Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Bydgoszczy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 lipca 2016 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Janusz Madej

Protokolant st. sekr. sądowy Dorota Hańc

po rozpoznaniu w dniu 21 lipca 2016 r. w Bydgoszczy na rozprawie

odwołania: S. G.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z dnia 15 maja 2015 r., znak: (...)

w sprawie: S. G.

przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o rentę z tytułu niezdolności do pracy

I zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż przyznaje ubezpieczonej S. G. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od 1 kwietnia 2015 r. do 31 marca 2018 r.;

II stwierdza odpowiedzialność Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. za nieustalenie ostatnie okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Sygn. Akt VIU 1274/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 15 maja 2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. po rozpoznaniu wniosku S. G. z dnia 11 marca 2015 roku odmówił przyznania wnioskodawczyni prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu tej decyzji organ rentowy wskazał, iż orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS z dnia 13 maja 2015 roku wnioskodawczyni nie została uznana za niezdolną do pracy. Odwołanie od tej decyzji wniosła ubezpieczona domagając się jej zmiany i przyznania prawa do renty. Ubezpieczona w uzasadnieniu odwołania powoływała się na to, iż lekarz orzecznik ZUS po zapoznaniu się z historią jej choroby przyznał jej rentę na 3 lata, a komisja lekarska orzekła, że ubezpieczona jest całkowicie zdolna do pracy. Ubezpieczona twierdziła, że stan jej zdrowia nie pozwala jej na wykonywanie zatrudnienia w ramach pełnej zdolności do pracy. Powoływała się na swoje dramatyczne przeżycia, na schorzenia z tym związane, opieką psychiatryczną od wielu lat związaną z chorobą polegającą na depresji nawracającej i lękach. Ubezpieczona wskazywała także, że ma pracę w pozycji stojącej, nie daje sobie rady. Nie może ustać, ponieważ nie pozwala jej na to kręgosłup, często boli ją głowa, ma zawroty głowy, ręce i nogi odmawiają posłuszeństwa. Ma problemy z..., z zasypianiem i ze snem. Pobiera wiele leków i przeciwbólowych i przeciwdepresyjnych, a od pewnego czasu traci nieraz przytomność. Wskazywała w odwołaniu ubezpieczona także, że zakład pracy, w którym ona pracuje chciał ją już wiele razy zwolnić, gdyż efektywnie pracuje ona zaledwie 5, 6 miesięcy w roku i ciągle jest na chorobowym. Ubezpieczona podnosiła, iż czuje się skrzywdzona zaskarżoną decyzją. W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie powołując argumentację przedstawioną w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. Sąd Okręgowy ustalił i rozważył co następuje. Ubezpieczona S. G. w okresie od 6 lipca 2010 roku do 31 marca 2015 roku pobierała rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy. W dniu 11 marca 2015 roku złożyła wniosek o rentę z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres. Orzeczeniem z dnia 7 kwietnia 2015 roku lekarz orzecznik ustalił, iż ubezpieczona jest częściowo niezdolna do pracy do 31 marca 2018 roku. W wyniku zgłoszenia zarzutu wadliwości tego orzeczenia orzekała w sprawie komisja lekarska ZUS, która orzeczeniem z dnia 13 maja 2015 roku ustaliła, iż ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy. To orzeczenie komisji lekarskiej ZUS stanowiło dla organu rentowego podstawę do wydania zaskarżonej decyzji z dnia 15 maja 2015 roku odmawiającej przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy od 1 kwietnia 2015 roku. W okresie swojej aktywności zawodowej ubezpieczona zatrudniona była w okresie przed nabyciem prawa do renty na stanowisku pomocnika garmażera i pracowała w prywatnym zakładzie garmażeryjnym. Także po nabyciu prawa do renty z uwagi na niski wymiar renty podjęła ona zatrudnienie w pełnym wymiarze czasu pracy w za..., na stanowisku pomocnika garmażera. Do jej obowiązków pracowniczych należy ważenie mięsa oraz wykrawanie konkretnych kawałków mięsa i przekazywanie ich dalej do zapakowania. Praca ubezpieczonej wymaga szczególnej koncentracji, gdyż przy wykrawaniu mięsa używa ona ostrego noża. Powyższe okoliczności Sąd Okręgowy ustalił na podstawie dowodów z dokumentów znajdujących się w aktach osobowych, przepraszam w aktach rentowych oraz dowodu z przesłuchania ubezpieczonej. Znajdujące się w aktach rentowych zaświadczenia wskazywały także, iż ubezpieczona w okresach zatrudnienia korzystała z licznych i długotrwałych zwolnień lekarskich w okresie pobierania renty. Z zaświadczenia właściciela, współwłaściciela zakładu czy współwłaściciela spółki jawnej (...).M. G. z dnia 10 marca 2015 roku karta 153 akt rentowych wynika, iż w roku 2014 ubezpieczona korzystała z zasiłku chorobowego i chorowała w okresach od 1 stycznia 2014 roku do 11 stycznia 2014 roku, od 3 lutego 2014 roku do 30 kwietnia 2014 roku oraz od 4 sierpnia 2014 roku do 31 grudnia 2014 roku. W celu zweryfikowania stanowiska organu rentowego opartego na orzeczeniu komisji lekarskiej ZUS Sąd Okręgowy dopuścił dowód z opinii zespołu biegłych sądowych: specjalisty psychologa, specjalisty psychiatry, internisty, reumatologa, specjalisty neurologa oraz specjalisty medycyny przemysłowej. Biegli sądowi w opinii z dnia 26 lutego 2016 roku karta 16, 17 akt sprawy rozpoznali u ubezpieczonej zaburzenia depresyjne nawracające, zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa z dyskopatią L5 S1 i okresowym zespołem bólowym oraz zespół rowka łokciowego prawego. Na podstawie przeprowadzonych badań sądowo lekarskich oraz po zapoznaniu się z dokumentacją medyczną znajdującą się w aktach sprawy biegli ustalili, że ubezpieczona utraciła w znacznym stopniu zdolność do wykonywania zatrudnienia zgodnie z poziomem posiadanych kwalifikacji i jest nadal częściowo niezdolna do pracy okresowo do 31 marca 2018 roku. U ubezpieczonej występują powyższe zaburzenia. Przebieg zaburzeń u badanej ma charakter przewlekły. W czasie ulegało natomiast zmianie nasilenie poszczególnych objawów. Biorąc pod uwagę obraz kliniczny zaburzeń u badanej, nasilenie i częstość objawów, dotychczasowy przebieg choroby obecny stan zdrowia ubezpieczonej, biegli stwierdzili, że pomimo systematycznego leczenia nie osiągnięto stabilnej poprawy funkcjonowania ubezpieczonej. U ubezpieczonej występują objawy obniżonego nastroju, smutek, przygnębienie, przykre przeżywanie ogółu wydarzeń, niemożność przeżywania radości anhedonia. Obniżenie napędu psychoruchowego występuje u ubezpieczonej w tym spowolnienie myślenia, tempa wypowiedzi, spowolnienie ruchowe, utrata energii, siły, lęk, poczucie napięcia, zagrożenia, zaburzenia rytmu okołodobowego, wczesne budzenie się, sen płytki, przerywany a czasem senność w ciągu dnia. Poczucie utraty szybkiego myślenia. Łatwe męczenie się. Osłabienie zdolności do podejmowania decyzji, działania, organizowania i planowania codziennej aktywności. W badaniu psychiatryczno-psychologicznym stwierdzono napęd psychomotoryczny obniżony, nastrój depresyjny, przygnębienie ubezpieczonej, afekt blady modulowany na poziome nastroju. W wywiadzie drażliwość, wybuchy emocji. W obszarze afektywnym dominuje uczucie smutku, przygnębienia, przygnębienia, niemożności przeżywania zadowolenia lub radości, zobojętnienie, płacze w trakcie mówienie o stratach. Wtórne zamiany w obszarze aktywności złożonej jak potrzeba izolacji społecznej. Obniżenie sprawności w wykonywaniu codziennych czynności, utrata zainteresowań. Ubezpieczona skoncentrowana jest na przeżywaniu ciężkich osobistych strat. Niezakończona żałoba po samobójczej śmierci dorosłych dzieci. Silne poczucie choroby i wyczerpania sił witalnych. Osłabienie procesu wys..., u ubezpieczonej występ..., biegli psychiatra i psycholog stwierdzili osłabienie także osłabienie procesów poznawczych pod postacią zaburzeń tempa oraz treści myślenia. W formie depresyjnych ocen stanów zdrowia psychicznego szans na, szans wyleczenia aktywności zawodowej, perspektyw na przyszłość oraz zniechęcenia do życia również pod postacią myśli samobójczych. W stru..., w strukturze osobowości występują u ubezpieczonej trwałe zmiany po przebytym długotrwałym stresie skutkujące sztywnymi niedostosowanymi wzorcami przeżywania i działania prowadzącymi do trudności w funkcjonowaniu interpersonalnym, społecznym i zawodowym oraz z subiektywnym poczuciem cierpienia. Występują też zaburzenia snu i łaknienia. Po przeprowadzeniu badań dla celów...
[ koniec części 00:26:14.069] PPE582582_02
[ Przewodniczący 00:26:16.508] Sądowych przy współudziale specjalisty medycyny pracy uwzględniając wszystkie ograniczenia wynikające z przebiegu procesu chorobowego biegli sądowi dokonali odmiennej od komisji lekarskiej ZUS kwalifikacji w zakresie ustalenia zdolności do pracy i stwierdzili nadal dalszą okresową częściową niezdolność do 31 marca 2018 roku zgadzając się z orzeczeniem lekarza orzecznika ZUS z dnia 7 kwietnia 2015 roku, który stwierdził, że badana jest częściowo niezdolna do pracy, właśnie do tej daty. Zastrzeżenia do tej opinii złożył w piśmie procesowym z dnia 8 czerwca 2016 roku organ rentowy. Powołując się na treść artykułu 12 Ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych organ rentowy zarzucił im, iż biegli sądowi pominęli obecną aktywność zawodową zainteresowanej. Ubezpieczona z wykształceniem podstawowym, pracownik fizyczny pracuje, jako pomocnik garmażera, czym potwierdza zdolność do pracy pomimo istniejących schorzeń. Organ rentowy wskazywał w swoich zastrzeżeniach także, że badana leczona jest psychiatrycznie z powodu zaburzeń depresyjnych nawracających od wielu lat. Kilka razy hospitalizowana psychiatrycznie ostatni pobyt w 2014 roku. Wypisana z rozpoznaniem zaburzenia depresyjne nawracające w stanie poprawy bez nasilonych zaburzeń nastroju. W stanie poprawy bez nasilonych zaburzeń nastroju, niepokoju, objawów wytwórczych lub zagrożenia suicydalnego, co potwierdzało zdaniem organu rentowego brak długotrwałej niezdolności do pracy podczas badania przez komisję lekarską ZUS. Natomiast występowanie dolegliwości zgłaszanych i opisywanych w badaniu psychiatryczno psychologicznym biegłych sądowych nie jest potwierdzone analizą aktualnej dokumentacji leczenia psychiatrycznego. Pozwany wnosił o dopuszczenie dowodu z opinii uzupełniającej, albo o oddalenie, a w przypadku nieuwzględnienia tego wniosku o oddalenie odwołania. Sąd Okręgowy oceniając zebrany w sprawie materiał dowodowy z punktu widzenia dyrektyw dowodowych wskazanych w artykule 233 paragraf 1 Kodeksu postępowania cywilnego stwierdził, iż moc dowodowa i wiarygodność opinii biegłych sądowych z 26 lutego 2016 roku jest na tyle, są na tyle duże, iż pozwalają na wydanie w sprawie merytorycznego rozstrzygnięcia, a w szczególności na dokonanie ustalenia, iż ubezpieczona nadal jest częściowo niezdolna do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji zawodowej, zawodowych. Biegli sądowi wskazali obszernie, jakie były motywy ich wniosków, co do dalszej częściowej niezdolności do pracy, wskazali na szereg skutków, które powoduje, które powodują w organizmie ubezpieczonej schorzenia w postaci zaburzeń depresyjnych nawracających. Zastrzeżenia organu rentowego były powierzchowne i opierały się na wybiórczej analizie zebranego w sprawie materiału dowodowego. Nie ma, bowiem dowodów na to, iż biegli sądowi pomijali aktywność zawodową zainteresowanej. Jednakże nie można się zgodzić, zresztą nie jest to argument natury medycznej, iż to, iż ubezpieczona pracuje w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku pomocnika garmażera świadczy..., potwierdza jej zdolność do pracy. Kwestia zdolności do pracy jest to kwestia wymagająca wiedzy specjalistycznej z poszczególnych dziedzin medycyny adekwatnych dla schorzeń, na które cierpi ubezpieczona, a nie..., i nie można odmawiać czy wykluczać ustalenia częściowej niezdolności do pracy ubezpieczonej tylko z tego powodu, że wykonuje ona nadal pracę w pełnym wymiarze czasu pracy na dotychczasowym stanowisku w ramach zachowanej częściowej niezdolności do pracy..., częściowej zdolności do pracy. Jednocześnie wskazać należy, że pośrednio potwierdza częściową niezdolność do pracy ubezpieczonej dokumentacja znajdująca się w aktach organu rentowego wspomniane już wcześniej zaświadczenie pracodawcy z 10 marca 2015 roku, z którego wynika, iż ubezpieczona korzystała przez ponad 200 dni w roku 2014 ze świadczeń chorobowych. To było 223 około 230 dni przebywała na zwolnieniu lekarskim. Jak wynik..., potwierdził dowód z przesłu..., z przesłuchania ubezpieczonej ubezpieczona także i w tym roku choro..., chorowała i nie była zdolna do wykonywania zatrudnienia. Analizując argumenty biegłych sądowych Sąd Okręgowy w pełni podzielił ich wnioski, co do tego, iż ubezpieczona jest nadal częściowo niezdolna do pracy. Podkreślić należy, że była..., ubezpieczona była także hospitalizowana w 2014 roku. Przebywała w szpitalu od 18 września 2014 roku do 26 listopada 2014 roku. To właśnie na wypisie z tego był..., z tej jednostki służby zdrowia, w którym się ubezpieczona leczyła Centrum Medycznym (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Oddział (...)organ rentowy wskazywał, że ubezpieczona została wypisana bez nasilonych zaburzeń nastroju, niepokoju, objawów wytwórczych lub zagrożenia suicy..., siucy..., suicydalnego. Jednakowoż wskazać należy, że istota schorzeń, na które cierpi ubezpieczona zabezpie..., zaburzenia depresyjne nawracające jak sama nazwa wskazuje mają charakter dynamiczny i pojawiają się jak stwierdzili biegli często u ubezpieczonej. W związku z tym opieranie swoich wniosków o kontynuowanie postępowania dowodowego przez organ rentowy na jednorazowym dokumencie dotyczącym leczenia w danej jednostce służby zdrowia nie uwzględnia w ogóle istoty schorzenia, na które cierpi ubezpieczona. Zgodnie z artykułem 57 ustępem 1 punktem 1 renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: między innymi jest niezdolny do pracy. Pozostałe warunki nabycia prawa do renty ubezpieczona spełniła, co było między stronami niesforne..., niesporne. Wskazać należy, że zgodnie z artykułem 12 ustępem 1, 2 i 3 niezdolną do pracy w rozumieniu Ustawy emerytalno rentowej jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy. Częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Z kolei artykuł 13 ustęp 1 powołanej Ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych stwierdza, że przy ocenie stopnia jej przewidywanego okresu niezdolności do pracy oraz rokowania, co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się: po pierwsze stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji. Po drugie. Możliwość wykonywania dotychczasowej pracy i podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne. Te kryteria orzecznicze oceny niezdolności do pracy biegli sądowi uwzględnili przy formułowaniu swojej opinii. Nie można odmawiać osobie częściowo niezdolnej do pracy praca..., pracy..., prawa do wykonywania zatrudnienia szczególnie w sytuacji, gdy przyznane świadczenie rentowe jest bardzo niskie i nie zapewnia minimum egzystencji. Nie jest to przeciwdowód dla opinii biegłych sądowych potwierdzający pełną zdolność ubezpieczonej do pracy. Dlatego mając na uwadze powyższe ustalenia i argumenty natury prawnej Sąd Okręgowy na podstawie artykułu 477 ze znaczkiem 14 paragraf 2 Kodeksu postępowania cywilnego w związku z powołanymi przepisami prawa materialnego zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż przyznał ubezpieczonej S. G. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres orzeczony w opinii biegłych sądowych. W punkcie 2 wyroku Sąd Okręgowy stwierdził odpowiedzialność Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji w oparciu o normę prawną artykułu 118 ustęp 1A Ustawy emerytalno rentowej. Wskazać należy, że lekarz orzecznik ZUS w sposób prawidłowy ocenił stan zdrowia ubezpieczonej, co potwierdził dowód z opinii biegłych sądowych. Natomiast za wadliwe w sensie obiektywnym orzeczenie komisji lekarskiej ZUS organ rentowy ponosi pełną odpowiedzialność szczególnie zaś w sytuacji, gdy dysponował tym samym materiałem dowodowym, który oceniali biegli sądowi jak wynika z treści ich opinii. Na tym wygłoszenie uzasadnienia zakończono.