Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Bydgoszczy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 stycznia 2023r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący Sędzia Maciej Flinik

po rozpoznaniu w dniu 3 stycznia 2023 r. w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy R. H.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

w związku z odwołaniem R. H.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

z dnia 15 czerwca 2022r. znak (...)

o rentę z tytułu niezdolności do pracy

1/ zmienia zaskarżoną decyzję organu rentowego z dnia 15 czerwca 2022 r. w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu R. H. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres od 1 lutego 2022r. do 31 stycznia 2023 r.

2/ stwierdza, iż organ rentowy ponosi odpowiedzialność za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji

Sędzia Maciej Flinik

Sygn akt VI U 2019/22

UZASADNIENIE

( do punktu 2 wyroku Sądu Okręgowego w Bydgoszczy z dnia 3 stycznia 2023 r.)

W punkcie 2 wyroku Sąd Okręgowy zgodnie z treścią przepisu art. 118 ust. 1a ustawy o emeryturach i rentach z FUS z urzędu orzekł w przedmiocie odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji. Zdaniem Sądu, biorąc pod uwagę okoliczności przedmiotowej sprawy zaistniały podstawy do stwierdzenia odpowiedzialności organu rentowego. Konkluzje komisji lekarskiej ZUS , do jakich doszła w ramach rozpoznawania sprzeciwu ubezpieczonego od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS ( stwierdzającego częściową niezdolność ubezpieczonego do pracy ) dotyczące stanu zdrowia ubezpieczonego R. H. i jego przekładania się na jego zdolność do pracy okazały się całkowicie wadliwe. Biegli sądowi dochodząc do zupełnie odmiennych wniosków i stwierdzając , że ubezpieczony pozostaje częściowo niezdolny do pracy nie wskazali, aby posiłkowali się jakimkolwiek nowym w stosunku do tego , jakim dysponował ZUS, materiałem dowodowym ( dokumentacją medyczną , wynikami badań itd. ). Co więcej podkreślili, iż psycholog – specjalista psychologii klinicznej - konsultant ZUS w dniu 18 lutego 2022r. po przeprowadzeniu badań ustalił , ze występujące u ubezpieczonego zaburzenia ograniczają w częściowy sposób zdolność badanego do wykonywania pracy ( patrz opinia biegłych k. 27 v ) . W konsekwencji lekarz orzecznik ZUS inaczej aniżeli komisja lekarska ZUS stwierdził, ze ubezpieczony jest częściowo niezdolny do pracy. Organ rentowy bez jakichkolwiek zastrzeżeń zaakceptował odmienne ustalenia biegłych sądowych , nie wskazywał również na jakiekolwiek nowe okoliczności powstałe po wydaniu decyzji, które mogłyby wpływać na odmienne w stosunku do lekarzy orzeczników wnioski biegłych sądowych. Tym samym nie było podstaw, aby w sytuacji jawnie błędnych ( sprzecznych nie tylko z opinią biegłych sądowych, ale z poprzedzającym orzeczeniem lekarza orzecznika tegoż ZUS – u ) ustaleń komisji ZUS zwolnić pozwanego od odpowiedzialności za nieustalenie ( na etapie przedsądowym ) ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania prawidłowej decyzji ( o przyznaniu ubezpieczonemu renty )

Sędzia Maciej Flinik