Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Bydgoszczy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 września 2013 roku

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy IV Wydział Karny Odwoławczy
w składzie:

Przewodniczący SSO Włodzimierz Wojtasiński

Sędziowie SO Mariola Urbańska - Trzecka

SO Adam Sygit (spr.)

Protokolant sekr. sądowy Dominika Marcinkowska

przy udziale Janusza Bogacza Prokuratora Prokuratury Okręgowej
w Bydgoszczy

po rozpoznaniu w dniu 27 września 2013 roku

sprawy M. L.

oskarżonego z art. 286§1 k.k.

na skutek apelacji wniesionej przez oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Bydgoszczy

z dnia 8 października 2012 roku sygn. akt XVI K 1744/12

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu w Bydgoszczy do ponownego rozpoznania.

Sygn. akt IV Ka 536/13

UZASADNIENIE

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 8 października 2012 roku, wydanym w sprawie o sygnaturze akt XVI K 1744/12, oskarżonego M. L. uznano za winnego tego, że w dniu 02 marca 2009 roku w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził firmę (...) w siedzibą w T. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 12.500 złotych w ten sposób, że umieścił w Internecie korzystną ofertę sprzedaży ziemniaków, wiedząc z góry, że nie zrealizuje zamówienia, wprowadzając w ten sposób w błąd T. B., prowadząca firmę (...) z siedzibą w T., co do faktycznej realizacji zamówienia, po czym na poczet zakupu przez (...) z siedzibą w T. 75 ton ziemniaków pobrał zaliczkę w kwocie 12.500 zł a następnie nie wywiązał się z przedmiotowej umowy, czym działał na szkodę firmy (...) z siedzibą w T. w wysokości 12.500 zł, tj. za winnego popełnienia występku z art. 286 § 1 k.k. i za to, na podstawie art. 286 § 1 k.k., wymierzono mu karę roku pozbawienia wolności. Jej wykonanie, na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 pkt 1 k.k., warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący cztery lata. Na podstawie art. 73 § 1 k.k. oddano oskarżonego pod dozór kuratora sądowego w okresie próby. Na podstawie art. 33 § 2 k.k. orzeczono karę grzywny w liczbie 30 stawek dziennych po 20 złotych. Na podstawie art. 46 § 1 k.k. zobowiązano oskarżonego do naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego kwoty 12.500 złotych. Ponadto, zasądzono od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 300 złotych tytułem opłaty i obciążono go wydatkami poniesionymi przez Skarb Państwa w sprawie.

Powyższy wyrok został zaskarżony przez oskarżonego, który kwestionował zasadność wydania zaocznego wyroku skazującego (k. 103) a toku rozprawy odwoławczej zakwestionował swe sprawstwo, wskazując na konieczność przeprowadzenia postępowania dowodowego celem ustalenia rzeczywistych sprawców przypisanego mu przestępstwa.

Sąd odwoławczy zważył, co następuje:

Apelacja była zasadna o tyle, że uruchamiając postępowanie odwoławcze doprowadziła do uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania.

Konieczność uchylenia zaskarżonego wyroku była konsekwencją ujawienia, także na etapie już po wyrokowaniu przez Sąd Rejonowy w Bydgoszczy, okoliczności wymagających weryfikacji w toku postępowania pierwoszoinstancyjnego.

Zaskarżony wyrok zapadł w trybie zaocznym, zgodnie z regulacją art. 479 § 1 k.p.k. Na rozprawie bezpośrednio nie przeprowadzono żadnego dowodu ograniczając się do odczytania wyjaśnień oskarżonego, zeznań świadków i uznania za ujawnione bez odczytywania zgromadzonych w sprawie dokumentów. Sąd Rejonowy w Bydgoszczy był uprawniony do takiego procedowania lecz okoliczności, także te ujawnione już po merytorycznym rozstrzygnięciu sprawy, wskazują na to, iż taki zakres postępowania dowodowego był niewystarczający.

Ustalenia dotyczące sprawstwa i zawinienia oskarżonego Sąd Rejonowy w Bydgoszczy poczynił odwołując się w szczególności do dowodu w postaci wyjaśnień P. P. jako podejrzanej (k. 37-40) oraz zeznań złożonych przez w/wym. jako świadek w tym postępowaniu (k. 70-72) i w sprawie dotyczącej występku z art. 207 § 1 k.k. (k. 22-24). Osoba ta bowiem w innym postępowaniu karnym była uznana za pokrzywdzoną przestępstwem popełnionym przez M. L. i ocena jej, obciążającej w/wym., relacji musi zostać poprzedzona szczegółową i wnikliwą analizą. Jednocześnie oskarżony w toku postępowania przygotowawczego nie przyznał się do popełnienia zarzuconego czynu, odmówił wyjaśnień zastrzegając przy tym, iż złoży je w toku postępowania przed sądem (k. 62). Do złożenia wyjaśnień jednak nie doszło wobec zaocznego trybu procedowania. Materiał dowodowy, zgromadzony w postępowaniu przygotowawczym, niezależnie od przyjętego trybu postępowania, wymagał weryfikacji w toku rozprawy aby merytoryczne rozstrzygnięcie oparte było na ustaleniach pewnych i jednoznacznych. Z dostępnych dowodów wynikały bowiem różne wersje zdarzenia a oskarżony swe sprawstwo kwestionował. Oczywiście Sąd Rejonowy był uprawniony do merytorycznej oceny wiarygodności zgromadzonych wcześniej dowodów ale - jak ujawniono - później ocena ta była niepełna a zapadłe rozstrzygnięcie przedwczesne.

W toku rozprawy odwoławczej oskarżony podniósł, iż kwestionuje fakt dopuszczenia się przypisanego mu przestępstwa i wskazał na okoliczności, które wcześniej nie były (i być nie mogły z uwagi na zaoczny tryb procedowania) przedmiotem analizy sądu. Podniósł mianowicie, iż przestępstw dopuściła się inna osoba, odnośnie której - wobec podjęcia współpracy z organami ścigania - chciałby złożyć wyjaśnienia. Nie miał takiej możliwości w toku rozprawy a wcześniej deklarował chęć ich złożenia. Okoliczność ta niewątpliwie może mieć znaczenie dla kwestii sprawstwa i zawinienia M. L., ewentualnie rodzaju reakcji prawnokarnej na przypisane mu zachowanie oraz pozostaje w sprzecznością z relacją P. P., która – co należy podkreślić – odnosi się bardziej do formułowanych przez nią subiektywnych ocen zaangażowania oskarżonego w przedmiotowe przestępstwo niż do obiektywnych ustaleń.

Brak było jednak podstaw aby stosowne ustalenia móc czynić w toku postępowania odwoławczego. Zgodnie z treścią art. 452 § 1 k.p.k. sąd odwoławczy nie może przeprowadzić postępowania dowodowego co do istoty sprawy. Niewątpliwie wyjaśnienia oskarżonego, wskazujące na inną osobę jako sprawcę przestępstwa wiązałyby się koniecznością ich weryfikacji a tym samym koniecznością przeprowadzenia na nowo przewodu w całości lub w znacznej części. Dlatego koniecznym stało się uchylenie wyroku Sądu Rejonowego w Bydgoszczy i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. W jej toku okoliczności wskazane wyjaśnieniami oskarżonego będą podlegały weryfikacji, w tym konfrontacji z relacją P. P. i dopiero po przeprowadzeniu pełnego postępowania dowodowego będzie możliwe wyciągnięcie prawidłowych wniosków odnośnie jego sprawstwa i zawinienia oraz zakresu odpowiedzialności za zarzucony czyn.