Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Bydgoszczy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 kwietnia 2025r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący Sędzia Maciej Flinik

po rozpoznaniu w dniu 8 kwietnia 2025r. w B.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy E. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

w związku z odwołaniem E. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

z dnia 22 października 2024 r. znak (...)

o przeliczenie emerytury

oddala odwołanie

Sędzia Maciej Flinik

Sygn. akt VI U 1957/24 UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 22 października 2024r. organ rentowy - Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. odmówił ubezpieczonej E. S. wznowienia postepowania w sprawie emerytury i ponownego ustalenia jej wysokości argumentując, że brak ku temu podstaw w sytuacji, w której wyrok TK z 4 czerwca 2024r. SK 140/20 , na który powołała się ubezpieczona, nie został ogłoszony w Dzienniku Ustaw.

Od powyższej decyzji odwołanie wniosła E. S. domagając się ponownego przeliczenia jej emerytury przy uwzględnieniu wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 4 czerwca 2024 r., sygn. akt SK 140/20.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy początkowo podtrzymał dotychczasową argumentację, natomiast w piśmie z dnia 17 lutego 2025 r. stanowiącym odpowiedź na zobowiązanie sądu stwierdził, iż ubezpieczona nie należy do kręgu osób, których dotyczy przedmiotowe orzeczenie TK, albowiem emerytura w wieku powszechnym , która została jej przyznana od 1 grudnia 2010r. nie została pomniejszona o kwoty wcześniej pobranych emerytur.

Sąd Okręgowy zważył , co następuje:

Ubezpieczona E. S. urodziła się (...). Od 1 sierpnia 2007 r. była uprawniona do emerytury wcześniejszej ( decyzja z dnia 20 czerwca 2007 r. ) . Od 1 grudnia 2010r. ( na mocy decyzji z 28 grudnia 2010 r. ) w/w- na uzyskała emeryturę w powszechnym wieku emerytalnym ( w oparciu o art. 24 ustawy o emeryturach i rentach z FUS ). Podstawa jej emerytury nie została pomniejszona o kwoty wcześniej pobranych emerytur w obniżonym wieku emerytalnym. Pismem z dnia 7 października 2024 r. ubezpieczona wniosła o ponowne ustalenie wysokości emerytury oraz wypłacenie wyrównania za 3 lata wstecz w związku z wyrokiem TK z dnia 6 czerwca 2024r. wydanym w sprawie SK 140/20.

Odwołanie jest bezzasadne. Ubezpieczonej nie dotyczy bowiem wyrok TK z dnia 4 czerwca 2024 r., w sprawie o sygn. akt SK 140/20 , na który się powołuje. Orzeczono nim, że art. 25 ust. 1b ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w zakresie, w jakim dotyczy osób, które złożyły wniosek o przyznanie świadczeń, o których mowa w tym przepisie, przed 6 czerwca 2012 r., jest niezgodny z art. 67 ust. 1 w związku z art. 2 Konstytucji. Argumentacja , która legła u podstaw powyższego orzeczenia sprowadza się do konstatacji, iż niezgodne z zasadą zaufania obywateli do państwa i stanowionego przez nie prawa jest nie samo wprowadzenie obniżenia , o którym mowa w art. 25 ust. 1 b , ale stosowanie go do osób , które podjęły decyzję o skorzystaniu z jednego z enumeratywnie wymienionych w tym przepisie świadczeń przed wejściem w życie tego przepisu i nie mogły jednocześnie zapobiec negatywnym i nieoczekiwanym konsekwencjom swoich wcześniejszych decyzji ( w postaci obniżenia podstawy emerytury w powszechnym wieku emerytalnym o kwoty pobranych już emerytur wcześniejszych ). Tymczasem w przypadku ubezpieczonej, o ile nie ulega wątpliwości , że wystąpiła ona o emeryturę wcześniejszą przed 6 czerwca 2012 r. ( bo w 2007 roku ) , o tyle równie oczywistym jest, iż również emeryturę w powszechnym wieku emerytalnym uzyskała przed tą datą. W konsekwencji nie doszło do zastosowania w stosunku do niej przedmiotowego przepisu ( poprzez pomniejszenie podstawy emerytury o kwoty pobranych wcześniejszych emerytur ) , w dacie bowiem , w której przyznano jej ( grudzień 2010 r. ) emeryturę w powszechnym wieku emerytalnym, przepis ten ( art. 25 ust. 1 b będący przedmiotem bezrefleksyjnie przywoływanego przez ubezpieczoną orzeczenia TK ) jeszcze nie obowiązywał. W rezultacie ubezpieczona nie należy do kręgu osób, których dotyczy przedmiotowe orzeczenie TK.

Na marginesie należy jedynie zauważyć, iż zupełnie chybioną ( abstrahując od wadliwego , wprowadzającego w błąd wskazania przez ZUS w odpowiedzi na odwołanie, iż emerytura ubezpieczonej w wieku powszechnym została pomniejszona o kwoty pobranych wcześniej emerytur ) była pierwotna argumentacja organu rentowego zaprezentowana w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji, jakoby brak ogłoszenia wyroku TK uniemożliwiał ponowne przeliczenie świadczenia ( ustalenie wysokości emerytury ) . Organ rentowy zakwalifikował wniosek ubezpieczonej ( w którym ta nie domagała się wznowienia postepowania, tylko wprost wnosiła o ponowne przeliczenie świadczenia w trybie art. 114 ustawy o emeryturach i rentach z FUS ) jako wniosek o wznowienie postępowania. Tymczasem , w świetle powyższego ( jednoznacznego w swej treści wniosku o ponowne ustalenie wysokości świadczenia ) nie było ku temu jakichkolwiek podstaw. Powyższe nie ma jednak wpływu na rozstrzygnięcie niniejszej sprawy , albowiem - co ponownie należy podkreślić - ubezpieczona E. S. nie należy do kręgu osób , których dotyczy wyrok TK z 6 czerwca 2024r.

Z uwagi na powyższe, Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. orzekł jak w sentencji wyroku.

Sędzia Maciej Flinik