Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Bydgoszczy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 marca 2023r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Karolina Chudzinska

Protokolant – starszy sekretarz sądowy Małgorzata Myślińska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 marca 2023r. w Bydgoszczy

odwołania: A. G.

od decyzji Dyrektora (...) w B.

z dnia 16 września 2021r., znak: (...)

w sprawie: A. G.

przeciwko: Dyrektorowi (...) w B.

o odsetki

1.  Oddala odwołanie.

2.  Odstępuje od obciążania ubezpieczonego kosztami zastępstwa procesowego organu rentowego.

Sędzia Karolina Chudzinska

Sygn. akt VI U 1476/21

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 16 września 2022r. Dyrektor (...) po rozpatrzeniu wniosku A. G. odmówił ubezpieczonemu wypłaty odsetek ustawowych od emerytury wojskowej za lipiec i sierpień 2021r.

Organ rentowy podniósł w uzasadnieniu decyzji, że ubezpieczony pomimo pobierania emerytury z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych nie poinformował o tym wojskowego organu emerytalnego. Dopiero w dniu 13 maja 2021r. do (...) wpłynęło pismo ubezpieczonego, będące odpowiedzią na pismo organu rentowego z dnia 30.04.2021r., w którym ubezpieczony wniósł o wypłatę emerytury wojskowej oświadczając jednocześnie, że emerytura otrzymywana z ZUS-u nie ma żadnego wpływu na jego prawo do emerytury wojskowej. W takiej sytuacji nie można było przyjąć, aby ubezpieczony dokonał jednoznacznego wyboru świadczenia, które chce mieć wypłacane, a zatem, jak podano, organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za niewypłacenie ubezpieczonemu emerytury wojskowej w terminie. Wskazano także, że „ obecnie zainteresowany pobiera dwa świadczenia, tj. emeryturę wojskową oraz emeryturę cywilną z FUS, co pozostaje w oczywistej sprzeczności z art. 7 ustawy z dnia 10 grudnia 1993r.”

Odwołanie od powyższej decyzji wniósł ubezpieczony, domagając się jej zmiany poprzez zobowiązanie organu rentowego do ustalenia i wypłaty odsetek ustawowych za opóźnienie. Uzasadniając odwołanie ubezpieczony podał, że na podstawie decyzji ZUS z dnia 30 lipca 2020r. wydanej w wykonaniu prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w Bydgoszczy z dnia 30.06.2020r. ( sygn. akt VI U 1384/20 ) podjęto wypłatę mu emerytury cywilnej z ZUS od dnia 1 lutego 2020r., od tego dnia pobiera dwie emerytury tj. wojskową z (...) i cywilną z ZUS. Decyzją z dnia 17 czerwca 2021r. nr (...) wstrzymano ubezpieczonemu od dnia 1 lipca 2021r. wypłatę emerytury wojskowej, pomimo wniesionego do Sądu odwołania. Dopiero na skutek złożonego wezwania do zapłaty należna za lipiec i sierpień emerytura została wypłacona ubezpieczonemu 11 sierpnia 2021r. Zdaniem ubezpieczonego nie był on zobowiązany do poinformowania (...) o uzyskaniu emerytury z ZUS i dokonania wyboru świadczenia, ponieważ w świetle prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w Bydgoszczy z dnia 30 czerwca 2020r. ( przytoczonego wyżej ), jest uprawniony do jednoczesnego otrzymywania emerytury wojskowej i cywilnej, co przemawia także za przyznaniem żądanych odsetek.

W odpowiedzi na odwołanie ubezpieczonego, organ rentowy wniósł o jego oddalenie podtrzymując argumentację zawartą w zaskarżonej decyzji.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Decyzją ZUS z dnia 30 lipca 2020r. wydaną w wykonaniu prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w Bydgoszczy z dnia 30.06.2020r. ( sygn. akt VI U 1384/20 ) podjęto wypłatę A. G. emerytury z ZUS od dnia 1 lutego 2020r., od tego dnia ubezpieczony pobierał zatem dwie emerytury tj. wojskową z (...) i cywilną z (...)

Decyzją z dnia 17 czerwca 2021r. nr (...) Dyrektor (...) wstrzymał ubezpieczonemu od dnia 1 lipca 2021r. wypłatę emerytury wojskowej, pomimo wniesionego do Sądu odwołania.

Ubezpieczony w tej sytuacji wezwał organ rentowy do wypłaty emerytury wojskowej, w wyniku czego świadczenie za lipiec i sierpień 2021r. zostało wypłacone 11 sierpnia 2021r.

Na skutek wniesionego odwołania od decyzji z dnia 17 czerwca 2021 r. – wyrokiem z dnia z dnia 3 listopada 2021r. Sąd Okręgowy w Bydgoszczy zmienił zaskarżoną decyzję i zobowiązał Dyrektora (...) do podjęcia wypłaty przysługującej ubezpieczonemu emerytury wojskowej od dnia 1 lipca 2021r. (sygn. akt VI U 1040/21 ). Apelacja organu rentowego od powyższego wyroku została odrzucona.

W dniu 15 grudnia 2021r. została podjęta przez Sąd Najwyższy uchwała w składzie 7 sędziów w sprawie III UZP 7/21, zgodnie z którą ubezpieczonemu, który pozostawał w zawodowej służbie wojskowej przed dniem 2 stycznia 1999 r. i pobiera emeryturę wojskową wynoszącą 75% podstawy jej wymiaru obliczoną bez uwzględnienia okresów składkowych i nieskładkowych, z tytułu których jest uprawniony również do emerytury z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, wypłaca się jedno z tych świadczeń - wyższe lub wybrane przez niego (art. 95 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, tekst jedn.: Dz. U. z 2021 r. poz. 291 z późn. zm. w związku z art. 7 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin, tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 586 z późn. zm.). Wspomniana uchwała została szeroko uzasadniona – a przenosząc rozważania zawarte we wspomnianym uzasadnieniu na grunt niniejszej sprawy należy stwierdzić, iż nie ma podstaw do zasądzenia od organu rentowego na rzecz ubezpieczonego żądanych odsetek, albowiem stanowisko organu rentowego w świetle wspomnianej uchwały było zasadne, bowiem obowiązujące przepisy nie uprawniają do pobierania dwóch świadczeń w postaci emerytury wojskowej i tzw. emerytury cywilnej.

W świetle wspomnianej uchwały, stanowisko Dyrektora (...) o wstrzymaniu wypłaty emerytury wojskowej, w związku z pobieraną przez ubezpieczonego emeryturą z ZUS-u należało uznać za w pełni uzasadnione, nie ma zatem mowy o dopuszczeniu się przez organ rentowy błędu, który uzasadniałby przyznanie żądanych odsetek ( art. 48 a ustawy z dnia 10.12.1993r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin ( Dz. U. z 2020r., poz. 586 ze zm. ) w zw. z art. 85 i 85a ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

Mając powyższe na uwadze, Sąd działając na mocy art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c., wniesione odwołanie oddalił.

Jednocześnie Sąd, w punkcie 2 wyroku, uwzględniając brzmienie art. 102 k.p.c. odstąpił od obciążania strony przegrywającej kosztami zastępstwa procesowego strony przeciwnej, mając na uwadze, iż przedmiot sprawy, jakim była kwestia zbiegu świadczenia w postaci emerytury wojskowej i emerytury wypłacanej przez ZUS był prawnie skomplikowany, w sprawach – do dnia wydania przytoczonej wyżej uchwały SN, zapadały różne wyroki, a w tej sytuacji strona odwołująca mogła być przekonana o zasadności swego stanowiska, co uzasadniało wniesienie odwołania.

SSO Karolina Chudzinska