Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VI U 856/21 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Bydgoszczy z 2022-02-03

Sygn. akt VI U 856/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 lutego 2022r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący Sędzia Karolina Chudzinska

po rozpoznaniu w dniu 3 lutego 2022r. w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy M. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

o rentę z tytułu niezdolności do pracy

w związku z odwołaniem ubezpieczonego od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

z dnia 13 maja 2021r., znak (...)

1.  Zmienia decyzję Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. z dnia 13 maja 2020r., znak (...) i przyznaje ubezpieczonemu prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres od 1 marca 2021r. do 31 sierpnia 2023r

2.  Stwierdza, że organ rentowy ponosi odpowiedzialność za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania wyroku.

Sędzia Karolina Chudzinska

Sygn. akt VI U 856/21

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 13 maja 2021r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. odmówił M. S. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( tekst jednolity Dz. U. z 2018r., poz. 1270 ze zm. ), uzasadniając swoje stanowisko orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 12 maja 2021r., która nie uznała ubezpieczonego za osobę niezdolną do pracy.

Odwołanie od powyższej decyzji wniósł ubezpieczony, domagając się jej zmiany i przyznania renty, bowiem spełnia wszystkie warunki niezbędne do jej przyznania.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania, powołując się ponownie na okoliczności przytoczone w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił i zważył co następuje:

Zgodnie z art. 57 ust. 1 i 2 ustawy przytoczonej na wstępie – renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnia łącznie następujące warunki :

1)  jest niezdolny do pracy,

2)  ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy,

3)  niezdolność do pracy powstała w okresach wskazanych w ustawie, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Przy czym w myśl art. 12 wspomnianej wyżej ustawy – niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu.

Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Kwestią sporną w przedmiotowej sprawie było ustalenie stanu zdrowia ubezpieczonego i jego wpływu na zdolność do pracy, w szczególności ustalenie, czy stan zdrowia ubezpieczonego powoduje jego całkowitą bądź częściową niezdolność do pracy.

W celu rozstrzygnięcia powyższej kwestii Sąd przeprowadził dowód z opinii biegłych sądowych, lekarzy następujących specjalizacji :

- psychiatry,

- psychologa,

którzy rozpoznali u ubezpieczonego poniższe schorzenia:

- schizofrenię paranoidalną,

- uzależnienie od środków psychoaktywnych w wywiadzie.

Zdaniem biegłych sądowych ubezpieczony jest częściowo niezdolny do pracy od dnia złożenia wniosku o rentę do 31 sierpnia 2023r., jako przyczynę istniejącej niezdolności do pracy biegli wskazali występującą u ubezpieczonego schizofrenię, wyjaśniając, że ubezpieczony nie jest zdolny do podjęcia i utrzymania zatrudnienia. W opinii uzupełniającej biegli podali, że długotrwała niezdolność ubezpieczonego do pracy istnieje od daty pierwszej hospitalizacji psychiatrycznej, tj. od dnia 30.06.2020r., od tego bowiem momentu ubezpieczony nie był już zdolny do regularnego wykonywania zatrudnienia w celu osiągnięcia wynagrodzenia.

- dowód – opinia biegłych sądowych ( k. 18 – 20, k. 39 akt ).

Żadna ze stron nie wniosła zastrzeżeń do opinii. W piśmie z dnia 17.01.2022r. organ rentowy podał, że nie zgłasza zastrzeżeń do opinii, a następnie pismem z dnia 19.01.2022r. wyjaśniono, że na dzień 30.06.2020r., tj. dzień powstania częściowej niezdolności do pracy, ubezpieczony spełnia warunki stażowe niezbędne do uzyskania żądanego świadczenia.

W tej sytuacji Sąd pozytywnie ocenił opinię biegłych sądowych została ona bowiem sporządzona przez specjalistów z zakresu schorzeń, które dolegają ubezpieczonemu, a oparta została na dokumentacji medycznej i przeprowadzonych badaniach.

Mając powyższe na uwadze, Sąd uznał, że wniesione odwołanie zasługuje na uwzględnienie i działając na podstawie art. 477 14 § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję, jak w punkcie 1 wyroku, potwierdzając prawo ubezpieczonego do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy począwszy od miesiąca, w którym złożył wniosek o rentę, albowiem, jak wynika z opinii biegłych sądowych, już wówczas był częściowo niezdolny do pracy.

Sędzia Karolina Chudzinska

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Daromiła Pleśniak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Bydgoszczy
Osoba, która wytworzyła informację:  Sędzia Karolina Chudzinska,  Karolina Chudzinska
Data wytworzenia informacji: