Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Bydgoszczy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 stycznia 2022 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący Sędzia Maciej Flinik

Protokolant – starszy sekretarz sądowy Marta Walińska

po rozpoznaniu w dniu 3 stycznia 2022 r. w Bydgoszczy

na rozprawie

odwołania: W. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

z dnia 20 września 2021 r., znak:(...)

w sprawie: W. S.

przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

o świadczenie przedemerytalne

oddala odwołanie.

Sędzia Maciej Flinik

Sygn. akt VI U 1409/21

UZASADNIENIE

Ubezpieczony W. S. wniósł odwołanie od decyzji (...) Oddział w B. z dnia 20 września 2021r., którą odmówiono mu prawa do świadczenia przedemerytalnego . W uzasadnieniu podnosił, iż pozwany bezzasadnie nie zaliczył mu okresu pracy w gospodarstwie rolnym rodziców przypadającego od 1 stycznia 1983 r. do 26 kwietnia 1984 r., to jest do dnia rozpoczęcia przezeń służby wojskowej.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie. W uzasadnieniu argumentował, iż powodem odmowy przyznania ubezpieczonemu świadczenia przedemerytalnego jest nie legitymowanie się przezeń wymaganym stażem pracy w ilości co najmniej 40 lat. Pozwany wyjaśnił, iż nie przyjęto okresu pracy ubezpieczonego w gospodarstwie rolnym rodziców od 1 stycznia 1983 r. do 26 lutego 1984 r., ponieważ w tym okresie istniał obowiązek zgłoszenia do ubezpieczenia jako domownika , co w analizowanym przypadku nie zostało uczynione.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył co następuje :

Stan faktyczny w sprawie pozostawał bezsporny. Ubezpieczony W. S. w okresie od 1 stycznia 1980 r. ( osiągnięcie 16 roku życia ) do 26 lutego 1984 r. zamieszkiwał z rodzicami i wykonywał pracę w należącym do nich gospodarstwie rolnym. W tym czasie w/w- ny uczęszczał do szkoły zawodowej . Okres do 31 grudnia 1982 r. został mu zaliczony do stażu jako okres pracy w gospodarstwie rolnym przypadający przed 1 stycznia 1983 r. Z uwagi na to, że po tej dacie ubezpieczony nie został zgłoszony do ubezpieczenia rolniczego jako domownik pomimo istnienia takiego obowiązku, organ rentowy odmówił uwzględnienia okresu pracy ubezpieczonego od 1 stycznia 1983 r. do 26 lutego 1984 r. .

W powyższym stanie faktycznym odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie. Artykuł 2 ust. 1 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych / DZ.U. nr 120 poz. 1252 / stanowi, iż

prawo do świadczenia przedemerytalnego przysługuje osobie, która:

1) do dnia rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z powodu likwidacji pracodawcy lub niewypłacalności pracodawcy, w rozumieniu przepisów o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy, u którego była zatrudniona lub pozostawała w stosunku służbowym przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, ukończyła co najmniej 56 lat - kobieta oraz 61 lat - mężczyzna i posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, lub

2) do dnia rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2021 r. poz. 1100, 1162 i 1621), zwanej dalej "ustawą o promocji zatrudnienia", w którym była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, ukończyła co najmniej 55 lat - kobieta oraz 60 lat - mężczyzna oraz posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 30 lat dla kobiet i 35 lat dla mężczyzn, lub

3) do dnia ogłoszenia upadłości prowadziła nieprzerwanie i przez okres nie krótszy niż 24 miesiące pozarolniczą działalność, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 423, 432, 619 i 1621), zwanej dalej "ustawą o systemie ubezpieczeń społecznych", i za ten okres opłaciła składki na ubezpieczenia społeczne oraz do dnia ogłoszenia upadłości ukończyła co najmniej 56 lat - kobieta i 61 lat - mężczyzna i posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, lub

4) zarejestrowała się we właściwym powiatowym urzędzie pracy w ciągu 30 dni od dnia ustania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, pobieranej nieprzerwanie przez okres co najmniej 5 lat, i do dnia, w którym ustało prawo do renty, ukończyła co najmniej 55 lat - kobieta oraz 60 lat - mężczyzna i osiągnęła okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, lub

4a) zarejestrowała się we właściwym powiatowym urzędzie pracy w ciągu 60 dni od dnia ustania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego lub specjalnego zasiłku opiekuńczego, o których mowa w ustawie z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 111 oraz z 2021 r. poz. 1162), lub zasiłku dla opiekuna, o którym mowa w ustawie z dnia 4 kwietnia 2014 r. o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów (Dz. U. z 2020 r. poz. 1297), pobieranych nieprzerwanie przez okres co najmniej 365 dni, jeżeli utrata prawa do nich była spowodowana śmiercią osoby, nad którą opieka była sprawowana, i do dnia, w którym ustało prawo do świadczenia pielęgnacyjnego, specjalnego zasiłku opiekuńczego lub zasiłku dla opiekuna, ukończyła co najmniej 55 lat - kobieta oraz 60 lat - mężczyzna i osiągnęła okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, lub

5) do dnia rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w rozumieniu przepisów ustawy o promocji zatrudnienia, w którym była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 35 lat dla kobiet i 40 lat dla mężczyzn, lub

6) do dnia 31 grudnia roku poprzedzającego rozwiązanie stosunku pracy lub stosunku służbowego, z powodu likwidacji pracodawcy lub niewypłacalności pracodawcy, w rozumieniu przepisów o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy, u którego była zatrudniona lub pozostawała w stosunku służbowym przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, posiadała okres uprawniający do emerytury wynoszący co najmniej 34 lata dla kobiet i 39 lat dla mężczyzn.

W myśl ust. 2 za okres uprawniający do emerytury, o którym mowa w ust. 1, uważa się okres ustalony zgodnie z przepisami art. 5-9 , art. 10 ust. 1 oraz art. 11 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 291, 353, 794 i 1621), zwanej dalej "ustawą o emeryturach i rentach z FUS".

Świadczenie przedemerytalne przysługuje osobie wymienionej w ust. 1 po upływie co najmniej 180 dni pobierania zasiłku dla bezrobotnych , o którym mowa w ustawie o promocji zatrudnienia , jeżeli spełnia łącznie następujące warunki : - nadal jest zarejestrowana jako bezrobotna - w okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych nie odmówiła bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej , w rozumieniu ustawy o promocji zatrudnienia albo zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych - złoży wniosek o przyznanie świadczenia przedemerytalnego w terminie nieprzekraczającym 30 dni od dnia wydania przez powiatowy urząd pracy dokumentu potwierdzającego 180 dniowy okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych ( ust. 3 )

Z kolei zgodnie z treścią art. 2 ust. 1 pkt 29 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy / DZ.U. Nr 99 poz. 1001 ze zm. / ilekroć w ustawie jest mowa o przyczynach dotyczących zakładu pracy - oznacza to:

a)rozwiązanie stosunku pracy lub stosunku służbowego z przyczyn niedotyczących pracowników, zgodnie z przepisami o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników lub zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.), w przypadku rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z tych przyczyn u pracodawcy zatrudniającego mniej niż 20 pracowników,

b)rozwiązanie stosunku pracy lub stosunku służbowego z powodu ogłoszenia upadłości pracodawcy, jego likwidacji lub likwidacji stanowiska pracy z przyczyn ekonomicznych, organizacyjnych, produkcyjnych albo technologicznych,

c)wygaśnięcie stosunku pracy lub stosunku służbowego w przypadku śmierci pracodawcy lub gdy odrębne przepisy przewidują wygaśnięcie stosunku pracy lub stosunku służbowego w wyniku przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę i niezaproponowania przez tego pracodawcę nowych warunków pracy i płacy,

d) rozwiązanie stosunku pracy przez pracownika na podstawie art. 55 § 1 ¹ ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy z uwagi na ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków wobec pracownika;

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy , należy zauważyć , iż z uwagi na wiek ubezpieczonego ( aktualnie (...) lat , a zatem poniżej wymaganych w art. 2 ust. 1 pkt 1, 2, 3 i 4 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych 60 lub 61 lat ) w jego przypadku analizie podlegać może jedynie spełnianie przezeń bądź nie przesłanek określonych w punkcie 5 i 6 tego przepisu, w których to nie wskazuje się w ogóle przesłanki wieku ( 60 lub 61 lat ) , tylko przesłankę stażu ubezpieczeniowego wynoszącego odpowiednio minimum 40 lat i 39 lat. Przy czym dla spełnienia warunków określonych w tych przepisach powyższym stażem ubezpieczony musiałby się legitymować w pierwszym przypadku (warunku posiadania 40 lat stażu ) w dniu rozwiązania stosunku pracy, a zatem 31 sierpnia 2020r. ( kiedy to w związku z ogłoszoną kilka miesięcy wcześniej upadłością zakładu pracy, w którym pozostawał zatrudniony , wypowiedziano mu stosunek pracy z zachowaniem skróconego okresu wypowiedzenia ) albo do dnia 31 grudnia roku poprzedzającego rozwiązanie stosunku pracy, czyli na dzień 31 grudnia 2019 r. . Mając powyższe na uwadze, nie ulega wątpliwości , iż ubezpieczony nie spełnia ustawowego wymogu posiadania co najmniej czterdziestoletniego stażu pracy na dzień 31 sierpnia 2020 r. . Nie ma bowiem podstaw do zaliczenia mu do stażu pracowniczego okresu jego pracy w gospodarstwie rolnym rodziców po 31 grudnia 1982 r. W tym zakresie orzecznictwo dotyczące wykładni art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z FUS jest ugruntowanym. W jednym z najnowszych orzeczeń w tej materii – wyrok SA w Lublinie z dnia 28 lutego 2019 r. III AUa 24/19 wskazano, iż na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 1 u.e.r.f.u.s. przy ustalaniu prawa do emerytury nie ma możliwości uwzględnienia okresów pracy w gospodarstwie rolnym przypadających po 1 stycznia 1983 r. , jeżeli za te okresy nie zostały opłacone składki na ubezpieczenie społeczne rolników zgodnie z art. 1 ust. 2 w zw. z art. 2 pkt 2 w zw. z art. 43 i art. 44 ust.3 na podstawie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin. Równocześnie ubezpieczony nie spełnia wymogu posiadania 39 letniego stażu pracy na koniec 2019 r. Staż pracy wynoszący 38 lat 11 miesięcy i 27 dni w/w- ny spełnia dopiero na dzień rozwiązania stosunku pracy to jest 31 sierpnia 2020 r.. Wskazywane przez ubezpieczonego na rozprawie okresy, których zaliczenia również się domaga ( 2 miesięcy , o jaki skrócono okres wypowiedzenia oraz 10 miesięcy posiadania statusu osoby bezrobotnej z prawem do zasiłku przypadających od września 2020 r. do czerwca 2021r. ), nawet gdyby podlegały doliczeniu do jego stażu, nie mieszczą się w cezurze czasowej, do jakiej musiałby spełniać wymogi posiadania 40 lub 39 lat stażu pracy to jest odpowiednio do 31 sierpnia 2020 r. lub do 31 grudnia 2019 r., albowiem przypadają po tych datach. Tym samym bezcelowym było badanie, czy , a jeżeli tak to w jakiej ilości winny zostać uwzględnione w stażu pracowniczym ubezpieczonego.

W tym stanie rzeczy, Sąd Okręgowy uznając odwołanie za bezzasadne , na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c orzekł jak w sentencji .