Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Bydgoszczy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 września 2017 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Ewa Milczarek

Protokolant – sekr. sądowy Sylwia Sawicka

po rozpoznaniu w dniu 21 września 2017 r. w Bydgoszczy

na rozprawie

odwołania: J. K. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z dnia 18 maja 2017 r., znak: (...)

w sprawie: J. K. (1)

przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o emeryturę

1)  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu J. K. (1) prawo do emerytury od dnia(...)r.,

2)  stwierdza, że organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Na oryginale właściwy podpis.

Sygn. akt VIU 1026/17

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją Zakład Ubezpieczeń Społecznych odmówił ubezpieczonemu J. K. (1) prawa do emerytury z uwagi na fakt, że zdaniem organu rentowego ubezpieczony nie wykazał piętnastoletniego okresu pracy w szczególnych warunkach. W odwołaniu od tej decyzji ubezpieczony wniósł o jej zmianę i przyznanie prawa do emerytury powołując się na to, że od 1 kwietnia 1981 do 31 grudnia 1998 pracował w pod..., (...) Kopalniach (...), jako maszynista ciężkich maszyn budowlanych. Sąd ustalił następujący stan faktyczny. J. K. (1) urodzony (...) złożył wniosek o emeryturę 8 maja 2017 roku. Ubezpieczony zatrudnił się w Zakładach Produkcji (...) w W. od 1 kwietnia 1981 roku początkowo na okres próbny, a po jego upływie na czas nieokreślony, jako operator zespołów przenośnikowych, faktycznie zaś oznaczało to zatrudnienie jako maszynisty ciężkich maszyn budowlanych, a w szczególności kruszących i sortujących materiały budowlane w postaci kamieni i przesypywania żwiru. Ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował na terenie kopalni, kopalni w W. obsługując właśnie ciężkie maszyny budowlane, z tym że w pierwszym okresie po zatrudnieniu przez oko..., około okres dwóch tygodni został przeszkolony do obsługi tych maszyn budowlanych. Razem z ubezpieczonym pracowali świadkowie J. K. (2) i Z. W., którzy w spontanicznych zeznaniach potwierdzili fakt stałej pracy w pełnym wymiarze czasu pracy ubezpieczonego w charakterze maszynisty maszyn budowlanych. Również zeznania samego ubezpieczonego potwierdzały ten fakt i dlatego Sąd uznał zeznania i świadków i ubezpieczonego za wiarygodne, ponieważ znalazły one odzwierciedlenie również w dokumentach prowadzonych w katach osobowych ubezpieczonego z okresu zatrudnienia w tym Zakładzie Produkcji (...) w W., które potem się przekształciło między innymi w (...) Kopalnię (...). Ubezpieczony, jak wynika z zeznań świadków i samego ubezpieczonego, mimo że w pewnym okresie był brygadzistą, to i tak w tym czasie stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał dotychczasowe obowiązki, a generalnie obowiązki określone w umowie o pracę i polegające na obsłudze ciężkiej maszyny budowlanej wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. W związku z powyższym zdaniem Sądu ta praca wykonywana przez ubezpieczonego była pracą wymienioną w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymienioną w załączniku A do tego Rozporządzenia, dziale 5-tym punkcie 3-cim tego załącznika, a konkretnie była to obsługa ciężkiej maszyny budowlanej. Ubezpieczony pracował, jak przyjął Sąd, co najmniej od 15 kwietnia 81 roku do 31 grudnia 98 roku przy obsłudze ciężkich maszyn budowlanych, a więc ten okres zdaniem Sądu był okresem pracy w szczególnych warunkach. I w myśl artykułu 184 Ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych prawo do emerytury w obniżonym wieku przysługuje właśnie pracownikom, którzy oprócz warunku spełnienia wieku, a ten warunek spełnił ubezpieczony(...)roku, legitymują się również piętnastoletnim okresem pracy w szczególnych warunkach. Ten warunek również ubezpieczony spełnił. Są tam jeszcze inne warunki, no ale organ rentowy nie kwestionował spełnienia tych warunków. To Rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie pracy w szczególnych warunkach określa, że praca, aby była uznana za pracę w szczególnych warunkach, musi być wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy i ten warunek również ubezpieczony spełnił. Faktem jest, że to świadectwo pracy w szczególnych warunkach, które otrzymał ubezpieczony, no nie spełniało wszystkich wymogów formalnych, ale to nie stoi na przeszkodzie przyznanie prawa do emerytury, bowiem Sąd w postępowaniu ma prawo za pomocą wszelkich dostępnych dowodów ustalić, czy dany człowiek pracował w warunkach szczególnych. Na to pozwalają artykuły 472 i 473 Kodeksu postępowania cywilnego. I mając to na względzie na podstawie tego przeprowadzonego postępowania dowodowego Sąd Okręgowy stwierdził, że należy zmienić zaskarżoną decyzję i dlatego orzekł jak w punkcie pierwszym wyroku na podstawie artykułu 477 ze znaczkiem 14 paragraf 2 Kodeksu postępowania cywilnego i przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury od dnia skończenia wieku, czyli (...)roku. Z uwagi na to, że organ rentowy nie miał właściwego dokumentu potwierdzającego fakt pracy w szczególnych warunkach Sąd w punkcie 2-gim wyroku, działając na podstawie artykułu 118 ustęp 1a Ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, stwierdził brak odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji, co oznacza, że jeżeli wyrok się uprawomocni, to organ rentowy spłaci Panu emeryturę, ale bez odsetek, bo organ zdaniem Sądu Okręgowego decyzji pozytywnej dla Pana nie mógł wydać, ponieważ organ stosując przepisu Kodeksu postępowania administracyjnego opiera się na dokumentach i muszą być one prawidłowe, a to Pana świadectwo po prostu prawidłowe nie było. I to wszystko.