Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Bydgoszczy

Sygn. akt.		VI U 212/15
	WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia								30 czerwca 2015r.
Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych na rozprawie w składzie:
		Przewodniczący:			SSO Maciej Flinik
		Protokolant:			st. sekr. sądowy Agnieszka Kozłowska
po rozpoznaniu w dniu				24 czerwca 2015r.					w Bydgoszczy
odwołania		W. P. przy udziale zainteresowanej B. P. (1)
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.
z dnia	1 grudnia 2014 r.					Nr	(...)
w sprawie			W. P.
przeciwko:			Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.
o wyłączenie z ubezpieczenia
oddala odwołanie

Sygn. akt VI U 212/15 UZASADNIENIE

Ubezpieczony W. P. wniósł odwołanie od decyzji (...) Oddział w B. z dnia 1 grudnia 2014 r. ( którą stwierdzono, iż nie podlega on jako pracownik B. P. (1) obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym w okresie od 20 września 2011 r. do 24 października 2013 r. oraz od 7 stycznia 2014 r. ) domagając się jej zmiany poprzez uznanie , że w okresach od 20 września 2011 r. i od 7 stycznia 2014 r. podlega obowiązkowym ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowemu, chorobowemu , wypadkowemu. W uzasadnieniu wskazał, iż ustaleniom organu rentowego , że w wymienionych wyżej okresach nie świadczył pracy na rzecz B. P. (1) ( jego żony ) przeczą dokumenty złożone przezeń do akt sprawy oraz :

- postanowienie Prokuratury Rejonowej B. - P. stanowiące dowód tego, iż w określonej dacie złożył doniesienie o przywłaszczeniu przez byłego pracownika firmy (...) dokumentów przewozowych i nawigacji ,

- oświadczenie A. A. potwierdzające, że wszelkie sprawy formalno – urzędowe związane ze zwrotem podatku VAT dla firmy załatwiane były przez niego jako pracownika tej firmy,

-oświadczenie (...)z którego wynika, że wszelkie sprawy formalno - urzędowe związane ze zleceniami za usługi przewozowe dla firmy (...) załatwiane były przez niego jako pracownika tej firmy

- oświadczenie M. K. z którego wynika, iż na przestrzeni lat 2012 – 2014 naprawy pojazdów należących do firmy żony załatwiał on jako pracownik

- mail potwierdzający , iż w ostatnich miesiącach przeprowadził kilka rozmów z J. N. , w trakcie których zwracał się do (...) spółka z o.o. sp. k. z zapytaniami o przeprowadzenie na rzecz b. P.usług windykacji kilku podmiotów

W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wniósł o jego oddalenie. W uzasadnieniu wskazał okresy, w jakich ubezpieczony będąc zgłoszony do ubezpieczeń społecznych przez B. P. (1) ( jego małżonkę ) pozostawał niezdolny do pracy , opisał treść zeznań złożonych przez B. P. (1) w toku postępowania kontrolnego , podnosił , iż inne osoby u niej zatrudnione nie potwierdziły zatrudnienia jej męża, a w czasie kiedy przebywał on na zwolnieniach lekarskich prowadzeniem firmy zajmowała się B. P. (1) i nie została zatrudniona inna osoba. Organ rentowy stwierdził, iż na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego brak jest wiarygodnych dowodów na świadczenie pracy przez odwołującego się , świadkowie nie potwierdzili bowiem jego zatrudnienia bądź wskazali na wykonywanie przezeń czynności innych aniżeli wynikałoby to z zajmowanego stanowiska. Zdaniem ZUS odwołujący nie podjął pracy w firmie (...) , natomiast czynność prawna płatnika składek i odwołującego się polegająca na spisaniu umów o pracę miała na celu jedynie wprowadzenie organu rentowego w błąd i w konsekwencji uzyskanie świadczeń z ubezpieczenia społecznego.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył co następuje :

Zainteresowana B. P. (1) firmuje działalność gospodarczą pod nazwą (...) w B.. Przedmiotem działalności jest wykonywanie usług transportowych i spedycyjnych. W/ w- na firma w latach 2011 – 2014 zatrudniała jednocześnie 2 lub 3 kierowców, którzy wykonywali zlecenia przewozowe pozyskiwane ( z działającej w internecie autogiełdy (...) ) przez odwołującego W. P. . Kierowcy rozliczani byli ( finansowo i organizacyjnie ) bądź przez odwołującego się , bądź przez B. P. (1). Małżonkowie P. ( posiadający rozdzielność majątkową ) , ale prowadzący wspólne gospodarstwo domowe w dniu 20 września 2011r. zawarli pomiędzy sobą ( B. P. (1) jako pracodawca, odwołujący się jako pracownik ) umowę o pracę na czas określony do 31 grudnia 2013 r. W/w- ny miał pracować na stanowisku kierowcy za wynagrodzeniem wynoszącym 4200 zł brutto. Od 5 października 2011 r. stał się niezdolny do pracy i otrzymał zasiłek chorobowy za 182 dni ( pobierał go do 3 kwietnia 2012 r. ) . Za okres od 4 kwietnia 2012 r. do 5 maja 2012 r. ZUS odmówił wypłaty zasiłku chorobowego. Ponownie odwołujący stał się niezdolny do pracy w okresie od 18 maja 2012 r. do 26 sierpnia 2012 r. ( za okres od 18 maja 2012 r. do 31 maja 2012 r. wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy wypłacił płatnik składek , za okres od 1 czerwca 2012 r. do 20 sierpnia 2012 r. zasiłek chorobowy wypłacił ZUS , natomiast za okres od 21 sierpnia 2012 r. do 26 sierpnia 2012 r. nastąpiła odmowa wypłaty zasiłku ) , od 4 września 2012 r. do 2 października 2012 r. oraz od 5 października 2012 r. do 6 lutego 2013 r. zasiłek chorobowy wypłacił ZUS. W okresie od 12 lutego 2013 r. do 22 października 2013 r. odwołujący ponownie pozostawał niezdolny od pracy ( od 12 lutego 2013 r. do 25 lutego 2013 r. wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy wypłacił płatnik składek , za okres od 26 lutego 2013 r. do 11 marca 2013 r. zasiłek chorobowy wypłacił ZUS , zaś za okres od 12 marca 2013 r. do 22 października 2013 r. odmówiono wypłaty zasiłku ). W dniu 7 stycznia 2014 r. strony zawarły kolejną umowę o pracę, tym razem na nieokreślony za wynagrodzeniem 5200 zł, z miejscem świadczenia pracy określonym jako (...). Przy czym na tą samą okoliczność powstały dwa różne dokumenty - jeden ze wskazanym stanowiskiem kierowcy , drugi z dopisanym do stanowiska kierowcy stanowiskiem pracownika administracyjnego Skierowanie do lekarza medycyny pracy z dnia 7 stycznia 2014 r. wskazywało , iż odwołujący będzie zajmował stanowisko pracownika administracyjnego – kierowcy. Zaświadczenie lekarskie z dnia 6 stycznia 2014 r. o zdolności odwołującego do pracy ( ze wskazaniem daty następnego badania okresowego – 6 stycznia 2017 r. ) dotyczyło jedynie stanowiska pracownika administracyjnego. Odwołujący ponownie stał się niezdolny do pracy od 13 stycznia i za okres do 26 stycznia 2014 r. wynagrodzenie chorobowe wypłacał mu płatnik składek, a za okres od 27 stycznia 2014 r. do 31 marca 2014 r. zasiłek chorobowy wypłacił mu organ rentowy, za kolejny okres trwający od 2 kwietnia do 30 kwietnia 2014r. od 2 maja 2014 r. do 14 lipca 2014 r. oraz od 13 sierpnia do 20 października 2014 r. zasiłek chorobowy wypłacił ZUS. W międzyczasie odwołujący otrzymał kolejne zaświadczenie lekarskie z dnia 15 lipca 2014 r. ze wskazaną datą kolejnego badania 15 lipca 2017 r . również dotyczące wyłącznie pracy na stanowisku pracownika administracyjnego. Odwołujący przedłożył kolejne zwolnienia lekarskie za okresy od 26 października 2014 r. do 5 listopada 2014 r. oraz od 10 listopada 2014 r. do 30 listopada 2014 r. Niezdolność odwołującego się do pracy była spowodowana schorzeniami natury neurologicznej ( schorzenia kręgosłupa ). Kolejne odmowy wypłaty odwołującemu się zasiłku chorobowego wynikały z tożsamości schorzeń powodujących niezdolność do pracy odwołującego się w poszczególnych okresach i braku wymaganej 60 – cio dniowej przerwy pomiędzy okresami niezdolności do pracy. Odwołania ubezpieczonego od kolejnych decyzji odmownych zostały oddalone prawomocnymi wyrokami sądów .

/ bezsporne , nadto umowy o pracę w aktach osobowych , zaświadczenia lekarskie k. 99 , 228 akt ZUS, decyzje o odmowie prawa do zasiłku chorobowego k. 6,10, 15, 19, 22 , 24, 27 ,45, 48 , wyroki sądowe k. 12 i 41 dokumentacji zasiłkowej ZUS , zeznania świadków - zapis AV k. 29 , częściowo zeznania odwołującego się i zainteresowanej - zapis AV k. 27, 68 akt sprawy /

W latach 2012 – 2014 r. odwołujący zajmował się załatwianiem spraw związanych z naprawą pojazdów firmy (...) . Naprawy te były zlecane firmie (...) M. K. w B., która wystawiła łącznie z tego tytułu 11 faktur . Tylko jedna faktura pochodzi z okresu, w jakim ubezpieczony pozostawał zdolny do pracy ( faktura z 24 stycznia 2013 r. 131/F/ (...)/13 ). Pozostałe są datowane w okresach, w których odwołujący korzystał z długotrwałych zwolnień lekarskich.

/ dowód : zestawienie faktur k. 49, częściowo zeznania odwołującego się i zainteresowanej - zapis AV k. 27, 68 akt sprawy /

W dniu 8 października 2013 r. ( w trakcie korzystania ze zwolnienia lekarskiego ) odwołujący złożył zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa przez jednego z pracowników zatrudnianych przez jego żonę.

/ dowód : postanowienie o odmowie wszczęcia dochodzenia k. 5 akt sprawy /

To odwołujący załatwiał pod kątem formalnym sprawy związane ze zwrotem podatku VAT dla firmy (...) . Na przestrzeni 2014 roku zajmował się również wszystkimi sprawami związanymi ze zleceniami na usługi przewozowe dla firmy żony . Od października do grudnia 2014 r. zwracał się również telefonicznie z zapytaniami do (...) o możliwość wykonania usług windykacji kilku podmiotów. W okresie od 7 do 12 stycznia 2014 r. w / w- ny prowadził rozmowy w sprawie wyjaśnienia szkody powstałej w transporcie papieru ze S. do F..

/ dowód : oświadczenia , korespondencja mailowa k. 6 – 8v akt sprawy , k. 54 – 61 akt ZUS , częściowo zeznania odwołującego się i zainteresowanej - zapis AV k. 27, 68 akt sprawy/

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił na podstawie zeznań świadków, częściowo zeznań odwołującego się i B. P. (1), a także w oparciu o przedłożone do prawy dokumenty, których autentyczności i wiarygodności nie ma podstaw kwestionować. Wyjątek stanowi dokumentacja pracownicza , w szczególności umowa o pracę z 7 stycznia 2014 r. oraz skierowania na badanie okresowe znajdujące się w przedłożonych aktach osobowych odwołującego się . Treść przedmiotowej umowy o pracę nie odpowiada treści umowy o pracę złożonej w toku postępowania przed organem rentowym ( w jednej z umów wskazano stanowisko kierowcy , w drugiej stanowisko kierowcy – pracownika administracyjnego, najpewniej dopisane ). Z kolei skierowanie na badanie zostało datowane na 7 stycznia 2014 r. tymczasem zaświadczenie o zdolności odwołującego się do pracy ( notabene jedynie na stanowisku pracownika administracyjnego ) nosi datę o dzień wcześniejszą tj . 6 stycznia 2014 r. Sąd nie dał również wiary zeznaniom odwołującego się oraz zainteresowanej w zakresie w jakim twierdzili, iż aktywność w zajmowaniu się sprawami firmy ograniczała się do okresów jego zdolności do pracy. Powyższemu przeczą tak dokumenty jak i zeznania świadków . Na marginesie należy jedynie zauważyć, iż gdyby w istocie czynności związane np. z pozyskiwaniem zleceń ( z T. ) lub naprawami floty samochodowej firmy wykonywała w okresach niezdolności odwołującego się do pracy ( znacznie dłuższych aniżeli okresy jego zdolności do pracy w latach 2011 – 2014 ) jego małżonka , z pewnością strona odwołująca się przedłożyłaby stosowną dokumentację powyższe potwierdzającą , czego jednak do dnia dzisiejszego nie uczyniła.

Odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie. Sąd Okręgowy podziela stanowisko pozwanego co do pozornego charakteru umowy o pracę zawartej przez odwołującego z zainteresowaną B. P. (1) ( jego żoną ) . W ocenie sądu odwołujący wraz z jego rzekomym pracodawcą usiłowali stworzyć pozory jego pracowniczego zatrudnienia w celu umożliwienia mu skorzystania ze świadczeń z ubezpieczenia społecznego w razie choroby. W istocie natomiast odwołujący się pracy w rozumieniu stosunku pracy zdefiniowanego w art. 22 kodeksu pracy czyli w reżimie stosunku pracy nie tylko nigdy nie świadczył, ale strony umowy o pracę nie miały nigdy zamiaru , aby w takich ramach ją świadczył. Powyższy przepis stanowi , iż przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca - do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem. Warunkiem powstania pracowniczego ubezpieczenia społecznego jest istnienie faktycznego stosunku pracy. O ważności stosunku pracy decyduje to, czy oświadczenia woli zawarte w umowie o pracę łączącej strony nie zawierają wad, które powodowałyby ich nieważność, bądź bezskuteczność. Dla ustalenia, że doszło do powstania pomiędzy stronami stosunku pracy, nie jest wystarczające spełnienie warunków formalnych zatrudnienia, takich jak podpisanie umowy o pracę, zgłoszenie do ubezpieczenia, a konieczne jest ustalenie, że strony miały zamiar wykonywać obowiązki wynikające z umowy o pracę i to czyniły. Zgodnie z dyspozycją przywołanego wyżej art. 22 k.p. stosunek pracy charakteryzuje się pewnymi szczególnymi cechami: konieczność osobistego wykonywania pracy, podporządkowanie pracodawcy, wykonywanie pracy na jego rzecz i ryzyko oraz odpłatność pracy. Istotą stosunku pracy jest zatem, aby m.in. praca odbywała się pod kierownictwem pracodawcy i by pracownik stosował się do jego poleceń związanych zwłaszcza z organizacją i przebiegiem pracy. Świadcząc umowę o pracę pracownik jest podporządkowany pracodawcy, co do czasu, miejsca i sposobu jej wykonywania. Stosunek pracy jest stosunkiem zobowiązaniowym uzewnętrzniającym wolę umawiających się stron. Po stronie pracownika musi zatem istnieć chęć świadczenia pracy oraz możliwość jej świadczenia, a po stronie pracodawcy potrzeba zatrudnienia i korzystania z tej pracy za wynagrodzeniem ( tak w wyroku z dnia 14 października 2014 r. III AUa 25/14 ).

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy , w pierwszym rzędzie należy zauważyć, iż na przestrzeni lat 2011 – 2014 odwołujący się zdolny do pracy był raptem kilka razy po kilkanaście dni. Już w dwa tygodnie po zawarciu pierwszej umowy o pracę w dniu 20 września 2011 ubezpieczony stał się niezdolny do pracy i rozpoczął korzystanie z zasiłku chorobowego , co trwało do maja następnego roku. Ponownie w/w- ny stał się niezdolny do pracy kilkanaście dni po zakończeniu korzystania ze zwolnienia lekarskiego ( po 5 maja 2012 r. ) przebywając następnie ( od 18 maja 2012 r. ) na kolejnych zwolnieniach lekarskich , co trwało do lutego 2013. Podobna sytuacja powtórzyła się w następnych miesiącach . W ocenie sądu przerwy w okresach długotrwałej niezdolności do pracy nie były przypadkowe, a służyły niczemu więcej jak tylko otwarciu nowych okresów zasiłkowych ( co wykluczyła jednak tożsamość schorzeń i stwierdzany przez biegłych w istocie nieprzerwany charakter niezdolności do pracy ) . Abstrahując od tego, iż wątpliwym jest ( uwzględniając rodzaj schorzeń na które cierpi ubezpieczony - ich przewlekły charakter ) , aby na kilka , kilkanaście dni czy tez kilka tygodni odzyskiwał on zdolność do pracy, należy stwierdzić, iż w pojawiających się krótkich przerwach w korzystaniu ze zwolnień lekarskich odwołujący się nie świadczył pracy w ramach stosunku pracy ( w rozumieniu art. 22 k.p. ) , tylko wykonywał te same czynności typu załatwianie zleceń przewozowych , organizowanie pracy kierowców zatrudnianych przez jego małżonkę czyli generalnie spraw związanych nieodłącznie z profilem prowadzonej firmy ( firma (...) to firma transportowa ) , które w okresach korzystania z zasiłków chorobowych wykonywał jako osoba faktycznie współprowadząca firmę czyli osoba współpracująca w ramach działalności gospodarczej zarejestrowanej na żonę . W istocie bowiem brak było podporządkowania pracowniczego pomiędzy małżonkami - odwołujący się prowadził działalność wspólnie z małżonką , być może to on był nawet osobą faktycznie zarządzającą całą firmą . Obecnie natomiast próbuje tego typu aktywność „ podciągnąć „ pod rzekome świadczenie pracy w ramach fikcyjnego ( pozornego ) stosunku pracy. Z zeznań świadków zatrudnionych w firmie (...) wynika, iż kierowcy byli rozliczani ( między innymi z pobranych pieniędzy czy też dokumentów przewozowych ) zarówno przez odwołującego się jak i jego żonę, a w/ w- nego traktowali nie tyle jako pracownika firmy (...) co jako jej współwłaściciela ( „ szefa „ ). Materiał dowodowy zebrany w sprawie nie pozostawia wątpliwości co do tego , iż w okresach w których odwołujący się korzystał z zasiłku chorobowego ( i powinien był korzystać z ochrony od pracy ) , zajmował się firmą . Z przedłożonych przezeń dokumentów wynika między innymi , iż w dacie w której przebywał na zwolnieniu lekarskim złożył zawiadomienie do organów ścigania . W okresach niezdolności do pracy zlecał również naprawy firmowych samochodów. Tylko w jednym przypadku w oparciu o daty na fakturach wystawionych za wykonane naprawy można taką naprawę czasowo umiejscowić w przerwie pomiędzy kolejnymi okresami jego niezdolności do pracy . W pozostałych przypadkach daty wystawionych faktur wskazują na wykonanie poprzedzających ich napraw w okresach długotrwałej niezdolności odwołującego się do pracy. W przedłożonej korespondencji mailowej datowanej na 15 grudnia 2014 r. kontrahent J. N. odmawiając złożenia jakichkolwiek pisemnych oświadczeń wobec ZUS potwierdził, iż w ciągu ostatnich dwóch miesięcy ( a zatem od października do grudnia 2014 r. ) przeprowadził z odwołującym się kilka rozmów telefonicznych. Rozmowy takie miały zatem miejsce w okresie pozostawania przez w / w- nego na zwolnieniach lekarskich ( zaświadczenia lekarskie złożył za okresy od 13 sierpnia 2014 r. do 20 października 2014 r. , od 26 października 2014 r. do 5 listopada 2014 r., 10 listopada 2014 r. do 30 listopada 2014 r. ). Strona powodowa nie przedłożyła jakiegokolwiek konkretnego dowodu na wykonywanie czynności pracowniczych , innych aniżeli te, które wykonywał odwołujący wykonywał również w okresach niezdolności do pracy. Świadkowie czy też kontrahenci formy nie byli w stanie wskazać okresów szczególnej aktywności odwołującego się jako osoby załatwiającej określone sprawy w firmie , co byłoby naturalne gdyby w / w – ny zajmował się pozyskiwaniem zleceń, rozliczaniem kierowców czy też naprawami samochodów w krótkich i sporadycznych okresach swojej zdolności do pracy. Zarówno przedłożone przez odwołującego się oświadczenia , jak tez zeznania świadków w zdecydowanej większości nie pozwalają umiejscowić opisywanych czynności jakie miał wykonywać na rzecz firmy (...) w konkretnym przedziale czasowym. Przykładowo z dołączonego oświadczenia A. A. wynika jedynie, iż w jakimś okresie ubezpieczony od strony formalnej załatwiał wszystkie sprawy związane ze zwrotem podatku VAT z zagranicy. Przedmiotowe oświadczenie datowane jest na 9 grudnia 2014 r., a jak wynika z niezakwestionowanych informacji podanych przez organ rentowy w okresie poprzedzającym powyższą datę - niemal w ciągłości od 27 stycznia 2014 r. do 30 listopada 2014 r. w / w- ny pozostawał niezdolny do pracy. Świadek J. K. potwierdził wykonywanie przez odwołującego się czynności związanych z rozliczaniem kierowców , jednak z uwagi na jego okres zatrudnienia w firmie – od 20 grudnia 2013 do 31 stycznia 2014 oraz okres rzekomej pracy powoda przypadający od listopada 2013 do 13 stycznia 2014 nie sposób ustalić, w którym okresie miały one miejsce – czy do 13 stycznia 2014 czyli do momentu rozpoczęcia korzystania przez odwołującego się ze zwolnienia lekarskiego, czy też po te dacie, czy może w każdym z tych okresów. Podobnie rzecz się ma w przypadku drugiego ze świadków – M. F. . Świadek ten przyznał, iż kontakty z odwołującym się choć z różną częstotliwością miały miejsce w całym okresie jego zatrudnienia u B. P. (2) ( lata 2011 – 2013 ). Nie był w stanie wskazać konkretnych okresów, w jakich kontaktował się z odwołujących . Co więcej stwierdził, iż został przez niego przeszkolony w kwietniu lub maju 2011 r. w momencie podejmowania pracy u B. P. (1), a zatem w czasie, w którym odwołujący nie był w ogóle zatrudniony w firmie małżonki ( co potwierdza tezę, iż odwołujący był w istocie osobą współprowadzącą firmę zarejestrowaną na jego żonę ). Jedynym materialnym dowodem wykonywania konkretnych czynności w okresie kiedy odwołujący się odzyskiwał zdolność do pracy są oświadczenia G. S. o współpracy z odwołującym się w sprawie odbioru samochodu z F.w dniach od 7 do 12 stycznia 2014 r. , P. S. dotyczące tego samego zdarzenia ( szkody w transporcie we F. ) oraz dwa potwierdzenia - jedno dotyczące nawiązania współpracy . drugie dotyczące dostarczenia dokumentów ( k. 55 – 61 i k. 97 – 98 akt ZUS ) . Powyższe nie ma jednak jakiegokolwiek znaczenia jeżeli się zważy na fakt, iż te same rodzajowo czynności ( organizowanie pracy kierowców, wydawanie im dyspozycji, wyszukiwanie zleceń, nawiązywanie współpracy czy naprawy ) odwołujący wykonywał w trakcie korzystania ze zwolnień lekarskich. W okolicznościach niniejszej sprawy można wręcz mówić o korzystaniu przez odwołującego się ze zwolnień lekarskich niezgodnie z ich przeznaczeniem . W ocenie sądu w rzeczywistości nigdy nie doszło do realizacji stosunku pracy wynikającego z zawartej pomiędzy małżonkami umowy. Relacje odwołującego i jego formalnego pracodawcy ( małżonki ) na którą zarejestrowana była firma transportowa , powyższych warunków nie spełniają, jak wynika bowiem z całokształtu materiału dowodowego zebranego w sprawie, odwołujący był w istocie osobą współpracującą w firmie i czynności z związane z jej prowadzeniem wykonywał zarówno w sporadycznych i krótkotrwałych okresach zdolności do pracy jaki w licznych , długotrwałych okresach orzekanej niezdolności do pracy, a zawarta umowa o pracę miała służyć jedynie uzyskaniu świadczeń z ubezpieczenia społecznego. Stosownie do treści art. 8 ust 11 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych za osobę współpracującą z osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność oraz zleceniobiorcami, o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4 i 5, uważa się małżonka, dzieci własne, dzieci drugiego małżonka i dzieci przysposobione, rodziców, macochę i ojczyma oraz osoby przysposabiające, jeżeli pozostają z nimi we wspólnym gospodarstwie domowym i współpracują przy prowadzeniu tej działalności lub wykonywaniu umowy agencyjnej lub umowy zlecenia; nie dotyczy to osób, z którymi została zawarta umowa o pracę w celu przygotowania zawodowego. Ubezpieczony jako osoba współpracująca , taki był bowiem faktyczny jego status – pozostawał z małżonką we wspólnym gospodarstwie domowym i w określonej ( pomiędzy małżonkami, najpewniej dominującej ) części zajmował się firmą transportową zarejestrowaną na małżonkę ( zajmując się całą logistyką i organizacją ) , jako taki nie mógł podlegać ubezpieczeniu pracowniczemu. Stosunek pracy wymaga rodzajowego określenie pracy , jaką pracownik ma wykonywać na rzecz pracodawcy. Tymczasem odwołujący wykonywał również, a może wszystkim inne czynności , aniżeli te wskazane w umowie o pracę ( kierowcy , czy pracownika administracyjnego ). Pracy w charakterze kierowcy praktycznie w ogóle nie świadczył, a prace polegające na pozyskiwaniu zleceń czy organizowaniu napraw pojazdów trudno określić administracyjnymi ( biurowymi ). Brak podstaw by stwierdzić istnienie jakiegokolwiek stosunku podporządkowania między ubezpieczonym i jego małżonką. Zakres czynności wykonywanych przezeń , związanych z prowadzoną działalnością był tak szeroki, iż należy mówić o prowadzeniu przezeń firmy, a nie wykonywaniu prac pod kierownictwem małżonki. O tym , iż tak odwołujący jak i jego małżonka czynili wszystko by uzasadnić zarówno samo zawarcie umowy o pracę jak i wysokość przyznanego odwołującemu wynagrodzenia ( 5200 zł ) świadczy fakt, iż mimo zawarcia umowy o prac na stanowisku kierowcy - pracownika administracyjnego ( notabene w tym zakresie istnieją dwie różne umowy o pracę , w tym jedna z dopisanym stanowiskiem pracownika administracyjnego, druga przedłożona pierwotnie w toku postępowania przed organem rentowym jedynie z angażem kierowcy ) , zaświadczenie o zdolności do pracy ( będące warunkiem dopuszczenia pracownika do pracy ) dotyczy już jedynie pracownika administracyjnego. Można wnioskować, iż stanowisko kierowcy miało uzasadniać wysokość przyznanego odwołującemu się wynagrodzenia, jednak z uwagi na to , iż jego stan zdrowia nie pozwalał uzyskać zaświadczenia o zdolności do pracy na takim stanowisku, zaświadczenie o zdolności do pracy zostało wystawione wyłącznie w odniesieniu do drugiego z zajmowanych przezeń formalnie stanowisk ( lekarz medycyny pracy nie chciał zapewne wystawić chorującemu stale na schorzenia kręgosłupa odwołującemu się zaświadczenia o jego zdolności do pracy na stanowisku kierowcy , bez takiego angażu trudno natomiast byłoby uzasadnić przyznanie mu relatywnie bardzo wysokiego wynagrodzenia ). Co więcej, wiele wskazuje na to , iż dokumentacja pracownicza w postaci umów o pracę, przynajmniej tej z 7 stycznia 2014 r. znajdująca się w aktach osobowych została sporządzona na potrzeby niniejszego postępowania, albowiem jak wspomniano już wcześniej umowa o pracę znajdująca się w aktach ZUS ( a wiec ta złożona wcześniej ) wskazuje wyłącznie stanowisko kierowcy, gdy tymczasem na tej w aktach osobowych wyraźnie dopisano stanowisko kierowcy - pracownika administracyjnego .

Reasumując, materiał dowodowy zebrany w sprawie pozwala stwierdzić, iż odwołujący się nie świadczył pracy w reżimie stosunku pracy, nie wykonywał określonych rodzajowo w umowie o prace czynności ( kierowcą nie był w ogóle, a pozostałe czynności nie odpowiadały , przynajmniej w dużej części standardowemu rozumieniu czynności administracyjnych ) , nie wykonywał ich codziennie ani pod nadzorem ( kierownictwem małżonki ). Wręcz przeciwnie z zeznań świadków oraz w oparciu o dokumenty dołączone do sprawy wyłania się obraz ubezpieczonego jako permanentnie ( również w okresach orzekanej niezdolności do pracy ) wykonującego typowe czynności zarządcze związane z prowadzeniem firmy zarejestrowanej na jego żonę. Łącząca strony umowa o pracę była zatem w istocie umową pozorną i z mocy prawa nieważną, a to w myśl art. 83 § 1 k.c. w związku z art. 300 k.p. W rezultacie odwołujący się nie mógł podlegać ubezpieczeniom społecznym z tytułu zatrudnienia w myśl art. 6 ust. 1 pkt 1 i art. 11 ust. 1 i art. 12 ust. 1 u.s.u.s.

W tym stanie rzeczy , Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c w zw. z art. 83 k.c. oddalił odwołanie jako bezzasadne.