Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Bydgoszczy

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 623/25

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2.

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z 11.04. 2025 r., sygn. II K 278/24

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.

2.

3.

Obrońca wyrokowi zarzucił:

1.  mogący mieć wpływ na treść orzeczenia błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za jego podstawę przez niesłuszne uznanie , iż oskarżony popełnił czyn z art. 65 § 1 kks oraz mogącą mieć wpływ na treść wyroku obrazę prawa procesowego , art.4,5,410 i 424 k.p.k. wynikającą z jednostronnej oceny dowodów oraz rozstrzygnięcia nie dających się usunąć wątpliwości na niekorzyść oskarżonych, oraz przyjęcie iż czyn został popełniony przez oskarżonego w sposób umyślny.

Prokurator wyrokowi zarzucił:

2. obrazę przepisów prawa materialnego w zakresie niedotyczącym kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu, tj. art. 23 § 3 k.k.s. poprzez jego niezastosowanie, w sytuacji uznania B. M. za winnego popełnienia zarzucanego mu przestępstwa skarbowego z art. 65 § 1 k.k.s. i za to na podstawie tego przepisu wymierzenie ww. kary grzywny w wymiarze 130 stawek dziennych przy ustaleniu wysokości stawki dziennej grzywny na kwotę 90,00 złotych, podczas gdy przepis art. 23 § 3 k.k.s. obligował Sąd do ustalenia wysokości stawki dziennej grzywny na kwotę nie mniejszą niż 120,00 złotych, co skutkuje tym, iż orzeczenie w tej kwestii nie odpowiada prawu;

3. orzeczenie wobec oskarżonego B. M. kary rażąco niewspółmiernie łagodnej w postaci kary grzywny, która to kara nie uwzględnia w sposób właściwy okoliczności dotyczących sądowego ich wymiaru, tj. stopnia społecznej szkodliwości przypisywanego czynu oraz nie realizuje wystarczająco celu kary, ze szczególnym uwzględnieniem celów zapobiegawczych i wychowawczych, a także braku starania o zapobieżenie uszczuplenia należności publicznoprawnej lub o jej późniejsze wyrównanie, podczas gdy ich uwzględnienie i nadanie im właściwego znaczenia powinno skutkować orzeczeniem wobec oskarżonego łącznie kary grzywny i kary pozbawienia wolności.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadne

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Ad 1. Zarzut częściowo zasadny.

Apelacja w części, w której negowała przypisanie oskarżonemu jakiejkolwiek winy jest niezasadna i jako taka na uwzględnienie nie zasługiwała. W ocenie Sądu Okręgowego w tej części ustalenia faktyczne dokonane przez Sąd I instancji oparte zostały o należytą analizę ujawnionych w sprawie dowodów, których ocena nie wykazuje błędów natury faktycznej i logicznej, zgodna jest ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego i nie wykracza poza ramy swobodnej ceny dowodów, chronionej treścią art.7 kpk..

Brak jest podstaw do skutecznego postawienia Sądowi zarzutu obrazy wskazanych przepisów postępowania a to „ art.4,5,410 i 424 k.p.k. wynikającą z jednostronnej oceny dowodów…”, przy tym skoro skarżący nie przedstawił w praktyce żadnej merytorycznej argumentacji na poparcie tak sformułowanego zarzutu, sąd odwoławczy stwierdzając jego bezzasadność, czuje się zwolniony ze szczegółowego odniesienia się do niego.

Apelacja obrońcy jest natomiast zasadna o tyle, że wywołała kontrolę instancyjną wyroku, co w konsekwencji doprowadziło do jego zmiany w części dotyczącej kwalifikacji prawnej przypisanego oskarżonemu przestępstwa. Obrońca oskarżonego zasadnie bowiem negował umyślne działanie oskarżonego, co w konsekwencji doprowadziło do zmiany wyroku i zakwalifikowanie jego czynu z art. 65 § 2 k.k.s. Ma rację obrońca podnosząc, że Sąd rozstrzygając sprawę, niezasadnie doszedł do wniosku, że oskarżony paserstwa dopuścił się umyślnie, gdy w sprawie jedynymi dowodami winy są jego wyjaśnienia, w których nie przyznał się do winy oraz dowód z umowy najmu. Oskarżony wyjaśnił , że po zwarciu umowy na teren jego posesji przyjechały samochody i dokonały wyładunku towaru, których pochodzenia nie znał i nie wiedział co jest przedmiotem wyładunku; dopiero po pewnym czasie wszedł do pomieszczenia wynajętego i zorientował się co jest przedmiotem składowania w szopie, powiadomił o tym matkę i zrobił zdjęcie.

Powyższy materiał dowodowy nie daje podstaw do przypisania oskarżonemu umyślności w zakresie zarzucanego mu czynu. Winy umyślnej nie można domniemywać ale winna ona zostać udowodniona a w niniejszej sprawie nie ma to miejsca. W realiach sprawy natomiast bez wątpliwości należy jednak uznać, że oskarżony w swojej stodole przechowywał wyroby akcyzowe bez wymaganych znaków skarbowych akcyzy w postaci krajanki tytoniu o łącznej masie 1520 kg oraz papierosy z logo marki M. w ilości 3000 sztuk, o których na podstawie towarzyszących okoliczności powinien i mógł przypuszczać, że stanowią one przedmiot czynu zabronionego.

Oskarżony widział papierosy bez znaków akcyzy, nawet je fotografował a to nie oznacza wiedzy i działania umyślnego lecz pozwala na przyjęcie , że powinien i mógł przypuszczać, że stanowią one przedmiot czynu zabronionego.

Ad 2 Zarzut zasadny. Wymierzając karę grzywny faktycznie sąd I instancji dopuścił się obrazy art. 23 § 3 kks, gdyż ustalając wysokości stawki dziennej grzywny na kwotę 90,00 złotych, nie dostrzegł, że przepis ten obligował go do ustalenia wysokości stawki dziennej grzywny na kwotę nie mniejszą niż 120,00 złotych; w chwili czynu bowiem minimalne wynagrodzenie wynosiło 3600 zł i stawka dzienna grzywny nie mogła być niższa od 1/30 części minimalnego wynagrodzenia ani przekraczać jej czterystukrotności a więc nie mogła być niższa niż 120 zł i wyższa niż 1440000 zł; w konsekwencji zasadnym było, po przypisaniu oskarżonemu popełnienia przestępstwa z art. 65 § 2 k.k.s., na podstawie tego przepisu wymierzenie mu kary grzywny w wymiarze 130 stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej właśnie na kwotę 120 złotych.

Ad.3 Zarzut niezasadny. Sąd odwoławczy uznał, że biorąc od uwagę całokształt okoliczności, w szczególności to, iż oskarżony działał nieumyślnie, nie był wcześniej karany za przestępstwo skarbowe, a kwota uszczuplonej należności publicznoprawnej nie jest duża w rozumieniu art. 53 §13 kks. zasadne jest wymierzenie oskarżonemu kary grzywny w wymiarze 130 stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 120 zł.; kara w tej wysokości jest sprawiedliwa, odpowiednia do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu oskarżonego, uwzględnia te wszystkie elementy, jakie są istotne dla jej wymiaru; szkodliwość społeczna czynu zarzucanego oskarżonemu i jego zawinienie nie są znaczne; orzeczona względem oskarżonego kara uwzględnia rodzaj i rozmiar ujemnych następstw czynu zabronionego, rodzaj i stopień naruszenia norm prawnych, motywację oskarżonego oraz jego właściwości i warunki osobiste.

Wniosek

Obrońca wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku w całości poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzucanego mu w akcie oskarżenia czynu a prokurator o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez wymierzenie oskarżonemu kary roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby lat 3, orzeczenie obowiązku informowania Sądu o przebiegu okresu próby oraz kary grzywny w wymiarze 300 stawek dziennych przy ustaleniu wysokości stawki dziennej grzywny na kwotę 150,00 złotych.

.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadne

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wobec ustaleń i argumentacji Sądu Rejonowego obrońca nie przedstawił przekonującej argumentacji pozwalającej na zmianę zaskarżonego wyroku w postulowanym zakresie.; ustalenia faktyczne dokonane przez Sąd I instancji oparte zostały o należytą analizę ujawnionych w sprawie dowodów; finalnie fakt popełnienia przez oskarżonego przestępstwa nie budzi wątpliwości.

Wniosek prokuratora jest zasadny w zakresie obrazy art. 23 § 3 k.k.s. poprzez jego niezastosowanie, w sytuacji wymierzenia kary grzywny w wymiarze 130 stawek dziennych przy ustaleniu wysokości stawki dziennej grzywny na kwotę 90,00 złotych, podczas gdy przepis art. 23 § 3 k.k.s. obligował Sąd do ustalenia wysokości stawki dziennej grzywny na kwotę nie mniejszą niż 120,00 złotych.

Z kolei wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez wymierzenie oskarżonemu kary roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby lat 3 nie jest zasadny biorąc od uwagę całokształt okoliczności a w szczególności to, iż oskarżony działał nieumyślnie, nie był wcześniej karany za przestępstwo skarbowe, a kwota uszczuplonej należności publicznoprawnej, nie jest duża w rozumieniu art. 53 §13 kks; . zasadne jest wymierzenie oskarżonemu samoistnej kary grzywny.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Nieumyślność działania oskarżonego

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

Oskarżony nie wiedział co znajduje się w workach; dopiero po czasie zajrzał i zobaczył papierosy bez akcyzy i krajankę; powyższe nie dowodzi jego wiedzy i działania z winy umyślnej ale pozwala na przyjęcie, że powinien i mógł przypuszczać, że pochodzą z czynu zabronionego

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Orzeczenie o popełnieniu przez oskarżonego przestępstwa

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Argumentacja jak wyżej. Stan sprawy, zebrane dowody nie uprawniają do uniewinnienia oskarżonego.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zmieniono zaskarżony wyrok w punkcie 1 w ten sposób że, oskarżonego uznano winnym tego, że w czasie i miejscu jak w akcie oskarżenia, w pomieszczeniu gospodarczym typu stodoła przechowywał wyroby akcyzowe bez wymaganych znaków skarbowych akcyzy w postaci krajanki tytoniu o łącznej masie 1520 kg oraz papierosy z logo marki M. w ilości 3000 sztuk, o których na podstawie towarzyszących okoliczności powinien i mógł przypuszczać, że stanowią one przedmiot czynu zabronionego, to jest popełnienia przestępstwa z art. 65 § 2 k.k.s. i za to na podstawie tego przepisu wymierzono mu karę grzywny w wymiarze 130 (sto trzydzieści) stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych.

Zwięźle o powodach zmiany

Powyższy materiał dowodowy nie daje podstaw do przypisania oskarżonemu umyślności w zakresie zarzucanego mu czynu; winy umyślnej nie można domniemywać ale winna ona zostać udowodniona a w niniejszej sprawie nie ma to miejsca; w realiach sprawy natomiast bez wątpliwości należy uznać, że oskarżony w stodole przechowywał wyroby akcyzowe bez wymaganych znaków skarbowych akcyzy w postaci krajanki tytoniu o łącznej masie 1520 kg oraz papierosy z logo marki M. w ilości 3000 sztuk, o których na podstawie towarzyszących okoliczności powinien i mógł przypuszczać, że stanowią one przedmiot czynu zabronionego; oskarżony widział papierosy bez znaków akcyzy, nawet je fotografował a to nie oznacza wiedzy i działania umyślnego lecz pozwala na przyjęcie, że powinien i mógł przypuszczać, że stanowią one przedmiot czynu zabronionego.

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia

z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

.

Oskarżonego zwolniono od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze i jego wydatkami obciążono Skarb Państwa z uwagi na częściową zasadność apelacji obrońcy oskarżonego; nadto mając na uwadze aktualną sytuację majątkową i rodzinną oskarżonego, zaszły okoliczności wymienione w art. 624§1 kpk w zw. z art. 636 § 1 kpk,.

7.  PODPIS