Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Bydgoszczy

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 1215/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1.

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z 13.10. 2023 r., sygn. IV K 394/23

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.

.

.

błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który miał wpływ na jego treść przez przyjęcie, że wina oskarżonego i społeczna szkodliwość jego czynu była bardzo znaczna i tym samym niemożliwe jest zastosowanie wobec oskarżonego instytucji warunkowego umorzenia postępowania karnego, a co w konsekwencji doprowadziło do orzeczenia rażąco niewspółmiernej kary w stosunku do stopnia winy i społecznej szkodliwości zarzucanego mu czynu, podczas gdy stopień winy i, społecznej szkodliwości przypisanego mu czynu, brak uprzedniej karalności oraz względy indywidualno – prewencyjne, a zwłaszcza wymagania co do społecznego oddziaływania sankcji karnej sprzyjają zastosowaniu wobec oskarżonego warunkowego umorzenia postępowania, co w należyty sposób spełni cel społecznego oddziaływania oraz zadania represyjno – wychowawcze wobec oskarżonego.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut niezasadny. Apelacja obrońcy nie dostarcza dostatecznych argumentów mogących przemawiać za zasadnością jej uwzględnienia, uzasadniać możliwości odmiennego rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie, apelacja zawiera jedynie odmienną, jednostronną ocenę materiału dowodowego, a podniesione w niej argumenty mają charakter polemiczny a w szczególności abstrahują od treści zebranych dowodów.

Sąd Rejonowy rozważał zasadność zastosowania wobec oskarżonego instytucji warunkowego umorzenia postępowania. Sąd odwoławczy podzielając argumentację Sądu I instancji zawartą w uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia, powołuje się na nią nie widząc potrzeby jej ponownego powielania.

Dodatkowo wskazać należy, że obrońca nie przedstawił żadnej przekonującej argumentacji, która przekonywałaby o nieznacznym stopniu społecznej szkodliwości czynu oskarżonego.

Z analizy sprawy wynika, że faktycznie oskarżony nie był dotychczas karany, jego postawa, warunki i właściwości osobiste, wykazują, że nie jest on osobą zdemoralizowaną, przejawiającą lekceważenie dla obowiązującego porządku prawnego, jest on osobą prowadząca ustabilizowany tryb życia.

Trzeba jednak mieć na uwadze, iż najistotniejszą przesłanką warunkowego umorzenia postępowania, jest to, aby wina sprawcy i społeczna szkodliwość popełnionego przez niego czynu nie były znaczne. Wskazane w art. 66 § 1 k.k. właściwości i warunki osobiste sprawcy, jego postawa i dotychczasowy sposób życia stanowią odrębną przesłankę warunkowego umorzenia postępowania. W doktrynie przyjmuje się, iż nie mogą one być uwzględniane w ocenie społecznej szkodliwości popełnionego czynu i winy sprawcy, tj. przemawiać za ich "znacznością" lub "nieznacznością". Trzeba zatem przyjąć, że przesłanka ta wchodzi w grę dopiero po ustaleniu, iż społeczna szkodliwość czynu i wina sprawcy nie są znaczne. W orzecznictwie podkreśla się przy tym, że art. 115 § 2 k.k., który zawiera zamknięty katalog kryteriów oceny stopnia szkodliwości społecznej czynu, nie pozostawia wątpliwości, że dominujące znacznie mają okoliczności z zakresu strony przedmiotowej, a pominięto natomiast okoliczności związane z samym podmiotem czynu, tj. sprawcą, takie jak: wiek, opinia, właściwości i warunki osobiste, które wpływają na wymiar kary (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 25 czerwca 2008 r., V KK 1/08, R-OSNKW 2008, poz. 1325). Uznać zatem trzeba, że okoliczności z zakresu strony przedmiotowej mają znaczenie dominujące w porównaniu z przesłankami strony podmiotowej.

W istocie zatem ten aspekt sprawy czyli okoliczności popełnienia czynu : czas i miejsce popełnienia czynu oraz kontekst sytuacyjny zachowania się sprawcy, stopień nietrzeźwości wydaje się mieć w realiach sprawy szczególną doniosłość.

Sąd Okręgowy po analizie wszystkich okoliczności sprawy, podzielając stanowisko sądu I instancji, doszedł do wniosku, że stopnia społecznej szkodliwości zarzucanego M. M. czynu, nie sposób uznać za nieznaczny, skoro oskarżony był pod wpływem alkoholu o znacznym stężeniu ( ponad 1,3 promila to nie jest stężenie tylko nieznacznie przekraczające ustawowe minimum ale ponad 2,5 - krotność tego progu), zdecydował się prowadzić samochód w centrum ruchliwej miejscowości, w czasie szczytu ruchu drogowego. Nie jest zasadnym podnoszone przez skarżącego nieznaczne zagrożenie w ruchu oraz brak jakiejkolwiek szkody podczas prowadzenia pojazdu przez oskarżonego, skoro nie zarzucano mu spowodowania jakiegokolwiek wykroczenia czy wypadku drogowego ale przestępstwo kierowania pojazdem mechanicznym w stanie nietrzeźwości. A nagminność tego rodzaju przestępstw w kraju jest powszechnie znana, statystyki są w tej mierze jednoznaczne.

Z kolei wywód obrońcy na temat zamiaru z jakim oskarżony dopuścił się przestępstwa nie ma znaczenia w realiach niniejszej sprawy, skoro Sąd I instancji faktycznie ustalił, że „ oskarżony decydując się tego dnia na jazdę samochodem, co najmniej godził się na to, że znajduje się w stanie nietrzeźwości „.

Ma rację Sąd eksponując fakt, że także motywacja oskarżonego tj. udanie się do sklepu w celu dokonania zakupu alkoholu, nie może być uznana za zasługującą na uwzględnienie, nawet jeśli później, faktycznie jego zamiarem była jazda do warsztatu lakierniczego. Konieczność odstawienia samochodu do lakiernika, również nie może być uznana za sytuację nadzwyczajną, zmniejszającą jego zawinienie.

W tych okolicznościach sam fakt dotychczasowej niekaralności oskarżonego, prowadzenie ustabilizowany tryb życia nie może być okolicznością determinującą zastosowanie wobec niego dobrodziejstwa warunkowego umorzenia postępowania.

Twierdzenia obrońcy na temat znaczących skutków orzeczonej kary nie przekonują, skoro każdorazowo kara musi mieć element dolegliwości, a orzeczona w najłagodniejszej formie ( grzywna ) i w dolnych granicach ustawowych ram, żadną miarą nie może być uznana za rażąco niewspółmiernie surową. Jest to kara wręcz łagodna i uwzględnia wskazane przez obrońcę okoliczności łagodzące po stronie oskarżonego. W ocenę tą wpisuje się też fakt orzeczenia obligatoryjnych - środka karnego i świadczenia pieniężnego w najniższej dopuszczalnej wysokości.

Wniosek

O zmianę zaskarżonego wyroku Sądu I instancji i warunkowe umorzenie postępowania na okres próby 2 lat, orzeczenie zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych, do których uprawnia prawo jazdy kat. B na rok oraz orzeczenie na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenia w kwocie 3000 zł.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Jak wyżej. Stan dowodów i okoliczności popełnienia przez oskarżonego czynu prowadzi do wniosku że zarówno wina jak i szkodliwość jego czynu nie były nieznaczne, co nie uprawnia do warunkowego umorzenia postępowania.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Orzeczenie o winie i karze

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Argumentacja jak powyżej; apelacja niezasadna i w znacznej części polemiczna; wina jak i szkodliwość czynu oskarżonego nie były nieznaczne, co nie uprawnia do warunkowego umorzenia postępowania.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2.

O kosztach sądowych za postępowanie odwoławcze orzeczono po myśli art.636§1 k.p.k. Skoro to oskarżony spowodował postępowanie odwoławcze to wobec nieuwzględnienia środka odwoławczego jego obrońcy, to on ponosi jego koszty. Opłatę wymierzono w oparciu o przepisy art. 2 ust 1 pkt. 3 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r.o opłatach w sprawach karnych

7.  PODPIS