Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Bydgoszczy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 lutego 2024 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy IV Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący sędzia Sądu Okręgowego Mirosław Kędzierski

Protokolant st.sekr.sądowy Grzegorz Hermanowski

przy udziale ---

po rozpoznaniu w dniach 30 stycznia 2024 r. i 27 lutego 2024 r.

sprawy K. B. s.G. i A., ur. (...) w B.

obwinionego z art. 86b§1 pkt 3 kw

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę obwinionego

od wyroku Sądu Rejonowego w Bydgoszczy

z dnia 20 października 2023 r. sygn. akt IV W 771/23

1.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że obwinionego uniewinnia od popełnienia zarzucanego mu czynu;

2.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. K. B. (1) – Kancelaria Adwokacka w B. kwotę 1239,84 (tysiąc dwieście trzydzieści dziewięć 84/100) złotych brutto tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu w postępowaniu odwoławczym;

3.  koszty procesu ponosi Skarb Państwa.

Sygn. akt IV Ka 1233/23

UZASADNIENIE

K. B. (1) obwiniony został o to, że : w dniu 4 sierpnia 2022r. ok. godz.15:15 w B. na ul. (...) kierując samochodem marki (...) nr rej. (...) wyprzedził pojazd bezpośrednio przed przejściem dla pieszych

tj. o czyn z art.86b § 1 pkt.3 kw;

Wyrokiem z dnia 20.10. 2023r. Sąd Rejonowy w Bydgoszczy w sprawie sygn. IV W 771/23 obwinionego uznał za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu tj. za winnego wykroczenia z art. 86b § 1 pkt.3 kw i za to w myśl art. 86b § 1 kw wymierzył mu karę grzywny w kwocie 1500 zł; zasądził od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 150 zł tytułem opłaty oraz 120 zł tytułem pozostałych kosztów postępowania.

Od powyższego wyroku apelację wniósł obrońca obwinionego, zaskarżając go w całości.

Wyrokowi zarzucił obrazę przepisów postepowania, która miała wpływ na jego treść a która polegała na błędnej ocenie materiału dowodowego ( zeznania świadków, zeznania pokrzywdzonej, wyjaśnienia obwinionej, dowody z dokumentów, dowód z nagrania ) zebranego w sprawie, która doprowadziła Sąd do błędnych ustaleń faktycznych mających wpływ na treść wyroku, a polegających na przyjęciu , iż obwiniony w dniu 4 sierpnia 2022r. ok. godz.15:15 w B. na ul. (...) kierując samochodem marki (...) wyprzedził pojazd bezpośrednio przed przejściem dla pieszych

Mając powyższe zarzuty na uwadze, wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie obwinionego od popełnienia zarzucanego mu czynu.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje :

Na wstępie stwierdzić należy, że gdyby mieć na uwadze wyłącznie materiał dowodowy, którym dysponował Sąd Rejonowy w dacie wyrokowania, to rozstrzygnięcie Sądu byłoby, jak się wydaje, zasadne.

Sytuacja w niniejszej sprawie musiała natomiast ulec zmianie wobec utraty kluczowego dowodu winy obwinionego, w postaci nagrania wykroczenia z drona na k.4. Znajdująca się w aktach sprawy płyta z powyższym nagraniem została uszkodzona, nie jest możliwe jej odtworzenie a na stosowne wezwanie Sądu, skierowane do Komendy Policji uzyskano informację ( k.82), że „ nie posiada nagrania wykroczenia popełnionego w dniu 4 sierpnia 2022 roku o godz.15.15 przez kierującego samochodem marki (...) nr rej. (...) , gdyż zapis był archiwizowany na dysku zewnętrznym , który ze względu na problemy techniczne został sformatowany, co spowodowało bezpowrotną utratę wszystkich danych , które na nim się znajdowały”.

W konsekwencji, wobec braku dowodu z nagrania, zasadna jest konstatacja, że pozostałe dowody nie pozwalają na przypisanie obwinionemu winy w zakresie zarzucanego mu czynu, faktycznie nie ma dowodów winy oskarżonego nawet pośrednich, on sam ją kwestionuje a żaden dowód nie wskazuje na jego sprawstwo.

W konsekwencji rozstrzygnięcie Sądu Okręgowego jest wynikiem następujących szczegółowych argumentów:

- obwiniony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, twierdząc, że omijał pojazdy, które w nieuzasadniony sposób przyhamowały i stało się to w okolicach 150-200 metrów liczonych od początku pasów, a więc nie bezpośrednio przed przejściem dla pieszych; z kolei policjanci znajdowali się ok. 200 m za przejściem dla pieszych i nie mogli widzieć w szczegółach samego zdarzenia;

- w ocenie sądu I instancji wyjaśnienia obwinionego nie zasługiwały na walor wiarygodności wobec sprzeczności z treścią nagrania z dronu, lecz obecnie wobec braku dowodu z tego nagrania, wyjaśnienia te korzystają z domniemania prawdziwości, nie ma możliwości ich zakwestionowania;

- nadto uproszczona i dalece nieprzekonująca jest ocena zeznań świadków: funkcjonariuszy Policji: J. S., P. S., M. M.; zdaniem sądu zeznania te „są nie obarczone sprzecznościami z zasadami logiki, czy doświadczenia życiowego i mogły zatem zostać uznane za wiarygodny dowód w sprawie”, gdy w rzeczywistości zeznania te niczego nie wniosły do sprawy, świadkowie praktycznie niczego nie pamiętali ze zdarzenia. I tak: M. M. zeznał ( k.47), że „ …niczego nie pamiętam…, nie pamiętał odległości od pasów w jakiej pojazd wyprzedzał inne pojazdy…, … nie umiem powiedzieć , w jaki sposób doszło do ustalenia, że popełniono wykroczenie…,… nie pamiętam szczegółów co ustalono z drona…”. J. S. ( k.47 ) zeznał, że „ ..ja tylko ściągałem pojazdy z ulicy wywołane przez radiostację, resztą zajmowali się koledzy….” a P. S. zeznał, że „.. kolega prowadził kontrolę…, …nie pamiętam ale chyba chodziło o wyprzedzanie na pasach ( a nie przed pasami?? - przyp. SO ),…chyba z drona…”.

Sąd zaliczył też w poczet materiału dowodowego zapisy w notatnikach służbowych policjantów, lecz i w tym wypadku nie wniosły one niczego do sprawy. Nie zostały w nich odnotowane żadne szczegóły zdarzenia, które pozwalałyby na oceną czy obwiniony faktycznie dopuścił się zarzucanego mu czynu. W szczególności określenie miejsca, gdzie policjanci stali prowadząc kontrolę, czy w sposób pewny widzieli miejsce wyprzedzania innego pojazdu, czy rzeczywiście miało to miejsce przed przejściem dla pieszych i w jakiej odległości. Dopiero powyższe pozwoliłoby ocenić czy obwiniony wyczerpał znamiona wykroczenia z art. 86b § 1 pkt.3 kw.

Z powyższych względów Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok i uniewinnił K. B. od popełnienia zarzucanego mu czynu.