VI U 1003/24 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Bydgoszczy z 2024-11-18
Sygn. akt VI U 1003/24
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 18 listopada 2024 r.
Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
Przewodniczący Sędzia Maciej Flinik
Protokolant – starszy sekretarz sądowy Marta Walińska
po rozpoznaniu w dniu 18 listopada 2024 r. w Bydgoszczy
na rozprawie
odwołania: M. J.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.
z dnia 23 lipca 2024 r., znak:(...)
w sprawie: M. J.
przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.
o rekompensatę
1/ zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. z dnia 23 lipca 2024 roku w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonej M. J. prawo do rekompensaty,
2/ stwierdza, że organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.
Sędzia Maciej Flinik
VI U 1003/24
UZASADNIENIE
Dnia 23 lipca 2024 (...) Oddział w B. odmówił ubezpieczonej M. J. prawa do rekompensaty, ponieważ świadectwo pracy z Huty (...) [f 00:03:15.256] nie spełnia warunków formalnych. Brak powołania się na Rozporządzenie Rady Ministrów z 7 lutego 83 r. Odwołanie od tej decyzji złożyła ubezpieczona M. J., domagając się jej zmiany i przyznania jej prawa do rekompensaty. W uzasadnieniu opisała warunki pracy, uciążliwości z nią związane, wskazując, że czuje się pokrzywdzona, że zakład pracy nie wystawił jej prawidłowo świadectwa pracy. W odpowiedzi na odwołanie ZUS wniósł o jego oddalenie. W uzasadnieniu podtrzymał dotychczasową argumentację, wskazując, że odmówił uwzględnienia do pracy w warunkach szczególnych okresów od 11.06.83 do 12.06.96 oraz od 14.07.96 do 16.02.2006 i od 22 kwietnia 2006 do 31 maja 2006 w Hucie (...) w I., ponieważ w świadectwie prac z 31.05.2006, ponieważ to świadectwo nie spełnia wymogów formalnych, brak powołania się na Rozporządzenie Rady Ministrów z 7 lutego 83. Sąd Okręgowy ustalił, iż ubezpieczona M. J. w okresie od 1 września 1980 r. do 31 maja 2006 r. pozostawała zatrudniona w Hucie (...) w I., przy czym w latach 1980 - 83 jako uczeń Przyzakładowej (...) Szkoły Zawodowej na podstawie umowy o naukę zawodu, a następnie pracowała na stanowisku zdobnika i cechowacza skał i znaków na szkle. Obowiązki pracownicze ubezpieczonej polegały na nanoszeniu na siatkę kartograficzną na kryształ określonego wzoru przy pomocy pędzla i grafionu zanurzonego w farbie i te prace wykonywała na hali produkcyjnej, na której realizowane były również dalsze etapy zdobienia szkła i prowadzące do uzyskania gotowego wyrobu w postaci konkretnie formowania tych wzorów na szkle, następnie szlifowania, polerowania szkła. Taki stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zeznań ubezpieczonej, a także jej dokumentacji pracowniczej, akt osobowych. Sąd uznał zeznania ubezpieczonej za wiarygodne, były bowiem wewnętrznie spójne, konsekwentne, spontaniczne, nadto korespondują ze zgromadzoną dokumentacją pracowniczą ubezpieczonej i świadectwem wystawionym przez zakład pracy. Odwołanie ubezpieczonej w tych warunkach zasługiwało na uwzględnienie zgodnie z treścią art. 2 pkt 5 Ustawy z 19 grudnia 2008 o emeryturach pomostowych. Rekompensata to odszkodowanie za utratę możliwości nabycia prawa do wcześniejszej emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze dla osób, które nie nabędą prawa do emerytury pomostowej. Zgodnie natomiast z art. 21 ust. 1 Ustawy o emeryturach pomostowych rekompensata przysługuje ubezpieczonemu, który, jeżeli ma okres pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów Ustawy o emeryturach i rentach z FUS wynoszący co najmniej 15 lat. I w okolicznościach niniejszej sprawy nie budzi wątpliwości Sądu to, że ubezpieczona pracując w latach 1983 - 2006, bo okresu lat 80 - 83 nie można było zaliczyć, pracując w latach 86 - 2006 w Hucie (...) S.A. początkowo w zespole formułującym szkło jako zdobnik szkła, następnie jako cechowacz skał i znaków na szkle wykonywała prace kwalifikowane jako prace w warunkach szczególnych w rozumieniu przepisu art. 184 ust. 1 Ustawy z 17 grudnia 98 o emeryturach i rentach z FUS oraz Rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 83 w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wymienione pod poz. 12 działu XIII wykazu A stanowiącego załącznik do tegoż Rozporządzenia z dnia 7 lutego 83 jako maszynowe i ręczne zdobienie szkła oraz pod poz. 20 działu XIV tegoż wykazu jako prace przy produkcji drobnych wyrobów ze szkła. Ubezpieczona zajmowała się nanoszeniem wzoru na siatkę kartograficzną nakładaną na kryształ i był to w ocenie Sądu w sposób oczywisty etap zdobienia szkła, które następnie szło do zdobnika, a następnie dalej do szlifierzy, czy polerowaczy szkła, po to, aby uzyskać produkt gotowy. To znajduje odzwierciedlenie w wystawionym przez macierzystego pracodawcę świadectwie pracy, w którym wskazano wykonywanie pracy w szczególnych warunkach, chociaż nie powołano się na Rozporządzenie z 7 lutego 83. Prace te wykonywała stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Nie ulega zatem wątpliwości, że ubezpieczona spełnia przesłanki nabycia prawa do rekompensaty wyrażone w treści art. 2 pkt 5 i art. 21 ust. 1 Ustawy o emeryturach pomostowych w postaci nie nabycia prawa do emerytury pomostowej oraz osiągnięcia okresu pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w rozumieniu Ustawy o emeryturach i rentach z FUS wynoszącego co najmniej 15 lat. Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 ze znaczkiem 14 § 2 k.p.c. orzekł jak w pkt. 1 sentencji wyroku. W pkt. 2 Sąd zgodnie z treścią przepisu art. 118 ust. 1a Ustawy o emeryturach i rentach z FUS z urzędu orzekł w przedmiocie odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji. Zdaniem Sądu biorąc pod uwagę okoliczności przedmiotowej sprawy nie zaistniały podstawy do stwierdzenia odpowiedzialności organu rentowego o sformalizowany przebieg postępowania przed organem rentowym uprawniał pozwanego do zakwestionowania okresów pracy ubezpieczonej w sytuacji, w której w świadectwie pracy, w którym wskazano wykonywanie pracy w szczególnych warunkach nie powołano się na Rozporządzenie z 7 lutego 83. Ten punkt drugi oznacza tylko tyle, że świadczenie w przypadku uprawomocnienia się wyroku zostanie wypłacone, ale bez odsetek.
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Bydgoszczy
Osoba, która wytworzyła informację: Sędzia Maciej Flinik
Data wytworzenia informacji: