Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Bydgoszczy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 czerwca 2025 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący Sędzia Karolina Chudzinska

Protokolant – protokolant sądowy Dominika Robacka

po rozpoznaniu w dniu 5 czerwca 2025 r. w Bydgoszczy

na rozprawie

odwołania: P. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

z dnia 9 lutego 2024 r., znak: (...)

w sprawie: P. P.

przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

o emeryturę pomostową

1.  Zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje ubezpieczonemu prawo do emerytury pomostowej począwszy od dnia 1 listopada 2023r.

2.  Zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. na rzecz ubezpieczonego P. P. kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w sprawie wraz z odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia, którym je zasądzono, do dnia zapłaty.

3.  Stwierdza, że organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Sędzia Karolina Chudzinska

Sygn. akt VI U 450/24

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 9 lutego 2024r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( t.j. Dz.U. z 2023r., poz. 1251 ze zm. ) oraz ustawy o emeryturach pomostowych z dnia 19 grudnia 2008 r. (Dz.U. z 2023 r. poz. 164), odmówił ubezpieczonemu P. P. prawa do emerytury pomostowej. Organ rentowy podniósł, iż ubezpieczony nie spełnia przesłanek wynikających z art. 4 oraz art. 49 ustawy o emeryturach pomostowych dotyczących pracy w warunkach szczególnych w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych, tj. pracy wymienionej w załączniku 1 lub 2 ustawy.

Odwołanie od powyższej decyzji wniósł ubezpieczony domagając się jej zmiany i przyznanie żądanego świadczenia, bowiem spełnia wszystkie przesłanki niezbędne do jego nabycia a także zasądzenia zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o oddalenie wniesionego odwołania, powołując się ponownie na okoliczności przytoczone w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Ubezpieczony P. P. ( ur. (...) ) złożył wniosek o przyznanie prawa do emerytury pomostowej. Organ rentowy uznał za udowodniony łączny staż pracy w wymiarze 42 lata 10 m-cy i 26 dni, przy czym zakwestionował okresy pracy w warunkach szczególnych wskazywane przez ubezpieczonego, podnosząc, iż pracodawca nie potwierdził, że ubezpieczony wykonywał pracę wymienioną w załączniku nr 1 lub 2 ustawy o emeryturach pomostowych.

Sporne pozostawało to, czy ubezpieczony posiada co najmniej 15 letni okres pracy w warunkach szczególnych.

Ubezpieczony P. P. pracuje na cały etat w (...) w I. od 2 kwietnia 1984r. Od początku zatrudnienia ubezpieczony pracował w ochronie p-pożarowej. Stanowisko zajmowane przez ubezpieczonego było różnie nazywane : mechanik – kierowca wozu bojowego, kierowca wozu bojowego ( pracujący w Dziale Transportu ), konserwator sprzętu gaśniczego i obsługa wozu bojowego ( pracujący w Dziale BHP ). Z dniem 1 sierpnia 2003r. zatrudniono ubezpieczonego na stanowisku Inspektora p.poż. Ubezpieczonemu wypłacano wynagrodzenie za posiadany stopień starszego strażaka. Odbył on też szereg kursów, m.in. kurs obsługi motopompy, kurs specjalistycznego ratownika – chemika. Do 2010r. do obowiązków ubezpieczonego należała obsługa wozu bojowego ( samochodu specjalistycznego o ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony ). Ubezpieczony był zobowiązany do utrzymania wspomnianego pojazdu a także sprzętu gaśniczego w stałej gotowości oraz do udziału w organizowanych ćwiczeniach p-pożarowych. Jako kierowca – strażak zajmował się gaszeniem pożarów na terenie zakładu i poza nim, a także zabezpieczaniem terenu skażonego. U trzymywał też stałą łączność z jednostką Straży Pożarnej w I. i wyjeżdżał na każde wezwanie. Kontrolował też sprzęt gaśniczy znajdujący się na terenie Zakładu. W dniu 06.12.2023r. (...) S.A. wystawiła ubezpieczonemu Świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach w okresie od 02.04.1984r. do 31.12.1999r. na stanowisku : kierowcy samochodu ciężarowego ( wozu bojowego ) o całkowitym ciężarze powyżej 3,5 tony ( Wykaz A Dział VIII poz. 2 Rozporządzenia ). Ubezpieczony nie korzystał z urlopów bezpłatnych, nie miał też dłuższych zwolnień lekarskich.

Sąd dokonał ustalenia stanu faktycznego na podstawie dokumentacji zgromadzonej w aktach sądowych, dokumentacji pracowniczej, jak i znajdującej się w aktach organu rentowego ZUS a także na podstawie zeznań ubezpieczonego oraz świadków: A. G. i J. K. ( nagranie rozprawy z dnia 05.06.2025r. ). Sąd uznał za wiarygodne zeznania ubezpieczonego oraz zeznania świadków z uwagi na to, iż sformułowane przez nich twierdzenia były jasne, spójne, logiczne i nie budzące wątpliwości. Dowody, które Sąd uznał za zasługujące na danie im wiary posłużyły do ustalenia okoliczności faktycznych, których ustalenie było niezbędne do wydania rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie.

Sąd zważył, co następuje:

Przenosząc ustalony w sprawie stan faktyczny na grunt przepisów prawa stwierdzić należało, że odwołanie ubezpieczonego zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 4 ustawy o emeryturach pomostowych z dnia 19 grudnia 2008 r., prawo do emerytury pomostowej, z uwzględnieniem art. 5-12, przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1) urodził się po dniu 31 grudnia 1948 r.;

2) ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat;

3) osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn;

4) ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5-9 i art. 11 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn;

6) po dniu 31 grudnia 2008 r. wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

W myśl art. 3 ust. 5 wspomnianej ustawy, za pracowników wykonujących prace o szczególnym charakterze uważa się pracowników wykonujących po dniu wejścia w życie ustawy, w pełnym wymiarze czasu pracy, prace, o których mowa w ust. 3.

Zgodnie z brzmieniem art. 49 przywołanej ustawy, prawo do emerytury pomostowej przysługuje również osobie, która:

1) po dniu 31 grudnia 2008 r. nie wykonywała pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

2) spełnia warunki określone w art. 4 pkt 1-5 i 7 i art. 5-12;

3) w dniu wejścia w życie ustawy miała wymagany w przepisach, o których mowa w pkt 2, okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3.

Jak wynika z przeprowadzonego postępowania dowodowego, ubezpieczony spełnia warunki niezbędne do nabycia emerytury pomostowej, wymienione w przytoczonym wyżej art. 49, albowiem praca jaką wykonywał co najmniej do 31.07.2003r., gdy zatrudniono go na stanowisku Inspektora BHP jest pracą wymieniona w zał. nr 2 pkt 9 i 20 do ustawy o emeryturach pomostowych ( zgodnie z art. 15 pkt 2 ustawy o ochronie p-pożarowej – jednostkami ochrony p-pożarowej jest zakładowa straż pożarna a zgodnie z pkt 8 – inne jednostki ratownictwa ) .

Mając powyższe na uwadze poczynione w sprawie ustalenia i rozważania należy stwierdzić, że ubezpieczony spełnia przesłanki niezbędne do nabycia emerytury pomostowej, dlatego też Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję, jak w sentencji.

O kosztach orzeczono w myśl art. 98 k.p.c.

Biorąc pod uwagę, że wszelkie wątpliwości dotyczące charakteru pracy ubezpieczonego mogły zostać wyjaśnione dopiero w toku postepowania sądowego, Sąd w pkt 2 wyroku nie obciążył organu rentowego odpowiedzialnością za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Sędzia Karolina Chudzinska