Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Bydgoszczy

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 29 maja 2023r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. określił wysokość z tytułu składek należnych od M. K. w okresie od 2019-02 do 2023-02, w tym na :

⚫

na FUS – zakres nr deklaracji 01-39, w kwocie 19.504,04 zł. oraz należne odsetki 6.564 zł.,

⚫

na FUZ – zakres nr deklaracji 01-39, w kwocie 20.667,86 zł. oraz należne odsetki w kwocie 4.811 zł.

⚫

na FP i FGŚP – zakres nr deklaracji 01-39, w kwocie 1.032,68 zł.

Odwołanie od powyższej decyzji wniósł M. K. domagając się jej uchylenia w całości. Odwołujący podniósł, że wydana przez ZUS decyzja pomija okoliczność, iż w okresie od 1 maja 2019r. do 20 lutego 2020r. był on zatrudniony na podstawie umowy o pracę przez spółkę (...) (...) Sp. z o.o., a od 1 marca 2020r. jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę w spółce (...) (...) Sp. z o.o. i obowiązkowym dla niego winno być jedynie ubezpieczeni społeczne ze stosunku pracy.

W odpowiedzi na odwołanie ZUS wniósł o oddalenie odwołania powołując się na okoliczności przytoczone w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. Odnosząc się do zarzutów podniesionych w odwołaniu podano, że w okresie wskazanym w decyzji odwołujący był faktycznie zgłoszony do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych i obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego w okresach:

- od 1 .01.2016r. do 1.05.2019r. z tytułu umowy o pracę u płatnika (...) Sp. z o.o.,

- od 01.03.2021r. – z tytułu umowy o pracę u płatnika (...) (...) Sp. z o.o.,

przy czym okresy te zostały uwzględnione w zaskarżonej decyzji, zgodnie z obowiązującymi przepisami, w myśl których, w sytuacji, gdy prowadzący działalność gospodarczą zawiera umowę o pracę i osiąga z tego tytułu co najmniej kwotę minimalnego wynagrodzenia, to z tytułu prowadzonej działalności podlega obowiązkowo tylko ubezpieczeniu zdrowotnemu, a ubezpieczenia społeczne są dobrowolne. W tej sytuacji, ZUS wyliczył składki należne z tytułu obowiązkowych ubezpieczeń społecznych od 01.05.2019r. do 01.03.2021r. oraz z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego od 19.02.2019r. Jak wyjaśniono, składki objęte zaskarżoną decyzją naliczone zostały w związku z pozostawaniem przez odwołującego jedynym wspólnikiem spółki (...) (...) Sp. z o.o., przy czym przedstawiono, w jaki sposób ustalono podstawy wymiaru składek.

S ąd ustalił i zważył, co następuje :

Spółka (...) (...) Spółka z o.o. z siedzibą w B. powstała 19 lutego 2019r., jej jedynym wspólnikiem, w okresie objętym sporną decyzją, był M. K..

W okresach od 1.05.2016r. do 1.05.2019r. odwołujący podlegał obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym i obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu z tytułu pracy u płatnika (...) Sp. z o.o., a od 1 marca 2021r. podlega powyższym ubezpieczeniom z tytułu zatrudnienia u płatnika W (...) Sp. z o.o.

Odwołujący, pozostający jedynym wspólnikiem spółki (...) (...) Sp. z o.o., w okresach, w których nie podlegał obowiązkowym ubezpieczeniom z tytułu wskazanego wyżej zatrudnienia, podlegał obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym.

Zgodnie bowiem z art. 6 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych - obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają, z zastrzeżeniem art. 8 i 9, osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność oraz osobami z nimi współpracującymi.

W myśl art. 8 ust. 6 pkt 4 powyższej ustawy - za osobę prowadzącą pozarolniczą działalność uważa się: wspólnika jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz wspólników spółki jawnej, komandytowej lub partnerskiej.

Kwestię składek na ubezpieczenie zdrowotne reguluje natomiast ustawa z dnia 27 sierpnia 2004r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Mając na uwadze, iż odwołujący nie złożył deklaracji rozliczeniowych, ZUS, działając na podstawie art. 48 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, który stanowi, że jeżeli płatnik składek nie złoży w terminie deklaracji rozliczeniowej, nie będąc z tego obowiązku zwolniony, Zakład dokonuje wymiaru składek z urzędu w wysokości wynikającej z ostatnio złożonej deklaracji rozliczeniowej, bez uwzględnienia wypłaconych zasiłków oraz zasiłków rodzinnych i pielęgnacyjnych, zawiadamiając o tym płatnika, dokonał zaskarżoną decyzją wymiaru należnych składek.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów zgromadzonych w aktach, których prawdziwość nie została zakwestionowana. Sąd nie uznał za wiarygodne zeznań złożonych przez odwołującego, albowiem nie były one przekonujące. Odwołujący początkowo stwierdził, że był zatrudniony w spółce (...) (...) Sp. z o.o. od 1.05.1019r. do 1.03.2020r., aby na końcu swych zeznań stwierdzić, że wydaje mu się, że w okresie objętym zaskarżoną decyzją pracował i z tego tytułu były odprowadzane składki.

Jednocześnie należy zauważyć, że odwołujący nie przedstawił żadnych dowodów, które potwierdzałyby jego twierdzenia o pozostawaniu w stosunku pracy także w innych okresach, niż przyjęte przez ZUS podczas wyliczania należnych składek.

Zgodnie z dyspozycją wynikającą z przepisu art. 6 K.c., ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Przepis ten rozstrzyga zatem na kim, w razie sporu między stronami stosunku cywilnoprawnego, spoczywa obowiązek udowodnienia faktów mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy. Pozostaje on
w ścisłym związku i tłumaczony jest w powiązaniu z przepisami kodeksu postępowania cywilnego normującymi reguły dowodzenia. Przenosząc wyrażony w art. 6 k.c., tradycyjnie zaliczany do instytucji prawa materialnego, obowiązek dowodzenia powoływanych przez stronę okoliczności na grunt prawnoprocesowy należy wskazać że koresponduje on z wyrażoną w art. 232 k.p.c. zasadą inicjatywy procesowej stron. W procesie cywilnym strony mają obowiązek twierdzenia i dowodzenia tych wszystkich okoliczności (faktów), które stosownie do art. 227 k.p.c. mogą być przedmiotem dowodu (wyrok SN z dnia 9 stycznia 2001 r., II CKN 1194/00, LEX nr 52375). Strony są "gospodarzami" postępowania i to strony procesu, a nie sąd, są wyłącznym dysponentem toczącego się postępowania i one wreszcie ponoszą odpowiedzialność za jego wynik. Na sądzie rozpoznającym sprawę nie spoczywa powinność zarządzania dochodzeń mających na celu uzupełnienie i wyjaśnienie twierdzeń stron oraz poszukiwanie dowodów na ich udowodnienie. W sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych również obowiązuje zasada kontradyktoryjności, co oznacza, że do strony występującej z odwołaniem należy udowodnienie faktów pozytywnych, które stanowią podstawę odwołania, gdyż z faktów tych wywodzi ona swoje prawo. Tymczasem, w niniejszej sprawie odwołujący, jak już wspomniano, nie przedstawił żadnych dowodów, z których wynikałoby, że w okresach, za które ZUS określił wymiar należnych składek, odwołujący nie powinien uiszczać składek, lub też, by wyliczone kwoty były nieprawidłowe.

Mając powyższe na uwadze, Sąd uznał, że wniesione odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie i działając na podstawie art. 477 Sędzia Karolina Chudzinska