VI U 1209/17 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Bydgoszczy z 2017-10-05

Sygn. akt VI U 1209/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 października 2017 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Ewa Milczarek

Protokolant – sekr. sądowy Sylwia Sawicka

po rozpoznaniu w dniu 5 października 2017 r. w Bydgoszczy

na rozprawie

odwołania: A. R.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z dnia 29 czerwca 2017 r., znak: (...)

w sprawie: A. R.

przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o emeryturę

1)  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu A. R. prawo do emerytury od dnia (...)r.,

2)  stwierdza, że organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Na oryginale właściwy podpis.

Sygn. akt VIU 1209/17

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją Zakład Ubezpieczeń Społecznych odmówił ubezpieczonemu A. R. prawo do emerytury w obniżonym wieku. Ubezpieczony odwołał się od tej decyzji twierdząc, że przepracował wymagane 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania powołując się na to, że ubezpieczony nie przedłożył świadectwa pracy w szczególnych warunkach. Sąd Okręgowy ustalił w trakcie postępowania, że ubezpieczony 60 lat ukończył (...) (...)roku. Ubezpieczony legitymuje się wymaganym stażem ubezpieczeniowym, bo ma 28 lat i 17 dni okresów składkowych i 4 dni okresów nieskładkowych. Ubezpieczony zatrudnił się w Państwowym Ośrodku (...) w S. 13 września 74 roku. Zatrudnił się formalnie w charakterze ślusarza, bo takie, taki miał zawód, taką szkołę zawodową w takim zawodzie ukończył. Ale faktycznie od początku zatrudnienia ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował do końca zatrudnienia, czyli do 31 marca 1991 roku w charakterze spawacza. Sąd przyjął za wiarygodne zeznania świadka W. D.
[ f 00:02:13.448]
i samego pana ubezpieczonego, co do tego, że ubezpieczony, mimo że formalnie w angażach, w części angaży w aktach osobowych wpisano stanowisko ślusarza to jednak zarówno z karty obiegowej spawacza w aktach osobowych wynika, że od 13 września 74 roku wykonywał pracę spawacza. Wynika to też z książeczki spawacza, która potwierdza, że wkrótce po rozpoczęciu zatrudnienia został skierowany na kurs spawania. I wynika to przede wszystkim z zeznań świadka W. D.
[ f 00:03:06.828]
który stwierdził, że taka właśnie była praktyka, że osoby zatrudnione formalnie jako ślusarze wykonywały prace spawacza. Sam ubezpieczony zeznał jakie czynności spawacza wykonywał. I zdaniem Sądu zeznania ubezpieczonego, zeznania świadka są wiarygodne i pozwalają na ustalenie, że cały ten okres zatrudnienia od 13 września 74 do końca zatrudniania do 31 marca 91 roku ubezpieczony przepracował przy pracach, o których mowa w dziale XIV pozycja 12 załącznika A do Rozporządzenia Rady Ministrów z 8 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Również i zwykłe świadectwo pracy ubezpieczonego wykazuje, że pracował on w charakterze spawacza jakkolwiek wymienione tam również jest stanowisko ślusarza. Sąd też wie z wielu prowadzonych spraw tego rodzaju, że była przyjmowana taka praktyka w tych latach 70-tych, 80-tych, że nie wpisywano faktycznie wykonywanej pracy tylko wpisywano zawód jaki ktoś osiągnął w szkole zawodowej. Ale te braki wynikające z braku formalnego świadectwa o pracy w szczególnych warunkach i te sprzeczności w pewnym sensie w dokumentacji zdaniem Sądu nie mogą prowadzić do tego, żeby Sąd przyjął, że faktycznie ubezpieczony pracy spawacza nie wykonywał. Dlatego Sąd Okręgowy uznał, że ubezpieczony, który na rozprawie złożył wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na swoim koncie na dochody budżetu państwa, który spełnił warunek wieku w 2015 roku i który przepracował 15 lat w charakterze spawacza faktycznie Sąd uznał, że ubezpieczony spełnia wszystkie warunki z artykułu 184 Ustawy Emerytalnej do osiągnięcia prawa do emerytury w obniżonym wieku, bowiem jak wynika z postępowania dowodowego pracę spawacza w tym spornym okresie wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy czego wymaga Rozporządzenie Rady Ministrów z 7 lutego 83 roku. Brak świadectwa pracy w szczególnych warunkach również nie przeszkadzał Sądowi w ustaleniu tego spełnienia warunku posiadania tych 15 lat pracy w szczególnych warunkach, bowiem w myśl artykułu 472 i 473 Kodeksu postępowania cywilnego Sąd może ustalić te okoliczności w oparciu o wszelkie wnioski, wszelkie środki dowodowe, niekoniecznie takie jak dowody z dokumentów. Dlatego uznając, że ubezpieczony spełnił warunki do uzyskania prawa do emerytury Sąd Okręgowy na podstawie artykułu 477 ze znacznikiem 14 paragraf 2 Kodeksu postępowania cywilnego zmienił zaskarżoną decyzję, przyznał panu prawo do emerytury od 1 czerwca 2017 roku ale z uwagi na to, że nie miał pan wymaganych dokumentów w postaci świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach Sąd nie orzekł o odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji na podstawie artykułu 118 ustęp 1a Ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych co będzie oznaczało, że jeżeli ten wyrok się uprawomocni i ZUS wyda nową decyzję wykonaniu tego wyroku to nie dostanie pan spłaty z odsetkami. To wszystko.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Daromiła Pleśniak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Bydgoszczy
Osoba, która wytworzyła informację:  Ewa Milczarek
Data wytworzenia informacji: