Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Bydgoszczy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 kwietnia 2025 roku

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Karolina Chudzinska

po rozpoznaniu w dniu 7 kwietnia 2025 roku w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy I. R.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o rentę z tytułu niezdolności do pracy

na skutek odwołania ubezpieczonej

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z dnia 29 sierpnia 2023r. , znak:(...)

1. Zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje ubezpieczonej prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres od 1 sierpnia 2023r. do 31 grudnia 2026r.

2. Stwierdza, że organ rentowy ponosi odpowiedzialność za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Sędzia Karolina Chudzinska

Sygn. akt VI U 1521/23

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 29 sierpnia 2023 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. odmówił I. R. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( tekst jednolity Dz. U. z 2023 r., poz. 1251. ) oraz ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych, uzasadniając swoje stanowisko orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 27 lipca 2023 r., która uznała, iż ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy.

Odwołanie od powyższej decyzji wniosła ubezpieczona, domagając się jej zmiany i przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, bowiem ze względu na swój stan zdrowia nie jest w stanie podjąć jakiejkolwiek pracy.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania, powołując się ponownie na okoliczności przytoczone w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. Dodał, że uprzednio ubezpieczona uprawniona była do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy, którą to niezdolność orzeczono do 30 kwietnia 2023 r., a następnie prawo do renty zostało przedłużone – do dnia 31 lipca 2023 r. – na podstawie ustawy o COVID.

Sąd ustalił i zważył co następuje:

Zgodnie z art. 57 ust. 1 i 2 ustawy emerytalnej przytoczonej na wstępie – renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnia łącznie następujące warunki :

1)  jest niezdolny do pracy,

2)  ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy,

3)  niezdolność do pracy powstała w okresach wskazanych w ustawie, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

4)  nie ma ustalonego prawa do emerytury z Funduszu lub nie spełnia warunków do jej uzyskania.

Natomiast przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy.

Przy czym w myśl art. 12 wspomnianej wyżej ustawy – niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu.

Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Natomiast w myśl art. 61 – prawo do renty, które ustało z powodu ustąpienia niezdolności do pracy, podlega przywróceniu, jeżeli w ciągu 18 miesięcy od ustania prawa do renty ubezpieczony ponownie stał się niezdolny do pracy.

Kwestią sporną w przedmiotowej sprawie było ustalenie stanu zdrowia ubezpieczonej i jego wpływu na zdolność do pracy, w szczególności ustalenie, czy stan zdrowia ubezpieczonej czyni ją nadal częściwo bądź całkowicie niezdolną do pracy.

W celu rozstrzygnięcia powyższej kwestii Sąd przeprowadził dowód z opinii biegłych sądowych, lekarzy następujących specjalizacji:

- chirurga naczyniowego,

a także zespołu biegłych specjalistów:

- neurologa,

- ortopedy,

- specjalisty medycyny pracy

którzy rozpoznali u ubezpieczonej schorzenia takie jak: choroba zwyrodnieniowa kręgosłupa z wielopoziomową dyskopatią lędźwiową L1/L2/L3/L4/L5/S1, stan po leczeniu operacyjnym dyskopatii lędźwiowej L4/L5 z nawrotową wypukliną jadra miażdżystego L4/L5, przewlekły zespół bólowy lędźwiowo – krzyżowy objawowy z częstymi zaostrzeniami i obecnymi objawami ubytkowymi, reumatoidalne zapalenie stawów w wywiadzie, nadciśnienie tętnicze, przewlekły zespół bólowy stawów barkowych.

Biegli wskazali, że wyżej wymienione schorzenia występujące u ubezpieczonej skutkują u niej ograniczeniem ruchomości stawów barkowych i kręgosłupa w odcinku lędźwiowym, przewlekłym zespołem bólowym stawów barkowych oraz kręgowo – lędźwiowym z prawostronną lateralizacją, osłabieniem siły mięśniowej prostowników stopy prawej, bólami kręgosłupa i stawów, zawrotami głowy, obniżeniem tolerancji wysiłku fizycznego.

W ocenie biegłych praca fizyczna, dźwiganie ciężarów, długotrwała praca w pozycji wymuszonej, praca w złych warunkach atmosferycznych nasila dolegliwości i niekorzystny postęp schorzeń. Wobec tego schorzenia te nadal powodują u ubezpieczonej istotne upośledzenie sprawności psychofizycznej ustroju i zdolności do zatrudnienia. Przeciwskazana jest ciężka praca fizyczna, dźwiganie ciężarów, długotrwała praca w pozycji wymuszonej, praca w złych warunkach atmosferycznych oraz praca wymagająca pełnej sprawności psychofizycznej.

Odwołująca jest okresowo częściowo niezdolna do pracy do grudnia 2026 roku. Częściowa niezdolność z powyższych przyczyn istnieje nadal od 1 sierpnia 2023 roku i spowodowana jest przede wszystkich schorzeniami układu kostno – stawowego z objawami neurologicznymi, a stan zdrowia odwołującej nie uległ istotnej poprawie.

Dowód: opinia sądowo – lekarska wydana przez biegłych z zakresu neurologii, ortopedii i medycyny pracy z dnia 07.12.2023r. – k. 28 – 29 v. akt sprawy

Z przyczyn schorzeń angiologicznych (żylaki kończyny dolnej prawej) odwołująca nie jest niezdolna do pracy w wyuczonym zawodzie. Schorzenie to nie powoduje długotrwałej niezdolności do pracy.

Dowód: opinia biegłego chirurga z dnia 21.10.2024r. – k. 43 – 45 akt sprawy

Organ rentowy w piśmie z dnia 30 grudnia 2024 r. wniósł zastrzeżenia do opinii zespołu biegłych, podnosząc, że w badaniu przeprowadzonym przez Komisję Lekarską u ubezpieczonej stwierdzono resztkowe objawy ubytkowe po przebytej prawostronnej rwie kulszowej oraz nie stwierdzono istotnych ograniczeń ruchomości w zakresie stawów barkowych. Schorzenie kręgosłupa przebiega z okresami zaostrzeń i remisji, dlatego w takim okresie ubezpieczona może korzystać z czasowej niezdolności do pracy. Natomiast sam fakt stwierdzenia zmian w badaniach obrazowych kręgosłupa nie powinien być podstawą do orzekania długotrwałej niezdolności do pracy.

Sąd nie uwzględnił powyższych zastrzeżeń, trzeba bowiem zauważyć, iż biegli wskazali, że niezdolność ubezpieczonej nie uległa poprawie i jest spowodowana przede wszystkim schorzeniami układu kostno – stawowego z objawami neurologicznymi. Dodatkowo należy wskazać, iż biegli sądowi podali w opinii, że do oceny stanu zdrowia ubezpieczonej i uznania ubezpieczonej za osobę nadal częściową niezdolną do pracy posłużyły im te same dowody, którymi dysponował organ rentowy w prowadzonym postępowaniu administracyjnym.

W tej sytuacji Sąd pozytywnie ocenił opinię zespołu biegłych sądowych, była ona bowiem spójna, logiczna i oparta na specjalistycznej wiedzy i doświadczeniu biegłych sądowych.

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd, w oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, w tym zwłaszcza wskazaną wyżej opinię biegłych sądowych uznał, że odwołanie ubezpieczonej zasługuje na uwzględnienie i działając na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. w pkt 1 wyroku Sąd zmienił zaskarżoną decyzję, przyznając odwołującej prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres od 1 sierpnia 2023 roku do 31 grudnia 2026 roku.

Natomiast w punkcie 2 wyroku orzeczono o odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji, albowiem dysponował on co do zasady tą samą dokumentacją medyczną, co biegli sądowi, a zatem miał podstawy do dokonania prawidłowej oceny stanu zdrowia ubezpieczonego.

Sędzia Karolina Chudzinska