Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Bydgoszczy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 stycznia 2018 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Ewa Milczarek

Protokolant – st. sekr. sądowy Sylwia Sawicka

po rozpoznaniu w dniu 4 stycznia 2018 r. w Bydgoszczy

na rozprawie

odwołania: S. D.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z dnia 2 października 2017 r., znak: (...)

w sprawie: S. D.

przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o emeryturę

1)  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu S. D. prawo do emerytury od dnia (...) r.,

2)  stwierdza, że organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Na oryginale właściwy podpis.

Sygn. akt VIU 1597/17

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 2 października 2017 roku organ rentowy odmówił ubezpieczonemu S. D. prawa do emerytury z tytułu wykonywania pracy w warunkach szczególnych. Ubezpieczony złożył wniosek 6 września 2017 roku. Przyczyną, dla której wydana została taka decyzja był brak udokumentowania 15-tu lat pracy w szczególnych warunkach. Od tego, od tej decyzji odwołanie złożył ubezpieczony podnosząc, że pracował, co najmniej 15-cie lat w warunkach traktorzysty i wnosił o uznanie, jako takiego okresu pracy w warunkach szczególnych jego zatrudnienia w Spółdzielni (...) w G.. W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wyjaśnił, że nie zaliczył tego okresu pracy, bo ubezpieczony nie miał stosownego świadectwa pracy w szczególnych warunkach i organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania. Sąd Okręgowy rozpoznając tą sprawę ustalił, że ubezpieczony ukończył (...) lat (...)roku, dysponuje odpowiednim 25-letnim stażem ubezpieczeniowym żeby ubiegać się o prawo do emerytury. Jest członkiem OFE, ale złożył wniosek o przekazanie tych środków na dochody budżetu Państwa. Zakład Ubezpieczeń Społecznych zaliczył ubezpieczonemu okres dziewię..., dziesie.., 9 lat, 10 miesięcy i 4 dni, jako pracy w szczególnych warunkach. Było to zatrudnienie w N. S.
[ f 00:02:24.375]
Natomiast sporny był okres zatrudnienia od 3 stycznia 1976 roku do 29 listopada 1977 roku i od 23 maja 1978 roku do 31 stycznia 1984 roku. Oba te okresy przepracował ubezpieczony w Spółdzielni Kółek Rolniczych w G., jako traktorzysta. Sąd przeprowadził dowód z przesłuchania świadków J. S. i T. B., którzy pracując razem z ubezpieczonym w tym samym charakterze opisali charakter jego pracy. Ich zeznania są zgodne z zeznaniami samego ubezpieczonego i wynika w nich w sposób bezsporny, że w tych spornych okresach ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę traktorzysty, czyli kierowcy ciągnika, czyli pracy, o której mowa w załączniku A do Rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 83 roku w sprawie warunków, w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach. Ten dział VIII w pozycji III należący do wymienionych załączników A do tego Rozporządzenia, jako prace w szczególnych warunkach wymienia pracę kierowców ciągników. Skoro postępowanie dowodowe pozwoliło na ustalenie, że ubezpieczony w tych spornych okresach wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracę kierowcy ciągnika to biorąc pod uwagę to, że już organ rentowy zaliczył ubezpieczonemu okres 9 lat, 10 miesięcy i 4 dni, jako pracy w szczególnych warunkach stwierdzić należało sumując te okresy, że okresy, że ubezpieczony spełnia ten 15-letni warunek posiadania 15-letniego okresu pracy w szczególnych warunkach. No i w tej sytuacji Sąd dokonał oceny stanu faktycznego na gruncie brzmienia artykułu 184 Ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, a także wymienia przesłanki, które są niezbędne żeby komuś przyznać prawo do emerytury. W tej sprawie sporną była tylko jedna przesłanka, czy ubezpieczony pracował, co najmniej 15 lat w tych warunkach szczególnych. I postępowanie dowodowe pozwoliło Sądowi na ustalenie tak, że ten warunek pracy, co najmniej 15-letni i w szczególnych warunkach został spełniony, że była to praca stała, w pełnym wymiarze czasu pracy, że nie korzystał ubezpieczony z urlopów bezpłatnych w tym okresie i skoro Sąd mógł przeprowadzić takie dowody, jakimi są dowody ze świadków, bo do tego upoważnia Sąd artykuł 472 i 473 kpc, a dowodów tych ZUS nie mógł przeprowadzić to Sąd przeprowadzając to postępowanie, przeprowadzając też dowód z dokumentów, które znajdują się w aktach osobowych ubezpieczonego a w szczególności z umów o pracę, które są w tych aktach zawarte stwierdził, że odwołanie Pana ubezpieczonego zasługiwało na uwzględnienie, bowiem spełnione zostały wszystkie warunki do uzyskania prawa do emerytury. Z uwagi na to, że ubezpieczony wiek ukończył 21 września 2017 roku Sąd Okręgowy zmieniając decyzję organu rentowego na podstawie artykułu 477 ze znaczkiem 14 paragraf 2 Kodeksu postępowania cywilnego przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury od dnia ukończenia wieku (...) lat a w punkcie drugim wyroku stwierdził, że organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji i orzekł tak na podstawie artykułu 118 ustęp 1A Ustawy FUS. Co oznacza ten punkt, a oznacza to tyle, że z uwagi na to, że organ rentowy nie mógł przyznać Panu emerytury, bo nie miał stosownych dokumentów, bo nie było świadectw pracy w szczególnych warunkach. Mógł to zrobić tylko Sąd i dlatego skoro tylko decyzja Sądu mogła zmienić osąd tej sprawy to, jeżeli ten wyrok się uprawomocni to ZUS wypłaci Panu emeryturę od momentu nabycia prawa, ale bez odsetek, bo te odsetki to są tylko wtedy gdyby nieustalenie takiej okoliczności obarczało ZUS a tak nie jest w tej sprawie.