Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Bydgoszczy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 maja 2015 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy IV Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Mariola Urbańska - Trzecka (sprawozdawca)

Sędziowie SO Danuta Lesiewska

SO Małgorzata Lessnau-Sieradzka

Protokolant sądowy Mateusz Pokora

przy udziale Ewy Łączkowskiej - prokuratora Prokuratury Okręgowej w Bydgoszczy

po rozpoznaniu dnia 19 maja 2015 r.

sprawy R. B. s. S. i W., ur. (...) w B.

oskarżonego z art. 178 a § 4 k.k.

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Bydgoszczy

z dnia 10 lutego 2015 roku - sygn. akt III K 581/14

zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że na podstawie art. 69 § 4 k.k. i art. 70 § 1 pkt. 1 k.k. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby 5 lat; na podstawie art. 73 § 1 k.k. w okresie próby oddaje oskarżonego pod dozór kuratora; w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy; wymierza oskarżonemu opłatę w kwocie 120 złotych za obie instancje i obciąża go wydatkami poniesionymi przez Skarb Państwa w postępowaniu odwoławczym.

Sygn. akt IV Ka 358/15

UZASADNIENIE

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 10 lutego 2015 roku sygn. akt III K 581/14 R. B. został uznany za winnego tego, że w dniu 5 lipca 2014 roku w miejscowości K. kierował motorowerem marki Y. o nr. Rej (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości, posiadając w pierwszym badaniu 1,35 mg/dm ³ i w drugim badaniu 1,30 mg/dm ³ alkoholu w wydychanym powietrzu, będąc wcześniej skazanym za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Bydgoszczy sygn. akt XVI K 323/07 z 6 kwietnia 2007 roku oraz prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Bydgoszczy sygn. akt XVI K 2794/08 z dnia 11 grudnia 2008 roku tj. występku z art. 178a § 4 kk i za to na podstawie tego przepisu wymierzono mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności. Na podstawie art. 42 § 2 kk orzeczono wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat.

Wyrok zawiera także rozstrzygnięcie o kosztach procesu.

Apelację od powyższego wyroku wniosła obrońca oskarżonego, zaskarżając wyrok na korzyść oskarżonego w zakresie kary i na podstawie art. 438 pkt 4 kpk zarzuciła rażącą niewspółmierność kary orzeczonej wobec oskarżonego.

Stawiając ten zarzut wniosła o zmianę wyroku poprzez wymierzenie oskarżonemu kary 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 5 lat.

Prokurator wniósł o utrzymanie zaskarżonego wyroku w mocy.

Sąd Odwoławczy zważył co następuje:

Apelacja obrońcy oskarżonego okazała się zasadna i musiała skutkować zmianą wyroku w postulowanym zakresie dotyczącym orzeczenia o karze.

Zarzut dotyczący rażącej niewspółmierności kary orzeczonej wobec oskarżonego, okazał się bowiem zasadny.

Tytułem uwag natury ogólnej należy zważyć, iż o intensywności kary decyduje określona w art. 53 kk instytucja sądowego wymiaru kary opierająca się na konstytucyjnej zasadzie swobody sędziowskiej. Co więcej, w przepisie tym wskazane są dyrektywy wymiaru kary, które sąd ma obowiązek uwzględnić. Są to współmierność kary do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu, cele zapobiegawcze i wychowawcze wobec sprawcy (prewencja indywidualna) oraz społeczne oddziaływanie kary (prewencja ogólna). Artykuł 69 § 1 kk wskazuje, że sąd może warunkowo zawiesić wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności nie przekraczającej 2 lat, kary ograniczenia wolności lub grzywny orzeczonej jako kara samoistna, jeżeli jest to wystarczające dla osiągnięcia wobec sprawcy celów kary, a w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstwa. Ponadto, ustawodawca zamieścił w kodeksie karnym dyrektywę pierwszeństwa kar wolnościowych ograniczając orzekanie bezwzględnych kar pozbawienia wolności wyłącznie do wypadków, kiedy inna kara nie będzie w stanie spełnić celów kary. Art. 69 § 4 kk wskazuje przesłanki szczególne, które decydują o warunkowym zawieszeniu kary m.in wobec sprawców przestępstw z art. 178a § 4 kk.

Zarzut rażącej niewspółmierności kary jako zarzut z kategorii ocen można zasadnie podnosić tylko wówczas, gdy kara jakkolwiek mieści się w granicach ustawowego zagrożenia, nie uwzględnia jednak w sposób właściwy zarówno okoliczności popełnienia przestępstwa, jak i osobowości sprawcy - innymi słowy, gdy w społecznym odczuciu jest karą niesprawiedliwą.

Przenosząc powyższe uwagi na grunt niniejszej sprawy stwierdzić trzeba, iż jak wynika z uzasadnienia wyroku, sąd orzekający nie uwzględnił w sposób właściwy i należyty wszystkich okoliczności dotyczących samego sprawcy, które wskazują, że po stronie oskarżonego zachodzą szczególne okoliczności uzasadniające warunkowe zawieszenie wykonania orzeczonej wobec niego pozbawienia wolności. To nie tylko jego krytyczna postawa wobec popełnionego czynu, ale i podjęte działania zmierzające do poprawy. Oskarżony podjął i kontynuuje terapię odwykową, co wskazuje, że jego deklaracje w tym względzie nie były gołosłowne.

W ocenie Sądu Okręgowego przyznanie się do winy i wyrażona skrucha świadczą, że oskarżony ma krytyczny stosunek do popełnionego przez siebie przestępstwa. Brak jest podstaw by uznać, że taką postawę prezentował jedynie na potrzeby niniejszego procesu. Trzeba mieć także na uwadze, że jak wynika z treści dotychczasowych wyroków, poprzednie czyny oskarżony popełnił w roku 2007 i 2008. Od tej pory oskarżony prowadził ustabilizowany tryb życia i nie popełnił innych przestępstw, nie wchodził w konflikt z prawem.

Okoliczności te dostrzegł wcześniej prokurator, kierując wniosek o wydanie wyroku skazującego bez przeprowadzania rozprawy na karę wolnościową. Sąd Rejonowy wniosku nie uwzględnił i wymierzył karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania.

W konsekwencji sąd odwoławczy uznał argumentację obrońcy oskarżonego za słuszną, uznając, że wymierzona oskarżonemu kara pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania jest rażąco niewspółmierna (surowa) do stopnia społecznej szkodliwości jego czynu i winy oraz nie uwzględnia wszystkich okoliczności mających wpływ na jej wymiar, a związanych z osoba sprawcy. Mając na uwadze powyższe okoliczności sąd odwoławczy doszedł do wniosku, że zachodzą warunki do warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności. W związku z tym Sąd Odwoławczy – po myśli art. 69 § 4 kk oraz 70 § 1 pkt 1 kk warunkowo zawiesił oskarżonemu wykonanie orzeczonej wobec niego kary roku pozbawienia wolności na okres próby wynoszący 5 lat, a po myśli art. 73 §1 kk oddał go pod dozór kuratora. Tak orzeczona kara ta winna spełnić zarówno cele w zakresie prewencji szczególnej jak i ogólnej, czyniąc też zadość potrzebom w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Ponadto okres próby w takiej wysokości pozwoli na pełne zweryfikowanie pozytywnej prognozy stawianej oskarżonemu.

Z tych powodów zaskarżony wyrok zmieniono orzekając jak w części dyspozytywnej. O kosztach sądowych za postępowanie odwoławcze orzeczono po myśli art. 636 kpk.