VI U 1468/16 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Bydgoszczy z 2016-09-15
Sygn. akt VI U 1468/16
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 15 września 2016 r.
Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
Przewodniczący SSO Ewa Milczarek
Protokolant – sekr. sądowy Sylwia Sawicka
po rozpoznaniu w dniu 15 września 2016 r. w Bydgoszczy
na rozprawie
odwołania: W. N.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.
z dnia 29 kwietnia 2016 r., znak: (...)
w sprawie: W. N.
przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.
o emeryturę
1) zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu W. N. prawo do emerytury od dnia (...)r.,
2) zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. na rzecz ubezpieczonego kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego,
3) stwierdza, że organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.
Na oryginale właściwy podpis.
Sygn.akt VIU 1468/16
* * * * * * poczatektekstu
[Przewodniczący 00:00:00.470]
UZASADNIENIE
W. N. urodzony (...) złożył wniosek o przyznanie prawa do emerytury 29 kwietnia 2016 roku. Zaskarżoną decyzją organ rentowy odmówił prawa do emerytury powołując się na to, że ubezpieczony nie spełnił warunku posiadania 15-tu lat pracy w szczególnych warunkach. Ubezpieczony od tej decyzji złożył odwołanie, w którym się powołał na to, że pracował 15 lat co najmniej w szczególnych warunkach. Powołał dowody ze świadków na tę okoliczność, że pracował jako kierowca samochodu ciężarowego i jednocześnie wniósł o zasądzenie kosztów zastępstwa prawnego. Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie podtrzymując argumentację zawartą w zaskarżonej decyzji. Sąd Okręgowy ustalił w toku postępowania dowodowego, że ubezpieczony złożył wniosek o emeryturę już po osiągnięciu wieku emerytalnego 29 kwietnia 2016 roku. Organ rentowy uznał za udokumentowany staż pracy ubezpieczonego, natomiast co do członkostwa w OFE to powód złożył oświadczenie o przekazaniu, o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w Otwartym Funduszu Emerytalnym za pośrednictwem ZUS na dochody Budżetu Państwa. Sporna w istocie pozostawała ta okoliczność, że ubezpieczony pracował czy nie pracował przez 15 lat w warunkach szczególnych. Sąd przeprowadził więc postępowanie dowodowe i ustalił, że ubezpieczony zatrudnił się 1 września 71 roku w (...) Kombinacie Budowlanym (...). Początkowo pracował jako i uczył się, czyli był uczniem. Następnie pracował jako mechanik. Następnie odbywał służbę wojskową, w trakcie służby wojskowej zdobył stosowne kwalifikacje i podwyższył te kwalifikacje do odpowiedniego, do odpowiednich uprawnień do kierowania pojazdami i po zakończeniu służby wojskowej od 1 lutego 1978 roku do 31 marca 1995 roku ubezpieczony pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy jako kierowca samochodu ciężarowego o ciężarze dopuszczalnym powyżej 3,5 tony. To potwierdzają zeznania świadków: W. B., M. W. oraz samego ubezpieczonego, a także dokumentacja w aktach osobowych ubezpieczonego. Ponieważ zeznania świadków były zgodne i opierały się na codziennych obserwacjach i były też zgodne z zeznaniami samego ubezpieczonego Sąd dał im wiarę i uznał, że skoro są one też zgodne z adnotacjami w aktach osobowych, to stanowią rzeczywiście wiarygodny dowód potwierdzający fakt, że ubezpieczony pracował w spornym okresie jako kierowca samochodu ciężarowego o ciężarze dopuszczalnym powyżej 3,5 tony. Sąd dokonał następnie oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego i ustalonego stanu faktycznego w kontekście przepisów Ustawy z 17 grudnia 98 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, a w szczególności artykułu 32-go tej ustawy i artykułu 184, które określają warunki uzyskania prawa do emerytury w obniżonym wieku emerytalnym. Jednym z warunków, bo to było sporne w tej sprawie, był warunek posiadania 15-tu lat pracy w szczególnych warunkach. Dodatkowo do ustawy jest rozporządzenie wykonawcze z 7 lutego 83 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, które określa warunki, jakie muszą być spełnione żeby taką pracę wykonywano i wskazano w tym załączniku A do tego rozporządzenia, zakwalifikować jako prace w szczególnych warunkach i żeby ten okres liczył się do okresu właśnie pracy w szczególnych warunkach. Co do zasady to rozporządzenie wykonawcze wymagało posiadania stosownego zaświadczenia, świadectwa pracy w szczególnych warunkach, gdzie określono rodzaj pracy zgodnie z wymogami określonymi w przepisach, ale jeżeli takie zaświadczenie w tym przypadku nie odpowiadało w pełni przepisom to procedura cywilna przewiduje możliwość przeprowadzania na okoliczność charakteru pracy dowodu ze świadków i to miało miejsce w tej sprawie. Przeprowadzone w sprawie postępowanie dowodowe pozwala na ustalenie, że w okresie, o który ubiegał się ubezpieczony i który to okres przekracza 15 lat, czyli od 1 lutego 78 do 31 marca 95 ubezpieczony pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy przy pracach wymienionych w dziale ósmym pozycja druga załącznika akt do Rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 83. To była praca kierowcy samochodu ciężarowego i pracę tę wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. W związku z powyższym ten okres należy zakwalifikować jako okres pracy w szczególnych warunkach, a skoro organ rentowy innych warunków nie kwestionował, bo co do OFE ubezpieczony złożył wniosek o przekazanie tych środków na dochody Budżetu Państwa, Sąd Okręgowy uznając odwołanie za uzasadnione orzekł jak w punkcie pierwszym wyroku na podstawie artykułu 477 ze znaczkiem 14 paragraf 2 Kodeksu postępowania cywilnego, w punkcie drugim zaś zasądził koszty zastępstwa prawnego na podstawie artykułu 98 Kodeksu postępowania cywilnego i przepisów wykonawczych ustalających wysokość stawek w tych sprawach, albowiem ubezpieczony wygrał proces z ZUS-em. W punkcie trzecim zaś na podstawie artykułu 118 ustęp 1a Ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Sąd stwierdził brak odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji, co oznacza, że organ rentowy nie musi wypłacać Panu odsetek, ale zrobił tak dlatego, że żeby ustalić Pana charakter pracy, bo tam były różne adnotacje: kierowca mechanik, świadectwo było niewłaściwie wypełnione, trzeba było przesłuchać świadków i dlatego Sąd wzywał tych panów jako świadków i dlatego na podstawie 118 ustęp 1a Ustawy o emeryturach i rentach z FUS nie było powodów żeby stwierdzić odpowiedzialność organu rentowego.
[koniec 00:08:17.684]
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Bydgoszczy
Osoba, która wytworzyła informację: Ewa Milczarek
Data wytworzenia informacji: