VI U 1865/13 - uzasadnienie Sąd Okręgowy w Bydgoszczy z 2013-10-16
Sygn. akt. |
VI U 1865/13 |
||||||||
WYROKW IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ |
Dnia |
16 października 2013r. |
||||||||
Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych na rozprawie w składzie: |
|||||||||
Przewodniczący: |
SSO Karolina Chudzinska - Koczorowicz |
||||||||
Protokolant: |
st. sekr. sądowy Małgorzata Pyszka-Cichońska |
||||||||
po rozpoznaniu w dniu |
16 października 2013r. |
w Bydgoszczy |
|||||||
odwołania |
S. S. |
||||||||
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. |
|||||||||
z dnia |
7 maja 2013 r. |
Nr |
(...) |
||||||
w sprawie |
S. S. |
||||||||
przeciwko: |
Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. |
||||||||
o emeryturę |
|||||||||
1. Zmienia decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. z dnia 7 maja 2013 r. nr (...) i przyznaje ubezpieczonemu prawo do emerytury począwszy od dnia 13 kwietnia 2013r. 2. Stwierdza, że organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji. |
|||||||||
Sygn. akt VIU 1865/13 UZASADNIENIEDecyzją z dnia 7 maja 2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. odmówił S. S. prawa do emerytury, powołując się na przepisy ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2009 r. nr 153, poz. 1227 ze zm.). W uzasadnieniu decyzji wskazano, że ubezpieczony nie spełnia warunków do przyznania żądanego świadczenia, w szczególności nie udowodnił, że w okresie do 01.01.1999r. przez 15 lat pracował w warunkach szczególnych. Odwołanie od powyższej decyzji wniósł ubezpieczony, domagając się jej zmiany i przyznania żądanego świadczenia, bowiem spełnia wszystkie warunki niezbędne do jego przyznania, w tym posiada wymagany okres pracy W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania, powołując się ponownie na okoliczności przytoczone Sąd ustalił i zważył, co następuje : Zgodnie z art. 27 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych – urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949r. przysługuje emerytura, jeżeli osiągnęli wiek emerytalny wynoszący co najmniej 60 lat dla kobiety i 65 lat dla mężczyzny oraz mają okres składkowy Natomiast w myśl art. 29 ust.1 ustawy przytoczonej na wstępie - ubezpieczeni urodzeni przed 1 stycznia 1949 r., będący pracownikami, którzy nie osiągnęli wieku emerytalnego określonego w art. 27 pkt. 1 mogą przejść Modyfikacje w zakresie wieku przewiduje art. 184 ustawy, uzależniając wcześniejsze nabycie prawa do emerytury od zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Zgodnie bowiem z przytoczonym wyżej przepisem ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli: 1) okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz; 2)okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27. Emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku Kwestią sporną w przedmiotowej sprawie było ustalenie, czy ubezpieczony spełnia warunek wymaganego czasu pracy w warunkach szczególnych, niezbędny do uzyskania tzw. emerytury wcześniejszej. W celu rozstrzygnięcia powyższej kwestii Sąd przeprowadził postępowanie dowodowe, w tym zapoznał się z dokumentami zgromadzonymi w aktach rentowych i dokumentacji pracowniczej, a także przesłuchał ubezpieczonego i świadka M. J. (nagranie z rozprawy z 16.10.2013r.). Po przeanalizowaniu materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, Sąd doszedł do przekonania, że potwierdza on twierdzenie ubezpieczonego dotyczące posiadania wymaganego okresu pracy w warunkach szczególnych. Jak wynika bowiem ze wspomnianych wyżej dowodów, ubezpieczony był zatrudniony w (...) (...), które następnie przekształciło się w Przedsiębiorstwo (...), w okresie od 01.01.1988r. do 11.12.1992r. Przez cały okres swego zatrudnienia ubezpieczony wykonywała pracę operatora koparko-spycharki . Praca ta odbywała się przez cały rok, zatem też w okresie zimowym. Przedsiębiorstwo, w którym pracował ubezpieczony zajmowało się działalnością handlową i budowalną. Powyższe prace ubezpieczony wykonywał na cały etat, nie korzystał z urlopów bezpłatnych, nie miał też dłuższych okresów choroby. Sąd dał wiarę zeznaniom ubezpieczonego oraz świadka, albowiem były one spójne i logiczne, a dodatkowo potwierdzone dokumentacją pracy. Ponadto należy zaznaczyć, iż świadek zeznający Wspomniane wyżej dowody w sposób jednoznaczny wskazują, Po doliczeniu wspomnianego okresu do okresu uwzględnionego przez organ rentowy do pracy w warunkach szczególnych tj. 12 lat i 8 miesięcy należy stwierdzić, że ubezpieczony począwszy od (...)( ukończył 60 lat) spełniał wszystkie warunki niezbędne do przyznania emerytury, dlatego też Sąd zgodnie z art. 477 14 § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję, jak w sentencji. Jednocześnie w pkt. 2 wyroku Sąd stwierdził brak odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania wyroku, albowiem przed organem rentowym obowiązują ograniczenia dowodowe, które uniemożliwiają prowadzenie postępowania dowodowego w takim zakresie, jak to uczynił sąd, co uniemożliwiało organowi rentowemu wydanie decyzji takiej jak rozstrzygniecie Sądu. SSO Karolina Chudzinska- Koczorowicz |
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Bydgoszczy
Data wytworzenia informacji: