Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Bydgoszczy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 czerwca 2025 roku

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Karolina Chudzinska

po rozpoznaniu w dniu 10 czerwca 2025 roku w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy M. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o rentę socjalną

na skutek odwołania M. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z dnia 29 listopada 2023r., znak: (...)

oddala odwołanie

Sędzia Karolina Chudzinska

Sygn. akt VI U 14/24

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 29 listopada 2023r., znak: I/10/004177663 Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. odmówił ubezpieczonemu M. W. prawa do renty socjalnej na podstawie ustawy z dnia 27 czerwca 2003r. o rencie socjalnej (tekst jednolity - Dz. U. z 2025r., poz. 420), uzasadniając swoje stanowisko orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 24 listopada 2024r., która nie uznała ubezpieczonego za osobę całkowicie niezdolną do pracy.

Odwołanie od powyższej decyzji wniósł ubezpieczony, domagając się jej zmiany i przyznania żądanego świadczenia, bowiem spełnia wszystkie warunki niezbędne do jego przyznania, w tym jest całkowicie niezdolny do pracy.

W uzasadnieniu ubezpieczony podniósł, że jego schorzenia, w tym stan zdrowia fizycznego i psychicznego, powodują iż jest on niezdolny do jakiejkolwiek pracy. Jednocześnie ubezpieczony wskazał, iż nie zgadza się ze stanowiskiem Komisji Lekarskiej ZUS i niezbędnym jest powołanie przez sąd biegłych w celu oceny jego stanu zdrowia.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania, powołując się ponownie na okoliczności przytoczone w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji, a ponadto podał, iż ubezpieczony jest uprawniony do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy do dnia 31 maja 2027r.

Sąd ustalił i zważył co następuje:

Ubezpieczony M. W. urodził się dnia (...)

W dniu 27 lipca 2023 r. ubezpieczony złożył wniosek o rentę socjalną.

Lekarz orzecznik orzeczeniem z dnia 27 października 2023r. nie uznał ubezpieczonego za całkowicie niezdolnego do pracy.

Takie samo stanowisko zajęła Komisja Lekarska ZUS, która w orzeczeniu z dnia 24 listopada 2023r. nie stwierdziła całkowitej niezdolności do pracy u ubezpieczonego.

Decyzją z dnia 29 listopada 2023r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu prawa do renty socjalnej, uzasadniając swoje stanowisko orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 24 listopada 2024r., która nie uznała ubezpieczonego za osobę całkowicie niezdolną do pracy.

Ubezpieczony jest uprawniony do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy do dnia 31 maja 2027r.

- okoliczności bezsporne -

Stan faktyczny w przedmiotowej sprawie był bezsporny pomiędzy stronami i wynikał z dokumentów zawartych w aktach rentowych i aktach sprawy. Kwestią sporną była natomiast kwalifikacja prawna ustalonego stanu faktycznego i wykładnia przepisów zastosowanych przez organ rentowy jako podstawa zaskarżonej decyzji.

W ocenie Sądu zaskarżona decyzja organu rentowego z dnia 29 listopada 2023r. o odmowie prawa do renty socjalnej jest prawidłowa.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o rencie socjalnej - renta socjalna nie przysługuje osobie uprawnionej do emerytury, uposażenia w stanie spoczynku, renty z tytułu niezdolności do pracy, renty inwalidzkiej lub pobierającej świadczenie o charakterze rentowym z instytucji zagranicznych, renty strukturalnej, a także osobie uprawnionej do zasiłku przedemerytalnego, świadczenia przedemerytalnego lub nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego.

Renta socjalna jest świadczeniem mającym szczególny charakter, a wśród przesłanek warunkujących prawo do jej nabycia (art. 2 i art. 4 ustawy), brak jest wymogu posiadania jakiegokolwiek stażu ubezpieczeniowego, co wskazuje, iż jest ono przyznawane osobom, które ze względu na stan zdrowia powodujący całkowitą niezdolność do pracy powstałą wskutek naruszenia sprawności organizmu powstałego jeszcze przed wejściem na rynek pracy, nie miały możliwości "wypracowania" stażu ubezpieczeniowego, który dawałby im podstawę do skutecznego ubiegania się przynajmniej o rentę z tytułu niezdolności do pracy.

W konsekwencji renta socjalna stanowi świadczenie o charakterze zabezpieczającym, kompensującym brak możliwości uzyskania uprawnień do świadczeń z sytemu ubezpieczeń społecznych, a jej celem jest zapewnienie osobie spełniającej ustawowe warunki do przyznania tego świadczenia środków finansowych niezbędnych do życia.

Powyższe potwierdza także ugruntowana linia orzecznicza, w tym m.in.: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 kwietnia 2011 r., sygn. I UK 343/10, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 kwietnia 2008 r., sygn. I UK 264/07, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 2 lutego 2010 r., sygn. II UK 172/09, wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 9 września 2014 r., sygn. III AUa 1223/13, wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 4 grudnia 2014 r., sygn. III AUa 266/14.

Zatem, w momencie gdy o rentę socjalną ubiega się osoba, która nie tylko spełnia warunki nabycia prawa do któregokolwiek ze świadczeń wymienionych w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (tekst jednolity - Dz.U. z 2025r., poz. 420 ze zm.), ale również posiada ustalone prawo do któregokolwiek z tych świadczeń, to przyznanie jej prawa do renty socjalnej nie jest możliwe, gdyż byłoby to sprzeczne z celem ustawy, dla którego renta socjalna została ustanowiona (wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 4 grudnia 2014 r., sygn. III AUa 266/14).

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy należy wskazać, że na dzień złożenia wniosku o rentę socjalną, jak i wydania zaskarżonej decyzji odwołujący był uprawniony do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy do dnia 31 maja 2027r. (co nie było kwestią sporną w niniejszej sprawie). Ustalenie dla odwołującego prawa do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na podstawie art. 57 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity - Dz.U. z 2024r. poz.1631 ze zm.) wyklucza możliwość nabycia przez niego prawa do renty socjalnej. Powyższe wynika jednoznacznie z treści cytowanego powyżej art. 7 ust. 1 ustawy o rencie socjalnej.

Wobec powyższego, brak było podstaw prawnych do zmiany zaskarżonej decyzji, dlatego też Sąd działając na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o rencie socjalnej w zw. z art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. odwołanie ubezpieczonego oddalił.

Sędzia Karolina Chudzinska