychowawczego oddziaływania.

Wniosek

Obrońca wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego od zarzucanego mu czynu lub wymierzenie łagodniejszej kary w dolnych granicach ustawowego zagrożenia.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadne

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Argumentacja jak wyżej. Wobec ustaleń i argumentacji Sądu Rejonowego skarżący nie przedstawił przekonującej argumentacji pozwalającej na zmianę zaskarżonego wyroku w postulowanym zakresie; nie ma żadnych podstaw do negowania rozstrzygnięcia Sądu I instancji w zakresie winy oskarżonego.

Natomiast kara wymierzona oskarżonemu byłaby rażąco niewspółmiernie surowa do stopnia jego winy i stopnia społecznej szkodliwości jego czynu; Sąd zmienił zaskarżony wyrok poprzez obniżenie orzeczonej kary grzywny do 100 stawek dziennych uznając ją za adekwatną do stopnia winy i społecznej szkodliwości jego czynu oraz że spełni ona wobec niego cele kary w zakresie wychowawczego oddziaływania.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Orzeczenie o winie

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Argumentacja jak powyżej.; wskazane dowody obciążające jednoznaczne; apelacja niezasadna i polemiczna; brak jest podstaw do postawienia Sądowi meriti zarzutu dokonania obrazy przepisów postępowania oraz dokonania błędnych ustaleń faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, które mogły mieć wpływ na jego treść.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Orzeczenie o karze

Zwięźle o powodach zmiany

Argumentacja jak powyżej; wymierzona oskarżonemu kara grzywny jest rażąco niewspółmiernie surowa do stopnia jego winy i stopnia społecznej szkodliwości jego czynu; wymierzając temu oskarżonemu karę sąd nie dostrzegł, że całokształt represji karnej przekracza stopień jego winy; w konsekwencji należało zmienić zaskarżony wyrok poprzez obniżenie orzeczonej kary 100 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na 20 złotych i uznając ją za adekwatną do stopnia winy i społecznej szkodliwości jego czynu oraz że spełni ona wobec niego cele kary w zakresie wychowawczego oddziaływania.

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

.

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3.

Oskarżony z uwagi na swoją sytuację majątkową i fakt orzeczenia kary finansowej nie jest w stanie uiścić opłaty i wydatków postępowania odwoławczego, zaszły okoliczności wymienione w art. 624§1 kpk w zw. z art. 636 § 1 kpk.

7.  PODPIS