Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Bydgoszczy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 listopada 2017 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Ewa Milczarek

Protokolant – sekr. sądowy Sylwia Sawicka

po rozpoznaniu w dniu 7 listopada 2017 r. w Bydgoszczy

na rozprawie

odwołania: W. R.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z dnia 15 maja 2017 r., znak: (...)

w sprawie: W. R.

przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o emeryturę

1)  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonej W. R. prawo do emerytury od dnia (...)

2)  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. na rzecz ubezpieczonej kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego,

3)  stwierdza, że organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Sygn. akt VIU 959/17

UZASADNIENIE

Decyzją Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 15 maja 2017 roku organ rentowy odmówił ubezpieczonej W. R. przyznania prawa do emerytury. Organ rentowy zaliczył ubezpieczonej z okresu pracy w Hucie (...) Spółka Akcyjna w (...) lat i 6 dni, odmawiając zaliczenia z tego okresu pracy w tym zakładzie dwóch okresów pracy: od 6 października 1990 do 31 grudnia 1992 i od 2 sierpnia 1993 do 31 marca 1997 roku. Odwołanie od tej decyzji złożyła ubezpieczona, powołując się na to, że przepracowała co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Powołując się na dokumentację zawartą w jej aktach osobowych, a w szczególności na świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach z 31 maja 2017 roku. Ubez..., organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania podtrzymując dotychczasową argumentację. Sąd Okręgowy ustalił, że ubezpieczona, która wniosek złożyła o emeryturę 4 maja 2017 roku, wiek wymagany przepisami prawa osiągnęła (...)roku, bowiem urodziła się (...). Ubezpieczona zatrudniła się od 1 września 1977 roku w Hucie (...), ale jako uczeń Przyzakładowej (...) Szkoły Zawodowej, ucząc się zawodu zdobnika szkła. Po ukończeniu tej szkoły ubezpieczona podjęła pracę w Hucie (...). W szczególnych warunkach ubezpieczona pracowała od 21 czerwca 1980 roku jako zdobnik szkła do 28 czerwca 86..., 83. Następnie w tym samym charakterze pracowała do 31 grudnia 83 roku. Od 1 stycznia 1984 roku do 31 lipca 1987 roku dalej pracowała jako zdobnik szkła, wykonując prace określoną w dziale XIII załącznika A do Rozporządzenia Rady Ministrów, konkretnie określoną w punkcie 12 tego działu. Następnie ubezpieczona korzystała z urlopu wychowawczego. Powróciła do pracy 12 marca 1990 roku i pracowała do 5 października 1990 roku jako pracownik transportowy, zajmując się transportowaniem i odnoszeniem półproduktów od hutników w określone miejsce celem dalszego procesu technologicznego. Ten okres do 5 października 1990 roku organ rentowy zaliczył ubezpieczonej jako pracę w szczególnych warunkach, ponieważ świadectwo pracy z 19 marca 2008 roku wymieniało ten okres do 5 października jako pracę w szczególnych warunkach. Następny okres wymieniony w świadectwie pracy to był okres od 1 stycznia 93 roku. A więc Sąd Okręgowy na podstawie zeznań ubezpieczonej, zeznań świadka H. M.
[ f 00:04:58.386]
, a także dokumentów zawartych w aktach osobowych ustalił, że od 6 października 1990 roku praktycznie do końca roku 98-go, czyli do 31 grudnia 98, ubezpieczona pracowała faktycznie jako pakowacz szkła, mimo posiadania formalnego angażu na magazynową i na pracownika magazynu. Stałą pracą w szczególnych warunkach było dla ubezpieczonej pakowanie szkła kryształowego w jednostkowe opakowania i opakowania zbiorcze, czyli wykonywanie takiej samej pracy, jaką organ rentowy zaliczył ubezpieczonej począwszy od 1 stycznia 93 roku do 1 sierpnia 93 i od 1 kwietnia 97 do 31 grudnia 90..., 98 roku. Tę pracę należało zakwalifikować jako pracę przy produkcji drobnych wyrobów ze szkła, bowiem produkcja drobnych wyrobów ze szkła, o której mowa w punkcie 20 działu XIV załącznika A do Rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 83 obejmowała również pakowanie jako finalny efekt tej pracy przy produkcji tych drobnych wyrobów ze szkła, którymi były wyroby ze szkła kryształowego. To jakie czynności wykonywała ubezpieczona, zostało uwidocznione w wystawionym jej z datą 31 maja 2017 roku świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach, w szczególnym charakterze, gdzie objęto cały okres zatrudnienia od 21 czerwca 80 roku z przer..., do 30 lipca 87, a następnie okres od 12 marca 1990 roku. Stan faktyczny sprawy Sąd więc ustalił na podstawie dokumentów w aktach osobowych ubezpieczonej, której prawdziwości strony nie kwestionowały, a w szczególności świadectwa pracy i świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach, zeznań świadka H. M., którym Sąd dał wiarę, bowiem na bieżąco ona obserwowała pracę ubezpieczonej i jej zeznania są zgodne z zeznaniami samej ubezpieczonej, w związku z tym brak podstaw, żeby odmówić tym zeznaniom wiarygodności, a ponadto zeznania zarówno świadka, jak i ubezpieczonej potwierdzone są dokumentami znajdującymi się w aktach osobowych. Sąd nie uwzględnił tego angażu na pracownika magazynowego, bowiem z zeznań świadków w sposób niebudzący wątpliwości wynika, że stałą pracą w pełnym wymiarze czasu pracy była praca ubezpieczonej jako pakowacza szkła w tych dwóch spornych okresach, których organ rentowy nie uwzględnił w swoich wyliczeniach. Po ustaleniu takiego stanu faktycznego, Sąd dokonał jego oceny w aspekcie brzmienia artykułu 184 Ustawy emerytalnej w związku z przepisami Rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 83 roku w sprawie wykonywania..., w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Przesłankami zarówno z tego rozporządzenia, jak i z artykułu 184, do uzyskania prawa w obniżonym wieku jest praca co najmniej 15 lat w szczególnych warunkach. Oczywiście praca stała i w pełnym wymiarze czasu pracy. Ubezpieczona zdaniem Sądu Okręgowego ten warunek spełniła, bowiem pracowała co najmniej przez 15 lat w Hucie (...), wykonując różne prace określone w dziale XIII jako zdobnik szkła, jako transportowy i pakowacz. To wszystko były prace przy produkcji wyrobów szklanych określone zarówno w punkcie 12, jak i w punkcie 3, jak i w punkcie 20 w dziale XIV załącznika A do Rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 83 roku. Dlatego skoro ubezpieczona wymóg wieku spełniła w dniu (...)roku, bo ukończyła wtedy 55 lat życia, Sąd Okręgowy na podstawie artykułu 477 ze znaczkiem 14 paragraf 2 Kodeksu postępowania cywilnego zmienił zaskarżoną decyzję przyznając ubezpieczonej prawo do emerytury właśnie od (...)roku. Jednocześnie z uwagi na to, że Sąd musiał przeprowadzić postępowanie dowodowe, możliwe z uwagi na to, że przed Sądem nie obowiązują ograniczenia dowodowe, których, które ograniczają organ rentowy przy wydawaniu decyzji, a więc Sąd przeprowadził dowód ze świadków, ściągnął dokumenty i przeprowadził dowód z przesłuchania ubezpieczonej, Sąd w punkcie trzecim wyroku stwierdził brak odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji na podstawie artykułu 118 ustęp 1a Ustawy emerytalnej. I o kosztach Sąd orzekł na podstawie artykułu 98 Kodeksu postępowania cywilnego oraz przepisów Rozporządzenia z 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie. Stawka obowiązująca w momencie wnoszenia odwołania wynosiła sto osiemdzie...